Αφιέρωμα: Το Power Ranking της Euroleague! #3

Ο Κωνσταντίνος Πανάς και το «Όλα Πράσινα» δίνουν την δική τους οπτική για τις ομάδες της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, που δεν είναι άλλη από την Euroleague, κατατάσσοντας και αξιολογώντας καθεμία εξ’ αυτών.

Η Euroleague αλλάζει, μετατρέπεται σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα 16 ομάδων υψηλού επιπέδου και ο Κωνσταντίνος Πανάς για τρίτη συνεχόμενη εβδομάδα σας δίνει μια γεύση από τους αντιπάλους που θα βρει στο δρόμο του ο Παναθηναϊκός κατά τη διάρκεια της εφετινής σεζόν στη διοργάνωση.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Την περασμένη εβδομάδα, παρουσιάστηκαν τα προφίλ των ομάδων που έχουν τοποθετηθεί μεταξύ των θέσεων 4 και 8, με τους Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό να ανήκουν στο συγκεκριμένο γκρουπ. Αυτή την Παρασκευή, έρχονται στο “πιάτο” σας οι ομάδες που προβλέπονται να τερματίσουν μεταξύ της 9ης και 12ης θέσης.

Αναντόλου Έφες – Μπορεί να κοιτάξει ψηλά

Πρόβλεψη: Θέση 9η

Key Player – Τζέισον Γκρέιντζερ

Το “πάρε-δώσε”

Ήρθαν: Βέλιμιρ Περάσοβιτς (C), Μπερκ Ντεμίρ, Άλεν Όμιτς, ΝτεΣον Τόμας, Τάιλερ Χάνεϊκατ, Σαμέτ Γκεκίγ, Όνουραλπ Μπίτιμ, Μπράις Κότον
Έφυγαν: Τζον Ντίμπλερ. Εμιρκάν Κοσούτ, Άλεξ Τάιους, Νέναντ Κρστιτς, Ντάριο Σάριτς, Μπιρκάν Μπατούκ
Ανανέωσαν: Ογκουλτσάν Μπαϊκάν, Ντόγκους Μπαλμπάι

Από άποψη στελέχωσης, οι Τούρκοι φαίνονται να πατάνε γερά στα πόδια τους. Ο Περάσοβιτς επέστρεψε για λογαριασμό της Έφες και επιθυμεί να κάνει κάτι αντίστοιχο με τον περσινό άθλο της Μπασκόνια. Είναι εφικτό;

Οι φθηνότερες διακοπές γίνονται… Σεπτέμβριο! Δες τις καλύτερες τιμές από όλη την Ελλάδα

Αρχικά να πω ότι θα μπορούσα να έχω την Έφες ένα σκαλί πιο πάνω, από την άλλη πιστεύω πολύ περισσότερο τον Μπλατ και την Νταρουσάφακα. Ωστόσο, η φετινή Έφες δείχνει να έχει ξεκάθαρους ρόλους και πλάνο μέσα στο παιχνίδι της, κάτι που έλλειπε τα τελευταία χρόνια. Ο Περάσοβιτς είναι προπονητής που αρέσκεται σε παίκτες ρόλων, γι’ αυτό και η σωστή κατανομή, όπως και η ομοιογένεια θα είναι σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας της. Από αυτό που παρακολούθησα στα φιλικά μπορώ να πω ξεκάθαρα ότι είναι μια ομάδα που θυμίζει την περσινή Λαμποράλ με ορισμένες διαφορές. Από την μια δεν υπάρχει ο ηγέτης στην φρόνκορτ, όπως ήταν πέρυσι ο Μπουρούσης, από την άλλη φέτος διαθέτει περιφέρεια με υψηλό IQ και leading mentality, εκεί όπου πιστεύω θα στηρίξει το παιχνίδι του φέτος ο Κροάτης προπονητής. Η διαφορά στην φετινή Έφες είναι κυρίως νοοτροπίας. Είδα πίεση στο μισό γήπεδο, όπως και άμυνα στα 4/4 κάτι που δεν θυμάμαι πέρυσι να παιζόταν επιτυχημένα. Η Έφες δεν φημιζόταν για την αμυντική της λειτουργεία τα τελευταία χρόνια και όχι απαραίτητα επειδή δεν είχε τα εργαλεία. Φέτος βέβαια μπορεί να δώσει ρόλο defensive stopper σε 3 παίκτες της, κάτι που ελευθερώνει επιθετικά παίκτες όπως ο Γκρέιντζερ που έπαιζε άμυνα για δύο πέρυσι.

