Ο “Εξάστερος” απέκτησε… “Σπαρτιάτη”! (pic/vid)

Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Αντρέιαν Πέιν και ο Κωνσταντίνος Πανάς σκιαγραφεί τα μπασκετικά προσόντα του νεοαποκτηθέντα “Σπαρτιάτη” των “πράσινων”, τον οποίο μάλιστα είχε προτείνει τον Ιούνιο του 2017 μέσω του “Όλα Πράσινα”.

Καθημερινά δωρεάν προγνωστικά πριν παίξεις στοίχημα

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την πρόταση του Κωνσταντίνου Πανά, καθώς και το πρώτο του scouting report, όσον αφορά τον παίκτη.

➡ Γενικά

Comparison – Cedric Simmons/ Marcus Haislip/Drew Gooden

Ύψος – 2.08 μ. (όχι 2.11, που γράφεται κατά κόρον)

Ένα σκληροτράχηλο παιδί στα χέρια του Τομ Ίζο στο Μίσιγκαν Στέιτ, που αγωνιζόταν κατά κόρον στη θέση «4» χάρη στην ευχέρειά του να εκτελεί από μέση και μακρινή απόσταση. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως long stretch-4, αλλά το γεγονός ότι έχει πάρει κιλά, έχει βαρύνει ελαφρώς και έχει χάσει λίγο από την ταχύτητα εκτέλεσής του, τον καθιστά πλέον ως ένα αθλητικό two-way ψηλό.

Μπορώ να μπω στο μυαλό του Πασκουάλ και να καταλάβω γιατί ορθώς επέλεξε τον Πέιν (κάπως έτσι είχα μπει και εγώ στη λογική να τον προτείνω) ως τον blue collar C που θα ενορχηστρώσει κατάλληλα την γραμμή ψηλών. Αρχικά το μακρινό σουτ. Στο playbook του Πασκουάλ, το να διαθέτει ένα ψηλό με range ώστε να ανοίγει το spacing και τα passing lanes σε hi-low συνεργασίες, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο παίκτης της θέσης «4» θέλει να λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος, είτε για να ανοίξει χώρους στα γκαρντ, είτε για την εύκολη διάβαση στη ρακέτα και πιστέψτε με, το flash κόψιμο του Πέιν είναι χάρμα ιδέσθαι τόσο για εκτέλεση, όσο και για δημιουργία.

➡ Δυνατά σημεία

Καταρχήν, ο Πέιν δεν είναι αυτό που ορισμένοι έχουν στο μυαλό τους ως mobile ψηλός… Ο Αμερικανός διαθέτει ένα πλούσιο επιθετικό ρεπερτόριο και είναι πάρα πολύ δουλεμένος στις συνεργασίες ψηλού-ψηλού (αρκεί να έχει έναν ακόμη ψηλό να πασάρει. Φανταστείτε ότι ο παίκτης θα έκανε… “παπάδες” με Μπουρούση δίπλα του). Ο Πέιν διαθέτει έναν εξαιρετικό μηχανισμό για PF/C, ο οποίος παρατήρησα ότι έγινε λίγο πιο αργός, εμφανώς εξαιτίας έλλειψης ρυθμού και προπονήσεων. Εκτελεί ακριβώς πάνω από το μέτωπο ξεκινώντας αρκετά χαμηλά περίπου στα γόνατα.

Το σημαντικό είναι να σταθούμε στην εκτέλεση των βολών που ανέκαθεν ήταν εύστοχος. Η σύγκρισή μου με τον πρώην παίκτη του Ολυμπιακού, Σέντρικ Σίμονς, αφορά τον τομέα της σωματοδομής. Όπως θυμάστε τον Σίμονς, στα ίδια κυβικά είναι και ο Πέιν. Μπορώ να πω με σιγουριά, όμως, ότι είναι πιο σκληρός και λίγο πιο βαρύς.

