Μπάσκετ
Λάσμε: “Μιλάω με Παναθηναϊκό τα τελευταία καλοκαίρια”!
Για την προοπτική επιστροφής του στην Ελλάδα, τον “κολλητό” του Τζέιμς Γκιστ, καθώς και το πείραγμα που δέχθηκε από τον Διαμαντίδη, μίλησε ο Στέφαν Λάσμε.
Αναλυτικά τα όσα είπε στην ιστοσελίδα sdna.gr:
– Την τελευταία φορά που σε είδαμε στο ΟΑΚΑ, στην preseason, μας είχε πει ότι θα δείξεις στο παρκέ όλα όσα δούλεψες φέτος το καλοκαίρι. Λίγους μήνες μετά, βλέπουμε πόσο σκληρά έχεις δουλέψει με τη σεζόν που κάνεις. Τι ακριβώς έκανες, λοιπόν, το φετινό καλοκαίρι;
«Πέρασα πολύ χρόνο δουλεύοντας τα πάντα. Θέλω πάντα να βελτιώνω το παιχνίδι μου, όσο περνούν τα χρόνια. Αυτό κάνω στην καριέρα μου. Βέβαια, θέλω να συγκεντρώνομαι και στο τι ζητάει η κάθε ομάδα από εμένα. Στην off-season δούλεψα πολύ, για να επιστρέψω σε αυτό το επίπεδο στην Ευρώπη».
– Υπήρχε ένα συγκεκριμένο πλάνο διατροφής ή ασκήσεων που ακολούθησες; Σε ρωτάω γιατί είσαι φορμαρισμένος και σε εξαιρετική κατάσταση, παρά το γεγονός πως έκλεισες πρόσφατα τα 35.
«Πάντα έκανα καλή δουλειά στο να προσέχω το σώμα και τη διατροφή μου. Τρώω αυτά που πρέπει, συνήθως τρώω σπίτι. Σε γενικές γραμμές δεν περνάω πολύ χρόνο έξω, σε εστιατόρια και άλλα μαγαζιά. Η γυναίκα μου μαγειρεύει σπιτικό φαγητό. Κοιμάμαι νωρίς την νύχτα, είναι σημαντικό κομμάτι ο ύπνος. Προσπαθώ να εκμεταλλευτώ την κατάσταση που βρίσκεται το σώμα μου».
Δωρεάν Φρουτάκια – Δωρεάν Ρουλέτα – Δωρεάν Μπλακτζακ
– Νιώθεις πως ακόμα πρέπει να αποδείξεις πράγματα; Βρίσκεις κίνητρο σε αυτό; Όλοι στην Ευρώπη γνωρίζουν τι είσαι ικανός να κάνεις, αλλά νιώθεις πως πρέπει να αποδεικνύεις συνεχώς κάτι και να δίνεις απαντήσεις καθημερινά;
«Ως επαγγελματίας πρέπει πάντα να βρίσκω κίνητρο, για να παίζω σε κάθε ματς. Ξέρω πως είμαι 35 ετών. Αντιμετωπίζω μικρούς και μεγάλους παίκτες, που έρχονται με διαφορετικό background. Προσπαθώ να είμαι σε υψηλό επίπεδο σε κάθε παιχνίδι και να δείχνω πως μπορώ να βοηθάω την ομάδα μου. Το ίδιο κάνω και στις προπονήσεις. Έχω κίνητρο. Δεν θέλω να χάνω στην ηλικία μου».
– Μετά την περσινή τιμωρία βρήκες ένα επιπλέον κίνητρο, για να επιστρέψεις στο top επίπεδο;
«Ναι, ακριβώς αυτό έγινε. Όλα αυτά συνδυάζονται. Δεν ήμουν χαρούμενος με όσα έγιναν. Ανήκω στο υψηλό επίπεδο της Ευρώπης. Το μεγαλύτερο κίνητρο που βρίσκω είναι στην καθημερινότητά μου. Παίρνω στα σοβαρά κάθε αγώνα, κάθε προπόνηση. Είμαι σε μια ομάδα που θέλει να πετύχει πράγματα, όπως το ίδιο θέλει και ο προπονητής μου».
– Μου είπες πως δεν ένιωσες χαρούμενος με την περσινή τιμωρία. Ένιωσες «ενοχές» ή ότι κάνεις κακό στην οικογένειά σου, άθελά σου, μένοντας εκτός δράσης για το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα; Τι σκεφτόσουν τότε;
«Ξέρεις, μέχρι τώρα στην καριέρα μου, αλλά και στη ζωή μου, δεν με ένοιαζαν πάνω από όλα τα χρήματα. Ήθελα και θέλω να παίζω. Θέλω να απολαμβάνω τις διοργανώσεις, στις οποίες αγωνίζομαι. Αυτό μου έλειψε πολύ, αυτός ο ανταγωνισμός. Τώρα είμαι πίσω στο παρκέ και θέλω να παίξω με παλιούς και νέους παίκτες και να τους δείξω πως είμαι ακόμα εδώ. Δεν είναι θέμα αποδείξεων. Είμαι χαρούμενος που μπορώ να είμαι ανταγωνιστικός και πάλι»
– Στη ζωή σου έχεις περάσει πολλά, ειδικά σε νεότερη ηλικία. Κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, πόσο περήφανος είσαι για το σημείο που έφτασες μέσω του μπάσκετ;
«Όταν κοιτάζω πίσω και σκέφτομαι όσα έχουν γίνει, νιώθω έκπληξη, που πήγα σε όλες αυτές τις ομάδες. Όμως, δούλεψα πολύ στην καριέρα μου. Δούλεψα και εντός και εκτός παρκέ. Προσπάθησα να μην κάνω όσα δεν πρέπει. Νιώθω πως έχω πολύ μπάσκετ να παίξω ακόμα. Οπότε, θέλω να συνεχίσω και θα δω πού θα με πάει αυτό το ταξίδι. Θα τα δω όλα τότε, όταν σταματήσω να παίζω. Τώρα, όμως, παίζω κανονικά».
– Υπάρχει ένα όνειρο, που είχες ως παιδί και κατάφερες να φέρεις εις πέρας στην καριέρα σου;
«Όταν ήμουν παιδί το μεγαλύτερό μου όνειρο ήταν να παίξω μπάσκετ σε διεθνές επίπεδο. Ήθελα να παίξω μπάσκετ και να είμαι σε μια καλή ομάδα. Ήθελα να παίξω μεγάλους αντιπάλους, να αντιμετωπίσω δυνατούς αθλητές και να είμαι μέλος της παγκόσμιας μπασκετικής κοινότητας».
– Πρόσφατα ανέβασες μία φωτογραφία στο Instagram και έγραφες πως το μόνο που θέλεις για τα Χριστούγεννα είναι η κυρία Λάσμε. Πόσο σημαντική είναι για την ζωή σου, αλλά και την καριέρα σου;
«Η οικογένειά μου και η οικογένεια μου παίζουν μεγάλο ρόλο στην καριέρα μου. Έχουν κάνει πολλές θυσίες. Αφήνουν το σπίτι, για να έρθουν μαζί μου. Προσπαθώ να περνάω αρκετό χρόνο στο σπίτι. Θέλω να βλέπουμε μαζί τηλεόραση, να κάνουμε μαζί πράγματα, να τους δείχνω πόσο το απολαμβάνω. Θέλω να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου. Εκείνη είναι το μεγαλύτερο δώρο, που έχω λάβει. Ένα δώρο από τον Θεό».
– Μιλώντας πιο συγκεκριμένα για το μπάσκετ, πώς είναι η συνεργασία σου με τον Δημήτρη Πρίφτη μέχρι στιγμής;
«Είναι πολύ καλή. Είχαμε καλή επαφή και την δεύτερη χρονιά μου στον Παναθηναϊκό, όταν ήταν assistant. Φέτος συνεργαζόμαστε ακόμα καλύτερα. Μου έχει δώσει πολλές ευθύνες και κάθε μέρα, κάθε προπόνηση είναι μια νέα πρόκληση. Προσπαθεί να βγάλει ένα μεγάλο μέρος της προσωπικότητάς μου στο παρκέ. Θέλει να με κάνει πιο πολύ ηγέτη και το εκτιμώ. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που σου βάζουν προκλήσεις κάθε μέρα και στηρίζονται σε εσένα, στις καλές και τις κακές στιγμές».
– Βλέπουμε πως ταιριάζεις πολύ καλά με τους Έλληνες προπονητές. Πώς θα το εξηγούσες αυτό; Βέβαια, ίσως έχει να κάνει πιο πολύ με την κατάσταση που βρίσκεις σε μια ομάδα και όχι με την χώρα ενός προπονητή…
«Δεν ξέρω, αλήθεια. Όλα μπορεί να συμβούν. Έτυχε να έχουμε καλή συνεννόηση με τον προπονητή μου, που είναι Έλληνας. Περιμένει πολλά πράγματα από εμένα. Μου αρέσουν οι προκλήσεις. Μου αρέσει που περιμένει πράγματα, σε αυτό το επίπεδο, σε αυτές τις διοργανώσεις. Δεν είναι τυχαίο το πού βρισκόμαστε και όσα προσπαθούμε να πετύχουμε».
– Τα τελευταία δύο – τρία χρόνια πολλές φορές «ακούστηκε» πως η επιστροφή σου στον Παναθηναϊκό πλησιάζει. Πόσο κοντά έφτασαν οι διαπραγματεύσεις;
«Ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη ομάδα, έχει ξεχωριστή θέση στην καριέρα μου. Εκτιμώ όλα όσα έγιναν εκεί. Κάθε καλοκαίρι υπάρχει μια προοπτική να έρθω να έρθω στην Ελλάδα. Με ξέρει το σταφ, με ξέρει ο κόσμος και ζει και ο Τζέιμς Γκιστ εκεί. Είναι πάντα μια ελκυστική επιλογή για εμένα. Μιλάμε τα καλοκαίρια για πιθανή επιστροφή μου, αλλά διαφορετικές καταστάσεις και διαφορετικά πράγματα δεν μας το επέτρεψαν. Στο τέλος, βέβαια, το μπάσκετ είναι business. Θέλω να παίρνω τις καλύτερες επιλογές για εμένα και την οικογένειά μου.
Μου λείπει πολύ η Αθήνα. Όταν έχουμε λίγο ελεύθερο χρόνο, προσπαθώ να έρχομαι στην Αθήνα. Αγαπάω την πόλη, τον κόσμο, το φαγητό, την κουλτούρα. Θα ήταν ωραίο να επιστρέψω, αλλά τώρα είμαι στην Ούνικς. Οπότε, δεν έχω χρόνο να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Αλλά, κάθε καλοκαίρι είμαστε κοντά και ελπίζω πως μια μέρα θα τα καταφέρουμε».
– Τόνισες πως είσαι στην Ούνικς και το καταλαβαίνω, όμως σκέφτηκες ποτέ πως στον Παναθηναϊκό έχεις αφήσει μία δουλειά στην μέση; Πήρες δύο πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα, αλλά δεν κατάφερες να αγωνιστείς με τους «πράσινους» σε Final Four. Είναι αυτό κάτι που σε κάνει να θες να επιστρέψεις μια μέρα, για να ολοκληρώσεις;
«Χάσαμε το Final Four δύο χρόνια στη σειρά, ενώ ήμασταν πολύ κοντά στο να τα καταφέρουμε. Εύχομαι να μπορούσα να είχα πάει με τον Παναθηναϊκό στο Final Four. Πρόκειται για μία ομάδα με μεγάλη ιστορία. Ο κόσμος και ο σύλλογος είναι αρκετά για να βρεθεί η ομάδα στο Final Four. Εύχομαι να τα είχαμε καταφέρει. Θα το είχα στο μυαλό μου, αν επέστρεφα στον Παναθηναϊκό».
– Μιλάτε ακόμα με τον Τζέιμς Γκιστ και κάνετε στενή παρέα. Θέλεις να μοιραστείς μαζί μας μια «τρελή» ιστορία που έχετε;
«(γελάει και κάνει μια παύση για να σκεφτεί). Ξέρεις, κάνουμε πολλές πλάκες με τον Τζέιμς, είτε από κοντά, είτε από το τηλέφωνο. Πειράζουμε ο ένας τον άλλον και συγκρίνουμε τα όσα κάνουμε. Κάνουμε πλάκα για τα πάντα. Πολλές φορές ο ένας κοροϊδεύει τον άλλον. Έχουμε πάρα πολλές ιστορίες εντός και εκτός παρκέ, δεν μπορώ να διαλέξω μόνο μία».
– Ποιος είναι καλύτερος παίκτης; Εσύ ή ο Τζέιμς; Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση…
«(γελάει ακόμα πιο δυνατά). Ξέρεις ότι θα πω εμένα φίλε, έλα τώρα».
– Μιας και μιλάμε για ιστορίες και ανθρώπους με τους οποίους είσαι κοντά. Έχεις μία αστεία ιστορία με τον Δημήτρη Διαμαντίδη; Ξέρουμε πως δεν κάνει τόσες πλάκες, όπως εσύ ή ο Τζέιμς. Έχεις κάποιο αστείο περιστατικό στο μυαλό σου;
«Ναι, θυμάμαι μία ιστορία. Μετά το πρώτο βραβείο που πήρα, ως κορυφαίος αμυντικός της Euroleague, θυμάμαι ότι πήγα στα αποδυτήρια και έλεγα στον Δημήτρη: “Τώρα ξέρεις ποιος είναι ο καλύτερος αμυντικός”. Και τότε μου απάντησε: “Αυτό είναι το πρώτο σου βραβείο. Να ξέρεις ότι έχω έξι τέτοια, οπότε πρέπει να κάνεις πολλά για να τα φτάσεις”».