Από εκεί και πέρα μπορώ να καταλάβω την απόκτηση Όμιτς για παρτενέρ του Ντάνστον. Ο Σλοβένος έφτασε από την Κανάρια. Είναι ένας παίκτης, που ο Περάσοβιτς τσέκαρε όλη την περασμένη σεζόν. Είναι ικανός στο ζωγραφιστό και παρότι seven footer είναι αρκετά καλός στο Pick ‘n Roll. Ωστόσο επειδή δεν μπορεί να αποτελέσει καθαρό post threat, πιστεύω θα ισομοιράζονται οι επιθέσεις εκεί με τον Αμερικανό πρώην σέντερ του Ολυμπιακού. Ο Όμιτς είναι παίκτης που βασίζεται αρκετά στην δημιουργία των κοντών, οπότε εδώ μπαίνουν στην εξίσωση οι Ερτέλ και Γκρέιντζερ. Είχε πολύ καλή συνεργασία με τον Κέβιν Πάνγκος, οπότε κάτι παρόμοιο θέλει να πετύχει στην Έφες.

Θεωρώ ότι ο Γκρέιντζερ είναι ο παίκτης κλειδί από την άποψη ότι είναι leading guard που έχει την δυνατότητα να ισοσταθμίζει και να ελέγχει τον ρυθμό της Έφες, πολύ περισσότερο απ’ ότι ο Γάλλος γκαρντ. Επίσης, το γεγονός ότι έχει την δυνατότητα και να επιτεθεί και να οργανώσει εξίσου καλά, τον κάνουν ιδανικό floor general στα μάτια του Περάσοβιτς, για ένα προπονητή που δεν διέθετε καθαρό οργανωτή στην Λαμποράλ πέρυσι.

Αυτό επίσης που παρατήρησα μέσα από τα φιλικά είναι η συνεχής κίνηση των παικτών. Ο Περάσοβιτς ξέρει ότι παρόλο ότι διαθέτει αρκετούς παίκτες που μπορούν να σουτάρουν, δεν διαθέτει καθαρό floor spacer και έτσι αρεσκόταν στο να μην μένουν οι παίκτες του στατικοί και να βάζει πολλούς πόντους μέσα από ένα ελεγχόμενο motion. Παρότι ο Ντεσόν Τόμας διαθέτει 3&D χαρακτηριστικά, παρατήρησα μια «εμμονή» να πηγαίνει η μπάλα στο ζωγραφιστό και έπειτα να ξεκινάει αυτή η κίνηση. Ως τώρα ο Μπράις Κότον έμοιαζε έξω από τα νερά του. Ένα scoring guard που είχε απασχολήσει τον Παναθηναϊκό. Πολύ καλός σουτέρ και θέσης και μετά από ντρίμπλα. Αυτό του δίνει την δυνατότητα να αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντ. Συγκεκριμένα, μαζί με τον Γκρέιντζερ, άλλαζαν θέση σε κάθε κατοχή.

Αν λοιπόν ο Ερτέλ με τον Κότον θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως starters, με τον πρώτο να έχει οργανωτικές και τον δεύτερο επιθετικές ευθύνες, τότε τον ρόλο του facilitator, sixth man θα μπορούσε να λάβει ο Γκρέιντζερ.

Ο φυσικός αρχηγός των Τούρκων είναι σίγουρα εκ των κορυφαίων περιφερειακών αμυντικών και δικαίως παίρνει ρόλο καταστροφής αντιπάλων. Παρά το ύψος του κατάφερε να σωθεί τόσα χρόνια σε έναν οργανισμό σαν την Εφές, κυρίως λόγω των υψηλών αθλητικών του προσόντων.

Το next big thing του Τουρκικού μπάσκετ που ακούει στο όνομα Φουρκάν Κορκμάζ, είναι ακόμη εδώ. Σίγουρα από τους παίκτες που έχουν φύγει για Αμερική τα επόμενα χρόνια. Μέγεθος, πόδια, σουτ, επιθετικά ένστικτα, προσωπικά τον θεωρώ τον πιο έτοιμο από την γενιά του για να κάνει το επόμενο βήμα. Πιστεύω πως θα μπορέσει να προσφέρει επιθετικές λύσεις, τα βράδια που ο Κότον θα είναι κρύος.

