Οι απαντήσεις του Κ. Πανά για τον σχεδιασμό του Παναθηναϊκού

Ο Κωνσταντίνος Πανάς δημοσιεύει τα κορυφαία σχόλια σχετικά με τον σχεδιασμό του Παναθηναϊκού που εσείς πραγματοποιήσατε, ενώ παράλληλα σκιαγραφεί τις δικές του απαντήσεις στα ερωτήματα που τέθηκαν στη “Fan Day” του “Όλα Πράσινα”.

Αρχικά, να σας ευχαριστήσουμε όλους για την συμμετοχή σας, που αναλογικά με την περίοδο που θελήσαμε να πραγματοποιήσουμε το παραπάνω project, θεωρείται επαρκής. Αναμένεται να το συνεχίσουμε και κατά την διάρκεια της σεζόν με λιγότερα ερωτήματα για ανάπτυξη, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή και περισσότερα σχόλια. Δυστυχώς, λόγω των ερωτημάτων δεν ήταν δυνατόν να τα τοποθετήσουμε όλα, παρότι υπήρχε υψηλό επίπεδο στα γραφόμενά σας.

Οι ερωτήσεις που τέθηκαν:

1) Είστε ικανοποιημένοι από τον σχεδιασμό έως τώρα;

2) Ποια μεταγραφή θεωρείτε ότι θα αποτελέσει ορόσημο και ποια θεωρείτε ως «στοίχημα»;

3) Σε ποια θέση θεωρείτε ότι είναι απαραίτητο να αποκτηθεί παίκτης (ανεξαρτήτως της επικείμενης μεταγραφής στο «4»);

4) Προσωπική εκτίμηση για την ομάδα.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

-jk

1) Θεωρώ ότι ο σχεδιασμός μας φέτος είναι κάτι παραπάνω από υποδειγματικός. Η ομάδα επιτέλους θα παίξει γρήγορο μπάσκετ με πολλές επιθέσεις στα πρώτα 10-12 δευτερόλεπτα. Θα είναι δηλαδή ένα κράμα Λοκομοτιβ και Λαμποραλ. Και σε αυτή την κατεύθυνση οι μεταγραφές που έγιναν είναι απόλυτα σωστές. Παίκτες γρήγοροι αθλητικοί καλοί σουτέρ (μαζί με το 4 που έρχεται) με στοιχειά 1v1 και καλοί αμυντικοί. Εξαίρεση ο Μπορουσης, ο οποίος όμως όταν μπαίνει μέσα θα είναι ουσιαστικά ο play maker και όλοι οι άλλοι θα κινούνται γύρω του. Τέλος με τον Πατ θα μπορούμε να δίνουμε ανάσες στη front line μας.

2)Για εμένα η σημαντικότερη μεταγραφή είναι ο Μπουρουσης. Παίκτης με τρομερή ποιότητα και κυρίως Έλληνας και με ηγετικά χαρακτηριστικά που μαζί με το Φωτση θα αναλάβει τα αποδυτήρια στη μετά Διαμαντίδη εποχή. Στοίχημα δεν θεωρώ κάποια μεταγραφή με την έννοια ότι όλοι οι παίκτες (πλην Πατ που θα έχει συμπληρωματικό όμως ρόλο) έχουν παίξει και πρωταγωνιστήσει στο υψηλότερο επίπεδο.

3) Δεν θεωρώ ότι σε κάποια θέση πρέπει να αποκτηθεί απαραίτητα παίχτης. Ξέρω ότι σχεδόν όλοι θα γράψουν για τον άσσο. Άλλα δεν έχουν καταλάβει ότι ο Τζέιμς όταν παίζει στο 1 θα παίζει μαζί με τον Μπουρούση όπως και στη Λαμποράλ. Ο Καλαθης δεν είναι παίχτης που του αρέσει να παίζει σετ επιθέσεις. Έτσι σε αυτό το σχήμα play maker θα είναι ο Μπορούσες με τους παίχτες να κινούνται και να κόβουν προς τη ρακέτα ή να πηγαίνουν στις γωνίες. Τέλος εγώ στηρίζω πολύ τον Μποχωριδη και πιστεύω ότι θα ανταποκριθεί στο ρόλο του. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο στην προετοιμασία πρέπει να αποκτηθεί ένας άσσος συμπληρωματικός, Εγώ θα διάλεγα τον Ουκιτς βλέποντας πως αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς. Πραγματικά για 10 λεπτά είναι ότι πρέπει και ξέρει και αγαπίζει την ομάδα.

