Και ένα και δύο και τρία και τέσσερα… τα γκολ!

Ο Πράσινος Δικαστής τρελάθηκε και εξαίρει εμφατικά άλλη μια 4άρα των Μπέμπηδων του Παναθηναϊκού απέναντι στο επώνυμο παράρτημα του Βαγγέλη.

Μη με δείρετε! Το ξέρω ότι ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό τραγούδι της Μελίνας Μερκούρη ”Τα παιδιά του Περαία”, το οποίο ουκ ολίγοις έχει αφιερωθεί στον γαύρο. Αλλά αν σκεφτούμε ότι το σωματείο που βιάσαμε χθες είναι ίσως το πιο εξόφθαλμα, προκλητικά και απόλυτα φιλικά προσκείμενο -ούτε θυγατρική να ήτανε – στον Ολυμπιακό – κάτι σαν τον ΟΤΕ και την Cosmote ένα πράγμα – θα δούμε ότι ταιριάζει στην περίσταση. Και οι πέτρες ξέρουν τα ερωτικά αισθήματα του Κομπότη για το Μεγάλο Αφεντικό. Αλλά το χουνέρι που του επιφύλαξαν τα μπεμπάκια του Αναστασίου θα το θυμάται για πολύ καιρό. 1, 2, 3, 4 μπορεί και παραπάνω να ήθελε ο Κομπότης να κάνει τουμπεκί.

Κλάψανε και οι αγελάδες χθες λοιπόν στη Λιβαδειά. Ο Παναθηναϊκός κατέβηκε στο γήπεδο σα να μην έχασε ποτέ από τον Ατρόμητο και σκόρπισε στους 4 ανέμους το παράρτημα, ενώ διατηρήθηκε στο -2 από τον Ατρόμητο. Μα τι διάολο; Αφιονισμένος είναι αυτός ο ”πεθαμένος”, ”προς υποβιβασμό” Παναθηναϊκός. Κάθε ματς 3-4 γκολάκια στο χαλαρό και 4ος στη βαθμολογία σε απόσταση αναπνοής από την 3η θέση. Με 7 νέα ελληνόπουλα στην ενδεκάδα και απέδωσε εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Έβλεπα τις προάλλες στο youtube βιντεάκια από τις ευρωπαϊκές δόξες του 2002. Και τότε ελληνόπουλα είχε στην συντριπτική πλειονότητα του έμψυχου δυναμικού του, είτε δικά του παιδιά, είτε αποκτηθέντα από άλλους συλλόγους, άγνωστα ακόμα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Μιλάω για Μπασινά, Λυμπερόπουλο, Σεϊταρίδη, Φύσσα, Κωνσταντίνου και άλλους φυσικά αξιολογότατους ξένους όπως Βλάοβιτς, Βαζέχα, Ολιζαντέμπε κλπ. Κι έπαιζε μπαλάρα κι έφτασε στα Προημιτελικά του Ch. League 2001-2002 περνώντας από δύο φάσεις ομίλων, ενώ την προηγούμενη σεζόν πάλι είχε συμμετάσχει σε δύο φάσεις ομίλων και μάλιστα στην Α’ φάση πέταξε έξω τη… Γιουβέντους.

Βλέποντας τον τρόπο που παίζανε οι τότε και οι τώρα, ας μου επιτραπεί να πω ότι διακρίνω πολλές ομοιότητες. Βέβαια υπάρχει απειρία και έλλειψη τριβής, αλλά όλα αυτά θα αποκτηθούν αφού ταλέντο υπάρχει. Μακάρι, όπως είχα πει και σε παλαιότερη δημοσίευση, ο Ρισβάνης, ο Μαρινάκης, ο Κλωναρίδης, ο Δώνης, να εξελιχτούν σε προσωπικότητες που θα ανεβάσουν επίπεδα ψηλά την ομάδα και να την επαναφέρουν στο δρόμο των επιτυχιών για τον οποίο είναι εξ ιδρύσεως προορισμένος αυτός ο τεράστιος σύλλογος. Κι όπως φαίνεται προς εκεί βαίνει το πράγμα, αρκεί να υπάρχει ανάλογη συνέχεια. Κανέναν αμυντικό φέρτε μας προς το παρόν, γιατί τα εμφράγματα στην άμυνα δεν τα έχουμε γλιτώσει ακόμα, παρότι σήμερα (φτου – φτου) κρατήσαμε το 0. Έμεινε έξω ο Σίφο και δε φάγαμε γκολ πάντως. Λέει πολλά αυτό, αλλά και πάλι είπαμε ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη από αμυντικό.

Κάθομαι και διαβάζω ότι προτεραιότητα είναι ο αντικαταστάτης του Φιγκερόα. Ρε παιδιά, Μπεργκ, Καρέλης, Δώνης φωτιές πετάνε μπροστά, δώστε κανένα φράγκο για αμυντικό κι αφήστε τα σάπια, τεσσάρες και τριάρες μοιράζουμε και σήμερα έλειπε και ο Μάρκους Μπεργκ. Ας θέτουμε σωστές προτεραιότητες στις μεταγραφές. Η ομάδα όσα γκολ βάζει, άλλα τόσα τρώει εύκολα. Ποιοτικό αμυντικό κι όλα τα άλλα αφήστε τα προς το παρόν. Καραδοκεί ο Δημητράκης.

Υ.Γ. 1: Απαγόρευσε λέει ο Κομπότης τη μαγνητοσκόπηση του αγώνα από συνεργείο του Παναθηναϊκού. Μπας και το ‘ξερε ότι θα είναι τσόντα και δεν ήθελε να διαρρεύσει; Ορισμένα πράγματα… τρώγονται και κρυφά. Τα φιλιά μου στη Λειβαδειά και περαστικά σας.

Υ.Γ. 2: Δεν ακούσαμε ”ευχαριστώ” που σταματήσαμε στα 4…

Υ.Γ. 3: Τα πέναλτι στο Καραϊσκάκη τα μοιράζουν στο γαύρο σαν τις καραμέλες στα πιτσιρίκια. Εμείς πάλι στη Λεωφόρο ΝΤΕΝ… Το μάθαμε το ποιηματάκι, κύριοι. Το μάθαμε. MVP του αγώνα ΟΣΦΠ-ΠΑΣ, άκουσα ο Αρετόπουλος βγήκε. Τα συγχαρητήριά μου στην ταλαντούχα κορακοσφυρίχτρα.