‘’Τώρα αρχίζει το καλό’’

Ο
Πράσινος Δικαστής, βγάζει κρίση για τον Παναθηναϊκό της πρεμιέρας που πήρε μια
άξια και πεντακάθαρη νίκη κόντρα στον απελπισμένο Παναιτωλικό, άφησε υποσχέσεις
με την πολύ καλή του εμφάνιση και χειροκροτήθηκε από την σχεδόν γεμάτη Λεωφόρο.

Το ‘γραψα και στο πρώτο άρθρο στον επίλογο, θα το
γράψω και σε αυτό στον πρόλογο. ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΞΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ.

Το πρωτάθλημα ξεκίνησε –  επί τη ευκαιρία, καλή σεζόν να έχουμε, με
θέαμα, ουσία και όσο το δυνατόν λιγότερες παρασκηνιακές βρωμιές (χαχα καλό!) – και
ο Παναθηναϊκός μας ξεκίνησε με νίκη το πρωτάθλημα, συνοδεύοντας με τον καλύτερο
τρόπο την επιστροφή του στην ιστορική και λατρεμένη Λεωφόρο, στο ‘’Απόστολος Νικολαΐδης’’.
Με μια ενδεκάδα φουλ σχεδόν στα παιδιά των ακαδημιών, τα παιδιά του Παναθηναϊκού,
η ομάδα έβαλε το πρώτο λιθαράκι για μια καλή πορεία στις εγχώριες διοργανώσεις -μιας
και την Ευρώπη την αποχαιρετήσαμε πρόωρα από πέρσυ με την 6η θέση.

Η ομάδα εμφανίστηκε πολύ καλή, γρήγορη και νεανική
στο χορτάρι της Λεωφόρου και κατά τη γνώμη μου έπαιξε σωστά και ωραία με καλή
κυκλοφορία και τοποθετήσεις. Δεν έλειψαν τα λάθη και οι άστοχες επιλογές, αλλά
δεν ήταν ούτε μοιραία και έπειτα στην πορεία όλα διορθώνονται. Άλλωστε πάντα
υπάρχει το άγχος της πρεμιέρας και μην ξεχνάμε ότι τα παιδάκια είναι ακόμα
ψαρωμένα. Πάντως ελάχιστα φάνηκε αυτό, δείξανε όλοι διάθεση και αρκετό ποσοστό
των ικανοτήτων τους. 

Μεγάλο κέρδος ο Σίντελφελντ στην άμυνα,  κέρδισε πολλές μάχες και καθάρισε πολλές φάσεις.
Αυτό που με ενθουσίασε ήταν η μαχητικότητα και το πάθος όλων των παικτών που
συνδυάστηκε με επίδειξη καλών ικανοτήτων. Για μια ακόμα φορά για μένα ξεχώρισε
ο Ντίνας, που έχει ταχύτητα και ντρίπλα και σίγουρα επιθετικά μπορεί να προσφέρει
πολλά στο προσεχές μέλλον. Και αν τα τραγιά του Παναιτωλικού, δεν έβαζαν τα
πόδια στη φωτιά με δολοφονικά μαρκαρίσματα σε πολλά από τα οποία ο Ζαχαριάδης
έκλεισε τα μάτια –ειδικά στο 1ο ημίχρονο νόμιζες άνετα ότι είχε ξεχάσει
τις κάρτες στο αμάξι- ίσως οι παίκτες μας να έπαιζαν πιο ελεύθερα και με
λιγότερο φόβο – δεν είναι εύκολο να παίξεις το ποδόσφαιρό σου όταν ξέρεις ότι
με το που πάρεις τη μπάλα, ο αντίπαλος θα έρθει να σου κομματιάσει τα κόκκαλα
με κάποιο τάκλιν-σφαγή. Συν ότι οι παίκτες του Παναιτωλικού, σε κάθε ΑΓΓΙΓΜΑ,
όχι απλά τζαρτζάρισμα των πρασίνων, έπεφταν στο χορτάρι με βουτιά που θα ζήλευε
και χρυσός ολυμπιονίκης στις καταδύσεις και ο Ζαχαριάδης το σφύριζε φάουλ, ενώ
σε κάποιες ξεκάθαρες φάσεις φάουλ ιδιαίτερης σκληρότητας από παίκτες του
Παναιτωλικού είπε να μην σφυρίξει με ελάχιστες εξαιρέσεις, σφύριζε μόνο τα
ασήμαντα και κάποια σκληρά μαρκαρίσματα των πρασίνων. Πάλι καλά δηλαδή να λέμε
που έδωσε το πέναλτι και την αποβολή. Κι ας λέει ο Χάβος ό,τι θέλει περί
ανυπαρξίας και αδικίας στο πέναλτι και την αποβολή. Άλλο ματς έβλεπε ο Μάκης.

Αλλά ας μην αναλωθούμε άλλο στα περί διαιτησίας, τα
ξέρουμε τόσα χρόνια, τώρα θα τα μάθουμε; Εγώ είδα μια ομάδα που μπαίνει μέσα με
@@ και όρεξη να παίξει κόντρα και στα κοράκια με τις σφυρίχτρες. Θα ρθει
κάποιος και θα πει ‘’ είσαι αφελής που κρίνεις από μια νίκη κόντρα στον
Παναιτωλικό’’. Αντεπιχείρημα: ας μη θυμηθούμε πόσες γκέλες κάναμε στο ΟΑΚΑ
πέρσυ και τους 23 χαμένους βαθμούς στην έδρα μας, καθώς και παλαιότερα κάτι
ήττες από Ιωνικούς, ισοπαλίες με Ηρακλή μέσα στο ΟΑΚΑ και τρέχα γύρευε. Κάθε
νίκη με τους μικρούς και μάλιστα στην έδρα σου είναι υπερπολύτιμη. Οπότε πέραν
των σημαντικών ντέρμπυ, κάθε ματς εντός έδρας είναι τελικός. Ο Παναθηναικός
κέρδισε 2-0 και προχωράει στο επόμενο ματς.

Όσον αφορά τον αιώνιο αντίπαλο με τα αστέρια του, όλος
ο αθλητικός τύπος έκραζε το Γαυράκο, που παρουσιάστηκε πιο αργός και από το replay. Ανέτοιμος, ασύνδετος, με
ανύπαρκτο και αβοήθητο Σαβιόλα. Μόνο ο Μήτρογλου και ο Φετφατζίδης θύμισαν ότι
υπήρχε Ολυμπιακός στο γήπεδο. Εναρκτήριο ματς του Πρωταθλητή ( να χαρώ εγώ
παλικάρια χρυσά) και στο ημίχρονο γιούχαραν οι φίλαθλοι που πήγαν στο ΟΑΚΑ να
δουν την ομαδάρα να νικάει… 1-0 την νεοφώτιστη ΑΕΛ Καλλονή. Πόνεσαν τα μάτια τους
των ανθρώπων. Να λοιπόν που τα εκατομμύρια στις μεταγραφές δεν κάνουν πάντα τη
διαφορά. Με Σαβιόλα και Βάις γιούχες και μετριότητα, με κάποιον… Μαρινάκη,
Ντίνα ωραία μπάλα και χειροκρότημα στη Λεωφόρο. Τώρα αρχίζει το καλό μάγκες.
Μακάρι η συνέχεια να είναι ιδανική, θεαματική και επιτυχής!