Η «πράσινη» αντεπίθεση και ο «στρατηγός» Πιτίνο!

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος εξηγεί και αναλύει όλα όσα πρόλαβε να αλλάξει ο Ρικ Πιτίνο στον Παναθηναϊκό, παρουσιάζοντας μια εντελώς διαφορετική ομάδα κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Το χαμόγελο, η ικανοποίηση, η χαμένη αυτοπεποίθηση και το μέταλλο του Παναθηναϊκού επέστρεψαν μετά από καιρό στο ΟΑΚΑ. Επιτέλους, είδαμε την ομάδα που χαιρόμαστε και θέλουμε να βλέπουμε. Η νίκη σαν νίκη έχει μεγάλη σημασία, γιατί ήρθε κόντρα σε μία πολύ ποιοτική και καλή ομάδα, αλλά αυτό που θα πρέπει να κρατήσουμε είναι και η εμφάνιση. Πρώτη φορά φέτος βλέπουμε τον Παναθηναϊκό να παίζει τέτοιο μπάσκετ, που σε ορισμένες στιγμές έκανε την ΤΣΣΚΑ να μοιάζει έρμαιο στα χέρια του. Πάμε να δούμε τι άλλαξε σε λίγες μέρες και από την ήττα από την Αρμάνι, ήρθε αυτή η μεγάλη νίκη κόντρα στη «Ρωσική Αρκούδα» στο ίδιο γήπεδο.

Το πρώτο και βασικότερο που πρόλαβε να αλλάξει ο Πιτίνο στο μικρό διάστημα της παρουσίας του στον “πράσινο” πάγκο είναι η ψυχολογία της ομάδας. Κανένας παίκτης δεν δίστασε να πάρει επιθέσεις και ακόμα και στα κακά διαστήματα που είχε η ομάδα, κανένας δεν απογοητεύτηκε και όλοι έμειναν ενωμένοι σαν γροθιά, για να καταφέρουν να φτάσουν στη νίκη. Η ανεβασμένη ψυχολογία δεν φαίνεται μόνο από τα εύστοχα σουτ και τα καλά ποσοστά, αλλά και από την γλώσσα του σώματος. Οι κινήσεις των παικτών έδειχναν την αυτοπεποίθηση και την σιγουριά, ότι στο τέλος η νίκη θα έρθει στα δικά τους χέρια.

Τεχνικά είδαμε αρκετές αλλαγές σε σύγκριση με το προηγούμενο διάστημα. Πιο σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το παρελθόν, ήταν οι αμυντικές βοήθειες. Ο Πιτίνο δεν ήθελε από κανέναν παίκτη να δίνει αμυντικές βοήθειες από την δυνατή πλευρά, αφήνοντας έτσι τον παίκτη του αμαρκάριστο και το δικαίωμα μετά από ένα καλό passing game, να βρεθεί το ελεύθερο σουτ, που θα πλήγωνε την ομάδα του. Δε δίστασε να χρησιμοποιήσει ελάχιστα τον Θανάση, που είναι ο καλύτερος on ball defender της Ευρώπης, επειδή έδινε κακές βοήθειες, που έφερναν ανισορροπία στην άμυνα.

Ένα ακόμη τρικ που θα δούμε πολύ στις μέρες που θα βρίσκεται στο τιμόνι ο Πιτίνο είναι οι παγίδες, κάτω από ορισμένες συνθήκες. Οι παγίδες που επιχείρησε δεν ήταν τυχαίες και γινόντουσαν σε σημεία του αγώνα που ήθελε να πιέσει ακόμη περισσότερο και να κάνει κάτι που θα αιφνιδίαζε την αντίπαλη ομάδα. Επιπλέον, έδωσε καλά ντουμπλαρίσματα ορισμένες φορές από την αδύναμη πλευρά, μην αφήνοντας έτσι την άμυνα να χάσει τις σωστές αποστάσεις της και να δοθεί ελεύθερο σουτ. Την περίφημη foul-coart press δεν την είδαμε ακόμη, γιατί είναι πολύ νωρίς, αλλά πιστεύω ότι στο ΣΕΦ, θα την εφαρμόσει περισσότερο. Τέλος, ένα στόχο που είχε ο Πιτίνο από το αμυντικό του πλάνο ήταν να υποχρεώσει την ΤΣΣΚΑ να ντριπλάρει πολύ περισσότερο από ότι πάσαρε και αυτό έκανε την διαφορά, γιατί έκοψε τελείως την κυκλοφορία της μπάλας και την ανάγκασε σε 1  vs 1 καταστάσεις…

Στην μπροστά άκρη του παρκέ η ομάδα έκανε τα απολύτως βασικά και απλά. Σταμάτησε να παίζει αυτό το στατικό 1 vs 1, που ο ένας είχε την μπάλα και οι υπόλοιποι τέσσερις απλά περίμεναν να δουν πως θα τελειώσει τη φάση. Η στατική επίθεση θα τελείωνε από την έλευση του Πιτίνο, όπως είχα πει και στο άρθρο που έκανα ανάλυση της φιλοσοφίας του. «Αυτό δεν είναι μπάσκετ» τους φώναζε και τους έκανε να κινούνται συνεχόμενα μέσα στο γήπεδο, ξέροντας ότι ο Καλάθης με κάποιο τρόπο θα βρει τους συμπαίκτες του και θα τους αξιοποιήσει. Έτσι έγινε και με ορισμένα έξυπνα pick and roll plays, που έστησε αυτός κυρίως με τον Γκιστ και οδήγησαν σε θεαματικά καρφώματα.

Ο Παναθηναϊκός επιθετικά είχε ως στόχο να χτυπήσει όσα περισσότερα miss match μπορούσε και να δημιούργησε καταστάσεις άμεσης και έμμεσης απειλής από αυτά. Όταν έβλεπαν οι παίκτες του «Τριφυλλιού», ότι δεν μπορούσαν να επιτεθούν σε πρώτο χρόνο, έβγαζαν την μπάλα έξω και με καλό passing game, προέκυπταν τα ελεύθερα σουτ τα οποία ήταν εύστοχα. Έτσι τα περισσότερα σουτ ήταν προϊόν ασίστ και όχι προσωπικής ενέργειας. Ένα σύστημα που έχουμε να δούμε πολλά χρόνια στο ΟΑΚΑ, είναι οι high-low συνεργασίες οι οποίες έχουν μεγάλο κέρδος για τις ομάδες που τις χρησιμοποιούν, γιατί δίνουν πολλές επιλογές και στην αδύναμη πλευρά και παίρνουν κάπως το βάρος από τον γκαρντ.

Οι κολεγιακοί προπονητές συνηθίζουν να κάνουν πολλές αλλαγές μαζεμένες. Στο NCAA είναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο να αλλάζει ο εκάστοτε προπονητής και τους πέντε παίκτες. Εδώ όμως είναι Ευρώπη και ο coach ήρθε αρκετά διαβασμένος, ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ καλά. Παρόλα αυτά έκανε πολλές αλλαγές, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο όπου δεν είχε να αντιμετωπίσει και το πρόβλημα των φάουλ. Το κέρδος των πολλών αλλαγών είναι η αναταραχή που προκαλούσε στους αντιπάλους του. Όταν ένας παίκτης μαρκάρει έναν συγκεκριμένο, ο οποίος από φάση σε φάση αλλάζει, καταφέρνεις να παίξεις με το μυαλό του και να τον μπερδέψεις.

Βέβαια, παρά τη δεδομένη ευφορία που επικρατεί, δεν θα πρέπει η μία καλή εμφάνιση να κουκουλώσει και να κρύψει τα δεδομένα προβλήματα κάτω από το «χαλάκι». Ο Παναθηναϊκός συνεχίζει να είναι μία ομάδα που έχει προβλήματα στον σχεδιασμό του και έχει ανάγκη να πάρει παίκτες που θα τον βοηθήσουν να είναι ακόμα καλύτερος στο μέλλον. Ο Πιτίνο, ήρθε και πρόλαβε να αλλάξει κάποια πράγματα, αλλά θεωρώ ότι είναι μία απλή νίκη και οι “πράσινοι” έχουν πολλά ακόμα να κάνουν για να μπορέσουν να ανέβουν τόσο βαθμολογικά, όσο και ψυχολογικά. Πάντως το «θηρίο» ξύπνησε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος βρήκε τον τέλειο «στρατηγό» για να ξεκινήσει η «πράσινη» αντεπίθεση.

ΥΓ: Όταν η ΤΣΣΚΑ έχει σε έναν αγώνα 15 ασίστ για 14 λάθη και εσύ 20 ασίστ για 7 λάθη, σημαίνει ότι η ομάδα δούλεψε εξαιρετικά.