Editorial
Τσάβι Πασκουάλ, αξίζεις την υπόκλισή μας!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για τον μεγαλύτερο MVP του Παναθηναϊκού. Τον βασικό λόγο για τον οποίο ο «Εξάστερος», απόντος του κορυφαίου του παίκτη, βγάζει άλλα γούστα στο παρκέ και κάνει πάρτι στην Euroleague. Ακόμα κι αν η διαιτησία, δρα σε εντεταλμένη υπηρεσία. Ο λόγος, φυσικά, για τον Τσάβι Πασκουάλ!
Ο Χρήστος Δημόπουλος γράφει για τον μεγαλύτερο MVP του Παναθηναϊκού. Τον βασικό λόγο για τον οποίο ο «Εξάστερος», απόντος του κορυφαίου του παίκτη, βγάζει άλλα γούστα στο παρκέ και κάνει πάρτι στην Euroleague. Ακόμα κι αν η διαιτησία, δρα σε εντεταλμένη υπηρεσία. Ο λόγος, φυσικά, για τον Τσάβι Πασκουάλ!
Λοιδορήθηκε όσο λίγοι. Άκουσε τα άπαντα από ανθρώπους που ουδεμία σχέση έχουν με το μπάσκετ. Εκείνος, όμως, συνέχισε απερίσκεπτος τη δουλειά του. Τι να πει κανείς, πραγματικά, για τον Τσάβι Πασκουάλ και τα όσα κάνει στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Είναι ευλογία για το σύλλογο να έχει τον συγκεκριμένο άνθρωπο στο τιμόνι του. Όχι διότι κάνει ένα εντυπωσιακό σερί στην Euroleague. Όχι γιατί πέρσι πήρε το πρωτάθλημα. Αλλά διότι ο άνθρωπος αυτός δουλεύει τόσο πολύ, δεν αφήνει τίποτα απολύτως στην τύχη κι ως αποτέλεσμα των όσων πράττει, προκύπτει η εξαιρετική «πράσινη» εικόνα. Είτε τα αποτέλεσμα είναι θετικά, είτε πιο σπάνια αρνητικά.
Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!
Δεν πάει πολύ καιρός, όταν μετά τον αποκλεισμό από την ΑΕΚ, αρθρογραφούσα υπέρ του «Πασχάλη». Τότε που όλοι τον καθύβριζαν. Δεν ήμουν ούτε κάποιος σοφός, ούτε κάποιος στημένος για να το κάνω τότε. Απλά, έβλεπα πως ήταν θέμα χρόνου, ν΄αρχίσει να αποδίδει η ομάδα στα πραγματικά της στάνταρ.
Ο Τσάβι Πασκουάλ φαινόταν από την αρχή ότι θα πετύχει. Διότι ελάχιστοι τον συνέκριναν με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Στον Παναθηναϊκό προ Πασκουάλ, θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως σε όποιον προπονητή ερχόταν, βγάζανε την κλασική φωτογραφία του εκάστοτε κόουτς με φόντο πίσω του την εξέδρα (χαρακτηριστική του Ζοτς) και λέγανε «να τος ο διάδοχος». Και όλοι, αποτύγχαναν (βλ. Τζόρτζεβιτς, Ιβάνοβιτς, χωρίς ν’ αμφισβητείται ποτέ η αξία τους). Ο Καταλανός δεν κατέστη ποτέ διάδοχος. Κανενός! Πολύ απλά γιατί το μέγεθος του ήταν και παραμένει τόσο μεγάλο, που δεν χρειαζόταν καμία σύγκριση για να καθιερωθεί στη συνείδηση όλων.
Πάμε στα του Ερυθρού Αστέρα τώρα. Σ’ ένα ματς που απουσίαζε ο Νικ Καλάθης. Που ο Παππάς έπαιζε χωρίς προπόνηση και ουσιαστικά ερχόμενος κατευθείαν από το νοσοκομείο. Που ο σημαδεμένος από τους διαιτητές Ρίβερες, τέθηκε νωρίς εκτός αγώνα. Σ’ αυτό το παιχνίδι, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να φύγει νικητής. Και μάλιστα άνετα.
Δεν χρειάζεται ν’ αναζητάμε βαθυστόχαστες αναλύσεις. Ο «Εξάστερος» έχει έναν προπονηταρά στην άκρη του πάγκου, ο οποίος γνωρίζει κι έχει δουλέψει τόσο καλά τις αρετές της ομάδας του, που ξέρει ανά πάσα στιγμή και με οποιεσδήποτε απουσίες, τι ακριβώς πρέπει να κάνει. Μην περιμένετε, βέβαια, να το διαβάσετε και πουθενά αλλού αυτό. Βλέπετε, ο Παναθηναϊκός δεν πουλάει. Όταν οι «πράσινοι» παίζουν με απουσίες, είναι Παρασκευή πρωί. Όταν κάνει κάτι αντίστοιχο ο Ολυμπιακός, ακούμε για τον «μάγκα» Σφαιρόπουλο και τα παλικάρια του. Δεν πειράζει παιδιά! Keep up the good work.
Υ.Γ. Αν η Euroleague δεν έκανε «εμετό» με τη διαιτησία στο Βελιγράδι, τότε είναι άξια της μοίρας της. Η διαιτησία στη Χάλα Πιονίρ ήταν πέρα για πέρα σκανδαλώδης (αφήνοντας ατιμώρητο το ανελέητο ξύλο των γηπεδούχων) κι αν δεν επιβληθούν κυρώσεις σ’ αυτούς τους τρεις τύπους, το έγκλημα θ’ αποδειχθεί προμελετημένο και προσχεδιασμένο. Αίσχος!
Υ.Γ1. Μπράβο στον Φελντέιν για τη βελτίωση που δείχνει, αγωνιστικά, αλλά και για την εξαιρετική στάση του απέναντι στον Παναθηναϊκό. Απ’ όλες τις απόψεις, ο Δομινικανός είναι άξιος σεβασμού.