Παναθηναϊκά και… μεταγραφικά!

Ο Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για το δικό του recruiting, αναφέροντας τους παίκτες που θα επιθυμούσε να δει στον Παναθηναϊκό, σχολιάζοντας παράλληλα τα ονόματα που περιστρέφονται γύρω από την ομάδα το τελευταίο διάστημα.

Σίγουρα, διανύουμε την εποχή την οποία λατρεύουν οι οπαδοί. Η εποχή που όλοι μας μπορούμε να γίνουμε άτυπα… GMs των αγαπημένων μας ομάδων και να τις χτίσουμε “λιθαράκι – λιθαράκι”.

Ο Παναθηναϊκός προχώρησε (λανθασμένα κατ’ εμέ) σε πρόωρες ανανεώσεις με Λεκαβίτσιους, Ντένμον και Βουγιούκα. Δεν γίνεται να θέλεις να κρατήσεις και Ντένμον και Λεκαβίτσιους. Καθώς γνωρίζεται και την λατρεία μου για τον Αμερικανό, αυτός που περισσεύει είναι ο Λιθουανός.

Τακτικά δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Πασκουάλ για να είμαι σε θέση να καταλάβω την επιλογή του αυτή. Στο ηθικό κομμάτι, ως προπονητής που στηρίζει τις επιλογές του έκανε ακριβώς αυτό που έπρεπε να κάνει.

Παρασκηνιακά δεν έχει νόημα να μιλήσουμε, καθώς ακούγονται και γράφονται πάρα πολλά και κυρίως λανθασμένα. Η παραφιλολογία περί ολοκλήρωσης συμφωνίας με Τζέιμς και άλλα πολλά.

Από εκεί και έπειτα ο Παναθηναϊκός περιμένει τις υποθέσεις Παπαπέτρου – Βεζένκοφ που συνδέονται μεταξύ τους, θέλοντας να αποκτήσει έναν ακόμη ξένο στην περιφέρεια και ένα ψηλό. Υπάρχει και το σενάριο απόκτησης ενός ακόμη παίκτη στη περιφέρεια ώστε να υπάρχουν εφτά ξένοι. Ο σκοπός όμως είναι ένας… ευρωπαϊκός Παναθηναϊκός.

Θέλοντας λοιπόν και εγώ να χτίσω τον δικό μου Παναθηναϊκό, σε καμία περίπτωση δεν θα ανανέωνα τον Λεκαβίτσιους. Δεν θα έμπαινα καν στη λογική να αγοράσω δεύτερο point guard, αλλά θα προσπαθούσα να δώσω ρόλο και χρόνο στον Νίκο Παππά. Πάμε όμως να το δούμε πιο αναλυτικά.

• PG – Nick Calathes, Giorgos Kalaitzakis
• G – Nikos Pappas, Matt Janning
• SG – Marcus Denmon
• G/F – James Nunnally
• F – Ioannis Papapetrou, Thanasis Antetokounmpo
• PF – Aaron White, Aleksandar Vezenkof
• F/C – James Gist, Dinos Mitoglou
• C – Stephan Lasme, Zach Auguste

Κάπως έτσι οραματιζόμουν τον Παναθηναϊκό του αύριο. Η λογική μου στο να μην πάει σε δεύτερο οργανωτή η ομάδα είναι επειδή θα ήθελα να αναγκάσω τον Παππά να πάρει περισσότερες ευθύνες σαν facilitator guard και όχι μόνο να σκοράρει. Είδαμε ότι το έκανε επιτυχημένα στο πρωτάθλημα του 2017, έχοντας πανάξια το ρόλο που του αρμόζει. Έχοντας παράλληλα παίκτες όπως ο Ντένμον, Νάναλι και Τζάνινγκ, που δεν ζητάνε τόσο τη μπάλα στα χέρια τους όπως ο Τζέιμς για παράδειγμα, την “μερίδα του λέοντος” θα έπαιρνε ο Έλληνας γκαρντ σε μια ευκαιρία να ανανεωθεί. Παράλληλα, Τζάνινγκ πρωτίστως και έπειτα Νάναλι και Ντένμον, μπορούν να οργανώσουν σε ένα βαθμό, με τον πρώτο να διαθέτει εξαιρετικό ball handling και υψηλή αντίληψη του παιχνιδιού.

Η επιλογή μου στη θέση «4» είναι ο Άαρον Γουάιτ της Ζάλγκιρις. Ένας παίκτης που πραγματικά θαυμάζω και που τον θεωρώ ως τον τέλειο αντικαταστάτη του Σίνγκλετον. Γρήγορος, αθλητικός, παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη, σουτάρει, παιχνίδι με πρόσωπο, έξυπνος ριμπάουντερ, λίγο soft, αλλά διαθέτει intangibles, είναι σκληρός χαρακτήρας, refuse to lose που λέμε και στο… χωριό μου και κυρίως είναι Αμερικανός με ευρωπαϊκή νοοτροπία. Όπως και οι Τζάνινγκ, Νάναλι, αλλά και ο Ντένμον, που δεν διαλέχτηκε άδικα από τον μάστερ «Ποπ», τον πλέον εξευρωπαϊσμένο προπονητή του ΝΒΑ.

Οι επιλογές Κόπονεν, Κούριτς και Τζάνινγκ που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο Πασκουάλ θέλει να πάει σε μια περιφέρεια με κύριο χαρακτηριστικό το μακρινό σουτ, ώστε να καλύψει την αστάθεια του Νικ σε αυτόν το τομέα.