Βόκολος: «Αξίζαμε 1-2 Πρωταθλήματα! – Δεν έπρεπε να γίνει το ματς της Ριζούπολης»

Ο Λεωνίδας Βόκολος μίλησε για τα όσα έζησε ως παίκτης στον Παναθηναϊκό αλλά και για το πέρασμά του από άλλο πόστο πριν λίγα χρόνια.

---

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «Gazzetta»:

– Με τη μεταγραφή στον Παναθηναϊκό ποιο είναι το στόρι;

«Έγινε μία προσέγγιση από τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, τον κ. Βαρδινογιάννη μέσω ενός ανθρώπου. Μιλάμε για μια πολύ έντονη προσωπικότητα και μπορώ πω ότι το ραντεβού με τον πρόεδρο δεν θα το ξεχάσω ποτέ γιατί εκείνη ήταν μία σημαντική στιγμή στην καριέρα μου. Όταν στα 27 σου έχεις την ευκαιρία να πας σε μία τέτοια ομάδα, ήταν τρομερό. Θυμάμαι το ραντεβού μαζί του, όλοι ξέρουν ότι είναι από τους κορυφαίους παράγοντες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, άνθρωπος με λόγο, παλιάς κοπής και τα είπαμε όλα με το… στόμα. Δεν χρειάστηκε να υπογράψουμε τίποτα. Τα είπαμε, τα συμφωνήσαμε και υπέγραψα μετά από κάποιες εβδομάδες όλα όσα είχαμε πει».

– Πώς ήταν η συζήτηση με τον κ. Βαρδινογιάννη;

«Δεν μιλούσε πάρα πολύ. Δεν έλεγε πολλά αλλά θυμάμαι την ερώτηση που είπε στην αρχή. ‘Θες να έρθεις στην οικογένεια του Παναθηναϊκού;’. Για εκείνον η απάντησή μου ήταν πολύ σημαντική και ήθελε στην ομάδα καλούς χαρακτήρες, ειδικά για τους Έλληνες ποδοσφαιριστές σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα. Κάναμε μία συζήτηση 10-15 λεπτών και εκείνος κατάλαβε πώς σκέφτομαι. Έτσι συμφωνήσαμε».

– Ήταν εύκολη απόφαση να φύγετε από τον Πανιώνιο;

«Όχι, σίγουρα δεν ήταν εύκολη απόφαση. Είχε τελειώσει το συμβόλαιό μου, ήμουν 28 ετών εγώ, είχα περάσει μία… ζωή στον Πανιώνιο και ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό στην καριέρα μου. Δεν θα ήθελα να σταθώ παραπάνω σε αυτό το κομμάτι με το συμβόλαιο. Ναι μεν ήρθε ο Παναθηναϊκός αλλά και από την άλλη πλευρά δεν είχα κάποια προσέγγιση για την ανανέωση του συμβολαίου για να υπάρξει μία σύγκριση δύο προτάσεων. Δεν λέω ότι θα έμενα στον Πανιώνιο, αλλά δεν έγινε καμία κίνηση από εκείνη την πλευρά. Το έλαβα σαν να μην ήθελαν και οι ίδιοι. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ περισσότερο».

– Τι βρήκατε μπροστά σας όταν πήγατε πρώτη φορά στον Παναθηναϊκό;

«Είναι ένα διαφορετικό μέγεθος και οι συνθήκες δουλειάς είναι τέτοιες που κάθε ποδοσφαιριστής θα τις ήθελε. Μπαίνοντας μέσα στο προπονητικό κέντρο βλέπεις και καταλαβαίνεις πράγματα που δεν έχεις ζήσει, ε σίγουρα ενθουσιάζεσαι και αντιλαμβάνεσαι το διαφορετικό επίπεδο. Αγχωμένος στην αρχή αλλά πολύ χαρούμενος. Μπήκα αμέσως στο κλίμα στον Παναθηναϊκό».

– Με ποιον παίκτη κάνατε παρέα από την αρχή;

«Είχα τον Αντρέα Λαγωνικάκη τον οποίο ήξερα από τον Πανιώνιο. Ήμασταν φίλοι από τότε και από εκεί και πέρα, έχω να πω ότι έφυγα από μία οικογένεια και πήγα σε μία άλλη οικογένεια. Ήταν εποχές που οι Έλληνες ήταν πολλοί, είχαν έρθει νέοι ποδοσφαιριστής εκείνη τη σεζόν. Δέσαμε πολύ γρήγορα μεταξύ μας και υπήρχαν μεγάλες προσωπικότητες, όπως ο Βαζέχα. Ένας ποδοσφαιριστής που ήταν από τους κορυφαίους του Πρωταθλήματος, οπότε ήταν πολύ σημαντικό να είσαι στον ίδιο χώρο με τέτοιους αθλητές. Το ευχάριστο για τον Παναθηναϊκό είναι ότι όταν πήγα, βρήκα μπροστά μου μία οικογένεια».

– Πώς κύλησε η πρώτη σας χρονιά;

«Η πρώτη χρονιά ήταν με προπονητή τον Δανιήλ, είχα κάνει σχετικά καλή σεζόν, έπαιξα και το πρώτο μου ευρωπαϊκό παιχνίδι, είχα σκοράρει κιόλας κόντρα στη Λανς. Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά συνδυάστηκαν πολύ καλά σε μια χρονιά».

– Η εμπειρία από την Ευρώπη;

«Είναι πραγματικά δώρο Θεού να παίζεις στο Champions League. Όταν είσαι στην κορυφαία διοργάνωση συλλόγων είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου τύχει. Αγωνίζεσαι σε γεμάτα γήπεδα και με ομάδες που έβλεπες μόνο στην τηλεόραση, οπότε δεν μπορείς να είσαι κάτι άλλο από συγκινημένος και ευλογημένος. Και έτσι νιώθω και εγώ που έζησα αυτά τα πράγματα. Δεν υποτιμώ όσα έζησα με τον Πανιώνιο, είναι μία μεγάλη ομάδα, αλλά οι συνθήκες τότε ήταν αυτές. Ο Παναθηναϊκός ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, έπαιζε στην Ευρώπη οπότε καταλαβαίνετε τη διαφορά».

– Κάνατε τρομερά ματς στο Champions League… Ποιο παιχνίδι θυμάστε;

«Στα πέντε χρόνια στον Παναθηναϊκό είναι πολλά που έχω συγκρατήσει. Το ματς με τη Λανς στο ΟΑΚΑ που σκόραρα κιόλας, που δεν ήταν το πρώτο αλλά το πιο σημαντικό. Ήταν η πρώτη μου χρονιά και αυτό το ματς σίγουρα θα μου μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου. Η επιτυχία στις έδρες του Αμβούργου, της Σάλκε… Με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που κάναμε τρομερό παιχνίδι παρότι χάσαμε ή με τη Γιουβέντους που ήταν σταθμός εκείνο το ματς με το 3-1. Γενικά οι πορείες του Παναθηναϊκού ήταν ξεχωριστές. Επίσης και αυτό με την Μπαρτσελόνα, όλα αυτά είναι χαραγμένα στη μνήμη μου και με ωραίες αναμνήσεις. Είναι ευλογία».

– Εκείνο το βράδυ με την Μπαρτσελόνα…

«Ήμουν στον πάγκο σε εκείνο ματς. Πώς να το ζήσεις ένα τέτοιο ματς; (γέλια). Απέναντι σε μία τέτοια ομάδα, που έχουμε κερδίσει στο πρώτο ματς στην Αθήνα και κάνουμε τόσο καλή εμφάνιση και εν τέλει χάνουμε την πρόκριση στις λεπτομέρειες που θα γραφόταν στην ιστορία του Παναθηναϊκού με χρυσά γράμματα. Καταλαβαίνεις ότι είσαι στεναχωρημένος και απογοητευμένος αλλά όταν φεύγεις έτσι από την έδρα της Μπαρτσελόνα επειδή δεν πέρασες στον ημιτελικό του Champions League, αυτό τα λέει όλα. Ειδικά στο σουτ του Βλάοβιτς στο τελευταίο λεπτό, δεν έχει μείνει μόνο στη δική μου μνήμη αλλά και όλων των οπαδών».

– Στο σουτ του Βλάοβιτς πανηγυρίσατε;

«Πεταχτήκαμε από τον πάγκο κατευθείαν. Πιστεύαμε ότι μπήκε και από εκεί που το είδαμε νομίζαμε ότι θα έμπαινε, αλλά τελικά γυρίσαμε πίσω (γέλια)».

– Υπήρχε στήριξη στα εκτός έδρας ματς;

«Και βέβαια. Ειδικά από τα παιχνίδια στη Γερμανία με Αμβούργο και Σάλκε που μετά τις νίκες ήταν Έλληνες που μας περίμεναν έξω από τα γήπεδα και έρχονταν με δάκρυα και μας έλεγαν ‘σας ευχαριστούμε που μάς κάνατε υπερήφανους. Αύριο θα πάμε στη δουλειά και θα είμαστε περήφανοι ως Έλληνες’. Είναι στιγμές που δεν μπορείς να ξεχάσεις. Σίγουρα όλα τα ευρωπαϊκά παιχνίδια τα ευχαριστιέσαι. Είναι παιχνίδια γιορτής και δεν έχεις την πίεση που σου δημιουργείται στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτό μας βοηθούσε να βγάλουμε τον καλύτερο μας εαυτό όπως και όλες τις ομάδες. Σημαντικό στοιχείο για κάθε πορεία ελληνικής ομάδας».