Ως two-way ψηλός, ο Πέιν εκτελεί με πρόσωπο, αλλά και με πλάτη στο καλάθι, με την ικανότητα να είναι αποτελεσματικός τόσο σε pop out, όσο και roll in. Σε pick-n-roll συνήθως θα κάνει το pop out στις βολές, όπου είναι ιδιαίτερα εύστοχος, αλλά παράλληλα έχει την ικανότητα να βάζει την μπάλα κάτω και να φτάνει μέχρι το τέλος. Αυτό που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι ότι βλέπει γήπεδο και έχει την ικανότητα να δει την πάσα. Είναι πολύ σημαντικά να δημιουργεί συνεργασίες και να μπορεί ακόμη και ως «4» να βάζει τη μπάλα στο συμπαίκτη του στο ζωγραφιστό.

Τα τελειώματα του είναι σχετικά καλά και γι’ αυτό που σίγουρα παίρνει extra credit είναι η ικανότητα του να φτάνει στην γραμμή της φιλανθρωπίας. Μπορεί να τελειώσει μια φάση μέσα από catch ‘n finish, ενώ έχει ρολάρει στο ζωγραφιστό. Αυτό που σίγουρα τον διακρίνει είναι η αθλητικότητά του τόσο σε θέμα δύναμης, όσο και σε θέμα ταχύτητας. Διαθέτει πολύ γρήγορα πόδια στο ανοιχτό γήπεδο, αξιοπρεπές πρώτο βήμα και φυσικά εξαιρετικό leaping ability, σε συνδυασμό με αυτά τα τεράστια άκρα (2.25 μ. άνοιγμα χεριών), που θα δυσκολέψουν σίγουρα κάθε αντίπαλο.

Αμυντικά παίρνει τεράστιο βαθμό στο χαμηλό post. Μιλάμε για ένα παίκτη που δύσκολα σπρώχνεται ή κλειδώνεται, αλλά και για ένα παιδί που βγάζει απίστευτη ενέργεια στον τομέα αυτό. Είναι ιδανικός στις βοήθειες τόσο στο να σταματήσει έναν αντίπαλο, όσο και στο να αποτρέψει μια εσωτερική πάσα. Αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι η ψυχική δύναμη που τον χαρακτηρίζει, καθώς μιλάμε για ένα παίκτη που σφύζει από ενέργεια.

«Από τους πιο σκληρούς/μαχητικούς παίκτες που έχω παρακολουθήσει. Δεν τα παρατάει ποτέ και δεν κάνει πίσω με τίποτα. Παρότι φαίνεται λεπτός και εύκολος αντίπαλος στο ποστ, ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Τα φαινόμενα απατούν στην περίπτωση του. Το «refuse to lose» αποτυπώνεται στο πρόσωπό του στην πρώτη του μονομαχία με αντίπαλο. Διαθέτει καλό frame, το οποίο γέμισε με τα χρόνια του στο ΝΒΑ. Αυτό που θα παρατηρήσετε αμέσως στον παίκτη είναι τα ψυχικά αποθέματα που έχει. Είναι glue guy. Ο τύπος, ο οποίος θα σηκώσει τον συμπαίκτη του μετά από ένα άστοχο σουτ, ο τύπος ο οποίος θα «σκοτωθεί» για την ομάδα του και δεν θα τον νοιάζει αν θα πάρει τα εύσημα. Κάνει πράγματα που δεν φαίνονται στη στατιστική, γι’ αυτό και είχε χαρακτηριστεί ως ηγέτης της αρμάδας του Ίζο εντός και εκτός γηπέδου».

➡ Αδύνατα σημεία

Αυτό που σίγουρα δεν του έδωσε το δικαίωμα να παραμείνει στον “μαγικό” κόσμο του ΝΒΑ, είναι το γεγονός ότι δεν έφτασε ποτέ το potential του στο βαθμό που περίμεναν οι σκάουτερς στα κολεγιακά του χρόνια. Ποτέ δεν έφτασε την αθλητικότητά του στα όρια της, το motor του παραμένει αμφιλεγόμενο και πάντα χρειαζόταν ρυθμό επιθετικά για να αποδώσει. Βλέπετε, ο Πέιν ποτέ δεν υπολογιζόταν ως starter, αλλά ως ρολίστας, να παίζει μεταξύ 8-28 λεπτών. Σε αυτό το διάστημα έδειχνε φανερά εκτός ρυθμού αν δεν έπαιρνε την μπάλα στα χέρια του. Το να μπορεί κανείς να είναι αποδοτικός σε μικρό χρονικό διάστημα, αποτελεί λόγο για να κερδηθεί μια θέση στο ΝΒΑ.

Ο Πέιν είναι συνολικά ένας καλός ριμπάουντερ θέσης, που αντιλαμβάνεται αρκετά καλά τον χώρο σε box out καταστάσεις, αλλά τα νούμερά του συνεχώς πέφτουν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του παίκτη συνολικά δεν είναι άλλο από το να έχει κίνητρο και να διατηρεί την συγκέντρωσή του σε υψηλά επίπεδα. Αυτό θα πρέπει να είναι το “υπ’ αριθμόν ένα” ζητούμενο για τον Πασκουάλ. Το δεύτερο είναι να τον διατηρήσει ζεστό στις προσπάθειες που θα πάρει και να τον κάνει να πιστέψει πως η Ευρώπη είναι το μέρος που του ταιριάζει. Δεδομένα δυσκολεύεται να τελειώσει φάσεις σε κίνηση και πάνω σε επαφή, ενώ έδειξε καλύτερα σημάδια όταν παίρνει την επαφή στο ζωγραφιστό (βάζει άριστα τους ώμους του στο ρολάρισμα κλπ).

Αμυντικά, είναι σχετικά αδούλευτο το lower body του και θα δυσκολευτεί στην άμυνα με αλλαγές, αλλά θα έχει καλύτερα αποτελέσματα από αυτά του Όγκαστ. Τα screen που επιχειρεί δεν βοηθάνε τον περιφερειακό παίκτη να ξεμαρκαριστεί σε μεγάλο βαθμό, γι’ αυτό και δεν λειτουργεί πολύ ως main screener, αλλά ως δεύτερος ή off ball screener σε pick-n-roll καταστάσεις.

➡ Γενικά

Αυτό που βελτίωσε από τα κολεγιακά του χρόνια είναι η ικανότητά του να εκμεταλλεύεται περισσότερο την αθλητικότητά του κοντά στο καλάθι και οι συνεργασίες με τους ψηλούς. Είναι ένας παίκτης που θα φανεί “χρυσάφι” στην horn offense του Πασκουάλ τόσο σε pop out, όσο και σε roll in καταστάσεις, ενώ η ικανότητα του να αμύνεται ιδανικά στο χαμηλό post θα παίξει το ρόλο της.

Δεδομένα, ο όρος «σκυλί του πολέμου» ή «Σπαρτιάτης» θα μπορούσε να τον χαρακτηρίσει. Ένας παίκτης που θα τα δίνει όλα στο παρκέ, αρκεί – ξανά λέω – να είναι προσηλωμένος, συγκεντρωμένος και με μεγάλο κίνητρο σε αυτό που θα κληθεί να κάνει. Μπορεί να υπάρξουν παιχνίδια που θα μένει άποντος, αλλά να έχει μοιράσει την μπάλα άριστα στη ρακέτα, να έχει πάρει ριμπάουντ και να έχει κόψει το αντίπαλο δέος στη ρακέτα και παράλληλα να μην πέσει η ψυχολογία του.

Σε set παιχνίδι να τελειώσει φάσεις κοντά στο ζωγραφιστό ή ακόμη καλύτερα να ανοίξει τους χώρους για τους υπόλοιπους. Ο Πέιν σε pop out σκοράρει καλύτερα μέσα από side pop out – κάτι αντίστοιχο με το κόψιμο του Γιανκούνας – από flash στις βολές και mid pop out. Καταστάσεις που δεδομένα θα διαβάσει ο Καλάθης και ελπίζουμε και οι υπόλοιποι παίκτες.

Καλωσήρθες Σπαρτιάτη!