Υποχρέωση μεν, Υπέρβαση δε

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ένα ακόμη καλοκαίρι αντιμέτωπος με μια ευρωπαϊκή πρόκληση, αυτή όμως κόντρα στη Σταντάρ Λιέγης τείνει να διαφέρει από τις προηγούμενες, καθώς τα δεδομένα είναι τελείως διαφορετικά απ’ ότι στο παρελθόν. Ο στόχος όμως, ο ίδιος…

Από την μία πλευρά, ο νεανικός Παναθηναϊκός του Γιάννη Αναστασίου πέρασε το μεταβατικό στάδιο της άνδρωσης με εμφατικό τρόπο την περσινή σεζόν, ωστόσο το γεγονός αυτό περιορίστηκε σε πλαίσια εντός συνόρων.

Τώρα, ανοίγεται μπροστά στην ομάδα μια νέα πρόκληση, η οποία ακούει στο όνομα Ευρώπη και Τσάμπιονς Λιγκ. Ο Παναθηναϊκός, ως γνήσιος Πρέσβης του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχει την υποχρέωση να πρωταγωνιστεί στους θεσμούς της Γηραιάς Ηπείρου και να πετυχαίνει μοναδικές νίκες. Στο παρελθόν, υπήρχε μόνο το κομμάτι της υποχρέωσης, το Τριφύλλι έπρεπε να περάσει από το εμπόδιο της Βίσλα Κρακοβίας ή της Σπάρτα Πράγας. Αυτή τη στιγμή όμως υπάρχει και το κομμάτι της υπέρβασης.

Το μοντέλο του Αναστασίου δοκιμάζεται για πρώτη φόρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μάλιστα χωρίς να έχει υπάρξει κάποια δραματική ενδυνάμωση του υπάρχοντος ρόστερ. Οι πράσινοι, απέναντι στη Σταντάρ Λιέγης χρειάζονται μια υπέρβαση, ώστε να βρεθούν ακόμη πιο κοντά στο όνειρο των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ.

Το πρώτο βήμα έγινε στο Βέλγιο. Ο Παναθηναϊκός απέσπασε λευκή ισοπαλία από τη Σταντάρ Λιέγης, ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να είχε φύγει με τη χαρά της νίκης. Από εδώ και στο εξής, η ρεβάνς της Λεωφόρου θα κρίνει εάν οι πράσινοι θα πάρουν το εισιτήριο της πρόκρισης. Βέβαια, αυτή τη φορά θα έχουν και στο πλευρό τους 16.000 οπαδούς, οι οποίοι με τη φωνή τους θα δώσουν τη δύναμη στους παίκτες του ”Ολλανδού” να πετύχουν συγχρόνως δύο πράγματα: την υποχρέωση απέναντι στην ιστορία και την υπέρβαση κόντρα σε μια – φαινομενικά και τυπικά – ”καλύτερη” ομάδα.