– Για τη μέρα με τη Σάλκε που είχε γίνει και αυτό με τις δίδυμους πύργους στις ΗΠΑ…

«Δεν ξεχάσω ποτέ όταν το έμαθα. Ήμουν στο δωμάτιο με τον Φύσσα και ήταν μεσημέρι την ημέρα του αγώνα. Είχαμε την τηλεόραση ανοιχτή και το είχαμε αφήσει στο CNN απλά να παίζει. Όταν άνοιξα τα μάτια μου από τον ύπνο, βλέπω εκείνη την εικόνα, να πέφτει το αεροπλάνο στον πύργο. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ταινία και ξαφνικά αρχίζω ότι διαβάζω ότι είναι αλήθεια και ήταν πραγματικό σοκ για όλους μας. Ειδικά εμείς που έπρεπε να πάμε σε λίγες ώρες να παίξουμε ένα ματς και τόσο σημαντικό. Ήταν πραγματικά δύσκολο».

– Περιμένατε ότι θα αναβληθεί το ματς;

«Μετά τη Σάλκε πήγαμε στην Αγγλία να παίξουμε με την Εθνική Ομάδα και εκεί είχε απίστευτα μέτρα ασφαλείας. Ήταν δύσκολη περίοδος για όλους. Περιμέναμε να αναβληθεί το ματς αλλά επειδή ήταν πολύ κοντά στα παιχνίδια σε θέμα ώρας και στην UEFA σίγουρα θα είχαν σοκαριστεί εξίσου, δεν έκανε κάποια ενέργεια δυστυχώς. Ήταν λάθος που παίξαμε εκείνο το παιχνίδι και γενικά που έγιναν αγώνες. Δεν θα έπρεπε να γίνουν αλλά ήταν απόφαση της UEFA και εμείς έπρεπε να το ακολουθήσουμε».

– Δυσκολότερος αντίπαλος;

«Θυμάμαι έντονα τον Ετό στη Μαγιόρκα πριν πάει στην Μπαρτσελόνα αλλά ήταν πολύ δύσκολο να τον αντιμετωπίσεις. Τον Ντιέγκο Τριστάν της Λα Κορούνια, τον Σέρινγχαμ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, τον Τρεζεγκέ της Γιουβέντους που ήταν υπερομάδα τότε με Ζιντάν, Ντελ Πιέρο… Υπήρχαν και άλλοι παίκτες που με δυσκόλεψαν αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ. Ο καθένας από αυτούς είχε τη δυσκολία του».

– Στις εγχώριες διοργανώσεις, στην πρώτη σας σεζόν φτάσατε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου και χάσατε από τον Ολυμπιακό…

«Ήταν άσχημο το συναίσθημα που χάσαμε τον τελικό τότε και ειδικά από τον Ολυμπιακό που είναι ο αιώνιος αντίπαλος του Παναθηναϊκού. Στεναχωρηθήκαμε αλλά αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Είχε έρθει αρκετός κόσμος στο γήπεδο και όταν τον απογοητεύεις δεν μπορείς να είσαι χαρούμενος».

– Με ποιον προπονητή στον Παναθηναϊκό δεθήκατε περισσότερο;

«Είχα εξαιρετικούς προπονητές. Σάντος, Μακαριάν, Δανιήλ, τον αείμνηστο Κυράστα, Αναστασιάδης… Δεν ξέρω ποιος ήταν καλύτερος ή χειρότερος καθώς είχαν και τις καλές και τις κακές τους στιγμές ως προπονητές όπως έχω και εγώ άλλωστε. Οπότε δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποιος ήταν καλύτερος. Από όλους αυτούς τους ανθρώπους πήρα και κάποια από τα θετικά στοιχεία τους στην προπονητική καριέρα μου».

