Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στη συνέντευξη της ζωής του!

Το λάθος του 1979 θα αποκατασταθεί κάποια στιγμή;

«Αν οι συνθήκες κάποτε είναι ώριμες, ναι. Και σωστές, βασικά, όχι ώριμες».

Τι σημαίνει ώριμες συνθήκες;

«Να δίδεται κάτι στη σωστή του αξία».

Σε όλο αυτό το διάστημα, από το ’79 και τον τρόπο που έχασε ο Παύλος την ΠΑΕ, έγιναν πολλά. Τώρα, διαβάζοντας τα σχόλια του κόσμου, πιστεύω πως ο μέσος φίλαθλος αν σε είχε απέναντι του θα σου έλεγε: «Μπες ρε Δημήτρη στην ΠΑΕ να σωθεί η ομάδα». Τι του απαντάς;

«Ότι η ΠΑΕ έχει άνω των 65 εκατομμυρίων χρέη και περιουσιακά στοιχεία μηδενικά».

Θα μπορούσε να υπάρξει ένα μοντέλο, το οποίο σταδιακά να σβήσει τα χρέη;

«Αν δεν είσαι ολιγάρχης της Ρωσίας, αν δεν είσαι οικοπεδούχος στη Σαουδική Αραβία, που βγάζει πετρέλαιο κάθε πρωί ή αν δεν είσαι λαθρέμπορος σε διάφορα αντικείμενα, θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο για ένα φυσικό πρόσωπο να αντέξει τέτοια νούμερα και να βάλει 65 εκατομμύρια χρέη και να έχει μπάτζετ ανταγωνιστικό, στα επίπεδα που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Και πόσω μάλλον όταν δεν έχει και ιδιόκτητο γήπεδο. Γι’ αυτό και γίνεται η προσπάθεια του Athens Alive. Με το Athens Alive και με τους συνέταιρους που έχω, συμφωνήσαμε πως εφόσον προχωρήσει το Athens Alive, είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε και τα 65 εκατ. χρέη, αλλά και να βάλουμε χρήματα, ώστε ο Παναθηναϊκός να είναι ανταγωνιστικός. Αλλά, αυτό προϋποθέτει να προχωρήσει το Athens Alive. Γιατί, αλλιώς, αυτά τα έξοδα δεν γίνεται να καλυφθούν από πουθενά».

Το Athens Alive σήμερα που μιλάμε σε ποια βάση βρίσκεται; Πότε μπορούμε να περιμένουμε κάποιο νεότερο;

«Θέλω να πιστεύω ότι προς τα Χριστούγεννα θα αρχίσει να συγγράφεται το συμβόλαιο ενοικίασης για τα 99 χρόνια, ο διαγωνισμός. Θέλω να πιστεύω ότι τον Μάρτιο θα έχουμε ολοκληρώσει την όλη διαδικασία, θα υπογραφεί και από εκεί και μετά θα ξεκινήσουν να μπαίνουν οι μπουλντόζες».

Γυρνώντας στο θέμα της ΠΑΕ, ο Αλαφούζος σε κατηγορεί μέσω διαρροών ότι προσπάθεις να πάρεις δωρεάν τον Παναθηναϊκό.

«Τι σημαίνει δωρεάν; Γιατί; Από πού προκύπτει αυτό;».

Ότι δεν θες να πληρώσεις τα χρέη.

«Εγώ είπα ότι σε περίπτωση που προχωρήσει το Athens Alive και τα 65+ εκατομμύρια, δηλαδή συμπεριλαμβανομένων και των 20 εκατ., που χρωστάει ο ίδιος στο Δημόσιο, που βαραίνουν τον ίδιο, έχουμε πει ότι θα τα αναλάβουμε εξ ολοκλήρου. Μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσει το Athens Alive. Αν δεν προχωρήσει το Athens Alive, όχι δεν υπάρχει ούτε η διάθεση, ούτε η δυνατότητα να πάω να αναλάβω 65 εκατ. χρέη, συν τα όποια χρήματα χρειάζονται, για να μπορέσεις να είσαι ανταγωνιστικός».

Επειδή τα δημιούργησαν άλλοι;

«Όχι δεν έχει να κάνει με το ποιος τα δημιούργησε. Έχει να κάνει με την πραγματικότητα. 65 εκατ. και θέλεις και σίγουρα μια κάβα δύο – τριών ετών από 25 εκατ. για να πεις ότι κάνω κάτι. Άρα, μιλάμε για 100-130 εκατομμυρία ευρώ».

Γιατί – κατά δήλωση σου – τον στήριζες επί δυο χρόνια τον Αλαφούζο; Τον χαρακτήριζες ήρωα και τον υπερασπίστηκες στα social media λέγοντας ότι έχει βάλει 30 εκατ. την τελευταία τριετία.

«40, όχι 30, έχω πει. Βεβαίως και τα έχω πει και τα δύο αυτά. Αυτά τα δύο τα έχω πει στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Εκείνη την περίοδο ήμουν σε μία διαπραγμάτευση με τον Αλαφούζο. Τι περιμένατε να βγω να πω; Να βγω να πω ότι δεν έχει βάλει φράγκο και ότι τα έχει κάνει όλα λάθος; Λογικό είναι ότι όταν διαπραγματεύεσαι με έναν άνθρωπο και εκείνη η πλευρά έχει ανάγκη να ακούσει κάτι, ακόμα κι αν δεν είναι αλήθεια. Έκανα λάθος, ΟΚ. Ίσως δεν έπρεπε να τα έχω πει αυτά, γιατί τώρα τα λούζομαι ή τώρα μου ζητούν εξηγήσεις. Όταν είσαι σε διαπραγμάτευση με κάποιον, θα πεις και δυο κουβέντες οι οποίες ίσως να μην αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Από εκεί και πέρα για το «ήρωας»… Θεωρώ ότι ο Αλαφούζος ανέλαβε τον Παναθηναϊκό σε μία πάρα πολύ δύσκολη περίοδο, μετά το “ναυάγιο”, τον Τιτανικό της πολυμετοχικότητας. Άρα, οφείλαμε όλοι να τον στηρίξουμε. Όλοι τον στηρίξαμε. Τον στηρίξαμε υπέρ του δέοντος. Τον στήριξε η Θύρα 13, ο απλός κόσμος, τον στηρίξαμε όλοι οι επώνυμοι Παναθηναϊκοί, όλοι οι παράγοντες του Παναθηναϊκού και καλά κάναμε. Καλώς ή κακώς δεν του βγήκε το σχέδιο αυτό του Γιάννη Αλαφούζου. Τώρα θα μου πεις, γιατί έχω γυρίσει ξαφνικά; Γιατί θεωρώ ότι βλέποντας ότι δεν πέτυχε το σχέδιό του, γυρίζει και εκδικείται τον ίδιο τον σύλλογο».

Με ποιον τρόπο πιστεύεις ότι τον εκδικείται; Αν και είναι προφανές το τι έχει συμβεί, τι έχεις στο μυαλό σου ως κυρίαρχο;

«Αυτή τη στιγμή ο Αλαφούζος αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να μειώσει τα χρέη με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο Παναθηναϊκός, δεν τον ενδιαφέρει καθόλου ο παναθηναϊκός κόσμος, δεν τον ενδιαφέρει καθόλου η παναθηναϊκή ιδέα. Καθόλου. Τον ενδιαφέρει να μαζέψει τα χρέη. Όταν την τελευταία φορά είχαμε βρεθεί και είχαμε συμφωνήσει στο να μου δώσει τη διαχείριση για φέτος, είχε γυρίσει και μου είχε πει: “Δημήτρη, εγώ έχω δύο δρόμους. Ο ένας δρόμος είναι αν προχωρήσει του Ταϊλανδού. Ο άλλος δρόμος είναι να προσπαθήσω να μικρύνω τα χρέη, ώστε κάποια στιγμή να τον πουλήσω και να πάρω πίσω ένα κομμάτι των χρημάτων, που έχω βάλει». Καταλαβαίνω αυτή τη στιγμή ότι από τα λεφτά που ισχυρίζεται ότι έχει βάλει, θέλει να πάρει πίσω 20 με 30 εκατομμύρια. Είναι δηλαδή σαν εγώ, που η οικογένειά μου έχει βάλει άνω των 350 εκατ. τα τελευταία 25 χρόνια, να πηγαίνω μια μέρα που μπορεί να θέλω να φύγω από το μπάσκετ να ζητάω 150 εκατομμύρια, τα μισά δηλαδή από αυτά που έχω βάλει, για να τον πουλήσω. Δεν νομίζω ότι αυτά είναι λογικά πράγματα».

Τι έγινε τότε με τον Αλαφούζο; Μέχρι κάποιο σημείο ήσασταν σε διαπραγμάτευση και αν δεν κάνω λάθος είχατε φτάσει κάποια στιγμή σε μία κατ’ αρχήν συμφωνία.

«Μιλάμε για τώρα, μόλις πριν από λίγους μήνες. Το τελευταίο διάστημα, ενώ έχουν ξεκινήσει οι συνομιλίες με τον Ταϊλανδό, με παίρνει ένα τηλέφωνο και μου λέει: “Θέλω να βρεθούμε”. Ευχαρίστως. Μου λέει: “Δημήτρη, σε ενδιαφέρει να πάρεις την ΠΑΕ;». Του λέω: “Κοίταξε να δεις, αυτή τη στιγμή εγώ προσωπικά μόνος μου να αναλάβω τα 65 εκατομμύρια χρέη όχι, όπως σου έχω πει. Αν προχωρήσει το Athens Alive, ναι. Θα σε ενδιέφερε, όμως, να μου δώσεις όλο το μάνατζμεντ για ένα χρόνο;”.

Αυτό τι δυνατότητες δίνει ως πρόταση; Να έχει προχωρήσει ή όχι το Athens Alive. Δηλαδή, μονά – ζυγά, κορώνα – γράμματα, δικά του. Κερδισμένος θα έβγαινε και στις δύο περιπτώσεις. Εφόσον, λοιπόν, ήθελε να απεμπλακεί, στην μία εκδοχή θα αναλαμβάναμε ως Athens Alive τα 65 εκατομμύρια χρέη και στην άλλη εκδοχή έχοντας τη διαχείριση εγώ και όχι ο Αλαφούζος, πιστεύω ότι ο κόσμος θα αγκάλιαζε περισσότερο την προσπάθεια. Θα είχαμε περισσότερα διαρκείας, περισσότερα εισιτήρια, μεγαλύτερη συσπείρωση. Χορηγοί θα έρχονταν κοντά. Άρα, στο τέλος της σεζόν, εφόσον δεν είχε προχωρήσει το Athens Alive, θα παραλάμβανε μια ομάδα, που σίγουρα θα είχε λιγότερα χρέη. Άρα και στις δύο περιπτώσεις κερδισμένος. Εγώ θα ήμουν ο κερδισμένος, έχοντας πληρώσει βέβαια 65 εκατ. ευρώ και παίρνοντας τον Παναθηναϊκό, αν προχωρούσε το Athens Alive. Στην άλλη περίπτωση, θα ήμουν απλά ένας άνθρωπος που θα είχε ξοδέψει φαιά ουσία και χρόνο, για να καλυτερεύσω την εικόνα ενός μαγαζιού, που δεν μου ανήκει».

Συμφωνήσατε;

«Συμφωνήσαμε, δώσαμε τα χέρια. Ήταν Τετάρτη βράδυ. Ανανεώσαμε το ραντεβού για την Παρασκευή, για να δούμε πώς θα κάνουμε τη συγγραφή του συμφωνητικού και τις ανακοινώσεις. Και εμφανίστηκε λέγοντάς μου ότι έχει αλλάξει γνώμη».

Αυτό μόνο;

«Ναι».

Ήταν τόσο μικρή δηλαδή η συνάντησή σας;

«Μπορεί να κράτησε λιγότερο από 10 λεπτά. Ήρθε μαζί με κάποιον άνθρωπο να μου πει ότι απλά άλλαξε γνώμη».

Η πρόταση αυτή θα μπορούσε να παραμείνει σε ισχύ από τη δική σου πλευρά τώρα;

«Η σεζόν σε πόσες μέρες ξεκινάει; Σε λιγότερες από 20 μέρες. Άρα, δεν θα υπήρχε η δυνατότητα να φτιαχτεί ένα πλάνο, στο οποίο θα έρθουν καλύτερα αποτελέσματα. Θα ήταν πάρα πολύ ριψοκίνδυνο. Ενώ, κάνοντάς το αυτό πριν από τρεις μήνες, θα μου έδινε τη δυνατότητα να βάλω δικά μου στελέχη, να βρω δικούς μου ανθρώπους που εμπιστεύομαι, να βρω τεχνοκράτες από την αγορά, που θα μπορέσουν στα επαγγελματικά επιτυχημένα επίπεδα της ΚΑΕ να προσεγγίσουν χορηγούς και τον κόσμο με καλύτερες προσφορές, ναι. Αυτή τη στιγμή όχι».

Κι αν υποθέσουμε ότι τέλος του μήνα, που έχουν πει ότι θα γίνουν οι τελικές διαπραγματεύσεις για την Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου, δεν προχωρήσει η υπόθεση Παϊρόζ, κάτι που στο μυαλό του κόσμου είναι και πολύ πιθανό να συμβεί και υποθέσουμε ότι ο Παναθηναϊκός μένει με τον Αλαφούζο… Καταλαβαίνεις πως τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα για τον Παναθηναϊκό.

«Δεν πιστεύω ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Είναι τόσο μεγάλο το οικονομικό μέγεθος του κυρίου Ρέστη, ο οποίος όλοι γνωρίζουμε πως είναι πίσω από τον Παϊρόζ, αλλά και η ίδια η περιουσία του Παϊρόζ, που δεν νομίζω ότι θα κάνουν πίσω».