4)Λοιπόν δεδομένο είναι ότι η ομάδα με τις μεταγραφές που έκανε έχει ένα από τα καλυτέρα 8 ρόστερ τις Ευρώπης + την πιο βάρια φανέλα. Τώρα το σε πια από τις 8 θέσεις θα τερματίσει θα κριθεί από την χημεία, τους τραυματισμούς και φυσικά τη δουλεία του προπονητή. Εγώ πάντως είμαι αισιόδοξος. Όσο για το πρωτάθλημα. Δεν με πολύ καεί. Η επιστροφή στα final four είναι πολύ πιο σημαντική από ένα ακόμη πρωτάθλημα κατά τη γνώμη μου.

-Νίκος Δ.

1) O σχεδιασμός “έως τώρα” δεν μπορεί να κριθεί imo. Mόνο όταν ολοκληρωθεί.
Αν δεν δούμε τις τελικές κινήσεις και το συνολικό μπάτζετ πιθανόν να οδηγηθούμε σε λάθος συμπεράσματα. 
πχ αυτή τη στιγμή έχουμε Τζέιμς-Παππα και Γκιστ-Σίνγκλετον, δυο ζευγάρια που μοιάζουν πολύ. Δεν θα μας ωφελήσει σε τίποτα αν παίξουν καλά οι Τζέιμς και Σίνγκλετον, και παραγκωνιστούν Παππας και Γκιστ αντίστοιχα. Πρέπει λοιπόν να δούμε την ολοκλήρωση του ρόστερ και τους ρόλους που θα διανεμηθούν.
Ένα ακόμα στοιχείο – ερωτηματικό στο σχεδιασμό είναι η απουσία ολοκληρωμένου sf. Οι επιλογή του διδύμου Ρίβερς – Χαραλαμπόπουλου έχει λογική, μπορεί να δώσει πολλά, αλλά και τίποτα.

2) Μεταγραφή “ορόσημο” θα έλεγα τον Μπουρούση, καθώς είναι παίκτης με παρελθόν σε όλα τα επίπεδα (αγωνιστικά και μη…). Η αποδοχή του πλέον θεωρείται δεδομένη (αν και προσωπικά δυσκολεύομαι να το χωνέψω ακόμα!) και ως επί της ουσίας ο μόνος παλιός με καθοριστικό ρόλο στην ομάδα (δεν υπάρχει άλλος σέντερ, ως τώρα) μου δίνει την πεποίθηση ότι θα βασιστεί η ομάδα πολύ πάνω του και έχει τα skills & guts να ανταπεξέλθει. Αν διαχειριστεί καλά την …κατάσταση ο Μπουρούσης μπορεί να είναι ο καθοριστικότερος παράγοντας για μια καλή πορεία. 
Η απόδοση του έτσι κι αλλιώς θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ομάδα.

Ταυτόχρονα για όλα τα παραπάνω ο Μπουρούσης είναι και ένα “στοίχημα”.
Δεν είναι όμως το μόνο, ίσως ούτε το μεγαλύτερο.

Το μικρότερο στοίχημα μου μοιάζει ο Σίνγκλετον, στα ίδια επίπεδα με Μπουρούση ο Τζέιμς (που μπορεί να μπερδευτεί ανάμεσα σε Καλάθη και Παππά/Φελντιν), ενώ μεγαλύτερο για μένα είναι ο Ρίβερς.
Θα μπορέσει να ανταπεξέλθει αμυντικά με ψηλά τριάρια άλλα και επιθετικά, αν δεν βγουν plays που θα διευκολύνουν το στατικό του σουτ? Και όλα αυτά έχοντας ως παρτενέρ τον πιτσιρικά Χαραλαμπόπουλο και γκαρντ που δεν είναι ότι καλύτερο για να σχηματίσουν τριάδα σε χαμηλά σχήματα?