– Για όσα έγιναν στη Ριζούπολη…

«Τα έχουμε πει πολλές φορές. Ήταν ένα παιχνίδι που έτσι όπως είχε εξελιχθεί πριν τη σέντρα, δεν θα έπρεπε να ξεκινήσει. Αυτή είναι η άποψη μου. Δεν θα μπω στη διαδικασία να συγκρίνω αν ήταν καλύτερος ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός, το μόνο σίγουρο είναι ότι εκείνο το παιχνίδι δεν έπρεπε να γίνει. Ήταν δύσκολο για εμάς να αντιμετωπίσουμε αυτή την ατμόσφαιρα. Δεν θα πω ότι ήταν άδικο που νίκησε ο Ολυμπιακός, αλλά δεν ήταν οι κατάλληλες συνθήκες για να γίνει το παιχνίδι. Οι άνθρωποι που ήταν εκεί και αυτοί που τα έκαναν τα ξέρουν καλύτερα».

– Πιστεύετε ότι αξίζατε τουλάχιστον ένα Πρωτάθλημα;

«Υπήρχαν χρονιές που χάσαμε δικαίως το Πρωτάθλημα. Ο Ολυμπιακός δεν γίνεται να πήρε όλα αυτά τα Πρωταθλήματα άδικα όπως λέει ο καθένας. Πιστεύω ότι αγωνιστικά υπήρξαν εποχές που ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και δικαίως κατακτούσε τα Πρωταθλήματα αλλά υπήρχαν και εποχές που ήμασταν και εμείς πάρα πολύ καλοί και θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει ένα ή δύο Πρωταθλήματα στην πορεία μου στην ομάδα. Δεν τα καταφέραμε, από εκεί και πέρα δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Εμείς κάναμε το καλύτερο και σίγουρα ήταν μία αποτυχία για εμάς. Θυμάμαι ότι είχαμε εξαιρετικές πορείες στην Ευρώπη αλλά θα ήθελα να έχω κατακτήσει και ένα Πρωτάθλημα. Δυστυχώς δεν τα κατάφερα αλλά προχωράμε. Στη χρονιά του αείμνηστου Κυράστα ειδικά καθώς πολλοί από εκείνους τους παίκτες ήταν μετά στο EURO 2004».

– Η πιο έντονη στιγμή στον Παναθηναϊκό;

«Σίγουρα θα μιλήσω για το παιχνίδι με τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ που είχαμε κάνει μία μεγάλη νίκη. Είναι σίγουρα από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Τώρα από ιστορίες… είναι πολλές. Υπήρχαν πολλές πλάκες, το ευχαριστήθηκα στα πέντε χρόνια που ήμουν εκεί. Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιο περιστατικό, δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα κάτι. Είχαμε ζήσει πολλές καταστάσεις».

– Πώς έγινε η αποχώρηση;

«Δεν υπήρχε πρόταση από την ομάδα να συνεχίσω, οπότε το αποδέχεσαι και συνεχίζεις παρακάτω. Δεν είχα να επιλέξω σε δύο ομάδες. Είχε τελειώσει το συμβόλαιο μου και θεωρώ ότι στην 5ετία που ήμουν εκεί τίμησα το συμβόλαιο μου όπως και σε κάθε ομάδα που πήγα. Είναι συγκινητική η αγάπη του κόσμου από όλους. Το οικονομικό κομμάτι έρχεται και φεύγει αλλά το σημαντικότερο είναι να έρχεται ένας άνθρωπος μετά από 12 χρόνια και να σε χαιρετάει και να σου λέει όσα κατάφερες».

– Στον Παναθηναϊκό πώς ήταν η συνεργασία με τον κ. Αλαφούζο;

«Εξαιρετική συνεργασία. Έκατσα ένα χρόνο σε ένα πόστο που δεν ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα αλλά επειδή ο ρόλος ήταν κοντά στον προπονητή, γι’ αυτό το έκανα. Πήρα πράγματα από αυτή την εμπειρία, είχαμε μία εξαιρετική συνεργασία με τον κ. Αλαφούζο. Έχω να θυμάμαι μόνο καλά αλλά φυσικά υπήρχαν και δύσκολες στιγμές λόγω και της θέσης. Ό,τι κάνω στη ζωή μου το κάνω με δουλειά και αξιοπρέπεια οπότε για αυτό κρατάω τα καλά από εκεί».

---

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Σένκεφελντ: «Υπάρχουν διαφορές Βιτόρια με Αλόνσο – Τότε θα χαμογελάσουμε»
• Γερεμέγεφ: «Αυτά θέλει να κάνει ο Βιτόρια – Πάντα πρέπει να νικάμε»
• Νέα καταγγελία για social media η ΚΑΕ Ολυμπιακός: «Μετά θα λέει πάλι ότι του χάκαραν τον λογαριασμό»
• Γιαννακόπουλος: «Δεν περίμενα να φτάσετε ποτέ σ’ αυτό το σημείο για να μη με δείτε να ξανασηκ
• Βιτόρια: «Ο κόσμος το πιστεύει, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα»