Μόλις ένα… υλικό μακριά από την τέλεια συνταγή

Ο Νικόλας Φλωράτος σχολιάζει στο «Όλα Πράσινα» την ευρωπαϊκή πρεμιέρα τού Παναθηναϊκού, αναλύει τα «συν» της ομάδας του Πεδουλάκη και αναφέρει το «υλικό» που θα δώσει στους «πράσινους» την τέλεια συνταγή.

«Κάθε αρχή και δύσκολη». Το ρητό που έχει γίνει κλισέ έπειτα από το ξεκίνημα αγωνιστικών υποχρεώσεων οποιουδήποτε σπορ επιβεβαίωσε το βράδυ της Πέμπτης ο Παναθηναϊκός στο ΟΑΚΑ. Οι «πράσινοι» έκαναν το καθήκον τους, όπως συνηθίζουν σε νύχτες πρεμιέρας στο γήπεδό τους, φροντίζοντας να μας χαρίσουν λίγα πρώιμα, αλλά πολύ ουσιαστικά συμπεράσματα.

Πατώντας στις αρχές καθιέρωσε πέρυσι ο Πιτίνο, το «Τριφύλλι» έδειξε ότι και φέτος θα στηριχθεί στο post up παιχνίδι. Κατέβασμα της μπάλας και άμεση τροφοδοσία ψηλών, φόργουορντ ή ακόμα και κοντών που έχουν ποστάρει τον αντίπαλό τους. Από εκεί ουσιαστικά θα ξεκινούν οι επιθέσεις με τον παίκτη που κρατά την μπάλα να αναζητά κάθε φορά την καλύτερη επιλογή: τελείωμα από κοντά, πάσα σε παίκτη που κινείται κοντά στο «ζωγραφιστό» ή σπάσιμο στην αδύναμη πλευρά για σουτ τριών πόντων. 

Κάπως έτσι, γραφόμενος, βέβαια, πολύ απλοϊκά, φαίνεται να είναι (και) ο φετινός κανόνας. Προσοχή, δεν είπαμε ότι θα λείψουν τα picks με τους ψηλούς, οι alley-oop πάσες, τα γρήγορα τελειώματα στο transition (αυτό έλειπε!) ή οι ατομικές ενέργειες. Αναφέρουμε, όμως, τον κανόνα πάνω στον οποίο θα πατά η ομάδα, ιδίως στο set παιχνίδι.

Σύμμαχος σε αυτό αποδεικνύεται και το ταίρι του Καλάθη στην θέση του «εγκεφάλου». Έπειτα από αρκετά χρόνια, ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως βρήκε στο πρόσωπο του Ράις έναν εξίσου έμπιστο δημιουργό (ότι είναι εξαιρετικός εκτελεστής το γνωρίζαμε, άλλωστε) που θα επιτρέπει στον αρχηγό να παίρνει ποιοτικές ανάσες στον πάγκο ή ακόμα και να παραχωρεί τον «μπαγκέτα» όσο βρίσκεται στο παρκέ μαζί με τον παρτενέρ του.

Δύο ακόμη «συν» στην ευρωπαϊκή πρεμιέρα ήταν οι Τόμας και Παπαγιάννης. Ο πρώτος, συνεχίζει με σπασμένα τα φρένα από την περσινή σεζόν, επιβεβαιώνοντας σε έναν ακόμα αγώνα (μετά τα φιλικά και το ματς με την ΑΕΚ) πως βρίσκεται σε τρομερή κατάσταση, ενώ ο εμφατικός τρόπος με τον οποίο τελείωσε ορισμένες φάσεις κοντά στο καλάθι ο διεθνής center, απέδειξαν πως διαθέτει μέχρι και σήμερα την αυτοπεποίθηση που έχτισε επί ημερών Πιτίνο.

Τέλος, αν αξίζει να σταθούμε σε κάτι παραπάνω, αυτό είναι το καθαρό μυαλό και η γρήγορη σκέψη του Φριντέτ. Όπως ήταν αναμενόμενο, η άμυνα πάνω στον Αμερικανό ήταν ασφυκτική, με τους παίκτες του Ερυθρού να κλείνουν συνεχώς πάνω του όποτε είχε την μπάλα. Παρ’ όλα αυτά, ο Φριντέτ όχι απλά δεν εκβίασε προσπάθειες, αλλά ευρισκόμενος στον αέρα, σε προσπάθεια για σουτ, βλέποντας τα αντίπαλα χέρια, άλλαζε άμεσα απόφαση και έβρισκε εν κινήσει διαθέσιμο παίκτη. Έτσι σημείωσε και την μοναδική ασίστ που είχε χθες, όταν η μπάλα κατέληξε στο καλάθι έπειτα από κάρφωμα του Παπαγιάννη.

