Από τις κορυφαίες μεταγραφές του Γιαννακόπουλου!

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει κάθε λόγο να τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση, φέρνοντας στο ΟΑΚΑ έναν παίκτη που, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορεί να εξελιχθεί σε πρωταγωνιστή του Παναθηναϊκού με ποιότητα από… τα παλιά. Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος.

Οι απουσίες του Παναθηναϊκού από την Ρόδο ήταν ηχηρές, αφού οι δύο ηγέτες (Καλάθης και Παπαπέτρου) και ο φορμαρισμένος Τόμας έλειπαν. Ωστόσο, αυτό δεν δυσκόλεψε την ομάδα από το να διατηρήσει το αήττητο που έχει στην Basket League. Βέβαια, για να συμβεί αυτό έπρεπε κάποιοι παίκτες να κάνουν ένα δεδομένο step up και να ηγηθούν της προσπάθειας στο “νησί των Ιπποτών”. Σίγουρα οι Λεκαβίτσιους, Λάνκφορντ, Κιλπάτρικ και Θανάσης έκαναν ένα καλό παιχνίδι και κατάφεραν να συνεισφέρουν αρκετά στο τελικό αποτέλεσμα, αλλά αυτός που ξεχώρισε μακράν των υπολοίπων ήταν ο Ντίνος Μήτογλου.

Ο νεαρός forward της ομάδας τελείωσε το παιχνίδι με ένα ιστορικό +15 σε πόντους και ριμπάουντ. Δεδομένου ότι ο αγώνας κόντρα στον Κολοσσό δεν ήταν τόσο ανταγωνιστικός, σύμφωνα με την λογική το εγχείρημά του από κάποιους ίσως θεωρήθηκε εύκολο. Αυτό όμως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Τέτοιες επιδόσεις βλέπουμε συνήθως μόνο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού και ίσως όχι κάθε βράδυ. Ο Μήτογλου μπορεί να τα κατάφερε στο “Βενετόκλειο” και όχι στην έδρα της Μακάμπι ή της Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά να είστε σίγουροι ότι αν συνεχίσει έτσι θα είναι σε θέση να το κάνει και απέναντι σε τέτοιες ομάδες. Πέρα από το σπουδαίο ταλέντο που διαθέτει, όπως έχω πει πολλάκις και στο παρελθόν, το παιδί διαθέτει τσαγανό και γνωρίζει άριστα ότι μόνο το ταλέντο δεν φτάνει για να διακριθείς και να ανήκεις στο κορυφαίο επίπεδο. Η δουλειά που έχει ρίξει είναι τεράστια και είναι για εμένα η κορυφαία μεταγραφή, μαζί με τον Καλάθη και τον Παπαπέτρου, που έχει κάνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Είναι πολύ πιθανό αυτό που έγραψα μόλις τώρα να ακούγεται περίεργο, αλλά ο ελληνικός κορμός τα επόμενα χρόνια θα περιστρέφεται γύρω από τους Καλάθη, Παπαπέτρου και Μήτογλου, οι οποίοι φυσικά θα πλαισιώνονται από τους Θανάση, Παππά και Παπαγιάννη και ελπίζω και… Λαρεντζάκη. Ο ελληνικός κορμός είναι αυτός που σύντομα, μόλις πλαισιωθεί με καλούς ποιοτικούς ξένους, θα φέρει το πολυπόθητο έβδομο αστέρι στην φανέλα του «Τριφυλλιού». Και για να σας αποδείξω ότι μόνο έτσι γίνεται να πάρει η ομάδα Ευρωπαϊκό, θα σας πω ότι καμία ομάδα, πλην της Μακάμπι του Μπλατ που είναι μία ιδιόρρυθμη περίπτωση, δεν κατόρθωσε με ηγέτη Αμερικανό να κατακτήσει την Ευρωλίγκα. Τέλος, θεωρώ τεράστια αδικία ο Μήτογλου να μείνει εκτός αποστολής για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Κίνας το καλοκαίρι.

Τώρα που τελείωσα την αναφορά που έπρεπε να κάνω στον Ντίνο Μήτογλου, πρέπει να σταθώ στην περιφερειακή άμυνα των «πρασίνων». Εντάξει, η ζώνη δέχεται εύκολα ελεύθερα σουτ και μπορεί με σχετικά απλό τρόπο μία ομάδα με καλή κυκλοφορία μπάλας να δημιουργήσει τις συνθήκες και να σκοράρει από μακριά. Το θέμα είναι ότι εύκολα βγαίνουν και ελεύθερα σουτ κόντρα στον Παναθηναϊκό, σε φάσεις όπου δεν παίζει άμυνα ζώνης. Η Φενέρ λόγου χάρη, το έκανε με συνέπεια όλο το βράδυ, το ίδιο και η Χίμκι,η Μακάμπι και ο Κολοσσός και να είστε σίγουροι… προσεχώς και η Γκραν Κανάρια. Ο μόνος τρόπος για να μην συμβαίνει κάτι ανάλογο είναι να παίζουν όλοι με 100% προσήλωση και συγκέντρωση, όπως ακριβώς συνέβη στον μισό ημιτελικό κόντρα στον Ολυμπιακό.

Και για να αφήσουμε πίσω μας το παιχνίδι στην Ρόδο και να πάμε στα σημαντικά, την Πέμπτη το βράδυ το σύνολο του Πιτίνο αντιμετωπίζει σε ένα παιχνίδι δίχως αύριο την Γκραν Κανάρια στην Ισπανία. Για πολλούς λόγους αυτό το παιχνίδι δεν είναι εύκολο. Αρχικά το ταξίδι είναι μακρύ και δύσκολο, η έδρα… γκρινιάρα και μπορεί να μπει αρκετά εύκολα στην εξίσωση του παιχνιδιού, ενώ η ίδια η ομάδα είναι τελείως απρόβλεπτη. Για όσους δεν έχουν κατορθώσει να παρακολουθήσουν τους Ισπανούς, τη φετινή αγωνιστική περίοδο να πω ότι τρέχουν σε κάθε ευκαιρία, ακόμα και μετά από καλάθι που έχουν δεχτεί, και προσπαθούν συνεχώς να ανεβάσουν τον ρυθμό με σκοπό να μην εγκλωβιστούν σε ένα σετ παιχνίδι και να παρασύρουν τον αντίπαλό τους σε ένα ατελείωτο run and gun. Και για να σας προλάβω, το παιχνίδι που έπαιζε η Χίμκι είναι πιο αργό από αυτό που παίζουν οι παίκτες της Κανάρια στο σπίτι τους.

Τι πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός για να φύγει νικητής; Να ελέγξει τον ρυθμό για 40 λεπτά και να υποχρεώσει σε ένα υποτονικό παιχνίδι την ισπανική ομάδα, όπου θα την αναγκάσει να κάνει αυτά που δεν θέλει και δεν κάνει καλά, δηλαδή να σημαδέψει επιθέσεις στο σετ παιχνίδι. Επιπλέον, η περιφερειακή άμυνα οφείλει να είναι εξαιρετική, γιατί οι παίκτες της Κανάρια σουτάρουν πολύ, ακόμη και κάτω από καλές άμυνες. Τέλος, κλειδί του αγώνα για εμένα είναι σίγουρα η ευστοχία από μακριά, το επιθετικό ριμπάουντ για να ανακόψει τους αιφνιδιασμούς, το άψογο αμυντικό transition και η second unit, που καλείται να κάνει την διαφορά αν η ομάδα θέλει να συνεχίζει να ελπίζει και να παλεύει για τις πιθανότητες πρόκρισης στα Play-Offs της Euroleague.