Ο Χάνικατ κατέφτασε από την κρύα Μόσχα, ένα παιδί με φοβερά πόδια, που θεωρώ ότι θα αποτελέσει τον defensive stopper του Περάσοβιτς στις θέσεις «3» και «4». Και μαζί με το πλήρες πακέτο του Οσμάν, θα μπορέσουν να χτίσουν έναν πιο σύνθετο Άνταμ Χάνγκα. Γενικότερα ο Χάνικατ προσδίδει την αθλητικότητα και αμυντικά στοιχεία που δεν διαθέτει ο Οσμάν, ο οποίος από την άλλη είναι αρκετά καλύτερος επιθετικά.

Ο Ντεσόν Τόμας διαθέτει όλο το πακέτο να πρωταγωνιστήσει σε αυτή την Εφές. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη, μοιάζει πιο ώριμος από ποτέ. Παιχνίδι με πλάτη, παιχνίδι με πρόσωπο, πολύ καλή άμυνα σε επίπεδο physical. Όπως είπα τον είδα να παίρνει πολύ μπάλα στο ποστ, όπως και ο Ντάνστον. Είναι μια τακτική που ακολουθεί ο κόουτς Περάσοβιτς, μόλις η μπάλα αγγίξει ζωγραφιστό να υπάρχουν συνεχόμενες εναλλαγές, ώστε να βρεθεί και το ελεύθερο σουτ. Ο Κροάτης προπονητής λειτουργεί με κίνηση, slashers που διεμβολίζουν άμυνες και μπορούν να σκοράρουν από την περιφέρεια, παίκτες στο ποστ, κίνηση ξανά και έξυπνες άμυνες. Αυτές οι έξυπνες άμυνες ήταν είτε πίεση από το μισό, είτε σε ολόκληρο το γήπεδο. Δεν το έκανε ποτέ συνεχόμενα και θεωρώ ότι κάπως θα προσπαθήσει να καλύψεις την αδυναμία του Ερτέλ σε αυτό τον τομέα.

Οι φθηνότερες διακοπές γίνονται… Σεπτέμβριο! Δες τις καλύτερες τιμές από όλη την Ελλάδα

Ένας παίκτης που μπορεί να κάνει το step back φέτος είναι ο Ντέρικ Μπράουν σε έναν πιο ελεύθερο ρόλο, κάτι παρόμοιο με του Ερτέλ. Αρκετά πιο κινητικός και ορεξάτος, θεωρώ ότι θα χρησιμοποιηθεί στο έπακρο το court vision και το παιχνίδι του στο ανοιχτό γήπεδο. Η Έφες έχει την δυνατότητα να ανοίγει τον ρυθμό και πιστεύω ότι μέσα στη χρονιά θα επιχειρήσει να ελέγξει αυτό το τέμπο παιχνιδιού.

Μπασκόνια Βιτόρια Γκαστέιζ – Για να ξανά κάνει το θαύμα

Πρόβλεψη: Θέση 10η

Key Player – Σέιν Λάρκιν/Αντρέα Μπαρνιάνι

Το “πάρε-δώσε”

Ήρθαν: Σίτο Αλόνσο (C), Μάικλ Ρολ, Γιοχάνες Φόιγκτμαν, Ράφα Λουζ, Ροντρίγκ Μπομπουά, Σέιν Λάρκιν, Αντρέα Μπαρνιάνι, Σάντερ Ράιεστ
Έφυγαν: Βέλιμιρ Περάσοβιτς (C), Νταβίς Μπερτάνς, Μαμαντού Ντιόπ, Μάικ Τζέιμς, Γιάννης Μπουρούσης, Ντάριους Άνταμς, Αλμπέρτο Κορμπάτσο, Φαμπιάν Κοζέρ, Ντάρκο Πλάνινιτς
Ανανέωσαν: Τόρνικε Σενγκέλια, Άνταμ Χάνγκα, Γιάκα Μπλάζιτς, Κιμ Τίγι, Ιλιμάν Ντιόπ

Αλλαγή στην ονομασία, με Μπαρνιάνι και με Σίτο Αλόνσο, αλλά με τις ίδιες συνθήκες στο μπάσκετ που θέλει να παρουσιάσει, οι Βάσκοι επιθυμούν να επιστρέψουν σε ένα ακόμη final-4 με τις συνθήκες να είναι σαφώς πιο δύσκολες.

Η δικιά μου αγαπημένη Μπασκόνια έρχεται ανανεωμένη, όχι μόνο στο όνομα, αλλά και στο έμψυχο δυναμικό. Δεν αναμένεται να δούμε κάτι διαφορετικό, καθώς ο Αλόνσο είναι προπονητής που πρεσβεύει αυτό το dynamic up tempo που παρουσίασε ο Ιβάνοβιτς στια αρχές του 2000. Οι προσθήκες που έκανε δείχνουν ότι θέλει απλά να βάλει περισσότερο βάθος και να βασιστεί στην second unit, κάτι που δεν είχε τα τελευταία χρόνια.

Το κλειδί στην Βιτόρια φέτος ανάγεται στο δίδυμο Λάρκιν/Μπαρνιάνι. Αυτοί οι δύο παίκτες έχουν την δυνατότητα να ανεβάσουν επίπεδο την Ισπανική ομάδα. Είμαι περίεργος να δω πως θα ανταπεξέλθει ο Λάρκιν απέναντι σε δυνατή physical άμυνα και πως θα κουμπώσει στο Ευρωπαϊκό στυλ παιχνιδιού. Για το παιχνίδι της Λαμποράλ πάντως είναι ταμάμ. Παίκτης που ανοίγει τον ρυθμό σε δευτερόλεπτα, ιδανικός τόσο σαν σκόρερ, όσο και στο μοίρασμα, για το τρανζίσιον αυτά. Βασίζεται περισσότερο στα κλεψίματα στην άμυνα, αν και μου αρέσει αυτό το refuse to lose που διαθέτει σύσσωμη η Μπασκόνια σε αυτό το ρόστερ. Και στα intangibles θεωρώ ότι θα βασιστεί ο κόουτς Αλόνσο, στο να μπορέσει να ενσωματώσει την σκληράδα μέσα στο ατομικό ταλέντο. Ο Μπαρνιάνι επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ευρώπη σε μια από τις πιο ηχηρές μεταγραφές που πραγματοποιήθηκαν φέτος.

Αν παρακολουθήσετε το ρόστερ της Λαμποράλ θα παρατηρήσετε, ότι εντάχθηκαν παίκτες με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτούς που έφυγαν. Το δυναμικό δίδυμο των Λάρκιν–Μπεμπουά έρχεται να αντικαταστήσει το περσινό των Άνταμς–Τέιμς. Σίγουρα το δεύτερο κερδίζει σε αθλητικότητα, αλλά θεωρώ ότι εφόσον δέσει το πρώτο θα είναι πιο λειτουργικό. Με προβληματίζει μόνο το γεγονός ότι και οι δύο είναι παίκτες ρυθμού, ενώ ο Γάλλος έδειξε σημάδια εμφανούς αναποτελεσματικότητας κάτω από πίεση. Αρκετά ασταθής. Πιστεύω ότι γι’ αυτό η απόκτηση Λουζ είναι πολύ σημαντική. Ένα γκαρντ με σαφώς εξαιρετική αντίληψη για το παιχνίδι, σκληροτράχηλος αμυντικός που πιέζει αρκετά καλά, με καλοδουλεμένο upper body.

Η απόκτηση του ρούκι Τρέβορ Κούνεϊ με οψιόν ανανέωσης δείχνει ένα πράγμα και σε πιο πλαίσιο θέλει να κινηθεί ο Αλόνσο. Στο «2» υπάρχουν εξαιρετικοί floor spacers, ο Γιάκα Μπλάζιτς με αναβαθμισμένο ρόλο και ο Αμερικανός. Παρατηρόντας την ομάδα της Μπασκόνια δεν υπάρχουν άλλοι σπεσιαλίστες, οπότε αυτό που επιθυμεί ο Αλόνσο είναι αυτοί οι παίκτες να βρίσκονται κοντά σε slashers, ώστε να ανοίγουν διαδρόμους. Επίσης θεωρώ ότι ευελπιστεί σε σταθερή χρονιά του Χάνγκα από την περιφέρεια για τον σκοπό αυτό, βέβαια αν καταφέρει να σταθεροποιήσει το τρίποντο άνω του 35%, τότε έχει φύγει ήδη για Αμερική. Για εμένα είναι ήδη ο πιο ολοκληρωμένος αμυντικός στην Ευρώπη.

