Παναθηναϊκός: Ο μοναδικός… φιλοξενούμενος που σήκωσε Ευρωπαϊκή κούπα!

Το έπος του Παναθηναϊκού στην Μπολόνια συμπληρώνει 20 χρόνια και το «Όλα Πράσινα» υπενθυμίζει γιατί ο «πράσινος» θρίαμβος του 2002, μέσα στην έδρα της Κίντερ είναι… αξεπέραστος και μοναδικός στα χρονικά της διοργάνωσης!

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Στις 5/5/2002 ο Παναθηναϊκός έγραψε ιστορία, καθώς με το 89-83 στο «PalaMalaguti» της Μπολόνια επί της γηπεδούχου Κίντερ, πανηγύρισε το τρίτο και πλέον… μάγκικο αστέρι του, αφήνοντας σύξυλους τους Ιταλούς του Έτορε Μεσίνα, που περίμεναν πώς και πώς να πανηγυρίσουν τον ευρωπαϊκό τίτλο στην έδρα τους, αλλά υπολόγιζαν χωρίς την αρμάδα του Ζοτς, η οποία πέτυχε κάτι ανεπανάληπτο στα χρονικά των τελικών της διοργάνωσης!

Συγκεκριμένα, το «Τριφύλλι» με τη νίκη του σε εκείνον τον τελικό, έγινε η μοναδική ομάδα στην ιστορία των τελικών, που αγωνίστηκε τυπικά και ουσιαστικά ως φιλοξενούμενη, καθώς ο τελικός έγινε στην έδρα του έτερου φιναλίστ (Κίντερ) και παρ’ όλα αυτά θριάμβευσε!

Η παρέα του Ντέγιαν Μποντιρόγκα, του Φραγκίσκου Αλβέρτη, του Ιμπραήμ Κουτλουάι, του Λάζαρου Παπαδόπουλου, του Ντάριλ Μίντλετον, του Νταμίρ Μουλαομέροβιτς, του Γιώργου Καλαϊτζή, του Τζόνι Ρότζερς, υπό την μαεστρική καθοδήγηση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του Δημήτρη Ιτούδη, είχε «αλώσει» την Μπολόνια σε μια μοναδική περίπτωση στα χρονικά της EuroLeague, όπου ο τελικός έγινε όχι απλά στη χώρα, αλλά στην έδρα ενός εκ των φιναλίστ και ο τελικός νικητής ήταν η φιλοξενούμενη ομάδα!

Ποτέ ξανά, τόσο πριν, όσο και μετά από εκείνον τον τελικό δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, με το «πράσινο» επίτευγμα να είναι μοναδικό!

Τελικοί και Final Fours έχουν διεξαχθεί σε έδρες ή και χώρες κάποιων εκ των φιναλίστ, αλλά μόνο ο Παναθηναϊκός είχε αγωνιστεί σε τελικό στο «σπίτι» της αντιπάλου του και κατάφερε να τη νικήσει.

Επί εποχής Final Four (σε αυτή τη μορφή διεξήχθη η τελική φάση τη διετία 1966-1967 και από το 1988 ως σήμερα), εκτός του 2002, ο τελικός διεξήχθη είτε στην έδρα, είτε στην ίδια πόλη, ενός εκ των δύο φιναλίστ, το 2003 (Βαρκελώνη – Μπαρτσελόνα), το 2004 (Τελ Αβίβ – Μακάμπι), το 2007 (ΟΑΚΑ – Παναθηναϊκός), το 2015 (Μαδρίτη – Ρεάλ) και το 2017 (Πόλη – Φενέρ).

Μάλιστα, στις δύο πιο πρόσφατες περιπτώσεις, ο έτερος φιναλίστ ήταν ο Ολυμπιακός, που έχασε και τις δύο φορές εύκολα με διψήφιες διαφορές, αλλά με τους ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Παναγιώτη και Γιώργο Αγγελόπουλο να θεωρούν βασική αιτία της ήττας σε αμφότερες των εν λόγω περιπτώσεων το γεγονός ότι ο τελικός έγινε στην έδρα του αντιπάλου, αρνούμενοι να δώσουν (έστω για το… θεαθήναι δίχως να το εννοούν) συγχαρητήρια σε Ρεάλ και Φενέρ αντίστοιχα για την κατάκτηση του τίτλου. Εξάλλου, κατά κανόνα πριν καν αρχίσει η εκάστοτε αγωνιστική περίοδος, έχει γίνει επισήμως γνωστή η έδρα του Final Four…

Πέραν του μοναδικού θριάμβου του Παναθηναϊκού, η μοναδική περίπτωση όπου το Final Four διεξήχθη ουσιαστικά σε έδρα φιναλίστ, δίχως όμως στο τέλος ο «οικοδεσπότης» να πανηγυρίσει ήταν το 2005, με την ΤΣΣΚΑ να πηγαίνει… τρένο ως την τελική φάση στη Μόσχα, αλλά να χάνει (όχι στον τελικό, αλλά) στον ημιτελικό από την Ταού, με τους Βάσκους στη συνέχεια να γνωρίζουν την ήττα από τη Μακάμπι.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί άλλη μια… χαλάστρα που έκαναν οι «πράσινοι» σε Final Four και αναφερόμαστε στο 2011, όταν η Μπαρτσελόνα ήθελε να είναι παρούσα στη διοργάνωση που φιλοξενήθηκε στο «Palau Sant Jordi», αλλά ο (μετέπειτα) Εξάστερος την απέκλεισε με επικό τρόπο, παρά το μειονέκτημα έδρας στα Playoffs (3-1), με τους Καταλανούς να βλέπουν ως απλοί θεατές την αρμάδα του Ζοτς να σηκώνει το τρόπαιο!

Τα Final Fours με «γηπεδούχο» (σε έδρα φιναλίστ ή στην ίδια χώρα)

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Σεμινάρια αποτυχίας «ο Ολυμπιακός» – Ρεκόρ στα Final… φούσκες και κούπα με το τηλεσκόπιο!
• «Πανηγύρι» στα social του Ολυμπιακού – Βράζει ο κόσμος: «Είστε ΑΝΙΚΑΝΟΙ και ΛΟΥΖΕΡ – Διώξτε τον Μπαρτζώκα» (pics)
• Ολυμπιακός – Μονακό: Σπαρακτικά πλάνα από το Πασαλιμάνι μετά τη λήξη του ματς (vid)
• Οι αιτίες του αποκλεισμού, η «ήττα» Αταμάν και η επόμενη μέρα που θα έχει αλλαγές! (vid)
• Το ΘΗΡΙΟ επέστρεψε και τελικά… δεν κούτσαινε – Οι 155 μέρες του Λεσόρ