Τα «πράσινα… μπαλώματα» στην εποχή Γιαννακόπουλου! (vids)

Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Σον Κιλπάτρικ και τον Έιντριαν Πέιν και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος θυμάται την πορεία που κατέγραψαν στον Παναθηναϊκό του Δημήτρη Γιαννακόπουλου παίκτες που ήρθαν στο ΟΑΚΑ στα μέσα της αγωνιστικής περιόδου.

Από το 2012 και μετά ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος πήρε τα ηνία του μπασκετικού τμήματος του συλλόγου, με σκοπό να γίνει ο συνεχιστής μίας λαμπρής αυτοκρατορίας που είχαν δημιουργήσει ο Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος. Σε αυτά τα χρόνια η ομάδα έχει καταφέρει να πάρει τους περισσότερους τίτλους που έχει διεκδικήσει στην Ελλάδα, ενώ ήταν πάντα κοντά στην πρόκριση στο Final 4 της Euroleague.

Στην πάροδο των 7 ετών ο πρόεδρος στάθηκε δίπλα στην ομάδα και στον εκάστοτε προπονητή, βοηθώντας τον, μετά το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου να «μπαλώσει» κάποιες ανισορροπίες που είχαν τα εκάστοτε ρόστερ του «Τριφυλλιού». Με αφορμή λοιπόν την έλευση του Κιλπάτρικ, έψαξα και θα σας παρουσιάσω την λίστα με τους παίκτες που φόρεσαν τα «πράσινα» μετά το ξεκίνημα της σεζόν. Στην παρακάτω λίστα δεν υπάρχουν παίκτες όπως ο Κάρυ, ο Γκουίν, ο Μόργκαν και ο Κούπερ οι οποίοι ήρθαν πριν τους τελικούς της Α1.

Στεφάν Λάσμε: Από τρίτος center… βασικός

Στατιστικά σεζόν 2012-13: 10 πόντοι, 6.1 ριμπάουντ, 0.5 ασίστ, 1.9 κοψίματα, 1.9 λάθη με 57.1% δίποντο, 76.7% βολές σε ένα σύνολο 28 αγώνων, από τους οποίους τους 9 σαν βασικός και χρόνο 23:53.

Ο Στεφάν Λάσμε αποτέλεσε την πρώτη διορθωτική κίνηση που έκανε ο Γιαννακόπουλος. Χρονολογικά βέβαια έγινε πολύ νωρίς μέσα στη σεζόν. Στο τέλος του Σεπτέμβρη ο σέντερ από την Γκαμπόν φόρεσε τα «πράσινα» και προοριζόταν για τρίτος σέντερ πίσω από τον “Big-Sofo” και τον Χίλτον Άμστρονγκ που μοιράζονταν το «5». Η πολύ καλή του, όμως, παρουσία σε συνάρτηση με την απογοητευτική του Άμστρονγκ οδήγησαν τον coach να πάρει την απόφαση να δώσει ουσιαστικό χρόνο στον Λάσμε και να αποδεσμεύσει τον Χίλτον. Η επιλογή αυτή δικαιώθηκε απόλυτα, καθώς ο Λάσμε τότε έγινε αμυντικός στυλοβάτης της ομάδας και ένας πολύ χρήσιμος επιθετικός κρίκος, κυρίως συνεργαζόμενος με τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Στο τέλος της σεζόν στην Euroleague κέρδισε το βραβείο του καλύτερου αμυντικού και φυσικά έμεινε και τον επόμενο χρόνο στην ομάδα.

Μάρκους Μπανκς: Σοφοκλής… τσέπης

Στατιστικά σεζόν 2012-13: 5.7 πόντοι, 1.4 ασίστ, 1.3 ριμπάουντ, 0.9 λάθη με 37.5% δίποντο, 43.2% τρίποντο,73.3% βολές σε ένα σύνολο 21 αγώνων, από τους οποίους τους 3 σαν βασικός και χρόνο 13:53.

Μέσα Νοέμβρη ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη από ενίσχυση στις θέσεις των guards και αυτό διότι οι Διαμαντίδης και Ούκιτς σήκωναν όλο το βάρος. Απόφαση του προπονητικού επιτελείου ήταν ένας παίκτης από το NBA, ο Μάρκους Μπάνκς. Ο βραχύσωμος Αμερικανός έγινε πολύ αγαπητός με το “καλήμερα” καθώς συνδύαζε την πολύ καλή άμυνα με την εξυπνάδα και την αποτελεσματικότητα. Για πολλές αγωνιστικές κυρίως στη regular season και ως τα μέσα του Top 16 σημείωσε κάποιες καλές εμφανίσεις, αλλά όσο πέρναγε ο καιρός, το ύψος του και η συνεχόμενη αστοχία που εμφάνιζε από κοντά ανάγκασαν τον Πεδουλάκη να μην τον χρησιμοποιεί πολύ και αυτό είχε ως αποτέλεσμα μετά τη σειρά των Play Offs με την Μπαρτσελόνα να αφεθεί ελεύθερος. Η αλήθεια είναι ότι μόνο θετικές αναμνήσεις μας έχει αφήσει το πέρασμα του Αμερικανού από το ΟΑΚΑ.

Τζέισον Καπόνο: 3 point specialist

Στατιστικά σεζόν 2012-13: 7.4 πόντοι, 1 ασίστ, 1 ριμπάουντ, 0.9 λάθη με 33.3% δίποντο, 46.2% τρίποντο, 91.7% βολές σε ένα σύνολο 8 αγώνων, κανένα σαν βασικός και χρόνο 15:29.

Ο Καπόνο αποτέλεσε με διαφορά το πρώτο μεγάλο μεταγραφικό “μπαμ” του Δημήτρη Γιαννάκοπουλου. Ο μεγαλομέτοχος κατάφερε να ντύσει στα «πράσινα» έναν από τους καλύτερους σουτέρ της γης και δύο φορές νικητή στον διαγωνισμό τριπόντων του NBA, τον Καπόνο. Από την πρώτη του κιόλας παρουσία του στο ΟΑΚΑ, έδειξε το φοβερό ταλέντο που είχε στα σουτ από απόσταση, πετυχαίνοντας 4 στα 6 στη πρεμιέρα του με την Ζαλγκίρις. Όσο πέρναγε ο καιρός όμως η κακή του αμυντική παρουσία του στερούσε χρόνο συμμετοχής. Βλέπετε, ήταν πολύ αrgός για να μαρκάρει τη θέση «3» της Ευρώπης και πολύ αδύναμος για να μαρκάρει την θέση «4». Αφού πέρασε ένα μικρό διάστημα, αφέθηκε ελεύθερος μετά από αίτημα του στην ΚΑΕ. Ο Καπόνο δημιούργησε πολύ μεγάλες προσδοκίες, χωρίς όμως να καταφέρει να τις δικαιώσει.

Τζέιμς Γκιστ: Το αγαπημένο παιδί της εξέδρας

Στατιστικά σεζόν 2012-13: 7.8 πόντοι, 4.4 ριμπάουντ, 0.7 ασίστ, 0.7 κοψίματα, 0.9 λάθη με 50% δίποντο, 34.7% τρίποντα, 56.2% βολές σε ένα σύνολο 19 αγώνων, από τους οποίους 12 σαν βασικός και χρόνο 22:12.

Μία ιστορική στιγμή για το ευρωπαϊκό μπάσκετ ήρθε με την ανταλλαγή που πραγματοποιήθηκε μεταξύ του Παναθηναϊκού και της Μάλαγα, καθώς ήταν η πρώτη στην ιστορία της Euroleague. Οι «πράσινοι» της Ελλάδας θα έπαιρναν τον Τζέιμς Γκιστ και θα έδιναν σαν αντάλλαγμα τον Άντι Πάνκο στους Ισπανούς. Κανείς δεν φανταζόταν εκείνη τη χρονική περίοδο το πόσο κερδισμένος θα έβγαινε ο Παναθηναϊκός σε βάθος χρόνου από αυτήν την κίνηση. Ο Πάνκο ήταν ένας αξιόλογος παίκτης και πολύ καλός σουτέρ, αλλά υστερούσε από άποψη άμυνας και ενέργειας. Ο Αργύρης Πεδουλάκης βρήκε το ιδανικό PF της ομάδας του, που θα έδενε άψογα με τον Στεφάν Λάσμε και όχι μόνο, στο πρόσωπο του Γκιστ. Η συνέχεια γνωστή, καθώς ο Αμερικανός όχι μόνο δικαίωσε τις προσδοκίες που είχαμε προς το πρόσωπο του, αλλά βρίσκεται ακόμα στην ομάδα, χωρίς να έχει καμία διάθεση να αποχωρήσει. Ο συνδυασμός ενέργειας, αθλητικών προσόντων, πάθους και εντυπωσιακών φάσεων τον έκαναν να αγαπηθεί όπως λίγοι ξένοι από την «πράσινη εξέδρα».