Και τα στοιχήματα δεν περιορίζονται στους νέους… 
Θα μπορέσει ο Καλάθης να βελτιώσει τις βολές και το σουτ?
Θα δούμε επιτέλους ολόκληρη χρονιά τον Παππά που θέλουμε? Τον παίκτη με το μεγαλύτερο ταβάνι?
Θα τα καταφέρει στα δύσκολα ο Φελντίν, αναμεσα σε τόσους άλλους πολύ καλούς sg?

Και το μεγαλύτερο όλων ο Πεδουλάκης βέβαια, που θα κληθεί για πρώτη φορά στη ζωή του να κυριαρχήσει και όχι να καταστρέψει και να κλέψει παιγνίδια, και να διαχειριστεί πλειάδα πολύ καλών φαιναλφοράτων παικτών!

Tα στοιχήματα είναι πολλά. Πιο πολλά από τις βεβαιότητες.

3) Η επόμενη κίνηση, αν θα είναι και η τελευταία, για μένα είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να είναι στο 4 με καλό χειρισμό και τρανζίσιον. 3-4αρο. Παρόλα αυτά θα μας αφήσει με ερωτηματικά στο pm και το center… και κάπως έτσι μπαίνουμε σε λούπα και επανερχόμαστε στο σχεδιασμό της ομάδας. Πήραμε ονόματα ή κατάλληλους για συγκεκριμένους ρόλους? Μένει να δούμε.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

4) Η ομάδα δεν είναι επιπέδου τσσκα-μπαρτσα-φενερ. Κακά τα ψέματα, χωρίς Μήτσο, έχουμε χάσει περισσότερα από αυτά που προσθέσαμε. Ούτε καν Ρεάλ είμαστε, αλλά αυτοί είναι αχταρμάς, οπότε… Ντόγκους, Ολυμπιακός, Λαμποράλ πιστεύω ότι δεν έχουν τύχη για τόσο ψηλά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Η 4η θέση στη regular είναι το ταβάνι του φετινού ΠΑΟ. Και μεγάλη επιτυχία που ανοίγει το δρόμο για το f4.

-7^th Star of a 7^th Star

1) Ο σχεδιασμός της ομάδας και κυρίως η υλοποίηση του σχεδιασμού δείχνει ότι διοίκηση και προπονητικό stuff κατανόησαν πλήρως τι πήγε λάθος την περυσινή χρονιά και προσπάθησαν να το διορθώσουν στο μέτρο του δυνατού (+ Claver θα μιλάγαμε για μεγάλα πράγματα). Είναι ίσως η πρώτη φορά από όταν ο ΔΓ ανέλαβε την ομάδα που δεν δίστασε να κοιτάξει την πραγματικότητα στα μάτια-μετά από μια αποτυχημένη χρονιά- αφήνοντας εγωισμούς και αγκυλώσεις στην άκρη και κάνοντας μεταγραφές που δείχνουν το δρόμο προς την καταξίωση και πάλι.

2) Προσωπικά, θεωρώ, τον Chris Singleton τη μεταγραφή-βαρόμετρο στο φετινό rotation και αυτό συμβαίνει γιατί τον θεωρώ τον πιο “σύγχρονο” παίκτη που θα βρίσκεται στο roster φέτος (εκτός αν κάνει κανένα τρελό με το 4αρι ο πρόεδρος!!!). Παίκτης που προσφέρει σε 2 θέσεις (4 και 5) με τρομακτικό άνοιγμα χεριών που σου κρύβει τον ήλιο, πανεύκολο αμυντικό re-bound, έφεση στο 3ποντο και στο σουτάκι από μακριά γενικά, και τέλος αλλά όχι λιγότερο σημαντικό πολύ καλό ποσοστό στις βολές, δεν μπορεί να μην είναι πάρα πολύ σημαντικός για μια ομάδα που βλέπει ψηλά. “Στοίχημα” δε θεωρώ κάποιον από τους παίκτες που αποκτήθηκαν αλλά τον Πεδουλάκη και αυτό γιατί θα είναι η πρώτη φορά που θα έχει να διαχειριστεί ένα τόσο ακριβό roster και θα ΠΡΕΠΕΙ να έχει-“δαμόκλειο σπάθη” πάνω από τον πάγκο, έτοιμο να του πάρει το scalp με την πρώτη ευκαιρία. Σιδεροκέφαλος λοιπόν!