Στα αρνητικά, δε θα σταθώ στην έλλειψη σταθερότητας της ομάδας ή στην ανετοιμότητα ορισμένων παικτών. Και τα δύο είναι φυσιολογικά για την εποχή, παίκτες και ομάδα συνολικά οφείλουν να βελτιωθούν αρκετά και μακάρι να μη μας απασχολήσει στο μέλλον. Αυτό που έκανε «μπαμ», όμως, και χρήζει αναφοράς είναι τα αμυντικά προβλήματα στην «πράσινη» ρακέτα. 

Φεύγοντας ο Πιτίνο και θεωρώντας τόσο ο ίδιος, όσο και εμείς, πως θα επέστρεφε, είχε αφήσει ένα πλάνο στη διοίκηση. Βασικοί πυλώνες του πλάνου αυτού ήταν η απόκτηση ενός πρωτοκλασάτου γκαρντ δίπλα στον Νικ και ενός «σκιάχτρου» για το «ζωγραφιστό». Και αν με τους Φριντέτ και Ράις, οι «πράσινοι» βρήκαν τόσο τον «δολοφόνο» που έψαχναν πέρυσι όσο και έναν παίκτη που θα μπορεί να μπει στα παπούτσια του αρχηγού, η θέση του ψηλού παρουσιάζει τα ίδια συμπτώματα παιδικής ασθένειας. 

Παπαγιάννης, Ουάιλι και Βουγιούκας είναι παίκτες που μπορούν να τρομάξουν τον αντίπαλο με καρφώματα (Big Papa), παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη (Τζέικομπ) και υπέρμετρη για το ύψος τους μπασκετική ευφυΐα (Ίαν), αλλά στην άλλη πλευρά, η αδυναμία τους να αμυνθούν απέναντι σε «θωρηκτά» είναι εμφανής. Όσο «θωρηκτό», βέβαια, μπορεί να χαρακτηριστεί ο Τζέιμς Γκιστ των 22 πόντων και των 6 επιθετικών ριμπάουντ και ο Ερυθρός γενικότερα των 15 επιθετικών με τον Ότζο εκτός ματς από το πρώτο ημίχρονο.

Μακάρι η εικόνα των «πράσινων» ψηλών να βελτιωθεί και σε λίγες εβδομάδες από σήμερα, διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές, να αναρωτιέμαι τι… «λαλακίες» έγραψα, αλλά είναι κρίμα η έλλειψη φόβητρου κάτω από «ζωγραφιστό» να στοιχίσει, όταν στο σύνολό της, η φετινή έκδοση του Παναθηναϊκού είναι αν μη τι άλλο άκρως ενδιαφέρουσα. Το σίγουρο είναι ότι είτε μέσω της βελτίωσης της ήδη υπάρχουσας front line, είτε μέσω ενδεχόμενης ενίσχυσης στο μέλλον, οι «πράσινοι» μπορούν να αγγίξουν την τέλεια «συνταγή».

ΥΓ1: Ίσως έφταιγε ο αγώνας, ίσως δεν βοήθησαν οι καταστάσεις, ίσως απλά… έτυχε, γι’ αυτό και δεν ασχολήθηκα μέσα στο κείμενο. Η απουσία plays που θα κατέληγαν σε τρίποντο του Φριντέτ με προβλημάτισε. 

ΥΓ2: Αν ο Τζόνσον καταφέρει να προσαρμοστεί πλήρως στα ευρωπαϊκά δεδομένα, ο Παναθηναϊκός θα ανέβει δύο επίπεδα.

ΥΓ3: Η… ησυχία με την οποία ο Καλάθης πέτυχε 21 πόντους και 7 ασίστ μαρτυρά τι βρήκε ο Παναθηναϊκός στο πρόσωπο του Ράις. Μα καλά ρε Νικ, πότε έγιναν όλα αυτά;

ΥΓ4: Καλή σεζόν να έχουμε, με ένα ονειρικό φινάλε!

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Γιατί δεν «χωράει» στο πρόγραμμα το παιχνίδι Παναθηναϊκός – ΟΦΗ
• Παναθηναϊκός: Το αμυντικό στατιστικό που ξεχώρισε με τον Ατρόμητο
• Τζούριτσιτς: «Νιώθω άσχημα όταν μιλάω για αυτό – Αυτά πρέπει να δουλέψουμε»
• Τουμπά: «Δεν είχαμε χρόνο να δουλέψουμε – Τότε δεν θα χάσουμε»
• Τα highlights της αναμέτρησης Παναθηναϊκός – Ατρόμητος (vid)