Το «3» είναι το μοναδικό ψεγάδι και αυτό, γιατί μετά τον Χάνγκα δεν υπάρχει αξιόπιστος παίκτης πίσω του. Αφενός είναι ο Σεντεκέρσκις ο οποίος μαζί με τον Μπορτινιόν ήταν δανεικοί για να ψηθούν, αφετέρου ο Λιθουανός είναι πολύ μικρός για να ανεβάσει από τα δεκαοχτώ του στροφές.

Πιο πολύ θέλω να σταθώ στην θέση «5»… ο Βόιτμαν, αρκετά ελπιδοφόρος. Μέγεθος, πόδια, βλέπει γήπεδο. Και μαζί με τον Ντιόπ, θεωρώ ότι συνθέτουν ένα αρκετά καλό fit, σχετικά με τον Μπαρνιάνι, ο οποίος έχει όλα τα προσόντα να γίνει ο go to guy στην φρόντκορτ, γιατί όχι και όλης της Μπασκόνια.

Η Μπασκόνια πρόσθεσε βάθος σε ένα ρόστερ με συγκεκριμένους ρόλους, ώστε να αποδώσουν το στυλ παιχνιδιού των Βάσκων. Δύο scoring guards – ένας εκ των οποίων θα πάρει τον leading guard ρόλο- , ένας facilitator και δύο floor spacers στα γκαρντ. Όλοι είναι εξαιρετικοί στο ανοιχτό γήπεδο. Θα ήμουν αρκετά χαρούμενος με ένα ακόμη floor spacer πίσω από τον Χάνγκα, κάτι παρόμοιο με Μπέρτανς.

Ένας all around F, που επίσης τρέχει εξαιρετικά το γήπεδο και το σημαντικό είναι μόνο να μείνει υγιής – Σενγκέλια – δίπλα στον πραγματικό blue collar παίκτη που ακούει στο όνομα Κιμ Τιλί. Αυτό διαθέτει η δεύτερη ομάδα κρούσης της φετινής Μπασκόνια. Τα  intangibles για να σπρώξουν τους starting-5 στην επιτυχία. Αν αυτή η ομάδα καταφέρει να μείνει υγιής και παρουσιάσει το μπάσκετ που επιθυμεί ο Αλόνοσο (κυρίως νοοτροπίας, ψυχολογίας και αυτοπεποίθησης, με συνεχής εναλλαγές και κίνηση χωρίς μπάλα)και η δυάδα που θεωρώ κλειδιά να παίξει το μπάσκετ που μπορεί, τότε σίγουρα θα τερματίσει ψηλότερα.

Οι φθηνότερες διακοπές γίνονται… Σεπτέμβριο! Δες τις καλύτερες τιμές από όλη την Ελλάδα

Αγαπώ τις ομάδες που διατηρούν ορισμένες αρχές και καλουπώνουν τους νεοαποκτηθέντες πάνω σε αυτές και δεν αλλάζουν στυλ ανάλογα με τους παίκτες που παίρνουν. Η λατρεία της Μπασκόνια για τους Λατίνους κρατάει χρόνια και ο Λουζ το αποδεικνύει περίτρανα. Αυτό η σκληροτράχηλη, Λατινοαμερικάνη μαγκιά, τα  guts που έσπειραν με τα χρόνια οι Νοτσιόνι, Πριχιόνι…Ααυτή τη νοοτροπία θέλει να περάσει η Μπασκόνια εδώ και μια δεκαπενταετία.

Μπάμπεργκ – Στα ίδια βήματα

Πρόβλεψη: Θέση 11η

Key Player – Νίκος Ζήσης/Φαμπιέν Κοζέρ

Το “πάρε-δώσε”

Ήρθαν: Λουίς Ολίντε, Βλάντιμιρ Βερεμέενκο, Μάοντο Λο, Φαμπιάν Κοζέρ
Έφυγαν: Μπράντλεϊ Ουάναμεϊκερ
Ανανέωσαν: Γιάνις Στρέλνιεκς, Ντάριους Μίλερ

Οι Γερμανοί, ελέω της επιτακτικής εντολής του προπονητή τους, άσκησαν βέτο σε όλους τους Ευρωπαϊκούς κολοσσούς που έβαλαν μάτι στους παίκτες τους και μοναδικός απών από την περσινή επιτυχημένη χρονιά ήταν ο Γουαναμέικερ. Ο Τρινκέρι επιχειρεί να χτίσει μια Μπάμπεργκ με μεγαλύτερο βάθος, θέτοντας υψηλότερους στόχους.

Η Γερμανική ομάδα ήταν μια από τις εκπλήξεις της περσινής σεζόν. Το μπάσκετ που παρουσίασε και μερικές εμφατικές νίκες που πήρε, την έκαναν θελκτική στα μάτια του κόσμου. Το μπάσκετ που θέλει να παρουσιάσει και φέτος ο Ιταλός διαθέτει ποικιλία ball handlers-spacers-hustlers με το τελευταίο κυρίως να αποτελεί σήμα κατατεθέν της Γερμανικής εθνικότητας. Ο Ιταλός φέτος επέλεξε να στήσει την Μπάμπεργκ με παίκτες της γηραιάς ηπείρου, αφήνοντας στην άκρη τυχόν Αμερικανούς.

Η κίνηση ματ για τους Βαυαρούς δεν ήταν άλλη από την γάλλο γκαρντ, Φαμπιέν Κοζέρ, ο οποίος θεωρώ ότι έχει το πακέτο να πρωταγωνιστήσει σε αυτή τη Μπάμπεργκ πολύ περισσότερο απ’ ότι στη Λαμποράλ. Έχει το χώρο και κυρίως τον χρόνο να δώσει αυτά που μπορεί σε ένα σωματείο με πολύ αυστηρό προσανατολισμό και οργάνωση. Τα intangibles που κουβαλάει από τα πέτρινα χρόνια της Λαμποράλ, δένουν ιδανικά με την εμπειρία του Νίκου Ζήση, την εκρηκτικότητα του Λο και την εκτελεστική δεινότητα του Στρέλνιεκς. Ο Κοζέρ καταφθάνει σε έναν οργανισμό, όπου στηρίζεται αρκετά στο spacing και θεωρώ ότι το γεγονός ότι λειτουργεί ιδανικά σαν off guard θα του δώσει την δυνατότητα να αγωνίζεται με δύο οργανωτές δίπλα του. Εδώ πιστεύω ότι θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο ο Νίκος Ζήσης. Όντας στην πιο ώριμη φάση της ηλικίας του και με την απουσία Γουαναμέικερ, μπορεί να βγει μπροστά και να παίξει τον ρόλο του  leading guard που είχε πέρυσι ο Αμερικανός, στον οποίο είχε στηθεί κατά πολύ το παιχνίδι με split, όπως και το παιχνίδι αδύναμης πλευράς, κάτι για το οποίο φημίζεται. Με την διορατικότητα του, ο Ζήσης θεωρώ ότι μπορεί να προσφέρει τόσο σαν facilitator, όσο και σαν PnR guard. Έχοντας βέβαια και έναν εξαιρετικό PnR C για να το εφαρμόσει, τον Τάις.

Ο ρούκι, Λο μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό iso threat σε αυτή την spacing ομάδα που επιχειρεί και φέτος να στήσει ο Ιταλός. Ο Γερμανός καταφθάνει από το Κολούμπια… καλό μέγεθος, πολύ καλός σουτέρ θέσης και μετά από ντρίμπλα, ενώ σημαντικό το ότι οργανώνει μέσα από drive and dish καταστάσεις. Κανείς άλλος γκαρντ δεν έχει την δυνατότητα στο 1v1, όπως την έχει ο Λο. Άρα αν υποθέσουμε ότι ο Κοζέρ μπορεί να αποτελέσει το close out threat του Τρινκέρι και ο Στρέλνιεκς τον floor spacer που επιθυμεί για την θέση «1», τότε έδεσε το γλυκό και περιμένουμε να το δούμε στην πράξη.