3) Σε αυτό το θέμα θα συμπλεύσω και εγώ με αυτό που φαίνεται ότι θέλει και ο προπονητής. 4αρι λοιπόν! Θεωρώ μικρό τον αριθμό ψηλών που έχουμε ως τώρα και γι’ αυτό εγώ θα πρότεινα να αποκτηθεί 4-5αρι και όχι 4-3άρι. Στα χαρακτηριστικά που θα έχει βάζω οπωσδήποτε το dive μετά το P’n’R, το καλό στατικό σουτάκι από μακριά και το re-bound σε άμυνα και επίθεση. Την άμυνα δε την βάζω γιατί για να είναι επιλογή Πεδουλάκη είτε θα την έχει από φυσικού του είτε θα τη μάθει αρκετά για να βοηθήσει και σε αυτόν τον τομέα!

4) Εν συνόλω, να τονίσω μόνο 2 πραγματάκια.. Έχω την αίσθηση ότι φέτος θα είναι η χρονιά του Παππά και θα ευχόμουν να είναι και η χρονιά που ο Μποχωρίδης θα κάνει το βήμα παραπάνω και για δικό του όφελος αλλά και της ομάδας. Πιστεύω ότι πάνω σε αυτό το “στοίχημα” θα κριθεί και η απόκτηση ή όχι, point, κατά τη διάρκεια της χρονιάς. To roster θα είναι το πιο ολοκληρωμένο εδώ και αρκετά χρόνια και σε συνδυασμό ότι πρόκειται για παίκτες με υψηλό μπασκετικό IQ θα κάνει την προσαρμογή τους και τη δουλειά του Αργύρη πολύ εύκολη, διότι το ζητούμενο σε μια ομάδα που έχει κάνει 5-6 προσθήκες είναι η χημεία, και η χημεία απαιτεί χρόνο σε συνδυασμό με μυαλό!

-Πάτε καλά;

Ο RG, έχοντας αναλάβει την ομάδα στα τέλη της προηγούμενης σεζόν και γνωρίζοντας καλά τον κορμό της ομάδας, έχει αποφασίσει να στηρίξει όλη την ομάδα κυρίως πάνω στον Καλάθη (και δευτερευόντως στους Παππά και ΒΧ, κυρίως λόγω DPG). Οι παίκτες αυτοί έχουν γνωστά προτερήματα και μειονεκτήματα. Για να καταφέρεις να φτιάξεις λοιπόν, μια ομάδα που θα πάρει το μέγιστο από αυτόν θα πρέπει να πλαισιωθεί λοιπόν με παίκτες που θα συγκροτήσουν μια ομάδα που 
α)θα παίζει σε υψηλά σκορ με πολλές κατοχές ανά αγώνα, σε up tempo ρυθμό δλδ, 
χτυπώντας στο transition όποτε και όπως μπορεί, 
γ)και που θα καλύπτει τις αδυναμίες των 3 παικτών που θα αποτελέσουν τη ραχοκοκκαλιά της ομάδας.

Αυτός ο τρόπος παιχνιδιού σηματοδοτεί αλλαγή τόσο από την τελευταία φορά που ήταν ο Πεδουλάκης προπονητής στην ομάδα όσο και από την περσινή χρονιά, όπου η ομάδα έπαιζε κυρίως continuity επιθέσεις με απλά plays. Αντιθέτως, θα θυμίζει λίγο το πρώτο 6μηνο του Κόμη Ιβάνοβιτς.