Ζακ Ράιτ: Παίκτης απομόνωσης

Στατιστικά σεζόν 2013-14: 6.8 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 2.5 ασίστ, 0.7 κλεψίματα, 1.5 λάθη με 47.6% δίποντο, 67.4% βολές σε ένα σύνολο 22 αγώνων, από τους οποίους 5 σαν βασικός και χρόνο 18:48.

Η σεζόν 2013-14 ξεκίναγε με τους καλύτερους οιωνούς μετά το double που πέτυχε η ομάδα την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο. Η καλοκαιρινή ενίσχυση έλαβε χώρα κυρίως στις θέσεις «4» και «5», καθώς με την ύπαρξη των Διαμαντίδη, Ούκιτς, Κάρυ, Παππά και Μπράμου η γραμμή περιφερειακών θεωρούταν πλήρης. Κάτι τέτοιο στην πράξη δεν αποδείχθηκε και στα μέσα της χρονιάς μετά από προβλήματα τραυματισμών που είχε ο Ούκιτς, το προπονητικό επιτελείο αποφάσισε ότι έπρεπε να ενισχυθεί η ομάδα με έναν παίκτη με έφεση στο παιχνίδι 1 vs 1. Έτσι ιδανική λύση ήταν ο Ζακ Ράιτ. Η αλήθεια είναι ότι πάντα έπαιζε σύμφωνα με τις δυνατότητες του και έδινε το 100% σε κάθε παιχνίδι. Το μόνο που ορισμένες φορές δημιουργούσε προβλήματα ήταν η αστοχία του από μακριά, αν και δε δοκίμαζε πολλές προσπάθειες. Μόλις η χρονιά τελείωσε με ένα δεύτερο σερί νταμπλ, ο Αμερικανός αφέθηκε ελεύθερος, αφού πρώτα ήταν ο παίκτης – κλειδί στον πέμπτο τελικό του ΟΑΚΑ, κόντρα στον Ολυμπιακό.

 Τζούλιαν Ράιτ: Δυναμίτης

Στατιστικά σεζόν 2014-15: 3.8 πόντοι, 2 ριμπάουντ, 0.9 κόψιμο, 0.6 λάθη με 54.2% δίποντο, 50% βολές σε ένα σύνολο 9 αγώνων, από τους οποίους 1 σαν βασικός και χρόνο 9:50.

Στην αρχή της σεζόν ο Ιβάνοβιτς ζήτησε έναν center αθλητικό για να καλύψει το έλλειμμα αθλητικών προσόντων που υπήρχε από τον καλοκαιρινό σχεδιασμό. Τον βρήκε στο πρόσωπο του Ράιτ. Όσο αγωνιζόταν στο παρκέ ο Αμερικανός έδινε πραγματικά και τη ψυχή του, πάλευε σε κάθε φάση τόσο σε άμυνα, όσο και σε επίθεση και στα δικά μας μάτια ήταν πολύ θετικός. Ο coach του Παναθηναϊκού όμως είχε διαφορετική άποψη με αποτέλεσμα να ζητήσει την αποδέσμευσή του. Πάντως, άξιο λόγου είναι ότι ήρθε σε μία πολύ καλή ηλικία και θα μπορούσε να βοηθήσει σε βάθος χρόνου.

Γκάνι Λαουάλ: Κρίμα που δεν έπιασε…

Στατιστικά σεζόν 2014-15: 2 πόντοι, 1.7 ριμπάουντ, 0.5 λάθη με 50% δίποντο σε ένα σύνολο 6 αγώνων, κανέναν σαν βασικός και χρόνο 4:10

Πραγματικά κανένας δεν κατάλαβε γιατί ο Λαουάλ δεν έπαιζε. Ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις μετά από μία εξαιρετική χρονιά με την Αρμάνι Μιλάνο. Ο γνωστός για τα “στραβά” του, Ντούσκο Ιβάνοβιτς, επέλεξε ότι δεν έκανε αυτός ο παίκτης για τον Παναθηναϊκό, προτιμώντας σχήματα με τον Γκιστ στο «5» και το αγαπημένο του παιδί, τον Εστεμπάν Μπατίστα. Δυστυχώς μετά από ένα σύντομο πέρασμα δεν έπεισε τον τότε προπονητή του «Τριφυλλιού» ότι άξιζε μία θέση στο ρόστερ και έφυγε χωρίς να καταφέρει τίποτα το σημαντικό.

Μαρκίζ Χέινς: «τίμιος» παίκτης

Στατιστικά σεζόν 2015-16: 5.2 πόντοι, 1.1 ριμπάουντ, 0.6 ασίστ, 0.6 λάθη με 63.6% δίποντο, 45.4% τρίποντο, 73.3% βολές σε ένα σύνολο 10 αγώνων, κανέναν σαν βασικός και χρόνο 12:00.

Η σεζόν 2015-16 ήταν η τελευταία του Δημήτρη Διαμαντίδη και έμελλε να εξελιχθεί πολύ άσχημα και σε μεγάλο βαθμό ευθύνεται ο άνθρωπος που υπήρχε στον πάγκο. Ο Σάσα Τζόρτζεβιτς διαχειρίστηκε ένα ρόστερ, έτσι όπως το ζήτησε ο ίδιος και έκανε μία «τρύπα στο νερό». Παρουσίασε μία ασύνδετη ομάδα, η οποία πέρα από το εξαιρετικό δίδυμο των Καλάθη και Διαμαντίδη είχε παντού ανισορροπίες. Μερικές από αυτές προσπάθησε να φτιάξει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος με την προσθήκη τριών παικτών στο Top 16. Ο ένας από αυτούς ήταν ο Μαρκίζ Χέινς που αγωνιζόταν στις θέσεις των guards. Δεν τον είδαμε πολύ να αγωνίζεται όμως, λόγου του γεγονότος ότι ο “Σάλε” δεν εμπιστευόταν ούτε τον παίκτη που ο ίδιος επέλεξε και τον είχε στον πάγκο την περισσότερη ώρα. Για την ιστορία, είχε ένα συμπαθητικό σουτ από μακρινή και μέση απόσταση και ήταν σχετικά καλός αμυντικός στην μπάλα.

Ελιοτ Ουίλιαμς: προσθήκη από το πάνω ράφι

Στατιστικά σεζόν 2015-16: 13.1 πόντοι, 2.8 ριμπάουντ, 1 ασίστ, 0.6 κλεψίματα, 1.9 λάθη με 44.6% δίποντο, 21.7% τρίποντο,87.5% βολές σε ένα σύνολο 10 αγώνων σαν βασικός και χρόνο 26:18.

Μία σπουδαία κίνηση έκανε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ντύνοντας στα «πράσινα» έναν αστέρα της G-league, τον Έλιοτ Γουίλιαμς. Ο Αμερικανός ήρθε με τις καλύτερες περγαμηνές και ήταν εξαιρετικός. Αγωνιζόταν στις θέσεις 2 και 3, δίνοντας σκορ κυρίως από κοντά και εκμεταλλευόμενος το εκρηκτικό του πρώτο βήμα και τα αθλητικά του προσόντα. Πραγματοποίησε μαγικές εμφανίσεις στο Top 16 και κόλλησε άψογα με τους Διαμαντίδη και Καλάθη. Όταν ξεκίνησαν βέβαια τα Play Offs κόντρα στην Μπασκόνια, πήγε να τον μαρκάρει ο ελίτ αμυντικός, Χάνγκα, και κάπου εκεί ξεκίνησαν οι κακές του εμφανίσεις. Η απόλυση του “Σάλε” και ο ερχομός του Πεδουλάκη τον έστειλαν στον πάγκο, καθώς στον Έλληνα τεχνικό δεν άρεσε το παιχνίδι 1 vs 1 που έδινε ο Ουίλιαμς και πίστευε σε πιο ομαδικά συστήματα. Έφυγε από την Ελλάδα το καλοκαίρι και πολλοί θεωρήσαν ότι ήταν μία λάθος κίνηση.

Βινς Χάντερ: Νέος και άγουρος

Στατιστικά σεζόν 2915-16: 4 πόντοι, 1.9 ριμπάουντ, 04 κοψίματα, 0.4 λάθη με 63.2% δίποντο, 61.5% βολές σε ένα σύνολο 8 αγώνων από τους οποίους κανέναν σαν βασικός και χρόνο 7:55.

Όταν ξεκινούσε η σεζόν ο Παναθηναικός είχε τρία center. Τον Ραντούλιτσα, τον Κούζιτς και τον Παπαγιάννη. Οι τρεις γίγαντες δεν μπορούσαν να τα ανταποκριθούν ούτε στο ελάχιστο στην άμυνα στο pick and roll και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παίζει ο Γκιστ στο «5». Η κουβέντα για ενίσχυση στη θέση αυτή με έναν καλό αθλητικό center είχε ξεκινήσει για πολύ μέσα στη σεζόν, αλλά ο “Σάλε” δεν πίστευε σε αυτό το μοτίβο παιχνιδιού με αποτέλεσμα να αργήσει πάρα πολύ. Τελικ,ά ενώ υπήρχαν καλύτερες επιλογές, διάλεξε τον μικρό και άπειρο Χάντερ. Ο Αμερικανός όσο αγωνιζόταν έπαιζε αρκετά καλά, αλλά ο Σέρβος έδινε χρόνο στους συμπατριώτες του. Στο τέλος της χρονιάς ο Χάντερ αναβαθμίστηκε με τον ερχομό Πεδουλάκη, αλλά στο τέλος της χρονιάς έφυγε για να διεκδικήσει μία θέση στο NBA.

Κένι Γκάμπριελ: Προσθήκη ουσίας

Στατιστικά σεζόν 2016-17: 5.2 πόντοι, 3 ριμπάουντ, 0.5 κλεψίματα, 0.5 λάθη με 52.3% δίποντο, 40.8% τρίποντο, 77.8% βολές σε ένα σύνολο 23 αγώνων από τους οποίους τους 12 σαν βασικός και χρόνο 15:33.

Στα μέσα κοντά της χρονιάς ο Τζέιμς Γκιστ τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να είναι επιτακτική η ανάγκη για ενίσχυση. Επιλογή του Τσάβι Πασκουάλ ήταν ο Αμερικανός, Κένι Γκάμπριελ. Από τις πρώτες του στιγμές στο ΟΑΚΑ, έδειξε το πόσο αθλητικός παίκτης είναι, βοηθώντας την ομάδα του να παίρνει ριμπάουντ και κατοχές. Τα θεαματικά του καρφώματα που συνδύαζαν ουσία και θέαμα και η ευστοχία του από μακριά τον έκαναν ιδιαίτερα αγαπητό στο κόσμο του «Τριφυλλιού». Βοήθησε τα μέγιστα και στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και πήρε επέκταση για τα τρία επόμενα χρόνια. Η κακή του όμως παρουσία τη σεζόν 2017-18 έκαναν το προπονητικό επιτελείο να μην επιθυμεί να συνεχιστεί η κοινή πορεία των δύο ομάδων.

https://www.youtube.com/watch?v=FFUEU6OMl78

Αλεσάντρο Τζεντίλε: Μεγάλο όνομα, αλλά απογοήτευση

Στατιστικά σεζόν 2016-17: 3.2 πόντοι, 2.2 ριμπάουντ, 0.6 ασίστ με 34.2% δίποντο, 20% τρίποντο, 22.2% βολές σε ένα σύνολο 9 αγώνων, από τους οποίους τους 8 σαν βασικός και χρόνο 13:20.

Οι κακές σχέσεις του Ιταλού σταρ με τον Ρέπεσα, ανάγκασαν την Αρμάνι Μιλάνο να ψάχνει άλλη ομάδα να τον δώσει ως δανεικό. Η μόνη που ενδιαφέρθηκε δυναμικά για κάτι τέτοιο ήταν ο Παναθηναϊκός. Πράγματι, οι «πράσινοι» κατάφεραν να πείσουν τον Ιταλό παίκτη να έρθει στο ΟΑΚΑ, όπως ακριβώς είχε κάνει κάποτε και ο πατέρας του, ο οποίος μάλιστα αγαπήθηκε όσο λίγοι. Η πορεία του Τζεντίλε με τον «Εξάστερο» ήταν μικρή χρονικά και κακή ποιοτικά. Η κακή του φυσική κατάσταση σε συνάρτηση με την εκνευριστική αστοχία του έκαναν το προπονητικό επιτελείο της ομάδας να ζητήσει την άμεση αποδέσμευση του.

Μάικ Τζέιμς: Γύρισε ο “Μουτζαχεντίν”

Στατιστικά σεζόν 2017-18: 16.2 πόντοι, 2.8 ριμπάουντ, 4.1 ασίστ, 1.3 κλεψίματα, 1.3 λάθη με 63.2% δίποντο, 24.2% τρίποντο, 70.7% βολές σε ένα σύνολο 12 αγώνων, από τους οποίους τους 11 σαν βασικός και χρόνο 25:31.

Πολλές συστάσεις δεν χρειάζονται όταν μιλάμε για τον Μάικ Τζέιμς. Από τη στιγμή που έμεινε ελεύθερος από το NBA η προτεραιότητα του ήταν σε κάθε περίπτωση η επιστροφή στο ΟΑΚΑ. Έτσι και έγινε λοιπόν Μετά από αστραπιαίες κινήσεις του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ο Αμερικανός επέστρεψε σπίτι του. Ο Τζέιμς, αν και άστοχος από μακριά, έδωσε πολλές λύσεις και βοήθησε στο μέγιστο στην ολοκλήρωση της χρονιάς με πλεονέκτημα έδρας. Στους τελικούς έκανε εξαιρετική δουλειά και ήταν από τους σημαντικότερους παίκτες που βοήθησαν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Το καλοκαίρι η διοίκηση δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο και τώρα βρίσκεται στην Αρμάνι Μιλάνο, κάνοντας μία εξαιρετική σεζόν.

https://www.youtube.com/watch?v=64nXATqnCos

Έιντριαν Πέιν: Απουσία ευρωπαϊκής εμπειρίας

Στατιστικά σεζόν 2017-18: 4.8 πόντοι, 2.8 ριμπάουντ, 1 λάθος με 57.9% δίποντο, 54.2% βολές σε ένα σύνολο 12 αγώνων, από τους οποίους 1 σαν βασικός και χρόνο 9:54.

Ο Πέιν ήρθε για να ενισχύσει την άδεια frontline του «Τριφυλλιού» που εκτός από Βουγιούκα και Γκιστ δεν είχε κάποιον άλλο παίκτη το ρόστερ στη θέση «5». Ο Αμερικανός ήταν θετικός, δε δίστασε ποτέ να πάρει προσπάθειες και αν δεν μονοπωλούσε κάποιες επιθέσεις προσπαθώντας να αποδείξει ποιος είναι, θα έπαιρνε περισσότερο χρόνο στο παρκέ. Μετά τον κακό αποκλεισμό από την Ρεάλ Μαδρίτης, δε συνέχισε να βοηθάει την ομάδα, καθώς βρισκόταν εκτός ρόστερ ελληνικού πρωταθλήματος. Παρά τη δεδομένη επιθυμία του προέδρου να τον κρατήσει, ο προπονητής επέλεξε τον Λάσμε στη θέση του.