Η θέση «3» είναι καπαρωμένη από ένα παιδί που έκανε εξαιρετική χρονιά πέρυσι. Γενικότερα, η Μπάμπεργκ είναι ομάδα στηριγμένη στο  3&D και ο Ντάριους Μίλλερ είναι το κλασσικότερο παράδειγμα. Έχοντας πλάι του τους Κοζέρ, Στάιγκερ και Χέκμαν καταλαβαίνετε την διάσταση που δίνει στο spacing ο Άντρέα Τρινκέρι και γιατί επιθυμεί να ανοίγει το γήπεδο με σωστό βάθος. Αυτό που θεωρώ θα δούμε πολύ και φέτος είναι υπερφόρτωση πλευρών για extra πάσα, που συνεπάγεται με γρήγορη κυκλοφορία και ήταν το κλειδί για να νικήσει τον Ολυμπιακό δύο φορές. Αρκετό παιχνίδι αδύναμης πλευράς μετά από flare screens και split, που θα καθοδηγηθεί από τον μετρ του είδους, Νίκο Ζήση, και γενικότερα καταστάσεις που θα επιτρέπουν αρκετά το μακρινό σουτ, κατά την διάρκεια του αγώνα.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Αυτό που θεωρώ εγώ ότι θέλει να έχει ο Τρινκέρι είναι ομοιογένεια και να μην αλλάζει καθόλου το στυλ παιχνιδιού κατά τις αλλαγές. Ο Λο είναι παίκτης που φέρνει αρκετά στον Στρέλνιεκς σε εκτέλεση και δημιουργία, ενώ ο Βερεμίνκο είναι μια πιο δυνατότερη εκδοχή του Ραντόσεβιτς.

Νομίζω ότι η δυάδα Τάις–Μέλλι θα παίξει σημαντικό ρόλο φέτος για την διατήρηση του μπάσκετ Τρινκέρι σε υψηλό βαθμό και αυτό γιατί ο Ιταλός στηρίζεται στο mental toughness των δύο φόργουορντ-σέντερ. Είναι εξαιρετικό το impact που έχει ο Μέλλι στην άμυνα και στο ριμπάουντ της ομάδας, ενώ είμαι περίεργος να δω αν θα διατηρήσει τις ασσίστ του σε υψηλά νούμερα.

Μιλάνο – Ναι μεν… αλλά!

Πρόβλεψη: Θέση 12η

Key Player – Ρακίμ Σάντερς

Το “πάρε-δώσε”

Ήρθαν: Νταβίντε Πασκόλο, Αουντού Αμπάς, Ζόραν Ντράγκιτς, Σιμόνε Φοντέκιο, Μίροσλαβ Ραντούλιτσα, Ρίκι Χίκμαν, Αντρέα Λα Τόρε
Έφυγαν: Εστέμπαν Μπατίστα, Τσαρλς Τζένκινς, Όλιβερ Λαφαγιέτ
Ανανέωσαν: Κρούνοσλαβ Σιμόν, Μπρούνο Τσερέλα, Ρακίμ Σάντερς

Καλές μεταγραφές και καλή στελέχωση για μια ομάδα που πάντα έχει υψηλούς στόχους,  για την μοναδική εκπρόσωπο της Ιταλίας στην κορυφαία διοργάνωση. Ο Ρέπεσα επιστρέφει μετά από χρόνια στην Ιταλία για να δημιουργήσει ένα εκρηκτικό επιθετικά σύνολο.

Ναξεκινήσουμε από τα στραβά, προτού σας δώσω μια οπτική της Ιταλικής ομάδας φέτος. Είναι ομάδα με περίσσειο επιθετικό ταλέντο, όπου στερείται ωστόσο intangibles σε μεγάλο βαθμό, διαθέτοντας μικρό mobility/versatility/defensive focus. Είναι ομάδα καλοζυγισμένη, με ρόλους και είναι κάτι που έχω να δω χρόνια στην Ιταλία, όπου μετά την τελευταία κορυφαία εκπρόσωπο – Σιένα – όλες οι υπόλοιπες στερούνταν ορθής νοοτροπίας και στελέχωσης. Το κυριότερο ψεγάδι στις Ιταλικές ομάδες ήταν η έλλειψη παικτών από τον τόπο τους και γι’ αυτό θεωρώ ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο οι Πασκόλο και Τζεντίλε στην φετινή πορεία. Γι’ αυτό ευχαριστήθηκα πέρυσι την Τρέντο με τον αγαπημένο μου Ντιέγκο Φλακαντόρι να κάνει το step up.

Αυτό που μου αρέσει στην φετινή Μιλάνο είναι η αλληλουχία στις θέσεις. Το γεγονός ότι υπάρχουν παίκτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά. Αυτό που λείπει είναι περισσότεροι παίκτες σαν τον Ράκιμ Σάντερς με καθαρά 3&D χαρακτηριστικά ή με υψηλότερο impact στην άμυνα. Δεν έβαλα τυχαία τον MVP των τελικών ως κλειδί για την φετινή Μιλάνο. Ο Σάντερς είναι ένα παιδί που έβαλα αρκετά κιλά την τελευταία διετία και παραμένει ένας εξαιρετικός σκόρερ, αλλά και πολύ καλός στην άμυνα στην μπάλα. Επίσης δεν υπάρχει κανένας defensive stopper στην ομάδα της Αρμάνι και δεν μπορώ να δεχτώ ότι ο Χίκμαν αποκτήθηκε για να έχει αυτό τον ρόλο που είχε στην Φενέρμπαχτσε. Αφενός, αυτός ο ρόλος θα δοθεί στον Τσερέλα, αφετέρου – παρότι μπορεί να ασκήσει πίεση αρκετά καλά – δεν έχει τα πόδια για ένα τέτοιο ρόλο καθαρά. Το κακό για την θέση «1», βρίσκεται στο ασταθές σουτ που διαθέτουν οι Τσιντσιαρίνι, Χίκμαν και Καλνιέτις. Στον Καλνιέτις, ο Ρέπεσα θεωρώ ότι θα επιχειρήσει να χτίσει το PnR παιχνίδι που έχει στο μυαλό του με τον ΜακΛίν, στον Χίκμαν θα δώσει ένα pace changer ρόλο, ενώ ο facilitator g πάει στο αιώνιο ταλέντο, Αντρέα Τσιντσιαρίνι. Είπαμε, αρκετά δομημένοι ρόλοι, κάτι που κάνει πολύ θελκτικό το φετινό πακέτο της Ιταλικής ομάδας.

Ο Ζόραν Ντράγκιτς επιθυμεί, μετά το κακό πέρασμα από την Ρωσία, να βρει την Ιθάκη του στο Μιλάνο και θεωρώ ότι έχει και τα φόντα και το χώρο να αναπτυχθεί ξανά. Θέλει θερμές περιοχές και θέλει προπονητές να του δώσουν ξεκάθαρο ρόλο. Δεν είναι τυχαίο ότι χάθηκε μέσα στο συνονθύλευμα της περσινής Χίμκι. Είναι σίγουρα ο καλύτερος αμυντικός για να πιέσει μπάλα, έχει τα πόδια και τη σωματοδομή να το κάνει, αλλά χρειάζεται να του δοθεί κίνητρο. Αυτό που στερήθηκε φέτος ο Ντράγκιτς ήταν κυρίως η νοοτροπία του “παίζω όσα λεπτά και αν αγωνιστώ σε φουλ ρυθμούς” και δυστυχώς τόσο πέρυσι, όσο και στο ΝΒΑ δεν καλλιέργησε αυτή τη νοοτροπία.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Ο Σιμόν θεωρώ ότι είναι ο μοναδικός floor spacer αυτής της ομάδας και ένας παίκτης με φοβερή ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια σε catch ‘n shoot καταστάσεις. Σταθεροποίησε το σουτ, κυρίως μέσα από συνεχή κίνηση και στήσιμο στα φτερά και είναι κάτι που θα του δώσει ενεργό ρόλο και φέτος στο Μιλάνο και παρά την παρουσία Ντράγκιτς και Τζεντίλε μπροστά του. Το είδαμε και με τον Πέτροβιτς, ότι μπορεί να παίξει ρόλο initiator και να παίξει το PnR καλύτερα και από γκαρντ, αν και προσωπικά τον θεωρώ shot first και περισσότερο η αντίληψη για το παιχνίδι τον βοηθάει στην οργάνωση του παιχνιδιού. Από εκεί και έπειτα η φρόντκορτ, ενώ είναι εξαιρετική επιθετικά, θεωρώ ότι χάνει αρκετά τόσο σε athleticism, όσο και στο αμυντικό κομμάτι. Ο Ραντούλιτσα έχει ιδανικό συμπλήρωμα επιθετικά τον ΜακΛίν, αλλά λείπει ένας blue collar type C να παίξει ρόλο του αμυντικού καταστροφέα, για να μπορέσω να δω πιο θετικά αυτή την ομάδα. Το ίδιο ισχύει και στο «4», όσο και αν τρέφω συμπάθεια για τους Πασκόλο και Ματσβαν.