Παράλληλα, η ερχόμενη χρονιά θα έχει επί της ουσίας πολλά και μόνο δύσκολα παιχνίδια ευρωλίγκας, συνεχόμενα και δίχως σταματημό, αυξάνοντας σε μεγάλο βαθμό το χρόνο που περνούν οι αθλητές στο γήπεδο και τις απαιτήσεις σε ενέργεια και βάθος πάγκου.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Στη λογική αυτή, η ομάδα πήρε 2 big men που μπορούν να σουτάρουν με καλά ποσοστά από τη γραμμή του τριπόντου και τη μέση απόσταση (Σινγκλτον, Μπουρούσης), έναν δολοφόνο σουτέρ στο 3, έναν combo guard με καλό ball handling ωστε να ξεκουράζει τον Καλάθη στο κατέβασμα και φοβερή ικανότητα στο 1-1 είτε σε σουτ είτε σε drive, και κράτησε τον Φελντέιν στο 2 ο οποίος επίσης δεν είναι σουτέρ που θα μπορεί η αντίπαλη ομάδα να ρισκάρει να πιάσει ρυθμό. Επίσης, το βάθος του πάγκου με τους νέους παίκτες εξασφαλίζει πως ακόμα και με τραυματισμούς (που θα έρθουν και δε θα είναι λίγοι), η ομάδα θα μπορεί να ανταπεξέλθει στους στόχους της.

Ο κορμός της ομάδας όπως είναι τώρα (και με την προσθήκη ενός 4ριου) διαφαίνεται πως ΜΠΟΡΕΙ να παίξει το up tempo επιθετικό παιχνίδι που σχεδιάζει το προπονητικό team, έχοντας την ταχύτητα και την περιφερειακή εκτέλεση για να παρουσιάσουν κάτι αξιόλογο.

Εδώ θέλω να σταθώ σε ένα σημείο: Ο ΠΑΟ φαίνεται να ακολουθεί τις Βασκονία και Λοκομοτίβ ως σημείο αναφοράς στο σύγχρονο μπάσκετ. Αυτό δε σήμαινε μόνο πολλά τρίποντα και γρήγορες επιθέσεις αλλά και χρησιμοποίηση των ψηλών ως play maker αντί των κοντών, με τους τελευταίους να λειτουργούν περισσότερο ως εκτελεστές. Αυτή η λογική στον ΠΑΟ θα εκφραστεί με τους Μπουρούση, ΒΧ να γίνονται οι floor generals αρκετές φορές, κυρίως όταν ο Καλάθης θα πρέπει να πάρει ανάσες και το κυριότερο στοιχείο της είναι πως δημιουργεί μεγάλη ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα αφού α)τραβά συνήθως τους αντίπαλους ψηλούς σχετικά προς τα έξω, αφήνοντας χώρο για παίκτες που επιθετικά έχουν την ικανότητα να εκμεταλλευτούν τους κενούς χώρους (ειδικά εδώ Τζέιμς, Γκιστ θα έχουν μεγάλο όφελος), τροφοδοτούμενοι από τις high low ψηλών προς κοντούς και 
β)δίνει πολλά ελεύθερα σουτ στους παίκτες στις γωνίες (για Φελντιν, Φωτση, Ριβερς) όταν οι ψηλοί πασάρουν στην πλευρά της βοήθειας από θέση ποσταρίσματος.

Και πάμε τώρα στο μεγαλύτερο κενό του μέχρι τώρα σχεδιασμού: Η ομάδα (δεδομένης της υπάρχουσας στελέχωσης και παίρνοντας ως σίγουρη την τακτική προσήλωση) για να καταφέρει να τρέχει ΣΤΑΘΕΡΑ, θα πρέπει α) να ελέγξει το rebound και β) να εχει στην άμυνα μεγάλα κορμιά που μπορούν όχι απλά να σπρώξουν αλλά και να εμποδίσουν την …εναέρια κυκλοφορία, οδηγώντας σε πολλά άστοχα σουτ και μην επιτρέποντας την ορθή επιστροφή του αντιπάλου (όπως συνήθως γίνεται μετά από καλάθι). Σε αυτά τα δύο σημεία όπως είναι η ομάδα τώρα, θα έχει θέμα για αυτό και αναμένεται 4ρι (για το οποίο θα επανέλθω μετά).

Στο δια ταύτα, η ομάδα κινήθηκε γρήγορα στην αγορά, έκλεισε τους στόχους της μαθαίνοντας από τα λάθη των 2 τελευταίων ετών και επάνδρωσε ορθά την ομάδα για αυτό που θέλει να παρουσιάσει. Θέλει όμως άλλη μια μεταγραφή το λιγότερο.

Βαθμός (προ τεσσαριού) : 3.5/5.