Πώς σου φαίνεται το γεγονός ότι ο κύριος Ρέστης, ο οποίος λες ότι είναι πίσω από το deal, είναι δηλωμένος οπαδός του Ολυμπιακού;

«Εντάξει, κι άλλοι έχουν αναλάβει τον Παναθηναϊκό, που δεν ήταν Παναθηναϊκοί. Πρόσφατα κυκλοφόρησε μια φωτογραφία νομίζω του κυρίου Αλαφούζου με τον γιο του και μία τσάντα από το “Θρύλος Shop”. Παλαιότερα για τον Νικόλα Πατέρα έλεγαν ότι είναι Εθνικός και είχε πάει για να καθαρίσει το θέμα του “Γ. Καραϊσκάκης” για τον φίλο του τον Μαρινάκη. Ανά τα χρόνια πολλοί Ολυμπιακοί έχουν μπλεχτεί με τον Παναθηναϊκό. Παλαιότερα στο Διοικητικό Συμβούλιο ήταν ΑΕΚτζήδες».

Έχει δημιουργηθεί παράδοση δηλαδή; Το θέμα είναι αν θα συνεχιστεί…

«Τι να πω; Δεν ξέρω».

Κι αν αύριο ερχόταν ο Αλαφούζος και έλεγε ότι δίνω τις μετοχές στον Ερασιτέχνη; Τι θα έκανες;

«Τι θα έκανα; Αναγκαστικά θα έπρεπε τότε να χορέψουμε και σε αυτούς τους ρυθμούς. Ήδη έχοντας αναλάβει τον Ερασιτέχνη, που είναι πάρα πάρα πολύ δύσκολο αυτό το πράγμα και δεν περίμενα να είναι τόσο δύσκολο, φανταστείτε να έχουμε και τις μετοχές της ΠΑΕ».

Είναι ψέματα ή αλήθεια ότι ο Παναθηναϊκός έγινε το τελευταίο διάστημα παρακλάδι κομματικού μηχανισμού;

«Έχω σταματήσει να παρακολουθώ τα πολιτικά στην Ελλάδα πάρα πάρα πολύ καιρό. Δεν εμπιστεύομαι κανένα πολιτικό και έτσι δεν έχω άποψη γι’ αυτό το θέμα».

Από την πλευρά του Παναθηναϊκού λέω. Αν ο Παναθηναϊκός εξυπηρετούσε έναν κομματικό μηχανισμό. Βγήκαν ανακοινώσεις, οι οποίες για παράδειγμα ήταν απέναντι στην κυβέρνηση…

«Δεν τα έχω παρακολουθήσει».

Εκτιμάς ότι είχε σχέδιο ο Αλαφούζος να ρίξει τον Παναθηναϊκό είτε να προκαλέσει ηλεκτροσόκ, ώστε αυτή τη στιγμή να μην υπάρχουν οι αναμενόμενες αντιδράσεις για το μέγεθος του Παναθηναϊκού;

«Θεωρώ, όπως είπα και νωρίτερα, ότι αυτή τη στιγμή εκδικείται τον σύλλογο. Θεωρεί, πιστεύω, ότι έχει κάνει πολλές προσπάθειες, οι οποίες δεν του βγήκαν. Το γεγονός ότι ενώ έχει προσπαθήσει, δεν του αναγνωρίζεται η προσπάθειά του, αυτή τη στιγμή έχει γυρίσει και εκδικείται τον σύλλογο».

Ο Παιρόζ είναι μια νέα περίπτωση Τσάκα; 

«Ούτε τον Τσάκα γνωρίζω, ούτε τον Παϊρόζ. Από εκεί και πέρα, ακούγονται διάφορα για τον Παϊρόζ, ότι είναι ένα σύστημα παικτών από πίσω, από τη Βραζιλία, δεν ξέρω, που έχει αναλάβει κι άλλες ομάδες. Σίγουρα, δεν είναι ένας ουρανοκατέβατος, όπως μια μέρα εμφανίστηκε ο Τσάκας».

Σε ρωτάω επειδή τότε από τα Μέσα σου στηρίχθηκε η περίπτωση του Τσάκα.  

«Το λιγότερο… Εδώ είναι το λάθος μου ότι δεν παρακολουθώ τα Μέσα στον βαθμό, που θα έπρεπε. Δεν το λέω ως δικαιολογία αυτό. Θεωρώ ότι όταν είσαι ιδιοκτήτης οφείλεις να παίρνεις και τα μπράβο και τα άσχημα και την κριτική».

Άρα, δεν ήταν μια δική σου επιλογή τότε να στηριχθεί ο Τσάκας;

«Όχι. Όπως είπα και νωρίτερα, εμπιστεύομαι τους ανθρώπους, που έχω στις διάφορες θέσεις. Έτυχε τότε στις θέσεις αυτές να είναι άνθρωποι, οι οποίοι πίστευαν ότι όντως ο Τσάκας θα έφερνε τη λύση. Και δυστυχώς τότε στηρίχθηκε και από κάποια δικά μου Μέσα».

Αν ήσουν φίλαθλος με όλη την αγάπη και τον σεβασμό που τρέφει ο κόσμος στην οικογένεια Γιαννακόπουλου, πως θα άκουγες ότι 2-3 φορές έχει επιχειρήσει χωρίς αποτέλεσμα να πάρει την ΠΑΕ κι όλο στο τέλος έμενε η δουλειά στη μέση;

«Έχοντας τα πετυχημένα αποτελέσματα του μπάσκετ και σε αρκετά μεγάλο επίπεδο και του Ερασιτέχνη, θα στεναχωριόμουν σαν φίλαθλος. Θα ήθελα και εγώ να δω έναν Γιαννακόπουλο στο ποδόσφαιρο, πιστεύοντας ότι και εκεί θα έχω επιτυχίες».

Και γιατί δεν γίνεται στο τέλος; Γιατί στο τέλος πάντα κάτι χαλάει;

«Την μία γιατί όταν το 2003 είχε συμφωνήσει ο πατέρας μου με τον Βαρδινογιάννη στα 50 εκατ. για την ΠΑΕ, εμφανίστηκαν την τελευταία στιγμή και ζήτησαν άλλα 50 για την Παιανία, ενώ είχε δοθεί να καταλάβουμε ότι μέσα στα πρώτα 50 ήταν και το κομμάτι της Παιανίας. Άλλη φορά δεν προχώρησε, πριν από τρία χρόνια, πάλι με τον Γιάννη Αλαφούζο, γιατί μια μεγάλη εταιρεία κινεζικών συμφερόντων, που είχαμε έρθει σε συμφωνία, έκανε πίσω. Πριν από ένα χρόνο περίπου, που συζητούσαμε πάλι με τον Αλαφούζο, γιατί κάθε μέρα ανέβαιναν κατά πέντε εκατομμύρια τα χρέη λες και δεν ήθελε να μου τη δώσει. Και τώρα τελευταία σας ανέφερα και πριν από λίγο».

Από το 2008 έχουν περάσει πολλές διοικήσεις, σε πολλές περιπτώσεις ήσουν σε θέση αντιπολίτευσης και κριτικής απέναντι τους. Και σε εκείνον που επιτέθηκες με μεγαλύτερη σφοδρότητα ήταν στον Πατέρα, εξαιρώντας αυτό που γίνεται το τελευταίο διάστημα με τον Αλαφούζο. Και στο θυμίζω γιατί σαν πρόεδρος είναι ο τελευταίος που έφερε Νταμπλ στον Παναθηναϊκό. 

«Εντάξει, το νταμπλ στον Παναθηναϊκό το έφεραν τα 180 εκατομμύρια, τα οποία ξόδεψε ο Πατέρας. Θεωρώ ότι με 180 εκατ. μέσα σε μία διετία ένα νταμπλ θα το έπαιρνε οποιοσδήποτε. Ακόμα και ο Αλαφούζος. Τώρα, γιατί του επιτέθηκα τόσο… Γιατί ο Παναθηναϊκός δεν είναι ένας απλός σύλλογος. Δεν είναι ο Ολυμπιακός, δεν είναι ο Πανιώνιος, δεν είναι ο Εθνικός και ο Ατρόμητος. Είναι ένας σύλλογος, ο οποίος έχει μια άλλη ποιότητα. Οι άνθρωποι, δηλαδή, που ήταν ανά τα χρόνια στον Παναθηναϊκό, είχαν μια άλλη ποιότητα. Πόσω δε, όταν ήταν μία προσπάθεια όχι ενός ανθρώπου, αλλά μίας ομάδας ανθρώπων και ο ένας φερόταν σαν να είναι τσιφλίκι του, μαγαζάκι του, μη δίνοντας σημασία σε κανέναν. Και όχι μόνο μη δίνοντας σημασία, αλλά πολλές φορές προσβάλλοντας και τους ανθρώπους που είχαν βάλει τα λεφτά τους και του τα είχαν δώσει για να τα εμπιστευτεί».

Με τον Τζίγκερ έχεις μιλήσει; Του εξήγησες ποτέ το σχέδιο για το Athens Alive;

«Ναι, είχα πάει και είχα βρει τον Γιάννη. Είχαμε συζητήσει για το αν θα τον ενδιέφερε μαζί να τρέχαμε το κομμάτι του PAO Foundation. Τον είχα ρωτήσει αν θα τον ενδιέφερε να συμμετέχει σε όλο αυτό το πρότζεκτ με το ΟΑΚΑ. Μου είχε πει ότι το κεφάλαιο Παναθηναϊκός έχει κλείσει και ότι το real estate δεν είναι ένας τομέας με τον οποίον ασχολείται. Και μου είχε ευχηθεί καλή επιτυχία σε ό,τι κάνω».

Θεωρείς ότι συνεχίζει η οικογένεια Βαρδινογιάννη να έχει κάποια επιρροή στον Παναθηναϊκό;

«Αυτό δεν μπορώ να το ξέρω. Αδυνατώ να πιστέψω ότι μια οικογένεια η οποία ήταν τόσα χρόνια σε εμπλοκή με τον Παναθηναϊκό δεν ενδιαφέρεται και δεν παρακολουθεί τα γεγονότα. Αλλά, για περισσότερες λεπτομέρεις δεν μπορώ να ξέρω».

Η δική σου οικογένεια είναι σύμφωνη να πάρετε κάποια στιγμή την ΠΑΕ; Ο κύριος Θανάσης, η γνώμη του Παύλου ποια ήταν;

«Ιδεολογικά, ναι. Από εκεί και πέρα, όμως, ο πατέρας μου είχε και δύο αδέλφια, που πάντα τον βοηθούσαν, έχοντας να τρέξουν μία φαρμακοβιομηχανία και έναν σύλλογο. Εγώ δεν έχω να τρέξω μόνο μία φαρμακοβιομηχανία και έναν σύλλογο. Έχω τα media, έχω πάρα πολλές εταιρείες, οι οποίες ενδεχομένως να μην είναι γνωστές στον κόσμο. Έχω πάρα πάρα πολλά πράγματα να τρέξω και σε μία πολύ πιο δύσκολη περίοδο για το το επιχειρείν στη χώρα. Άρα, είναι και λίγο θέμα χρόνου».

Ο Παιρόζ προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί σου; 

«Έγιναν κάποιες προσπάθειες επικοινωνίας, απλά τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν έβρισκα κανένα λόγο να καθίσουμε να συζητήσουμε. Αυτή τη στιγμή δεν είναι κάτι στον Παναθηναϊκό».

Αν αποκτήσει θέση;

«Εξυπακούεται ότι θα καθίσω. Όπως έχω κάτσει πάντα, με όλους τους ανθρώπους που εμπλέκονται στον Παναθηναϊκό».

Ποια είναι η άποψή σου γενικότερα; Εσύ πώς το αντιμετωπίζεις αυτό το θέμα; Με δυσπιστία; Βλέπεις ότι είναι μια περίπτωση, που τουλάχιστον από τον Αλαφούζο, μπορεί να είναι καλύτερη σήμερα που μιλάμε;

«Θεωρώ ότι έχει και τα υπέρ έχει και τα κατά. Το να ανήκει η ομάδα σε έναν ξένο, πόσω δε broker, με από πίσω έναν επιχειρηματία άλλης απόχρωσης, έχει τα αρνητικά του. Από την άλλη, τα υπέρ του Αλαφούζου είναι ότι είναι ένας Έλληνας, ένας άνθρωπος που ζει στη χώρα, θα έπρεπε να καταλαβαίνει τι σημαίνει Παναθηναϊκός. Από την άλλη, ζήσαμε το να είναι ο Παναθηναϊκός με το ένα πόδι στη Β’ Εθνική. Δεν ξέρω…».

Δεν είναι ουτοπία να περιμένεις να υλοποιηθεί το Athens Alive για να μπεις στην ΠΑΕ; Τέτοια έργα απαιτούν χρόνια εργασιών για να μπει το πρώτο τούβλο. Η ΑΕΚ περίμενε 15 χρόνια.

«Ναι, αλλά το γήπεδο της ΑΕΚ ήταν μόνο για μία ομάδα. Το Athens Alive θα το εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός. Δεν θα είναι μια Παναθηναϊκή Πολιτεία μόνο. Θα είναι κάτι για όλη τη χώρα, για όλη την Αττική. Θα μπορούν τα παιδιά να πηγαίνουν εκεί να γυμνάζονται δωρεάν. Θα μπορούν να παίζουν, να υπάρχει χώρος πράσινου, να υπάρχουν τεχνολογικά πάρκα, να υπάρχει μέρος να μπορείς να κάνεις γιόγκα, πιλάτες, τάι τσι και όλα τα υπόλοιπα. Θα υπάρχει ποδηλατοδρόμιο, water park. Θα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα στα οποία θα μπορεί ο Έλληνας και ο Αθηναίος να πηγαίνει και να περνάει μια ευχάριστη μέρα. Όταν καθίσαμε και εκπονήσαμε αυτό το σχέδιο προσπαθήσαμε να μπούμε στα παπούτσια των Παναθηναϊκών, του Κράτους, της Πολιτείας, των θεσμών. Θεωρώ ότι η λύση που έχουμε προτείνει είναι επικερδής για όλους».

Εκτιμάς ότι είναι κάτι που μακροπρόθεσμα μπορεί να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό, ώστε να μην εξαρτάται κάθε χρόνο από το πορτοφόλι του Γιαννακόπουλου, του Αλαφούζου ή του οποιουδήποτε;

«Μα, αυτό είναι και το σχέδιο. Αυτό είναι το σχέδιο. Το είπα και νωρίτερα. Αν δεν είσαι Άραβας, αν δεν είσαι ολιγάρχης ή αν δεν είσαι λαθρέμπορος δεν μπορείς να σηκώσεις τέτοια βάρη. Οι σύλλογοι πρέπει να είναι αυτοχρηματοδοτούμενοι, ώστε να μπορεί ο κάθε Γιαννακόπουλος, ο κάθε Βαρδινογιάννης, ο κάθε Αλαφούζος, τη στιγμή που επιθυμεί να σταματήσει την εμπλοκή του, να μπορεί να φεύγει, χωρίς να αφήνει πίσω του συντρίμμια, αλλά μία επόμενη μέρα».

«Εγώ δεν είμαι Αλαφούζος» είχες πει κάποτε σε ένα ξέσπασμα σου στο μπάσκετ.

«Ε, όχι Αλαφούζος δεν είμαι. Νομίζω πως πλέον το έχουν καταλάβει όλοι».

Γιατί δεν πηγαίνεις στα ματς της ποδοσφαιρικής ομάδας;

«Αυτό που θα πω θα ακουστεί λίγο περίεργο, λίγο παράξενο, αλλά γενικότερα δεν είμαι από τους ανθρώπους, που τα τελευταία 20 χρόνια, μου αρέσει να πηγαίνω να παρακολουθώ αθλήματα. Μικρότερος, ναι. Κι όχι απλά ποδόσφαιρο, γενικότερα, οποιοδήποτε άθλημα. Ενδεχομένως αν δεν είχα και τη διοικητική εμπλοκή μου με το μπάσκετ να μην πήγαινα να παρακολουθώ ούτε μπάσκετ».

Τι σου αρέσει να κάνεις;

«Μου αρέσει να ακούω μουσική, να βγαίνω να χορεύω, να τρέχω με το αυτοκίνητο, να κολυμπάω. Μου αρέσει να κάνω ο ίδιος πράγματα και όχι να πηγαίνω να παρακολουθώ».

Κλείνοντας αυτό το κεφάλαιο: Στη φαρμακοβιομηχανία, στα digital media, στο μπάσκετ είσαι στην κορυφή ή ανταγωνίζεσαι τους πρώτους. Στο ποδόσφαιρο θα μπορούσες να ανταγωνιστείς Μαρινάκη, Σαββίδη και Μελισσανίδη μαζί; 

«Δύσκολη ερώτηση, δύσκολοι αντίπαλοι. Το μέγεθος του Παναθηναϊκού αναγκαστικά, σε υποχρεώνει να πρέπει να ανταγωνιστείς με όλους αυτούς. Και στο μπάσκετ όταν μπήκαμε έλεγαν για τον Κόκκαλη. Μπήκαμε, με τον Α ή Β τρόπο, την έκανε σιγά – σιγά. Θέλω να πιστεύω ότι έχοντας τον κόσμο του Παναθηναϊκού δίπλα και ένα ιδιόκτητο γήπεδο, θα ερχόταν η μέρα στην οποία θα ήμασταν άκρως ανταγωνιστικοί».

Ήταν επιλογή δική σου η φετινή απο-αμερικανοποίηση;

«Εγώ γενικότερα δεν ανακατεύομαι στο ποιον παίκτη θα πάρουμε. Αυτό είναι πάντα θέμα του προπονητή. Τώρα το κομμάτι απο-αμερικανοποίσης είναι κάτι στρατηγικής σημασίας και όντως ήταν μια δική μου απόφαση. Ενώ οι Αμερικανοί προσφέρουν θέαμα και φέρνουν τον κόσμο στα γήπεδα με τις φάσεις τους, θεωρώ ότι είναι άνθρωποι, οι οποίοι με την καλή έννοια είναι καριερίστες. Έρχονται, φτιάχνουν την καριέρα τους, παίζουν ένα – δύο χρόνια, ανάλογα με το πόσο έχουν συμβόλαιο και μετά κοιτούν το επόμενο βήμα, το οποίο είναι καθαρά θέμα συμβολαίου. Ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί πλέον να ανταγωνιστεί τα μεγάλα πορτοφόλια της Ευρώπης και αναγκάζεται να πηγαίνει με ένα πιο μακροχρόνιο πλάνο και όχι βασισμένος σε αθλητές, που κοιτούν μόνο το επόμενο συμβόλαιο».

Κάποια στιγμή ο Παναθηναϊκός έφτασε να έχει εννέα Αμερικανούς, ήταν αυτό ένα λάθος που έπρεπε να διορθωθεί; Όχι τόσο από πλευράς τίτλων, δεν το θέτω από την πλευρά της επιτυχίας. Αλλά δεν είναι περίεργο να ακούς τον Παππά κάποια στιγμή να λέει ότι «μέσα στα αποδυτήρια δεν μιλάμε ελληνικά»;

«Σίγουρα και ο κάθε φίλαθλος θέλει να μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον. Με κάποιο είδωλο, με κάποιον ήρωα. Εγώ θυμάμαι μεγαλώνοντας ας πούμε στο μπάσκετ είχα τον Κορωναίο, στο ποδόσφαιρο τον Σαραβάκο. Αθλητές, οι οποίοι έμειναν για πάρα πολλά χρόνια. Πώς μπορείς να έχεις απαίτηση από τον φίλαθλο να δεθεί με έναν αθλητή, ο οποίος έρχεται για ένα ή δύο χρόνια;».

Κάνοντας έναν απολογισμό της εξαετίας έχεις ένα σπουδαίο αποτέλεσμα στην Ελλάδα με 9/12 τίτλους. Ταυτόχρονα, υπάρχει το αρνητικό αποτέλεσμα της Ευρώπης. Το φέρεις βαρέως ότι έχεις πάρει μια ομάδα με έξι αστέρια και μετά από έξι χρόνια δεν έχει φτάσει στο φάιναλ φορ; 

«Σίγουρα με στεναχωρεί, γιατί έχω συνηθίσει διαφορετικά. Από την άλλη, όμως, κοιτώντας ανά τον κόσμο, όλες οι ομάδες που κάνουν τους κύκλους, συνήθως στο κάτω τους ούτε τίτλους παίρνουν και κάποιες έχουν υποβιβαστεί και σε χαμηλότερες κατηγορίες. Εμείς καταφέραμε και κρατήσαμε την ομάδα στο υψηλότερο επίπεδο. Όπως είπες, έχουμε πάρει πάρα πολλούς τίτλους στην Ελλάδα, 9/12 νομίζω. Στην Ευρώπη κάποιες χρονιές για ένα σουτ ή για ένα σφύριγμα δεν μπορέσαμε να πάμε στο Final Four. Κάποιες άλλες χρονιές δεν ήμασταν αρκετά ανταγωνιστικοί».

Γιατί;

«Γιατί… Σίγουρα παίζουν τα μπάτζετ ρόλο. Σίγουρα παίζει ρόλο η χημεία και η διάρκεια των παικτών. Αναγκαστήκαμε να χτίσουμε από το μηδέν και όχι μία φορά, αλλά δυο – τρεις, μέσα σε αυτή την εξαετία έχουμε χτίσει από το μηδέν και κανένας δεν φέρνει αποτελέσματα εν μια νυκτί. Εκτός κι αν είσαι μάγος».

Το κομμάτι του μπάτζετ είναι κάτι το οποίο έχει πολυσυζητηθεί. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός επίσης δεν είχε πολύ υψηλά μπάτζετ, αλλά κατάφερε να φτάσει στα Final Four και να έχει και κατακτήσεις. Τι διαφορετικό είχε;

«Επένδυσε διαφορετικά. Εμείς επενδύαμε σε αθλητές, ο Ολυμπιακός επένδυε εξωαγωνιστικά. Νομίζω αυτό το βλέπουμε κάθε Πέμπτη και κάθε Παρασκευή. Η αλήθεια είναι».

Τυχαίνει σε αυτά τα έξι χρόνια να απουσιάζει από τον πάγκο ο Ομπράντοβιτς. Είναι κι αυτός ένας λόγος;

«Μα, το είπα και πριν. Εν μία νυκτί δεν έρχονται αποτελέσματα. Όταν έχεις 13 χρόνια τον ίδιο προπονητή λογικό είναι ότι είτε με λίγο καλύτερη ομάδα, είτε με λίγο χειρότερη, έχεις ένα σύνολο, ένα δέσιμο, μία χημεία. Όταν αλλάζει το βασικό συστατικό, το οποίο είναι ο προπονητής και το προπονητικό τιμ, λογικό είναι να πρέπει να ξαναχτίσεις από την αρχή. Πας με άλλα υλικά».

Δεν έχω κάνει γκάλοπ. Πιστεύω όμως πως η συντριπτική πλειοψηφία των Παναθηναικών θα ήθελε κάποια στιγμή να ξαναδεί τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο του Παναθηναϊκού. Εσύ;

«Ο Ομπράντοβιτς είναι αναμφισβήτητα ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη. Βέβαια, ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη όταν διαχειρίζεται αστέρες. Δηλαδή, είναι ο καλύτερος στο να διαχειριστεί ένα μεγάλο μπάτζετ. Ποτέ μας δεν τον έχουμε δει να διαχειρίζεται ένα μικρότερο μπάτζετ. Πάντα έλεγαν πως είναι ο καλύτερος ο Ομπράντοβιτς και ο Ίβκοβιτς. Ο Ίβκοβιτς στο να χτίζει, ο Ομπράντοβιτς στο να διαχειρίζεται. Είναι ο καλύτερος μάνατζερ συναισθημάτων, χαρακτήρων. Μπορεί να πάρει από το αστέρι του το 100%. Δεν ξέρω κάτα πόσο θα είχε επιτυχία με ένα μικρότερο μπάτζετ. Αυτό μένει να αποδειχθεί».

Θα ήθελες να τον δεις κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό;

«Για τον Παναθηναϊκό πάντα θέλω το καλύτερο. Ο Ομπράντοβιτς είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ευρώπη. Σίγουρα, αγωνιστικά θα τον θέλαμε. Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια πικρία, αλλά αναγκαστικά πρέπει σαν πρόεδρος να βάζω στην άκρη τα προσωπικά και να πηγαίνω με το καλό του συλλόγου. Το καλό του συλλόγου λέει να έχεις τον καλύτερο. Αν ο καλύτερος είναι ο Ομπράντοβιτς, μακάρι να ξαναγυρίσει στον Παναθηναϊκό».

Αυτή η πικρία πώς προέκυψε; Γιατί φαίνεται ότι έχουν δημιουργηθεί παρεξηγήσεις. Θυμάμαι όταν έφυγε από τον Παναθηναϊκό, σε μια συνέντευξη που είχες δώσει με τον πατέρα σου έλεγες ότι τον ένιωθες σαν τον μεγάλο σου αδελφό. Στην πορεία τα πράγματα άλλαξαν. Φτάσαμε σε ένα σημείο ακόμα και να δημοσιοποιηθούν οι συνομιλίες σας. Γιατί προέκυψαν αυτές οι παρεξηγήσεις;

«Νομίζω οι συνομιλίες αυτές που βγήκαν τα απαντούν όλα, στο γιατί έφυγε».

Εννοείς ότι ο λόγος ήταν το μπάτζετ;

«100%».

Για το καλό του Παναθηναϊκού όπως λες, θα μπορούσε κάποτε, με τον χρόνο, να αμβλυνθεί αυτή η κατάσταση; Είδαμε ότι παρότι έχουν προκύψει παρεξηγήσεις και εκείνος ήρθε ανήμερα ενός δικού του αγώνα, γιατί ήθελε να είναι δίπλα στο τελευταίο ταξίδι του Παύλου. Από την πλευρά σου, τον κάλεσες μαζί με την ομάδα του να βρίσκονται εδώ, στο τουρνουά προς τιμήν του. Μπορεί να υπάρχει μια εξέλιξη; Γιατί τα πρόσωπα Γιαννακόπουλος και Ομπράντοβιτς είναι συνυφασμένα με το μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

«Το γεγονός ότι ήρθε να συλλυπηθεί και να αποχαιρετήσει από κοντά τον πατέρα μου δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με αθλητισμό. Έχει να κάνει με μια προσωπική σχέση, η οποία χτίστηκε μέσα από τα 13 χρόνια συνεργασίας εντός και εκτός παρκέ, γιατί υπήρχε μια πολύ στενή σχέση με τον πατέρα μου. Από εκεί και πέρα, όλοι κάνουμε λάθη, αρκεί κάποια στιγμή να τα αναγνωρίζουμε. Θεωρώ ότι ο Ζέλικο έκανε ένα τεράστιο λάθος με τον τρόπο που έφυγε. Αν αυτό το δείξει εμπράκτως ότι το έχει καταλάβει, εγώ είμαι άνθρωπος που πάντα αποδέχεται τη συγγνώμη».

Η σχέση Παναθηναϊκού-Λώτσου ήταν ένα λάθος που διορθώθηκε;

«Ο Νίκος Λώτσος είναι ένας ατζέντης, ο οποίος διαχρονικά έχει πάρα πολύ καλούς αθλητές. Έχει λίγους αθλητές, δεν έχει πολλούς. Τους διαχειρίζεται σωστά, τους φέρεται σωστά. Γι’ αυτό και έχει μακροχρόνιες συνεργασίες. Από εκεί και πέρα, η πρώτη μας συνεργασία ήταν ατυχής. Δεν θέλω να επεκταθώ παραπάνω. Θεωρώ ότι το χειρίστηκε λάθος τότε το θέμα Περπέρογλου – Μπατίστ – Βουγιούκα. Κατάλαβε το λάθος του και όπως είπα και εγώ νωρίτερα, ο Παναθηναϊκός δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει στην άκρη ανθρώπους. Πρέπει να κοιτάει το καλύτερο για τον σύλλογο. Ο Νίκος έχει καλούς αθλητές, άρα ξανασυνεργαστήκαμε κι αυτή τη φορά νομίζω με πάρα πολύ μεγάλη επιτυχία και αλληλοσεβασμό».

Ήταν η εξομάλυνση αυτή καθοριστική  ώστε να πάρεις φέτος τον Παπαπέτρου;

«Από πέρυσι με τη συνεργασία με τον Θανάση Αντετοκούνμπο είχαν ήδη ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Είχαν δοθεί αμοιβαίες εξηγήσεις για το τι είχε γίνει το 2012. Από τη στιγμή που και από τις δύο πλευρές τις ακούσαμε λογικές τις εξηγήσεις, το αφήσαμε πίσω μας και προχωρήσαμε».

Τον Παπαπέτρου τον έβλεπες από πέρυσι στον Παναθηναϊκό;

«Ο Παπαπέτρου έπρεπε να έχει έρθει από την πρώτη στιγμή στον Παναθηναϊκό. Είναι ένα παιδί, το οποίο μεγάλωσε μέσα σε μία παναθηναϊκή οικογένεια. Δυστυχώς, όταν πρωτοϋπέγραψε το συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό δεν ήρθε τότε, ήταν διαφορετικές οι συνθήκες. Το λάθος αυτό διορθώθηκε».

Πώς τα βρήκατε με τον Παπαπέτρου;

«Από την πρώτη στιγμή είχαμε εκφράσει στον ατζέντη το ενδιαφέρον μας. Ουδέποτε μιλήσαμε με τον παίκτη, σεβόμενοι ότι ήμασταν εν μέσω τελικών. Εγώ δεν έχω κάνει κρούση ποτέ σε παίκτη, όσο είναι σε άλλη ομάδα. Κρούσεις μου έχουν κάνει και ναι, έχω μπει σε διαδικασία συνομιλίας, εφόσον μου χτυπήθηκε η πόρτα. Ποτέ δεν έχω χτυπήσει πρώτος την πόρτα. Μιλήσαμε. Από ό,τι κατάλαβα στον Ολυμπιακό δεν ήταν ικανοποιημένος, δεν ξέρω το γιατί. Στον Παναθηναϊκό οι συνθήκες που του προσφέραμε ήταν αυτές οι οποίες ήθελε. Και γι’ αυτό και υπογράψαμε».

Σε σύγκριση με την υπόθεση Μάντζαρη, θεωρείς ότι ήταν καλύτερος ο χειρισμός και από τη δική σας πλευρά και διαφορετική η αντιμετώπιση που εισπράξατε; Τι ήταν αυτό που σε σχέση με πέρυσι φέτος έφερε το γάμο και πέρυσι έφερε μια μεγάλη ένταση;

«Εγώ έχω μάθει ότι όταν δίνεις τον λόγο σου κάπου, πρέπει να τον τηρείς. Πέρυσι ο ατζέντης του Μάντζαρη είχε έρθει και μου είχε πει ότι θέλει να έρθει στον Παναθηναϊκό. Συμφωνήσαμε σε κάποια ποσά. Μετά από δύο μέρες διάβασα ότι έκλεισε στον Ολυμπιακό, κάτι το οποίο ο κύριος Λώτσος το χειρίστηκε πάρα πολύ διαφορετικά. Και εμείς το χειριστήκαμε διαφορετικά, με αποτέλεσμα να έχουμε αυτή την ευτυχή κατάληξη».

Εν τέλει, νιώθεις καλύτερα που ο Μάντζαρης δεν ήρθε στον Παναθηναϊκό;

«Η φετινή του αγωνιστική παρουσία δεν ήταν η καλύτερη. Για τα λεφτά τα οποία θα δίναμε νομίζω πως μας βγήκε σε καλό. Τώρα έχει πολλά χρόνια μπροστά του το παιδί να παίξει. Δεν ξέρω».

Αν είχες τη δυνατότητα να γυρίσεις τον χρόνο πίσω θα έκανες τα πάντα να κρατήσεις τον Σπανούλη όπως κράτησες τώρα τον Καλάθη; Γιατί πολλοί λένε ότι αυτή η μεταγραφή άλλαξε την ιστορία. 

«Ο Βασίλης είναι ένας τεράστιος αθλητής. Από όσο ξέρω πρώτος μπαίνει στο γήπεδο, τελευταίος φεύγει. Τον ενδιαφέρει πάρα πολύ η υστεροφημία του, τον ενδιαφέρει πάρα πολύ η φανέλα και η ομάδα για την οποία αγωνίζεται. Και στον Παναθηναϊκό είχε πάρα πολύ μεγάλες επιτυχίες. Στον Ολυμπιακό έκανε ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Από ό,τι φάνηκε του βγήκε σε καλό η απόφαση αυτή. Είναι ένα παιδί, το οποίο πάντα ήθελε να είναι έτσι, λίγο πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Ήθελε να φαίνεται, με την καλή έννοια, λίγο παραπάνω. Πήγε στον Ολυμπιακό, πέτυχε αυτά που ήθελε, άρα μπράβο του. Τώρα το αν θα τον κρατούσα; Αν δεν είχε δεθεί και τόσο πολύ με τον Ολυμπιακό, ακόμα και τώρα θα τον ήθελα πίσω. Απλά ξέρω ότι κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Δεν θα έκανε καλό ούτε σε εμάς, ούτε σε εκείνον».

Αν είχες τη δυνατότητα, θα πατούσες ένα delete στο Youtube να σβηστεί η εικόνα από εκείνο το περιστατικό έξω από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού;

«Εννοείται ότι θα ήθελα να το σβήσω. Γι’ αυτό και έχω ζητήσει από τον ίδιο αρκετές φορές συγγνώμη, γι’ αυτό και έχω κάνει δημόσια τοποθέτηση, ζητώντας συγγνώμη γι’ αυτό το περιστατικό. Όταν κάνεις χίλια πράγματα την ημέρα, λογικό είναι ότι και κάποια θα σου βγουν λάθος».

Παρακολουθείς την πορεία του Σάρας; Σου αρέσει; 

«Βέβαια, είναι δυνατόν; Μπάσκετ παρακολουθώ, άρα αναγκαστικά βλέπω και τη Ζαλγκίρις. Τεράστια η επιτυχία του Σάρας. Θεωρώ ότι είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές. Το είχαμε πάρει χαμπάρι εμείς από πολύ νωρίς, αλλά τότε δεν ήθελε να “σκοτώσει” τον παίκτη μέσα του. Όταν το 2012 μαζί με τον Μάνο Παπαδόπουλο είχαμε πάει σπίτι του, ήμασταν μαζί με τη γυναίκα του και προσπαθούσαμε να τον πείσουμε να γίνει προπονητής. Ήθελε να παίξει ακόμα ένα χρόνο μπάσκετ. Ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αν τον είχαμε από τότε».

Είναι ένας προπονητής, που μακροπρόθεσμα μπορεί να απασχολήσει τον Παναθηναϊκό;

«Όλοι οι καλοί προπονητές και αθλητές μας απασχολούν. Τώρα έχουμε τον Τσάβι, ο οποίος θεωρώ ότι είναι ένας πάρα πολύ αξιολόγος προπονητής και μαζί θα πετύχουμε πολλά πράγματα στο μέλλον».

Μιας και είπες για τον Τσάβι, εκείνος είπε πως παρά την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και τα μπάτζετ που υπάρχουν, αυτό που θέλει φέτος είναι να δει τον Παναθηναϊκό στο Final Four και ότι αν δεν το πετύχει, θα νιώσει άδειος.

«Συμφωνώ μαζί του».

Πριν δυο εβδομάδες έκανε μια δήλωση ο Γιασικεβίτσιους ότι το περιβάλλον του Παναθηναϊκού είναι το ιδανικό για έναν προπονητή γιατί του δίνουν τα κλειδιά και τον αφήνουν να κάνει τη δουλειά του. 

«Μου έκανε μεγάλη εντύπωση αυτό όταν το διάβασα, γιατί φανταζόμουν ότι σε όλες τις ομάδες κάνει ο προπονητής τις επιλογές. Δεν φανταζόμουν ότι υπάρχουν ομάδες, που επιλέγουν οι πρόεδροι ή οι τιμ μάντζετ ή οτιδήποτε».

Εκείνος κατονόμασε τον Παναθηναϊκό ως το παράδειγμα και τα σχόλια που επικράτησαν τότε έλεγαν πως το χαλί έχει στρωθεί, για να τον δούμε κάποια στιγμή στον Παναθηναϊκό.

«Ο Παναθηναϊκός έχει προπονητή. Είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι από τον Τσάβι. Μακάρι αυτή η σχέση να έχει κι άλλα χρόνια μπροστά της».

Από τους προπονητές που συνεργάστηκες με ποιον κόλλησες περισσότερο;

«Έχω τεράστια εκτίμηση στον Αργύρη Πεδουλάκη. Θεωρώ ότι το μπάσκετ που ξέρει μέσα στο μυαλό του το ξέρουν ελάχιστοι άνθρωποι. Σαν χαρακτήρας, επίσης, είναι ένας καλλιεργημένος άνθρωπος, με τον οποίον μας συνδέουν πολλά και εκτός του μπάσκετ. Είναι ένα πρόσωπο το οποίο εκτιμώ πολύ».

Γιατί στήριξες λυσσαλέα τον Πεδουλάκη και στην πρώτη βαριά ήττα τον έδιωξες;

«Δεν έφυγε μετά από μία βαριά ήττα, έφυγε μετά από μία συμφωνία την οποία είχαμε κάνει και δεν είχε τηρήσει. Έτυχε, απλά, να συμπέσει μαζί με την ήττα με 30 πόντους από τον Ολυμπιακό. 25-30 πόντους, δεν θυμάμαι και πόσο ήταν».

Ποια ήταν αυτή η συμφωνία;

«Είναι θέμα τεχνικού χαρακτήρα. Είχαμε συμφωνήσει σε ένα συγκεκριμένο τεχνικό τιμ, για να υπάρχει. Κάτι για το οποίο ο Αργύρης τελευταία στιγμή άλλαξε γνώμη και δεν το απεδέχθην. Έτσι, αναγκαστήκαμε να χωρίσουμε, αλλά παραμένουμε φίλοι».

Ο Πεδουλάκης είναι αυτός ο οποίος με τα λιγότερα έφερε τα περισσότερα; Και σαν αξίες παικτών, ήταν value for money πολλοί παίκτες…

«Ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή μην έχοντας τη δυνατότητα να ψωνίζει, όπως ψώνιζε κάποτε ό,τι ήθελε, έχει και την ανάγκη να αναδείξει κάποιους παίκτες. Ο Αργύρης είναι πάρα πολύ καλός σε αυτό, στην επιλογή. Μας βρήκε τον Γκιστ, μας βρήκε τον Λάσμε. Οι επιλογές γενικότερα που είχε κάνει είναι όλες πετυχημένες».

Ποια μεταγραφική υπόθεση ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της εξαετίας και ποια θα μπορούσες να τη χειριστείς αλλιώς;

«Είπα εγώ δεν ανακατεύομαι με τους παίκτες».

Όχι σε επίπεδο επιλογής, στην κατάληξη. Ποια είναι η μεγαλύτερη μεταγραφή που έχει γίνει αυτά τα έξι χρόνια και τη χειρίστηκε σωστά και η ομάδα και η διοίκηση;

«Η επιστροφή του Καλάθη θεωρώ πως ήταν κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Είναι ο αρχηγός μας, ο εμβληματικός μας αρχηγός αυτή τη στιγμή, ο σημαιοφόρος, το dna του συλλόγου».

Και ποια θα μπορούσε να είχε χειριστεί διαφορετικά ο Παναθηναϊκός;

«Θεωρώ ότι κάναμε λάθος με την αποδέσμευση του Λάσμε και του Ματσιούλις την πρώτη χρονιά. Αν είχαν μείνει αυτοί οι δύο, ίσως είχαμε φέρει και καλύτερα αποτελέσματα».

Γιατί αποφάσισες να δώσεις το μεγαλύτερο συμβόλαιο που έχει πάρει Έλληνας στον Παναθηναϊκό στον Καλάθη;

«Γιατί αυτό μου ζήτησε ο προπονητής».

Έχει πάρει μεγαλύτερο συμβόλαιο και από τον Διαμαντίδη, αν δεν κάνω λάθος και από τον Σπανούλη.

«Ποσοστιαία, βάσει του μπάτζετ, ναι. Σε απόλυτα νούμερα όχι. Ποσοστιαία, βάσει του μπάτζετ κατά πολύ μεγαλύτερο. Αυτό ήθελε ο προπονητής, αυτό έπρεπε να κάνουμε».

Τελικά το μπάτζετ μειώθηκε φέτος;

«Η μόνη διαφορά με πέρυσι είναι ότι στο τέλος της χρονιάς δώσαμε ένα πολύ μεγάλο ποσό για να έρθει ο Τζέιμς, για τους τελευταίους τρεις μήνες. Αν αφαιρέσεις αυτό, το μπάτζετ είναι ίδιο».

Αν πάρεις, δηλαδή, έναν παίκτη στη μέση της χρονιάς, πάλι το ίδιο θα είναι;

«Ακριβώς. Αν χρειαστεί να πάρουμε».

Ισχύει ότι την υπόθεση Παππά την ανέλαβες προσωπικά και συνέβαλε και η Θ13 στην αλλαγή της ατμόσφαιρας που επικρατούσε;

«Δεν μπορώ να κρύψω ότι έχω μια αδυναμία στον Νίκο. Τον συμπαθώ πάρα πάρα πολύ και σαν άνθρωπο και σαν αθλητή».

Μήπως γιατί κουβαλάτε την ίδια τρέλα, θα έλεγε κάποιος;

«Θα μπορούσε να το πει και κάποιος έτσι. Ήθελα πολύ να μείνει ο Νίκος. Από εκεί και πέρα, εγώ εκφράζω την άποψή μου. Ευτυχώς και ο προπονητής κατάλαβε ότι θα ήταν καλό για πολλούς και διάφορους λόγους να μείνει ο Νίκος και συμφώνησε και εκείνος».

Βλέπεις για να έχεις δική σου άποψη video και scouting report των παικτών όταν σου λένε από το προπονητικό τιμ ότι θελουμε τον τάδε; 

«Όχι γιατί δεν ξέρω μπάσκετ».

Γιατί δεν θες να μάθεις; Θέλω να πω, πολλοί που είναι σε αυτή τη θέση θέλουν και να παρεμβαίνουν στα προπονητικά και να λένε κάποιον παίκτη πού και πού…

«Εγώ δεν είμαι από αυτές τις περιπτώσεις».

Είναι κάτι που σου έχει μείνει και από τον πατέρα σου; Γιατί και εκείνος ήταν της ίδιας λογικής.

«Μα, αν αρχίσω να έχω άποψη, σίγουρα θα θέλω να την εκφράσω. Θα μπαίνουμε σε συζητήσεις με τον προπονητή, οι οποίες θα είναι ατέρμονες. Όταν κάτι δεν το ξέρεις, δίνεις το δικαίωμα σε αυτόν που το ξέρει και που έχεις προσλάβει, γιατί έχει το know how, να παίρνει τις αποφάσεις».

Ναι, αλλά όλοι παρακολουθούμε. Άλλος ξέρει λίγο και άλλος πολύ. Βλέπουμε τον Καλάθη, ότι είναι καλός παίκτης. Μπορεί να έλεγες για παράδειγμα ότι «γιατί να του δώσουμε αυτά τα λεφτά; Δεν τα αξίζει». Δεν θα μπορούσες να το έχεις πει;

«Όπως και το είπα. Ο προπονητής θεώρησε ότι έπρεπε να τα πάρει και τα πήρε. Όχι ότι δεν αξίζει αυτά τα χρήματα ο Καλάθης, μην παρεξηγηθώ. Συγκριτικά με το μπάτζετ το λέω. Μπορούσε να γίνει διαφορετική μοιρασιά, δεν μπορείς να δίνεις ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του μπάτζετ σε έναν αθλητή. Αν κάτι συμβεί, τι κάνεις;».

Ευρωλίγκα: Τι έχει συμβεί εδώ και δυο μήνες και υπάρχει ησυχία κι από τις δυο πλευρές;

«Καθίσαμε μαζί με την Ευρωλίγκα, ανταλλάξαμε κάποιες απόψεις, εξηγήσαμε και ο ένας και ο άλλος πού θεωρούμε ότι έχουν γίνει λάθη. Σίγουρα εγώ υπερέβαλα λίγο στις αντιδράσεις μου. Όχι λίγο, αρκετά. Από εκεί και πέρα, δεν έχω μάθει να δέχομαι την αδικία. Η Ευρωλίγκα κατάλαβε και εκείνη, θέλω να πιστεύω, ότι από την πλευρά της δεν μπορεί να αδικεί έναν σύλλογο σαν τον Παναθηναϊκό. Βασικά, κανένα σύλλογο. Και θέλω να πιστεύω ότι θα διορθωθούν οι όποιες αδικίες υπήρχαν μέχρι τώρα».

Άρα περιμένεις την επόμενη χρονιά και μια καλύτερη αντιμετώπιση στον σύλλογο και σε εσένα προσωπικά;

«Αυτή η δέσμευση υπάρχει. Θέλω να πιστεύω ότι θα την κρατήσουν. Θα υπάρξει και μια ανακοίνωση μέσα στις επόμενες ημέρες για το τι συνέβη με την Ευρωλίγκα».

Το δημοψήφισμα ήταν λόγια της στιγμής;

«Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν έχω το δικαίωμα να πάρω μια τέτοια απόφαση αποχώρησης. Ναι, ωραία, εγώ βάζω τα χρήματά μου, από εκεί και πέρα όμως ο Παναθηναϊκός δεν μου ανήκει, ανήκει στον κόσμο. Θεώρησα ότι αυτή την απόφαση έπρεπε να την πάρει ο κόσμος. Βλέποντας την υπερβολική στήριξη, λέγοντάς μου όλοι “κάνε ό,τι αποφασίσεις, είμαστε μαζί σου”, πήρα την απόφαση εκείνη τη στιγμή να πω “ωραία, φεύγουμε”».

Και τι σε κράτησε πίσω;

«Με κράτησαν πίσω οι δεύτερες σκέψεις που έκανα, ότι δεν θα ήταν για το καλό του Παναθηναϊκού. Ο Παναθηναϊκός οφείλει να είναι εκεί που βρίσκονται όλες οι μεγάλες ομάδες».

Τώρα, μία ερώτηση που προκύπτει από τη διαμάχη με την Ευρωλίγκα… Τι γίνεται αν αισθανθείς ότι κάποιος σου πετάει πέτρα;

«Πετάω βράχο. Δεν θα πετάξω ποτέ πέτρα πρώτος, αλλά όταν θα μου πετάξουν πέτρα, θα πετάξω βράχο».

Γιατί ο Διαμαντίδης δεν είναι μέλος του Παναθηναϊκού και βρέθηκε σε άλλη ακαδημία μπάσκετ;

«Ο Διαμαντίδης όταν σταμάτησε το μπάσκετ του είπαμε να έρθει να κάνει ό,τι θέλει στον σύλλογο. Μου απάντησε ότι “εγώ το μόνο πράγμα που ξέρω είναι να σκάω την μπάλα, δεν μπορώ να παίξω ούτε τον ρόλο του προέδρου, ούτε του γενικού διευθυντή, ούτε του τιμ μάνατζερ, ούτε τίποτα άλλο”. Εγώ του ανέφερα ότι όποια θέση θέλει μπορεί να έρθει και να την αναλάβει. Στην αρχή μου είπε ότι “δεν θέλω”. Ενώ είχε ξεκινήσει η περίοδος, οι ακαδημίες είχαν αρχίσει, είχαν γραφτεί τα παιδάκια και ήταν γεμάτες όλες οι θέσεις, κάποια στιγμή σε μία κουβέντα μου λέει “ξέρεις, θα με ενδιέφερε να ανακατευτώ με την ακαδημία”. “Ωραία, Δημήτρη. Τώρα δεν υπάρχει η δυνατότητα, γιατί έχει ξεκινήσει η χρονιά, το βλέπουμε για του χρόνου”, του είπα. Όταν ήρθε το του χρόνου και μιλήσαμε το καλοκαίρι, μου λέει “συγγνώμη, αλλά κατά τη διάρκεια της σεζόν με πλησίασε ο Παπαλουκάς, δεν έχουμε υπογράψει κάτι, του έχω δώσει τον λόγο μου, είμαι άνθρωπος του λόγου μου. Συγγνώμη δεν μπορώ να κάνω πίσω, θα πάω εκεί”».

Μέσα στη θλίψη της απώλειας του πατέρα σου, ένιωσες περήφανος που ήταν ο δικός σου άνθρωπος αυτός που έφυγε με τιμές που δεν έχει γνωρίσει κανείς άλλος άνθρωπος στον ελληνικό αθλητισμό;

«Τίποτα δεν μπορεί να μειώσει τη στεναχώρια και τη θλίψη όταν χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο. Πόσω δε όταν είναι ο γονιός σου. Νομίζω ο πατέρας μου είχε κερδίσει αυτόν τον σεβασμό από όλους. Αλλά, σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι απαλύνει τον πόνο».

Ένωσε όλους τους μεγάλους, ακόμα και αντιπάλους στο φινάλε…

«Ο πατέρας μου δεν είχε έχθρες. Αντιπάλους είχε στον εκάστοτε στίβο, αλλά νομίζω πως πάντα τους αντιμετώπιζε με σεβασμό και αντιμετωπιζόταν και με σεβασμό. Άρα, δεν βρίσκω και κανένα λόγο να μην γινόταν αυτό το οποίο έγινε».

Αποτυπώνει, όμως και το μεγαλείο του ανθρώπου;

«Να έχεις πετύχει όλα αυτά που πέτυχε ο πατέρας μου από το μηδέν, καταφέρνοντας κιόλας να μην έχεις κάνει εχθρούς, σίγουρα είναι κάτι αξιοθαύμαστο».

Ποια είναι η πρώτη εικόνα που σου έρχεται στο μυαλό όταν τον θυμάσαι;

«Στιγμές που περνούσαμε οι δυο μας. Προσωπικές στιγμές».

Τι είναι αυτό που θα κρατήσεις για μια ζωή από τον Παύλο; Τι σε δίδαξε κυρίως στη ζωή, όχι στον αθλητισμό. 

«Το να είμαι μετρημένος στη ζωή μου, που ενδεχομένως μέχρι τώρα να μην το έκανα».

Αυτό είναι κάτι που σε έχει σημαδέψει και θα ήθελες να το αλλάξεις;

«Σίγουρα οι συμβουλές ενός γονιού είναι πάντα για το καλό. Τις ακούς, τον έχεις δίπλα σου, δεν δίνεις πολλές φορές σημασία. Όταν έναν άνθρωπο τον χάσεις, εκεί αρχίζεις και δίνεις μεγαλύτερη αξία και μεγαλύτερη προσοχή, σε αυτά τα οποία σου είχε πει ή τουλάχιστον εγώ αυτό κάνω. Βλέπω ότι σε πάρα πολλά, αν όχι σε όλα, είχε δίκιο».

Υπάρχει κάτι που το αισθάνεσαι βάρος, γιατί δεν πρόλαβες να του το πεις ή να του το δείξεις;

«Όχι, όχι. Τον πατέρα μου είτε τελείωνα τη δουλειά στις 14:00, είτε στις 23:00, λόγω του ότι μέναμε και κοντά, δεν υπήρχε μέρα, που να μην πάω να τον δω. Άρα, όχι δεν μου έχει μείνει κάτι».

Αυτό είναι και ένα μάθημα, για όλους μας σε σχέση με τους γονείς μας, να είμαστε πάντα δίπλα τους.

«Έτσι είναι. Εκείνοι υπάρχουν, μεγαλώνουν. Εμείς έχουμε τις υποχρεώσεις μας, τις οικογένειές μας όσοι έχουμε, τις δουλειές μας. Πολλές φορές δεν δίνουμε βάση και ξυπνάμε μια μέρα και δεν είναι εκεί. Ευτυχώς νιώθω ότι δεν έμεινε κάτι, το οποίο να μην είχε ειπωθεί ανάμεσά μας».

Ποια είναι τα στοιχεία που έχεις πάρει από τον Παύλο;

«Τα στοιχεία που έχω πάρει… Ίσως να μην είμαι εγώ αυτός που θα έπρεπε να το πει αυτό, αλλά οι κοντινοί μου άνθρωποι».

Κάποια στιγμή είχε πει ο Παύλος ότι έχεις πάρει από τον κύριο Θανάση πολλά στοιχεία, κυρίως στο εκρηκτικό ταμπεραμέντο.

«Εντάξει, πάντα ο πατέρας μου ήταν άνθρωπος, ο οποίος δεν έπραττε σε πρώτο χρόνο. Πάντα καθόταν, τα σκεφτόταν δύο και τρεις φορές, ώστε να πάρει τη σωστή λύση και τη σωστή απόφαση. Βέβαια, αυτό το έκανε σε προχωρημένη ηλικία. Δεν έχω τη γνώση να ξέρω τι έκανε σε μικρότερες ηλικίες, όπως είμαι εγώ τώρα ή παλαιότερα. Αλλά, θέλω να πιστεύω ότι και εγώ μεγαλώνοντας, όπως και ο κάθε άνθρωπος, έχει μεγαλύτερη εμπειρία και παίρνει πιο σωστές και πιο μετρημένες αποφάσεις».

Αυτή τη στιγμή, για να περάσω σε ένα παναθηναϊκό θέμα, η καταμέτρηση τίτλων δείχνει 29-9. Έχει 29, έχεις 9, αλλά έχει έξι ευρωπαϊκά. 

«Δεν θα μπορούσα ποτέ να δω ανταγωνιστικά τον πατέρα μου. Οπότε 29 και 9 ίσον 38. Αυτό θα απαντήσω».

Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις που είχε δώσει ο Παύλος, είχε πει ότι θέλει να δει τον εγγονό του που έχει και το ίδιο όνομα, στην κεφαλή του Παναθηναϊκού. 

«Εγώ έξι χρόνια μετά δεν ξέρω αν μετανιώνω ή όχι, που μπλέχτηκα στον Παναθηναϊκό. Σίγουρα έχει τα καλά του, σίγουρα έχει και τα κακά του. Δεν θα προτρέψω τον γιο μου, ούτε την κόρη μου, να ασχοληθούν με τον Παναθηναϊκό. Στο γήπεδο τους παίρνω. Θέλω να ζήσουν και να καταλάβουν και τα καλά και τα άσχημα του αθλητισμού και όταν έρθει η ώρα να αποφασίσουν μόνοι τους».

Δεν έχεις φανταστεί, όμως, να δεις μια μέρα το όνομα Παύλος Γιαννακόπουλος δίπλα στο «Πρόεδρος του Παναθηναϊκού»;

«Ακούγεται ωραίο, αλλά υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή και οφείλει ο κάθε γονιός να επιτρέψει στα παιδιά του να πάρουν τις αποφάσεις μόνα τους».

Αυτό είναι κάτι, που περνάει από το μυαλό όλου του κόσμου, οπότε θα σε ρωτήσω και εγώ, μιας και ήσουν πιο κοντά από όλους. Ποια πιστεύεις ότι θα ήταν η ιστορία αν το 1979 η ΠΑΕ είχε καταλήξει στα χέρια του;

«Με την τρέλα και την αγάπη που είχε για τον Παναθηναϊκό, πιστεύω ότι μπορεί να είχαμε πανηγυρίσει μέχρι και ευρωπαϊκούς τίτλους».

Είχε τέτοια τρέλα… όσο φαινόταν για τον Παναθηναϊκό;

«Όσο κι αν εγώ εξωτερικεύω περισσότερα πράγματα ή βλέπετε τον θείο μου να εκφράζεται περισσότερο… Την αγάπη για τον Παναθηναϊκό, που είχε ο πατέρας μου, δεν την έχω ούτε εγώ, ούτε ο θείος μου, ούτε κανένας από την οικογένειά μας».

Πώς μπορείς να το μετρήσεις αυτό;

«Έβλεπα μία πραγματική στεναχώρια για την ήττα για την ομάδα. Δεν τον ακουμπούσε καθόλου ο αντίκτυπος, που είχε πάνω του, δεν τον άγγιζε το προσωπικό κόστος παρά μόνο η ομάδα. Ενώ σε εμένα, μπορώ να πω ότι σε ένα βαθμό είναι και ο αντίκτυπος που έχει πάνω μου».

Ερασιτέχνης: Πρωταθλητισμός ή εξυγίανση σε πρώτο πλάνο;

«Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Σε πρώτο πλάνο είναι να καταλάβουμε τι σκατά έχει συμβεί εκεί μέσα. Είναι ένας κουβάς με σκατά. Κυριολεκτικά».

Ποιος τα δημιούργησε;

«Λίγο ο καθένας. Όλες οι προηγούμενες διοικήσεις από λίγο. Ερχόταν η μία και έκανε χειρότερα αυτά που άφηνε η προηγούμενη. Σήμερα το πρωί τι έμαθα… Κατ’ αρχήν, ξέρουμε για τις 60 δόσεις της αποπληρωμής του χρέους της ΠΑΕ, το οποίο υπεγράφη Απρίλιο μήνα. Και ο Παϊρόζ είχε εμφανιστεί τότε και το Athens Alive υπήρχε. Άρα, μας κάνει μεγάλη εντύπωση το γιατί δέχθηκε η προηγούμενη διοίκηση Πλυτά να υπογράψει αυτό με τις 60 δόσεις. Εμένα μου φαίνεται ότι μάλλον εκβιάστηκε. Και όχι μάλλον. Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι έχει εκβιαστεί ο κύριος Πλυτάς. Δεν του πλήρωναν τα χρήματα, που έπρεπε. Κινδύνευε ο άνθρωπος με φυλάκιση, λόγω των χρεών στο Δημόσιο και αναγκάστηκε να υπογράψει αυτή τη σύμβαση. Θα τα πει και στο δικαστήριο.

Δεύτερον, η σύμβαση 20 ετών για τη μίσθωση, λέει, του γηπέδου. Σύμβαση 20 ετών. Ποια διοίκηση πιστεύει ότι θα είναι 20 χρόνια. Δηλαδή πίστευε ο κύριος Μιχαλαριάς, που την υπέγραψε, ότι θα είναι 20 χρόνια διοίκηση. Ξέρετε εσείς καμία σύμβαση, η οποία να έχει 20ετη διάρκεια; Εγώ δεν ξέρω.

Σήμερα το πρωί έμαθα ότι η πυγμαχία πληρώνει 100 ευρώ τον μήνα και η σύμβαση είναι με μονομερή ανανέωση από την πλευρά της. Άρα και να θέλαμε να τη διακόψουμε, δεν θα μπορούσαμε. Έχει το δικαίωμα η εταιρεία του κυρίου Αϊδινιώτη, που έχει αναλάβει τη διαχείριση του τμήματος της πυγμαχίας, να πληρώνει 100 ευρώ τον μήνα, για να διαχειρίζεται το σήμα. Βέβαια, ο Αϊδινιώτης κάνει καλή δουλεία. Άρα, παρόλο που δεν τον εκτιμώ ως άνθρωπο και δεν θεωρώ τη σύμβαση σωστή, δεν θα τον άλλαζα και δεν θα τον αλλάξω. Γιατί πάνω από όλα είναι το καλό και κάνει σωστή δουλειά εκεί πέρα, ασχέτως αν δεν πληρώνει αυτά που θα έπρεπε στον Ερασιτέχνη.

Έμαθα σήμερα το πρωί ότι κάποια στιγμή στην αίθουσα που έκαναν προπόνηση οι ξιφομάχοι, τη χρειάστηκε η ΠΑΕ και της είπαν της ξιφασκίας πήγαινε νοίκιασε έναν χώρο στην Αμαρτωλών και Κλεφτών και θα τον πληρώνουμε εμείς. Αυτή η σύμβαση αντί να έχει υπογραφεί από την ΠΑΕ και να παραχωρείται ο χώρος στον Ερασιτέχνη, έχει υπογραφεί από έναν γενικό έφορο, ονόματι Λέων Σάββα. Οκτώ μήνες δεν έχει πληρωθεί αυτή η σύμβαση από τον Ερασιτέχνη. Η ΠΑΕ, βέβαια, δεν έχει δώσει τα χρήματα και τώρα τα ζητούν από τον Ερασιτέχνη. Άρα, έδιωξε τη ξιφασκία η ΠΑΕ από την Λεωφόρο, λέγοντας ότι θα νοικιάσει χώρο για εκείνη, την υπέγραψε τη σύμβαση ο Ερασιτέχνης, αντί για την ΠΑΕ και δεν πληρώνεται. Τώρα αυτός ο Σάββας Λέων, τι όφελος είχε, από το να υπογράψει αυτή τη σύμβαση και να μην το υπογράψει η ΠΑΕ, μόνο ο ίδιος μπορεί να ξέρει.

Επίσης, έμαθα, ότι ο Δήμαρχος Καμίνης και κάποιος Μπιτζάνης, υπεύθυνος κάποιων αθλημάτων, είναι απέναντι από τον Παναθηναϊκό. Κάνουν ό,τι μπορούν για να δυσκολέψουν το έργο του Παναθηναϊκού. Δηλαδή, ο Δήμος της Αθήνας, δημιουργεί προβλήματα στον Παναθηναϊκό. Αυτό είναι ανήκουστο. Αλλά θα τα ψάξουμε κι αυτά σε μεγαλύτερο βάθος».

Άρα χρειάζεται χρόνος πρώτα από όλα να γίνει οργάνωση και προγραμματισμός.

«Να καταλάβουμε κατ’ αρχήν τι έχουμε παραλάβει, που σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό το έχουμε καταλάβει. Το σχέδιο της φετινής χρονιάς είναι η αποπληρωμή των χρεών, το να οργανωθεί και να δομηθεί ο σύλλογος υπό επαγγελματικές λογικές, με ανθρώπους καταρτισμένους, φέρνοντας όσο καλύτερα μπορούμε αγωνιστικά αποτελέσματα. Και από του χρόνου να μπούμε πλέον στον πρωταθλητισμό».

Σε όλα τα σπορ;

«Σκοπός αυτός είναι».

Γιατί τώρα έχει 3-4 βασικά αθλήματα στην Α2.

«Φέτος ο στόχος είναι το βόλεϊ ανδρών να φτάσει να είναι μέσα στις τέσσερις ομάδες, μακάρι να είναι και στον τελικό. Όχι ότι ένας τίτλος δεν θα ήταν καλοδεχούμενος. Τα υπόλοιπα ομαδικά αθλήματα, που είναι στην Α2, οπωσδήποτε να ανέβουν στην Α1. Και του χρόνου να πρωταγωνιστήσουν».

Τι χρέη παραλάβατε;

«Πραγματικά χρέη, τα οποία χρειάζονται αποπληρωμή, είναι γύρω στα 3,5 εκατομμύρια. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πάρα πάρα πολλά λεφτά, που έχουν μπει ως ταμειακές διευκολύνσεις, που κάποιος θα μπορούσε να πει ότι είναι χρέη. Αλλά, δεν είναι προς αποπληρωμή αυτά».

Ο στόχος είναι μέχρι να λήξει αυτή η σεζόν να έχουν σβήσει τα χρέη του Παναθηναϊκού;

«Αν όχι το 100%, σίγουρα η συντριπτική πλειοψηφία».

Πολλές φορές εξέφρασες το ενδιαφέρον να μπεις στον Ερασιτέχνη, αλλά για τον έναν ή τον άλλον λόγο δεν είχε γίνει. Γιατί;

«Δεν ήταν πολλές οι φορές. Πέρυσι πήγα να μπω στον Ερασιτέχνη. Δυστυχώς υπήρχαν κάποια άτομα εκεί πέρα, τα οποία δεν ήθελαν να αποχωριστούν τις θέσεις τους. Βλέποντας τώρα τι συμβάσεις έχουν υπογραφεί καταλαβαίνω για ποιο λόγο έβαλαν τα δυνατά τους, για να μην υπάρξει αυτή η αλλαγή. Φέτος ήταν πιο σωστές οι συνθήκες και πήρα την απόφαση. Είπα: “Δεν πειράζει, πάμε. Και θα δούμε τι θα βρούμε”».

Πώς ερμηνεύεις το γεγονός ότι έχουν υπογραφεί αυτές οι συμβάσεις; 

«Πολλοί λένε ότι λόγω της στενής σχέσης ανάμεσα στην ΠΑΕ, τον Αλαφούζο και κομμάτι των οργανωμένων, που είχαν αναλάβει τον Ερασιτέχνη, ότι υπήρχαν δοσοληψίες. Εγώ εφόσον δεν έχω αποδείξεις για κάτι τέτοιο, δεν τις πιστεύω, όμως οφείλω να τις ακούσω. Μία εκδοχή που θα μπορούσα να δεχτώ είναι ότι οι άνθρωποι ανέλαβαν, ο κύριος Οικονόμοπουλος, ο κύριος Πλυτάς, άνθρωποι γνωστοί για την παναθηναϊκή τους αγάπη, ανέλαβαν, αλλά δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα. Είχαν κάποιες οφειλές απέναντι στο Δημόσιο, τις οποίες επέφεραν και ποινικά. Αναγκάστηκαν να παίρνουν αυτά τα ψίχουλα από την ΠΑΕ μόνο και μόνο για να μην έχουν κάτι ποινικό απέναντί τους».

Ο Αλαφούζος χαρακτηρίζει τον Ερασιτέχνη και εσένα υπεύθυνο που η ομάδα πήρε την απόφαση να μην δηλώσει έδρα τη Λεωφόρο. Τι απαντάς σε αυτό;

«Ο κύριος Αλαφούζος και η ΠΑΕ χρωστάνε 611.000€ στον Ερασιτέχνη και δεν θέλει να τα πληρώσει. Αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που φεύγει η ΠΑΕ. Όλα τα υπόλοιπα είναι προϊόν νοσηρής φαντασίας που χρίζει παρακολούθησης».

Υπήρχαν αντίστοιχα από την ΚΑΕ ποτέ οφειλές τέτοιου είδους απέναντι στον Ερασιτέχνη;

«Οφειλές ποτέ δεν υπήρχαν. Το μοναδικό πράγμα, το οποίο έχει γίνει ανά τα χρόνια, είναι ότι ενώ πάντα ή τις περισσότερες χρονιές, η ΚΑΕ για να βοηθάει τον Ερασιτέχνη, ενώ ο νόμος λέει ότι στο τέλος του έτους πρέπει να πληρώνεις απολογιστικά το μέρισμα του 10% στον Ερασιτέχνη, πολλές φορές τα δίναμε προκαταβολικά ή κάναμε και κάποιες διευκολύνσεις εντός της χρονιάς. Άλλες χρονιές υπήρχαν και φορές που λόγω του ότι είχαν γίνει κατασχέσεις εις χείρας τρίτων από προμηθευτές στον Ερασιτέχνη, μέχρι και τους τα δίναμε απ’ έξω, για να μπορεί να δουλεύει σωστά ο Ερασιτέχνης. Η μοναδική χρονιά στην οποία δεν γινόταν αυτό και δώσαμε τα χρήματα απολογιστικά, ήταν στη χρονιά, που είχε αναλάβει ο Δημήτρης Μπαλτάκος».

Λόγω της δικής σας προσωπικής κόντρας;

«Λόγω του ότι είχαμε ακούσει ότι περνούσαν προσωπικά έξοδα. Τώρα, βέβαια, έχουμε βρει και τα τιμολόγια στον Ερασιτέχνη. Δεν υπήρχε η εμπιστοσύνη τότε σε αυτά τα πρόσωπα να τους δίνουμε τα λεφτά προκαταβολικά. Για να καταλάβετε, οι λογιστές έχουν βρει τιμολόγια, που άνθρωποι από την προηγούμενη διοίκηση πήγαιναν σε διάφορα νυχτερινά κέντρα, γλεντούσαν και χρέωναν τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό».

Υπάρχουν τέτοια τιμολόγια;

«Υπάρχουν τέτοια τιμολόγια, ναι».

Μπορεί να είναι μπουζούκια από κατάκτηση τίτλου;

«Πήραν κάποιον τίτλο;».

Κάρτα φιλάθλου, μέλη και μοντέλο Μπαρτσελόνα μπορεί να εφαρμοστεί στον Παναθηναϊκό;

«Αναγκαστικά πρέπει να εφαρμοστεί αυτό. Σε αυτό το πλάνο είχε χτιστεί σε ένα μεγάλο βαθμό και το PAO Foundation. Ο κόσμος να μπορεί να γίνει μέλος σε διάφορα επίπεδα, με διάφορες παροχές. Από ένα ποσό και πάνω να έχεις και δικαίωμα ψήφου και ανά κάποια χρόνια να εκλέγεται ο πρόεδρος, το ΔΣ και τα λοιπά. Το μακροχρόνιο όραμά μου είναι ένας ενιαίος και αδιαίρετος Παναθηναϊκός. Ποδόσφαιρο, μπάσκετ και όλα τα ερασιτεχνικά σωματεία. Να υπάρχει ένα ταμείο, στο οποίο να υπάρχει πάντα επάρκεια για όλα τα χρήματα μέσα από τις εγκαταστάσεις. Ανά κάποια χρόνια να εκλέγεται ο πρόεδρος του συλλόγου και του εκάστοτε τμήματος. Του ποδοσφαίρου, του μπάσκετ και των ερασιτεχνικών τμημάτων».

Η κάρτα φιλάθλου και τα μέλη πότε θα εφαρμοστούν;

«Είμαστε στη διαδικασία να φτιάξουμε ένα σωστό πλάνο, ώστε να μπορέσουν να εγγραφούν μέλη από όλη την Ελλάδα, πολύ πιο εύκολα. Να μην χρειάζεται να πηγαίνεις στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά να μπορείς να εγγραφείς ακόμα και από το διαδίκτυο. Να μπορείς να εγγραφείς από το εξωτερικό. Απλά, αυτά χρειάζονται μελέτη. Δεν θα θέλαμε αύριο το πρωί να δούμε έναν Τσουκαλά να γράφεται μέλος στον Ερασιτέχνη. Θα πρέπει να υπάρχουν και κάποιες δικλείδες ασφαλείας, για να ξέρουμε ότι οι άνθρωποι που γράφονται είναι πραγματικά Παναθηναϊκοί».

Οδεύουμε προς μία λύση, που κάποτε είχε πει ο Βγενόπουλος. Ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός ζούσε από τα χρήματα του Γιαννακόπουλου, κατά καιρούς, του οποιουδήποτε. Ο Βγενόπουλος είχε πει κάποτε ότι θα πρέπει να μάθουμε στον κόσμο ότι δεν πρέπει να έρχεται το ψάρι έτοιμο στο πιάτο του, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να ψαρεύει κιόλας.

«Ο Βγενόπουλος είχε πει πάρα πολλά σωστά πράγματα. Άλλα τα έκανε, άλλα δεν τα έκανε επειδή δεν του βγήκαν ή επειδή δεν πρόλαβε. Αλλά, σε πολλά πράγματα είχε δίκιο. Σε πολλά από αυτά που είχε πει».

Διαπιστώνω κι άλλες ομοιότητες. Ήταν από αυτούς που είχαν μιλήσει για το σχέδιο της Παναθηναϊκής Πολιτείας στο ΟΑΚΑ.

«Ποιος Παναθηναϊκός δεν θα ήθελε να υπάρχει ένας χώρος, όπου θα μπορεί να πηγαίνει το πρωί, να μυρίζει και να αναπνέει Παναθηναϊκό παντού;».

Το Athens Alive σε συνδυασμό με τον ενιαίο Παναθηναϊκό είναι η μεγαλύτερη προσφορά που μπορείς να έχεις στον σύλλογο;

«Έτσι είναι, όπως το λες. Το να πάρεις ένα πρωτάθλημα το πανηγυρίζεις, αλλά την επόμενη μέρα ξυπνάς και πρέπει να σκεφτείς το επόμενο. Ενώ, το να χτίσεις τις εγκαταστάσεις για το μέλλον του Παναθηναϊκού νομίζω ότι είναι κάτι που θα μείνει για πάντα».

Θα ήθελες αυτό να έχει τη δική σου σφραγίδα;

«Προσπαθώ γι’ αυτό».

Έχεις ανοίξει στο παρελθόν μέτωπο με διάφορα πρόσωπα. Με ποιον πιστεύεις ότι το χειρίστηκες με λάθος τρόπο;

«Από λάθη, πάρα πολλά. Ένα από τα λάθη που έχω κάνει ήταν η τόσο μεγάλη κόντρα με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, γιατί θεωρώ και αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ότι ενώ τότε πίστευα ότι θα μπορούσαν να έχουν κάνει περισσότερα πράγματα για τον Παναθηναϊκό, αποχωρώντας είδαμε πού έχει καταλήξει ο Παναθηναϊκός. Άρα, σίγουρα, αυτό ήταν ένα λάθος. Αυτό είναι έτσι που μου έρχεται πρώτα. Μια παναθηναϊκή κόντρα, που να έχω ανοίξει και να θεωρώ ότι έχω κάνει λάθος. Αν και η αλήθεια είναι ότι τις αποφάσεις πρέπει να τις κρίνεις τη συγκεκριμένη στιγμή, γιατί εκ των υστέρων όλοι γινόμαστε προφήτες».

Ναι, αλλά και εκ των υστέρων είναι ανθρώπινο να παραδεχθείς ότι έγινε λάθος.

«Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Τότε ο Παναθηναϊκός είχε ένα πολύ καλό όνομα στην Ευρώπη. Εντάξει, μπορεί να ερχόταν πάντα δεύτερος στην Ελλάδα, να μην πανηγύριζε τίτλους και θέλαμε το κάτι παραπάνω. Αλλά, είδαμε ότι δεν υπάρχει μόνο το καλύτερο. Υπάρχει και το πολύ χειρότερο».

Ποια είναι τα μεγαλύτερα λάθη που θεωρείς ότι έχεις κάνει και ζημίωσαν εσένα ή τον σύλλογο;

«Λάθη τόσο μεγάλα, που να έχουν επιφέρει προβλήματα, δεν θεωρώ ότι έχουν γίνει. Λάθη μέσα στην καθημερινότητα ατελείωτα. Αλλά κάποιο έτσι μεγάλο δεν μου έρχεται στο μυαλό μου. Ένα από τα λάθη που έχω κάνει ήταν τότε στο επεισόδιο με τον Σπανούλη, το οποίο το έχω μετανιώσει. Πολλές φορές ίσως οι αντιδράσεις μου στα διαιτητικά λάθη, τα οποία βλέπω, υπερβαίνουν ίσως τα επιτρεπτά όρια. Αλλά, αυτό έχει να κάνει με το πάθος μου για τη νίκη».

Θα είσαι παρών στην έναρξη της Ευρωλίγκα στο ΟΑΚΑ;

«Ναι, βέβαια».

Είναι φίλος σου ο Μαρινάκης; 

«Η λέξη φίλος είναι πολύ δυνατή κουβέντα. Έχω ελάχιστους φίλους στη ζωή μου. Έχω κρατήσει πολύ λίγους δίπλα μου. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν άνθρωποι που συναναστρέφομαι κοινωνικά, που μπορεί να έχω μια “καλημέρα”, που μπορεί να βγω ένα βράδυ για ένα φαγητό. Φίλους έχω πολύ λίγους και όχι δεν θεωρώ ότι ο Βαγγέλης είναι ένας από τους φίλους μου. Αλλά, είναι σίγουρα ένας άνθρωπος, με τον οποίον έχω κοινωνικές συναναστροφές».

Θα τα βάλεις μαζί του τώρα που ουσιαστικά θα είναι ο βασικός σου αντίπαλος στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό; Θα έρθετε και σε σύγκρουση.

«Θα έρθουμε και θα χάσει, αυτό είναι δεδομένο. Δεν μπαίνω πουθενά μην έχοντας σκοπό να είμαι πρωταθλητής».

Το συλλαλητήριο του 2008 ωφέλησε ή ζημίωσε τον Παναθηναϊκό;

«Δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας το πού ήταν τότε ο Παναθηναϊκός και το πού είναι σήμερα ο Παναθηναϊκός, νομίζω ότι καλύτερα ήμασταν τότε. Από την άλλη, το να μαζεύονται 20-30-40 χιλιάδες κόσμος, πόσοι ήταν τότε στο συλλαλητήριο, δείχνει τη δυναμική ενός συλλόγου και ότι κανένας δεν μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του πάνω από έναν σύλλογο. Άρα, εξαρτάται πώς θα το πάρει ο καθένας».

Είναι αληθινή η ιστορία ότι κάποτε έπαιξες στοίχημα ένα πολύ μεγάλο ποσό υπέρ του Παναθηναϊκού στον τελικό του Κυπέλλου μπάσκετ με τον Ολυμπιακό;

«Πάντα πίστευα ότι ο Παναθηναϊκός θα κερδίζει, ακόμα και αν έπαιζε με την ομάδα του Στεφ Κάρι. Και με τους Ουόριορς να παίζαμε, λοιπόν, στοίχημα θα έπαιζα ότι θα κερδίσουμε».

Είχες τέτοια εμπιστοσύνη τότε στην ομάδα;

«Πάντα έχω εμπιστοσύνη στην ομάδα. Θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός είναι η καλύτερη ομάδα by default. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι μπαίνουμε σε μια χρονιά και δεν είμαστε το φαβορί για όλα τα Κύπελλα, για όλα τα τρόπαια».

Θα σε ρωτήσω και κάτι ανάποδο, όμως. Κάποτε ενέπλεξαν το όνομά σου στο Ξάνθη – Παναθηναϊκός 3-2. 

«Εντάξει, ζούμε στην Ελλάδα, στη χώρα στην οποία είναι το πιο εύκολο πράγμα να πάρεις τον κουβά με τη λάσπη και να λες να πάει να πλυθεί ο άλλος. Τώρα αυτά εγώ τα ακούω βερεσέ. Είναι τόσο αστεία».

Η εμπλοκή σου στη Σπάρτη σου άφησε γλυκιά γεύση;

«Χάρηκα γιατί είδα στον τόπο, στον οποίον μεγάλωσε ο πατέρας μου, ανθρώπους να παίρνουν χαρά, για ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Η αλήθεια είναι ότι τώρα με δάκτυλο ανθρώπων από τον Ολυμπιακό; Γιατί πραγματικά είναι ολυμπιακοκρατούμενη η Σπάρτη; Είδα κάποια πράγματα, τα οποία με στεναχώρησαν. Τώρα να παίζει Σπάρτη – Ολυμπιακός και να βλέπω μια ολόκληρη πόλη να είναι υπέρ του Ολυμπιακού, σίγουρα είναι κάτι το οποίο με στεναχώρησε. Ήταν και η στιγμή, που είπα “τέλος”».

Εκείνες τις ημέρες έκανες και μια δήλωση, ότι όλοι ξέρουμε για τον τρόπο που έχει κερδίσει ο Ολυμπιακός τα πρωταθλήματα. Έστω και από μακριά, γιατί δεν έχεις εμπλοκή στα ποδοσφαιρικά, τι έχεις διαπιστώσει για όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια, που ο Ολυμπιακός είχε κυριαρχία;

«Ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα είναι ριζωμένος παντού. Στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, στις αποφάσεις τις διαιτητικές, στις αποφάσεις των θεσμών, στις αποφάσεις της ΕΠΟ και της Super League. Μπορεί να ξεχάσει κανένας το πέναλτι του Παπουτσέλη; Μπορεί να ξεχάσει κανένας το οφσάιντ του Κατσουράνη; Είναι πράγματα τα οποία μας έχουν στιγματίσει όλους τους Παναθηναϊκούς. Όλοι ξέρουμε ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να είχε σε ένα βαθμό καλύτερη ομάδα, λόγω των χρημάτων, που έπαιρνε από το Champions League και το ένα και το άλλο… Αλλά, σίγουρα βοηθιόταν από τη διαιτησία».

Ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ δεν βοηθιέται από τη διαιτησία;

«Τώρα αυτό είναι πλάκα ή είναι πραγματική ερώτηση;».

Όχι είναι πραγματική ερώτηση. Στο ελληνικό μπάσκετ, όχι στην Ευρωλίγκα.

«Στο ελληνικό μπάσκετ εγώ αυτό που θυμάμαι περισσότερο από όλα είναι να παίρνει ο Ολυμπιακός το πρωτάθλημα με τον Σπανούλη να κάνει 9 ή 11 βήματα. Άρα, είναι αστείο να λέμε για τον Παναθηναϊκό».

Διαχρονικά όμως υπάρχει μία πεποίθηση ότι ο Παναθηναϊκός είναι ο ισχυρός. Όχι μόνο σε επίπεδο τίτλων, αλλά ότι είναι ο ισχυρός και έξω από το γήπεδο, παρασκηνιακά.

«Εγώ δεν το αντιλαμβάνομαι αυτό. Εγώ θεωρώ ότι αυτό είναι συνήθως η δικαιολογία των ηττημένων».

Όπως είπες πριν για το σφύριγμα του Παπουτσέλη, θα πει κι ο Ολυμπιακός για το σφύριγμα του Σκούνι Πεν με τον Διαμαντίδη. 

«Τι είχε γίνει;».

(Ακολουθεί περιγραφή της φάσης)… ήρθαν σε επαφή ο Πεν με τον Διαμαντίδη και ακολούθησε το περιβόητο non call.

«Στα δικά μου μάτια δεν ήταν φάουλ».

Γενικά, δηλαδή, νιώθεις ότι η διαιτησία και η αντιμετώπιση που έχει ο Παναθηναϊκός είναι ισότιμη απέναντι στους υπόλοιπους;

«Στο δικό μου μυαλό ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει διαιτησία 100-0 πάντα υπέρ του. Άρα, ό,τι λιγότερο είναι… Για μένα ο Παναθηναϊκός είναι θιγμένος. Τι να σου πω; Να σου πω ότι ήταν φάουλ του Διαμαντίδη; Δεν ήταν».

Οι σχέσεις της οικογένειας με τον Βασιλακόπουλο είναι τόσο καλές, όσο προσπαθεί να περάσει και η αντίπαλη πλευρά;

«Ο Βασιλακόπουλος είναι 30-40 χρόνια στο μπάσκετ. 30 χρόνια είναι και η οικογένειά μας. Αναπόφευκτα θα ήταν καλές οι σχέσεις, όταν είσαι στον ίδιο χώρο 30 χρόνια».

Λένε ότι βοηθάει τον Παναθηναϊκό.

«Σε τι, πώς;».

Με τις διαιτησίες, με το παρασκήνιο, δεν ξέρω τι και πώς. Ο Βασιλακόπουλος ακούει τα εξ αμάξης από την πλευρά του κόσμου του Ολυμπιακού, που θεωρεί ότι βοηθάει τον Παναθηναϊκό.

«Εγώ δεν νομίζω ότι ο Παναθηναϊκός έχει βοήθεια από πουθενά, άρα…».

Ο Τάκης Μπαλτάκος ήταν επί 30 χρόνια συνεργάτης του πατέρα σου αλλά και δικός σου. Γιατί έγινε εχθρός σου;

«Γιατί ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος».

Είναι κάτι το οποίο θεωρείς ότι δεν γεφυρώνεται;

«Ο Παναθηναϊκός δεν έχει να κερδίσει κάτι, δεν έχει ανάγκη τον κύριο Μπαλτάκο. Σε τίποτα. Να γεφυρωθεί για ποιον λόγο;».

Εννοώ σε προσωπικό επίπεδο, όχι σε επίπεδο Παναθηναϊκού πλέον.

«Κινούμαστε σε δύο διαφορετικούς χώρους. Εκείνος έχει επιλέξει τον χώρο της πολιτικής. Εγώ κινούμαι στον χώρο του επιχειρείν και του αθλητισμού. Οπότε…».

Κατά καιρούς εκφράζεσαι με πολύ επιθετικό τρόπο εναντίον δημοσιογράφων. Συμβαίνει γιατί θεωρείς ότι η κριτική τους δεν είναι καλόπιστη; Γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικότητα;

«Όσες φορές έχω αναφερθεί άσχημα σε κάποιον δημοσιογράφο είναι γιατί θεωρώ ότι υπάρχει εμπάθεια και δεν υπάρχει αντικειμενικότητα. Σαν δημόσιο πρόσωπο αναγκαστικά πρέπει να υφίσταμαι και την κριτική, γιατί αποκλείεται να τα κάνω όλα σωστά. Αλλά αυτό το οποίο περιμένω είναι όταν κάνω κάτι σωστό να ακούσω το μπράβο, όταν κάνω κάτι λάθος τότε να ακούσω και την σκληρή κριτική. Δεν γίνεται από κάποιους ανθρώπους είτε κάνεις κάτι σωστό, είτε κάνεις κάτι λάθος, πάντα να υπάρχει η ίδια γραμμή».

Υπάρχουν όμως ορισμένες στιγμές που και εσύ, όπως είπες πριν για τους διαιτητές, το λέω τώρα και για τους δημοσιογράφους, μπορεί να έχεις ξεπεράσει τα όρια. Και το λέω υπό την έννοια ότι η δική σου αναφορά μπορεί να προκαλέσει και κάποια στοχοποίηση σε κάποιον. 

«Και ο δημοσιογράφος, το λέει η ίδια η λέξη, δημόσιο-γράφος, άρα γράφει δημοσίως. Εκείνου τα γραφόμενα δεν είναι στοχοποίηση; Όταν εγώ θα πάω στο γήπεδο και θα ακούσω από τους οπαδούς μου ή από τους οπαδούς της αντίπαλης ομάδας τα εξ αμάξης ή το οτιδήποτε, αυτό δεν είναι στοχοποίηση; Η στοχοποίηση είναι μόνο one way;».

Ασφαλώς και από τις δύο πλευρές μπορεί να γίνει κριτική. Το λέω για τις περιπτώσεις στις οποίες δεν κάνεις απλά κριτική, αλλά κριτική που μπορεί να ξεπεράσει ένα όριο. 

«Ποιο είναι αυτό το όριο; Ποιος το κρίνει το όριο; Ποιος βάζει τη γραμμή για το πού είναι το όριο; Εμένα μου είπατε πριν ότι είχα παίξει ένα στοίχημα στο 3-2 με τη Ξάνθη. Αυτό είναι όριο; Δέκα χρόνια μετά με ρωτάτε εσείς σήμερα γι’ αυτό το περιστατικό. Άρα με έχει στιγματίσει; Με έχει στοχοποιήσει αυτή η αναφορά ενός δημοσιογράφου;».

Προφανώς.

«Άρα;».

Άρα δεν φταίνε όλοι οι δημοσιογράφοι για αυτό. Θα μπορούσες αν ήθελες να κινηθείς νομικά εναντίον του όποιου το έχει διασπείρει αυτό. 

«Σωστά».

Και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ το όνομα σου ακούγεται από τον κόσμο για διαφορετικούς λόγους. Τι νιώθεις όταν το ακούς στο ΟΑΚΑ και τι στο ΣΕΦ;

«Να πω την αλήθεια ούτε στο ΟΑΚΑ αισθάνομαι ωραία όταν ακούω αυτή την προσωπολατρία. Και βέβαια και στην αντίστοιχη περίπτωση, πηγαίνοντας στο ΣΕΦ και ακούγοντας τα ανάποδα, εξυπακούεται πως ούτε εκεί μου αρέσει».

Γιατί δεν σου αρέσει στο ΟΑΚΑ;

«Γιατί δεν είμαι υπέρ της προσωπολατρίας γενικώς».

Σε ανησυχεί περισσότερο η παρουσία των Αγγελόπουλων στο μπάσκετ του Ολυμπιακού ή η πιθανότητα να μπει ο Σαββίδης στο μπάσκετ του ΠΑΟΚ;

«Νομίζω οι Αγγελόπουλοι και με τις φετινές τους κινήσεις έδειξαν ότι έριξαν λευκή πετσέτα. Δηλαδή, θεωρώ ότι ενώ ήταν πάρα πολύ ανταγωνιστικοί, με το δικό τους τρόπο και το δικό τους μοντέλο όλα αυτά τα χρόνια, φέτος έριξαν λευκή πετσέτα. Από εκεί και πέρα, ο Σαββίδης είναι ένας άνθρωπος ο οποίος έχει δείξει ότι αγαπάει υπερβολικά πολύ την ομάδα του. Στο ποδόσφαιρο του ΠΑΟΚ έχει φέρει πάρα πολύ καλά αποτελέσματα. Μακάρι να έμπαινε και στο μπάσκετ, να επένδυε και εκεί και να είχαμε άλλη μία ομάδα, που θα ήταν ανταγωνιστική».

Θα βοηθούσε και εμπορικά το προϊόν;

«Βέβαια, θα αναβάθμιζε όλο το προϊόν. Αυτή τη στιγμή δυστυχώς στην Ελλάδα ελλείψει άλλων επενδυτών περιμένουμε να δούμε τους τελικούς. Σκεφτείτε ότι κι αυτοί τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βαρετοί».

Γιατί είναι βαρετοί; 3-2 τελειώνουν οι σειρές.

«Ναι, αλλά ξέρεις ότι στο τέλος θα κερδίσει ο Παναθηναϊκός».

Όπως είχε πει ο Γκάρι Λίνεκερ;

«Όχι όχι. Τα είδαμε κι αυτά με τους Γερμανούς».

Φούσκωσαν τα μυαλά του Χαραλαμπόπουλου και σε αυτό έχω μεγάλη ευθύνη και εγώ…

Βρίσκω μια άλλη δήλωση σου που είναι και σχετικά επίκαιρη. «Αν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια δεν πάρουμε το ευρωπαϊκό με αρχηγό τον Χαραλαμπόπουλο να μη με λένε Γιαννακόπουλο». Τι έχει πάει λάθος εδώ;

«Τι πήγε λάθος εδώ… Πήγε λάθος ότι σίγουρα φούσκωσαν τα μυαλά του παιδιού και σε αυτό έχω μεγάλη ευθύνη και εγώ. Θεωρώ όμως ότι και ο ίδιος δεν έδωσε μεγάλη σημασία στην πρόοδό του. Φούσκωσαν τα μυαλά του και θεώρησε ίσως ότι θα μπορούσε να γίνει παικταράς μόνο λόγω ονόματος και μόνο λόγω φανέλας».

Τι σημαίνει για εσένα ο Παναθηναϊκός;

«Πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής. Ενώ αντιμετωπίζουμε πάρα πολλά προβλήματα στον χώρο της φαρμακοβιομηχανίας, που είναι η κύρια μου δραστηριότητα. Τώρα τελευταία και με τα media, με τα αγγελιόσημα, που βάζουν από εδώ και από εκεί, και εκεί έχουμε θέματα. Σε πολλές εταιρείες που έχω, δυστυχώς, η φορολογία και το κράτος δυσκολεύουν πολύ το επιχειρείν. Ο Παναθηναϊκός τρώει αναγκαστικά περισσότερο χρόνο της ημέρας, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να δίνω αυτά που πρέπει αλλού».

Η κατανομή του χρόνου σου πώς είναι καθημερινά;

«08:00 με 14:00 Βιανέξ. 14:00 με 17:00 media. 17:00 με 19:00 Παναθηναϊκός. Και μετά γυμναστική και οικογένεια».

Εμπλοκή στην πολιτική θα μπορούσες να έχεις; Όπως είχε ο Μαρινάκης αλλά και άλλοι πρόεδροι στο παρελθόν.

«Έχω πολύ ισχυρά “πιστεύω”. Πιστεύω ότι θα έκανα και καλή δουλειά. Από εκεί και πέρα, δεν περισσεύει ο χρόνος».

Είναι καθαρά δηλαδή θέμα χρόνου;

«Καθαρά θέμα χρόνου. Καθαρά θέμα χρόνου και ίσως λίγο να σκέφτομαι πως συνήθως ακόμα και καθαρός να πας να μπεις στην πολιτική, τελικά δεν έχει βγει πολιτικός από την πολιτική χωρίς να τον έχει ακουμπήσει και να τον έχει λίγο αλλοιώσει ως χαρακτήρα».

Θα μπορούσα να σχολιάσω εγώ ότι για παράδειγμα δεν έχεις και τη διπλωματία, που απαιτεί η πολιτική;

«Δεν θεωρώ ότι η πολιτική απαιτεί διπλωματία. Η πετυχημένη πολιτική δεν θέλει διπλωματία».

Γιατί;

«Γιατί αν ήσουν ειλικρινής, θα ήσουν ένας πετυχημένος πολιτικός».

Άρα λες να αποφασίζει χωρίς να κάνει δεύτερες σκέψεις;

«Όχι αλλά να λες την αλήθεια στον κόσμο. Και την αλήθεια να την κάνεις και πράξη».

Σαν πολίτης και σαν επιχειρηματίας είσαι ευχαριστημένος από τη σημερινή κυβέρνηση;

«Όχι. Όχι δεν είμαι καθόλου ευχαριστημένος, γιατί συνεχίζει εν μέρει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Ο κόσμος είναι με άδειες τσέπες. Ο κόσμος χρωστάει παντού. Θα μου πεις ενδεχομένως να μην ευθύνεται αποκλειστικά η τωρινή κυβέρνηση και να κουβαλάει τις αμαρτίες των προηγούμενων. Αλλά, δεν ξέρω, συνήθως εγώ από τους κυβερνώντες περιμένω ακόμα και μαγικά».

Η Βιανέξ έχει πέσει θύμα της κρίσης; 

«Βέβαια. Δεν υπάρχει επιχείρηση, που να μην έχει πέσει θύμα της κρίσης. Νόμιμη επιχείρηση. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε 29% φόρο επιχείρησης, 15% μερίσματα, πάμε στο 44%, 10% φόρο αλληλεγγύης, πάμε στα 54%, 29% rebate και clawback, πάμε στο 83%. Άρα, για κάθε 100 ευρώ, τα οποία μπαίνουν στα ταμεία μας, τα 83 τα δίνουμε στην κυβέρνηση».

Τι όνειρα έχεις για την επόμενη μέρα της εταιρίας;

«Θα ήθελα να μπορεί να συνεχίσει να προσφέρει δουλειά στις 1.200 οικογένειες, που προσφέρει μέχρι σήμερα. Να προσφέρει ασφαλές και ποιοτικό φάρμακο στην ελληνική κοινωνία. Αλλά, επειδή είναι και μία εμπορική επιχείρηση, μέσω της εξωστρέφειας και μέσω των εξαγωγών, να μπορέσουμε να επιστρέψουμε και στην κερδοφορία».

Σήμερα που μιλάμε η Βιανέξ δεν παραμένει μία κερδοφόρα επιχείρηση;

«Είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση. Οριακά. Αυτό συμβαίνει λόγω των εξαγωγών που έχουμε και κάποιων μεγάλων συμφωνιών με το εξωτερικό. Αν κοιτούσαμε μόνο την ελληνική αγορά, θα ήμασταν στο κόκκινο».

Σε σχέση με 15-20 χρόνια πίσω, είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές που υπάρχουν; Αν δεν μπορούμε να μιλήσουμε με απόλυτους αριθμούς, έστω και σε επίπεδο ποσοστιαίο.

«Έχουμε χάσει το 95% της κερδοφορίας μας. Με τους ίδιους τζίρους έχουμε 95% λιγότερα κέρδη».

Η ερώτηση αφορά την επόμενη δραστηριότητά σου, που είναι τα media. Γιατί οι πρόεδροι έχουν δικά τους media; Είναι τυχαίο; Όχι όλοι, αλλά πολλοί.

«Εγώ τα media τα ξεκίνησα το 2007. Στο μπάσκετ μπήκα το 2012. Άρα τα ξεκίνησα πολύ πριν την ενασχόλησή μου με τον Παναθηναϊκό. Δεν είχα και στο μυαλό μου τότε ότι θα ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Άρα, στο δικό μου το μυαλό δεν είναι συνυφασμένα. Δεν έχουν σχέση το ένα με το άλλο».

Βοηθάει;

«Σίγουρα βοηθάει».

Επειδή έχεις μεγαλύτερη επιρροή και μεγαλύτερο εκτόπισμα στην κοινωνία;

«Με το να έχεις ένα, δύο, τρία, δεν ξέρω πόσα Μέσα, έχεις μεγαλύτερη φωνή, σε διαβάζει και σε ακούει περισσότερος κόσμος, άρα μπορείς με την καλή έννοια να επηρεάσεις».

Είναι κάτι, δηλαδή, που το βλέπεις θετικά για το μέλλον, να σκεφτείς και κάτι περισσότερο από αυτό που έχεις σήμερα;

«Μου αρέσουν πολύ τα media».

Αλλά το πιο ισχυρό Μέσο τελικά που διαθέτεις είναι κάποιο από αυτά που έχουν μεγάλη δημοφιλία ή ο δικός σου λογαριασμός;

«Τον δικό μου λογαριασμό δεν το περίμενα η αλήθεια είναι… Τώρα πώς ξεκίνησε όλο αυτό το πράγμα… Είμαι κάπου με την κόρη μου διακοπές, μου λέει: “Ρε μπαμπά, εσύ γιατί δεν ανεβάζεις φωτογραφίες;”. Λέω: “Δεν ξέρω από αυτή την τεχνολογία”. Μου λέει: “Θα σε βοηθήσω εγώ να το ανοίξεις”. Και είμαστε εκεί πέρα, συζητάμε, μου λέει: “Μπαμπά, πόσους followers πιστεύεις ότι θα έχεις;”. Της λέω: “Ε, με τον Παναθηναϊκό, που έχω, δεν θα φτάσω τις 10.000;”. Γυρίζει η γυναίκα μου εκείνη τη στιγμή και γελάει. “Σιγά μην σε ακολουθήσουν 10.000”. Νομίζω τώρα είναι 135-140 χιλιάδες, κάπου εκεί».

Ποιος είναι ο στόχος;

«Δεν υπάρχει στόχος, απλά έχει πλάκα».

Έχει πλάκα;

«Έχει πλάκα, ναι».

Το πιστεύεις ότι είναι το πιο ισχυρό Μέσο που διαθέτεις;

«Είναι το πιο προσωπικό. Τώρα για το πιο ισχυρό, σαν αναγνώστης θα πρέπει να απαντήσω, που δεν είμαι αναγνώστης των Μέσων μου».

Θα μπορούσαμε να έχουμε μία απάντηση για μερικά πρόσωπα συγκεκριμένα; 

Παύλος…

«Τα πάντα».

Θανάσης…

«Αγαπημένος θείος».

Αλαφούζος…

«Μικρός άνθρωπος».

Μαρινάκης…

«Δυνατός αντίπαλος».

Μελισσανίδης…

«Έξυπνος».

Σαββίδης…

«Εκπέμπει σεβασμό».

Αδελφοί Αγγελόπουλοι…

«Αγαπούν πολύ την ομάδα τους, αλλά πιστεύω με λάθος τρόπο».

Ομπράντοβιτς…

«Ο καλύτερος προπονητής της Ευρώπης».