Μόνο υπερηφάνεια!

Ο Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για τον Παναθηναϊκό που δεν τα παράτησε στη Μαδρίτη και σε αντίθεση με πέρυσι έδειξε χαρακτήρα κόντρα σε όλους και σε όλα, υπό άκρως αντίξοες συνθήκες.

Ήταν το παιχνίδι της χρονιάς για τον Παναθηναϊκό. Για αρκετούς ίσως το τελευταίο με το «Tριφύλλι». Το θέμα είναι ότι είχα ξεκινήσει να γράφω ένα άρθρο στο τρίτο δεκάλεπτο στο -20. Ότι τα παράτησαν και ότι αποτύχαμε και φέτος. Γιατί είναι αποτυχία να μην μπορείς να περάσεις δεύτερη σερί χρονιά με πλεονέκτημα. Ναι, αλλά… Αυτό το πρόσωπο και αυτή η μαχητικότητα κόντρα σε όλους και σε όλα στο τέλος είναι αυτό που κρατάω στο φινάλε.

Πέρυσι τέτοια εποχή οι παίκτες στο -15 τα είχαν παρατήσει και εκεί, ΝΑΙ, άξιζαν το…. μπινελίκι τους. Όχι, όμως, τώρα. Όχι, όταν έχεις κοντράρει μια ΠΟΛΥ πιο ακριβή ομάδα σε τέτοιο βαθμό και της έχεις προκαλέσει εγκεφαλικά.

Μόνο υπερηφάνεια. Μόνο αυτό. Και κάποια στιγμή θα έρθει. Θα έρθει αυτό που περιμένουμε. Φέτος, απλά δεν ήταν η χρονιά μας. Και όμως είχε καλύτερη βάση. Καλύτερη από πέρυσι. Και πέρυσι πάλι ήταν καλύτερα από πρόπερσι. Η ομάδα έχει κάνει βήματα προόδου. Αυτό να κρατήσουμε.

Κόντρα σε όλους. Κόντρα στα πάντα. Μόνο αυτό να σας μείνει στο μυαλό. Και η… «κ@ύλα» του πρώτου παιχνιδιού. Στο μπάσκετ δεν μένουν πάντα τίτλοι, αλλά και κάτι στιγμές που παλεύεις μέχρι τέλους.

Καθημερινά δωρεάν προγνωστικά πριν παίξεις στοίχημα

Σήμερα δεν έχει σημασία να μιλήσουμε για τακτική. Από το -18 στο 30’ φτάσαμε να βρισκόμαστε μια ανάσα από το να πλησιάσουμε πλήρως. Απλά ορισμένα τρικς όπως η ζώνη στο τέλος έπρεπε να έχουν έρθει νωρίτερα.

Μπράβο σε όλους. Μπράβο για την ψυχή που βγάλατε.

Πλέον υπάρχει ένας ακόμη στόχος. Το πρωτάθλημα. Απέναντι στον Ολυμπιακό. Ο οποίος θα τα δώσει όλα. Ο οποίος θα προετοιμαστεί. Οπότε ετοιμαστείτε για τεράστια σειρά το καλοκαίρι.

ΥΓ: Τα αντιαθλητικά στον Αντετοκούνμπο δεν τα έδωσαν. Το επιθετικό στον Σίνγκλετον όμως, όταν έχεις βρει τέτοιο ρυθμό είναι το λιγότερο τραγικό.
ΥΓ2: Τεράστιος παίκτης ο Ρέγιες, αλλά μεγάλος θεατρίνος.