ΙΙ) Ορόσημο για μένα είναι ο KC Rivers. Έχουμε να δούμε τέτοιο δολοφόνο σουτέρ στο ΟΑΚΑ από την εποχή του Νίκολας. Μιλάμε για δολοφόνο σουτέρ, με σταθερά καλό σουτ, είτε παίζει εκτός είτε εντός, είτε με δύσκολους αντιπάλους είτε εύκολους, είτε με λίγα σουτ είτε με πολλά, είτε με στατικό σουτ είτε μετά από ντρίπλα. Είναι ο παίκτης που παρότι δε θα πετύχει πάντα τους περισσότερους πόντους, θα είναι ο πιο κομβικός γιατί θα αναγκάσει τον αντίπαλο προπονητή να θυσιάσει ”κάτι”(λογικά χώρο) για να τον αντιμετωπίσει. Αυτό ακριβώς το κάτι, η υπόλοιπη ομάδα θα μπορέσει να το εκμεταλλευθεί στο έπακρο για να πάρει τη νίκη. Η χρήση του ως spacer, ειδικά σε συνδυασμό με τους Φελντέιν και Σίνγκλετον, μπορεί να αποβεί καθοριστική για το σωστό pace and space της ομάδας.

Τα μεγαλύτερα στοιχήματα του ΠΑΟ είναι (imho) ο Τζέιμς και ο RG. Ο πρώτος γιατί θα κληθεί να παίζει σημαντικά λιγότερο από ότι στη Λαμποράλ, βελτιώνοντας παράλληλα αρκετά την ικανότητα του να λειτουργεί ως facilitator στην επίθεση. Ο Μποχωρίδης παρότι μπορεί να δώσει ανάσες, φάουλ και ενέργεια (κυρίως στην άμυνα ως defensive stopper), δεν είναι ακόμα σε θέση να αναλάβει 2ος guard ομάδας σε αυτό το επίπεδο. Ο Τζέιμς πρέπει να βελτιώσει το επίπεδο ανάγνωσης της αντίπαλης άμυνας in un primo tempo γιατί θα δοκιμαστεί σε αυτό το επίπεδο αρκετές φορές, ιδιαίτερα από αντιπάλους που ίσως τον ωθήσουν να πάρει τραβηγμένα σουτ από την περιφέρεια. Επίσης, είναι στοίχημα πως θα καλύψει το ύψος του ο Πεδουλάκης στην άμυνα απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους. Πρέπει λοιπόν να μάθει να διαβάζει καλύτερα την αντίπαλη άμυνα, με ή χωρίς Μπορούση στο παρκέ.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Από την άλλη, ο RG και η ομάδα του, παραμένουν το μεγαλύτερο στοίχημα στην ομάδα ως πατέρες τόσο της νίκης όσο και της ήττας. Ουδέποτε πριν στην καριέρα τους είχαν τόσο πολύ ταλέντο μαζεμένο να διαχειριστούν και τόσο ακριβή ομάδα. Τις 2 τελευταίες φορές που κλήθηκε ο Πεδουλάκης και το επιτελείο του να διαχειριστούν ομάδα με αρκετούς καλούς παίκτες, το 2013-2014 και στο τέλος της χρονιάς πέρσυ, το ρόστερ έκλεισε απότομα και ο κορμός συρρικνώθηκε σε 7-8 παίκτες. Φέτος τέτοια επιλογή θα είναι εγκληματική. Οι τραυματισμοί και οι συνεχόμενοι κρίσιμοι αγώνες υποχρεώνουν το επιτελείο να διαχειριστεί πολλούς και καλούς παίκτες ταυτόχρονα, εφαρμόζοντας σωστά το rotation. Επίσης οι πολλοί αγώνες που θα δίνει η κάθε ομάδα θα περιορίζουν τα κρυφά χαρτιά που θα μπορεί να παρουσιάσει ένας προπονητής, ειδικά αν έχει έναν μικρό πυρήνα παικτών. Θα κληθεί λοιπόν ο Πεδουλάκης να παρουσιάσει μια πολυπρόσωπη ομάδα, που θα κυριαρχεί στο ρυθμό και που σε κάθε αγώνα ενδέχεται να παρουσιάζει ίδια … παράσταση με διαφορετικούς ηθοποιούς κάθε φορά. ΔΕΝ θα είναι εύκολο και αποτελεί μεγάλο στοίχημα για τον ίδιο να βγάζει ανά πάσα στιγμή λαγούς από το καπέλο του.

ΙΙΙ)Πλην 4ριου η ομάδα δε θέλει παίκτη. ‘Έχει αρκετούς tweeners και βάθος πάγκου ώστε να ανταποκριθεί σε τραυματισμούς και αλλαγές παικτών ενώ έχει πληθώρα παικτών που απειλούν με διαφορετικούς τρόπους. To μεγάλο πρόβλημα για μένα είναι η έλλειψη ενός 4ριού που θα στοχεύσει στο τρίποντο, προσφέροντας παράλληλα άλμα.

Αν θες να ελέγξεις το ρυθμό του παιχνιδιού, απαιτείται α) τακτική πειθαρχία, β) guard με καλό ball handling και γ) έλεγχος των rebound. Το α) είναι θέμα δουλειά του RG. Το β) έχει καλυφθεί από την στελέχωση. Το γ) όμως όχι ακόμη. Αυτή τη στιγμή στο 4 (δεδομένης της κύριας χρήσης του Σίνγκλετον στο 5), θες 2ο αξιόπιστο 4ρι που θα μαζεύει τα σκουπίδια (όπως ο Φώτσης στα νιάτα του) πάνω από το καλάθι, εμποδίζοντας τόσο τα τα άλλευ ουπ παικτών με έφεση σε αυτά (πχ Μπιρτς, Ντάνστον, Ραντολφ, Βεσελι κοκ) όσο και τις εύκολες διαβάσεις. Παράλληλα, δε θα πρέπει να μη φοβάται να σπρωχτεί γιατί θα πρέπει να κυνηγήσει το rebound και να τσαλακωθεί στα box out.

Επιθετικά, δεν αρκεί να ταΐζεται από τους guard (αυτό θα συμβεί έτσι κι αλλιώς) αλλά να μπορεί να κρατά την άμυνα πάνω του κοντά στη γραμμή του τριπόντου, απελευθερώνοντας κι άλλο χώρους προς τα μέσα (στην ίδια λογική δλδ με Σινγκελτον Μπουρουση) αλλά και να σουτάρει αξιόπιστα και σταθερά. Δεν έχουμε ανάγκη από κάποιον που βάζει 4 τρίποντα ανά αγώνα αλλά κυρίως από κάποιον που δε θα πέσει ποτέ κάτω από το 33% στα τρίποντα και ας μη σουτάρε πάνω από 3.

Αυτή η μεταγραφή για μένα είναι κομβικής σημασίας γιατί επί της ουσίας επιτρέπει στην ομάδα να τρέχει στο παρκέ ό,τι και να συμβεί, αναγκάζοντας τον αντίπαλο να στέκεται ΠΑΝΤΑ κοντά στη γραμμή του τριπόντου.

1. IV)
   Ευρωλίγκα:
   Η ομάδα θα είναι μέσα στους 8 λογικά, εκμεταλλευόμενη την εύκολη Α1 και την καλή της έδρα. Ομάδες με δύσκολο εθνικό πρωτάθλημα (ισπανικές, τουρκικές) θα έχουν θέματα αφού ο υψηλός ρυθμός δύσκολων αγώνων θα οδηγήσει σε έξτρα κόπωση (πνευματική και σωματική) και τραυματισμούς, άρα φέτος ο ΠΑΟ έχεις την ικανότητα να πάει πραγματικά ψηλά. Το πόσο ψηλά (έχει δυνατότητες από 2η έως 8η), θα εξαρτηθεί από α)τους τραυματισμούς και β)την προπονητική δουλειά, η οποία έχει υποτιμηθεί τελευταία στην Ελλάδα προς χάριν της στελέχωσης, στη λογική φυσικά του καταφερτζή Ελ που με την ελάχιστη προσπάθεια κοροϊδεύει τον κόσμο και βγαίνει νικητής (προς όφελος και των σκάουτερ και μανατζερέων).Δεν υπάρχει υποκατάστατο για τη σκληρή προπονητική δουλειά, ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΔΟΜΗ.

-Κωνσταντίνος Πανάς

1) Ο σχεδιασμός ήταν επαρκής αν κρίνουμε ότι έκλεισαν κατά βάση οι περισσότερες τρύπες που είχε η ομάδα ανά τα χρόνια. Προβληματίζομαι ακόμα στις θέσεις «1» και «5» και έχω εξηγήσει πολλές φορές την δυνατότητα που θα είχε ο Παναθηναϊκός με ένα παίκτη τύπου Άιβερσον. Ωστόσο, η ομάδα αναζητάει παίκτη στη θέση «4», οπότε οτιδήποτε και να πω εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος είναι προς λαϊκή κατανάλωση. Άρα δεδομένου ότι μπορούμε να κρίνουμε τον σχεδιασμό ατελώς, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί, θα τον βαθμολογήσω με 3/5, για το γεγονός ότι οι μεταγραφές που έγιναν ήταν αρκετά ποιοτικές.

2) Ορόσημο θεωρώ την μεταγραφή Σίνγκλετον, από την άποψη ότι είναι ένας παίκτης που κουμπώνει τέλεια στις όποιες αμυντικές αδυναμίες του Γκιστ και θεωρώ ότι θα αποτελέσουν ένα αντίστοιχο δίδυμο εποχής Λάσμε. Η μεταγραφή «στοίχημα» για μένα δεν είναι άλλη από του Μάικ Τζέιμς, ακριβώς επειδή δεν μπορώ να γνωρίζω τι μπάσκετ θα παίξει η ομάδα φέτος. Αν σκεφτούμε ότι ο Πεδουλάκης αρέσκεται σε low tempo/μεικτές κατοχές και στοχοποιημένο παιχνίδι, τότε ο Τζέιμς ίσως χάσει το ρόλο του αν συνυπολογίσουμε ότι είναι παίκτης ρυθμού όπως και οι Παππάς, Φελντίν στην περιφέρεια. Επίσης θέλω να δω πως θα μπορέσει να αξιοποιηθεί ο παίκτης σε κλειστές άμυνες και σε low tempo. Σε περίπτωση που ο «Άρτζι» μας δείξει κάτι από ελεγχόμενο ρυθμό, δηλαδή να τον προσαρμόζει αναλόγως τις συνθήκες και τους παίκτες που θα έχει στην διάθεση του, τότε σίγουρα θα αξιοποιηθεί καλύτερα ο παίκτης. Εκεί βέβαια έγκειται ο κίνδυνος να χαθεί η ταυτότητα της ομάδας, ωστόσο θεωρώ αρκετά έμπειρο τον προπονητή για να μπορέσει να αποφύγει τέτοιες καταστάσεις.  

3) Έχω πει πολλές φορές για την ανάγκη του ΠΑΟ για ένα παίκτη που να μπορεί να αμυνθεί αποτελεσματικά στο ζωγραφιστό και συγκεκριμένα να ματσάρει κορμιά με δυνατό upper body (βλ. Γιανγκ). Θεωρούσα λοιπόν απαραίτητη την προσθήκη ενός καθαρού «5», με μπαλαντέρ μονάχα τον Σίνγκλετον. Από την άλλη, σε περίπτωση που ο Μποχωρίδης δεν αντεπεξέλθει, ο Παναθηναϊκός θα έχει θέμα απέναντι σε κλειστές άμυνες, ακόμη και με τον Καλάθη μέσα.

4) Προσωπικά αυτή τη στιγμή κατατάσσω τους «πράσινους» σίγουρα στο Τοπ-8 βάσει ρόστερ, αλλά αρκετά χαμηλά βάσει των προσδοκιών τους. Αυτό γιατί υπάρχουν πολύ περισσότερα «στοιχήματα» παρά βεβαιότητες όπως:

-Τι εικόνα θα παρουσιάσει ο “Άρτζι”;

-Πως θα μπορέσει να διαχειριστεί ένα ρόστερ επιπέδου που δεν είχε την δυνατότητα στα πρώτα του χρόνια;

-Για το αν θα ανταπεξέλθουν συγκεκριμένοι παίκτες

Και δεν μιλάμε φυσικά για εκάστοτε τραυματισμούς που μπορεί να στοιχίσουν.  

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!