Ο νόμος του ΣΕΦ!

Ο Νικόλας Φλωράτος γράφει στο «Όλα Πράσινα» για το νέο «διπλό» του Παναθηναϊκού στο Φάληρο, αναλύει τον τρόπο με τον οποίο οι «πράσινοι» έφτασαν στο 1-1 και υποστηρίζει πως στις αναμετρήσεις κόντρα στον Ολυμπιακό, αν ένας «νόμος» τίθεται σε ισχύ, δεν είναι του ΟΑΚΑ, αλλά αυτός του ΣΕΦ.

Στο τελευταίο μου κείμενο, μία μέρα πριν από το Game 2 της σειράς των τελικών, υποστήριζα ότι θέλοντας ή μη, ο Παναθηναϊκός είναι καταδικασμένος να ζήσει ή να πεθάνει απ’ το «1vs1» και ανέλυα τις προϋποθέσεις με τις οποίες η ικανότητα στο ατομικό παιχνίδι που διαθέτουν οι «πράσινοι», από… μπούμερανγκ που τους γύρισε στο Game 1, να μετατραπεί σε υπερόπλο, όπως αποτέλεσε ουκ ολίγες φορές φέτος.

Οι παίκτες του Πασκουάλ δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ’ όσα περιμέναμε, αποδεικνύοντας ότι πρώτον, κάποιες φορές το μπάσκετ είναι απλό και δεύτερον, πως ο Παναθηναϊκός είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ τον Ολυμπιακό και δε χρειάζεται να κάνει σπουδαία πράγματα για να πάρει το ροζ φύλλο. Τι έκανε;

Καθημερινά δωρεάν προγνωστικά πριν παίξεις στοίχημα

Αρχικά, βελτίωσε την άμυνά μου. Απ’ τους 75 παθητικό της Κυριακής, στους 66 χθες. Απ’ τους 40 παθητικό στο δεύτερο μέρος του Game 1, στους 23 χθες, όσους δηλαδή είχαν σκοράρει οι «ερυθρόλευκοι» μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο της πρώτης τους συνάντησης με το «Τριφύλλι». Σε συνέχεια της πολύς καλής άμυνας, ο «Εξάστερος» ήλεγξε απόλυτα τα ριμπάουντ, με την ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου να κατεβάζει μόλις 5 επιθετικά (την Κυριακή είχε 8), την ίδια ώρα που στην αντίπερα όχθη, εύκολα ή δύσκολα, «ορθά» ή ανορθόδοξα, η μπάλα κατέληγε στο διχτάκι.

Όπως έπρεπε να γίνει εάν ο Παναθηναϊκός ήθελε να φύγει νικητής απ’ το ΣΕΦ, ο Καλάθης ήταν καλά, άνετος κι απεγκλωβισμένος, με αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι του, μιας και όταν έπρεπε, η μπάλα τού έκανε το χατίρι πίσω απ’ τα 6.75, γεγονός που δεν τον ανάγκασε να σκεφτέται παραπάνω απ’ το κανονικό όταν η άμυνα του Ολυμπιακού έσφιγγε και δεν έβρισκε πάσα. Επιπλέον, ο Μάικ Τζέιμς αποτέλεσε ξανά σταθερά στο επιθετικό παιχνίδι, ενώ η ευχάριστη – και αναγκαία – έκπληξη άκουσε στο όνομα Ματ Λοτζέσκι. Όπως είχαμε πει, ήταν τεράστιας σημασίας για τον Παναθηναϊκό, ένας εκ των κορυφαίων σουτέρ του, Ματ ή Ρίβερς, να βγει μπροστά και να βάλει τα σουτ εκείνα που θα αποτελέσουν παράγοντες της αναμέτρησης.

Ο Λότζο έδωσε πνοή στην επίθεση καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου μέρους, δίνοντας πολύτιμες λύσεις μέσα κι έξω απ’ τα 6.75, ενώ έστω και με αρκετή δόση τύχης, το ένα τρίποντο του Ρίβερς είχε κι αυτό τη σημασία του. Παρεμπιπτόντως, στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί πως αν και ομολογουμένως βρίσκεται μακριά απ’ τον καλό του εαυτό, αναζητώντας ακόμα το «φονικό» του ένστικτο, ο Αμερικανός ανάγκασε τον Πασκουάλ να τον κρατήσει αρκετή ώρα στο παρκέ εξαιτίας της αμυντικής του προσήλωσης.

Παρ’ όλα αυτά, επειδή δεν πήγαν όλα «ρολόι», στα αρνητικά, οφείλουμε να σταθούμε στην ανικανότητα του Παναθηναϊκού να διαχειριστεί σωστά το σκορ όταν έδειχνε να καθαρίζει την υπόθεση νίκη. Με το σκορ στο +13 (52-65) και στο +12 (55-67) λίγο αργότερα, οι «πράσινοι» μπήκαν σε μια λογική που λίγο έλειψε να κοστίσει. Επιθέσεις που ξεκινούσαν 6 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη των «24», χωρίς πλάνο, ποντάροντας στα μεγάλα σουτ από ατομικές προσπάθειες που είχαν πετύχει νωρίτερα κυρίως με τον Τζέιμς, δίχως φαντασία, με το μυαλό στο ρολόι κι όχι στο παρκέ, ο Ολυμπιακός επέστρεψε απ’ την κόλαση, βρέθηκε μια ανάσα απ’ την ισοφάριση (66-69) και κανείς δεν ξέρει τι θα γινόταν αν ο Σίνγκλετον δεν ευστοχούσε στη μία απ’ τις δύο βολές που κλήθηκε να εκτελέσει 21 δευτερόλεπτα πριν το φινάλε του ματς.

Βολές που κακώς εκτέλεσε ο Αμερικανός φόργουροντ, αφού πριν την περιβόητη φάση που έφερε αντιδράσεις κι ενώ η μπάλα είχε φύγει από τα χέρια του Μάικ Τζέιμς, οι διαιτητές έκλεισαν τα ματιά σε πεντακάθαρο «σφιχταγκάλιασμα» του Βασίλη Σπανούλη στον Ματ Λοτζέσκι.

Όπως και να ‘χει, οι παίκτες του Πασκουάλ πήραν δίκαια το ροζ φύλλο κι έφτασαν τις τέσσερις συνεχόμενες νίκες στο Φάληρο, αποδεικνύοντας ξανά πως τουλάχιστον στους αγώνες κόντρα στον Ολυμπιακό, «νόμος» είναι αυτός… του ΣΕΦ! Εκεί, που οι «πράσινοι» έχουν ξεχάσει τι πάει να πει ήττα και μόνο από πέρυσι, έχουν γευτεί τη χαρά της νίκης σε ημιτελικό Κυπέλλου, πέμπτο τελικό, αγώνα της regular season, αγώνα της Euroleague και χθες.

Πλέον, η σειρά επιστρέφει στο ΟΑΚΑ και ο Παναθηναϊκός καλείται να μην αφήσει περιθώρια αντίδρασης στον αντίπαλό του. Είναι γεγονός πως ίσως και λόγω της αυξημένης πίεσης που δημιουργείται στους παίκτες του Ολυμπιακού μετά την γιούχα και τα επεισόδια των τελευταίων ετών κόντρα στον «Εξάστερο», μακριά απ’ το σπίτι τους, αποδίδουν καλύτερα. Το είδαμε τον περασμένο Μάρτιο στην Euroleague, το είδαμε και στο Game 1. Χωρίς άγχος, ψύχραιμοι και με καθαρό μυαλό, οι «ερυθρόλευκοι» αποτελούν απειλή και αν δεν αντιμετωπιστούν με τη δέουσα σοβαρότητα, οι μπελάδες δε θα αργήσουν να ξαναβγούν στην επιφάνεια.

Με μυαλό, συγκέντρωση και αύρα από το – αγαπημένο του, πλέον – ΣΕΦ, εύκολα ή δύσκολα, οι «πράσινοι» πρέπει να φτάσουν στον «μαγικό» αριθμό «2», ο οποίος θα τους φέρει μόλις μία νίκη μακριά απ’ την επίτευξη του στόχου και τη συνέχιση ενός σπουδαίου σερί 22 ετών, που τους θέλει να σηκώνουν τουλάχιστον έναν τίτλο κάθε σεζόν.

ΥΓ: Παππάς και Μήτογλου δε χρησιμοποιήθηκαν για λόγους τακτικής, ωστόσο δε θα εκπλαγώ αν την ερχόμενη Κυριακή μείνουν για αρκετή ώρα στο παρκέ.

ΥΓ1: Είναι άξιο απορίας τι σφυρίζει ο Αναστόπουλος στο 66-69. Όχι για του φάουλ του Παπαπέτρου στον Σίνγκλετον, αλλά γιατί την ίδια ώρα, μπροστά στα μάτια του, ο Σπανούλης έχει πάρει αγκαλιά τον Λοτζέσκι και τον τραβάει μακριά απ’ το καλάθι.

ΥΓ2: Το στιγμιότυπο του Φράγκι με τον Καλάθη είναι το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον.