Μουνιέ: «Αγαπώ τον ΠΑΟ, αλλά δεν με σεβάστηκαν, μου στέρησαν το δικαίωμα…»

Για πρώτη φορά μετά την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό, ο Αντονί Μουνιέ μίλησε ανοιχτά για όλα όσα συνέβησαν μεταξύ του ίδιου και της ομάδας, τα οποία τον οδήγησαν στην πόρτα της εξόδου.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αναλυτικά ένα μέρος των όσων είπε στο SDNA…

Κάπου εκεί άρχισε η δύσκολη περίοδος για σένα στην ομάδα…

«Επέστρεψα για το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ που χάσαμε 2-0 και στο οποίο πέρασα αλλαγή. Μετά είχαμε το ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, αισθανόμουν πολύ καλά. Ο προπονητής τότε μου είπε πως με είδε σε πολύ καλή κατάσταση και πως σκεφτόταν να με βάλει στη βασική ενδεκάδα του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ακολουθούσε. Μου είχε εξηγήσει πως ακόμα και αν δεν ξεκινήσω στο ματς θα με βάλει αλλαγή και θα παίξω περισσότερο από 20’. Του είχα πει τότε πως ό,τι από τα δύο και αν αποφασίσει, εγώ θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό. Τελικά εγώ ήμουν η τρίτη αλλαγή σε εκείνο το ματς. Έχοντας μόνο 5’ στον αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει ένα κόρνερ. Εγώ ήμουν στο πρώτο δοκάρι και η μπάλα πήγε στο δεύτερο. Οι αντίπαλοι την έφεραν στο πρώτο και συγκεκριμένα στον Καμαρά που ήταν έτοιμος να σκοράρει από το ένα μέτρο μακριά από τη γραμμή. Εγώ έκανα τάκλιν με αποτέλεσμα να ακουμπήσω την μπάλα και να φύγει εκτός τέρματος.

Τότε άκουσα ένα κρακ και κατάλαβα πως κάτι κακό έχει συμβεί. Τελείωσα το ματς χωρίς να μπορώ να τρέξω. Ήθελα να βοηθήσω αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω. Στο τέλος μας ισοφάρισαν και εγώ ένιωθα ότι είχα τραυματιστεί σοβαρά. Ήμουν στενοχωρημένος περισσότερο για το ότι δεν καταφέραμε να κρατήσουμε το αποτέλεσμα παρά για το ότι είχα χτυπήσει. Ζήτησα τότε από τους συμπαίκτες μου συγγνώμη γιατί ήξερα πως εξαιτίας μου έπαιζαν έντεκα εναντίον δέκα. Τους εξήγησα όμως ότι δεν μπορούσα να δώσω κάτι παραπάνω. Μετά έκανα εξετάσεις και έμαθα ότι έχω υποστεί ρήξη του έσω πλάγιου. Μου είπαν ότι επρόκειτο να επιστρέψω στη δράση στις 15 Ιανουαρίου. Τους είχα απαντήσει πως θα κάνω τα πάντα για να επιστρέψω νωρίτερα. Τελικά επέστρεψα στις 15 Δεκεμβρίου, έναν μήνα νωρίτερα από ό,τι μου είχαν πει. Ήμουν έτοιμος για να παίξω κόντρα στον Παναιτωλικό που θα ήταν και το τελευταίο ματς πριν τη διακοπή των Χριστουγέννων. Αυτό το ματς όμως δεν έγινε εξαιτίας επίθεσης σε διαιτητή. Εγώ τότε σκέφτηκα πως έχω όλο τον χρόνο για να δουλέψω και να επιστρέψω πανέτοιμος. Πήρα μαζί μου στις διακοπές φυσιοθεραπευτή και προσωπικό γυμναστή. Στο πρώτο ματς μετά τη διακοπή στη Λαμία για το Κύπελλο, μπήκα και έπαιξα 20 λεπτά. Παρεμπιπτόντως σε έναν πολύ κακό αγωνιστικό χώρο από τη βροχή. Δεν μπορώ να καταλάβω τι γίνεται κάθε φορά που παίζω στη Λαμία, ο αγωνιστικός χώρος είναι απαράδεκτος. Μετά έπαιξα βασικός στο ματς με την Ξάνθη στο ΟΑΚΑ και σε αυτό με τη Λαμία για το πρωτάθλημα εκτός έδρας.

Αυτά ήταν τα μόνα δύο ματς μετά από έξι δύσκολους μήνες που βρέθηκα στην αρχική ενδεκάδα. Μετά από αυτά τα δύο ματς ένιωσα πως κάτι άλλαξε από την πλευρά του προπονητή, του τεχνικού διευθυντή και του κλαμπ γενικότερα. Ήθελαν να με διώξουν από την ομάδα και άρχισαν να το δουλεύουν. Ένιωσα πως κάτι λάθος συνέβη. Δύο ματς βασικός τον Αύγουστο, δύο ματς βασικός τον Γενάρη και μετά είχαμε τον επαναληπτικό με τη Λαμία στο Κύπελλο. Έμεινα εκτός αποστολής. Αυτό μου προκάλεσε πολύ μεγάλη έκπληξη γιατί μπορεί να είχαμε κάποια αρνητικά αποτελέσματα εκείνη την περίοδο αλλά εγώ πλήρωνα όλη την κατάσταση. Δεν είχα παίξει για έξι μήνες και ήταν λογικό να χρειάζομαι λίγο χρόνο για να επανέλθω. Δεν είπα τίποτα όμως γιατί σκέφτηκα πως έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Έμεινα εκτός αποστολής και για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τότε πήγα να μιλήσω στον προπονητή και να τον ρωτήσω ποιο ήταν το πρόβλημα μαζί μου. Μου απάντησε πως δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα και πως μάλλον βιάστηκε να με χρησιμοποιήσει μετά από ένα μεγάλο διάστημα απουσίας μου από τη δράση. Του απάντησα πως όταν με αντιμετωπίζει έτσι είναι σαν να δείχνει σε όλους πως εγώ ευθύνομαι για όλα όσα δεν πήγαιναν καλά στην ομάδα. Ήταν σαν να λέει στους οπαδούς αλλά και στους δημοσιογράφους πως η ομάδα δεν πάει καλά γιατί ο Άντονι δεν παίζει καλά. Αυτό δεν ήταν αλήθεια γιατί μπορεί η ομάδα να έκανε ένα εξαιρετικό ξεκίνημα στη σεζόν αλλά μετά τον Γενάρη όλοι άρχισαν να πέφτουν.

Αυτό για το οποίο είμαι απογοητευμένος είναι το ότι όταν όλοι άρχισαν να μιλούν άσχημα για μένα κανείς από τον Παναθηναϊκό δεν με υπερασπίστηκε. Κανείς δεν πήρε το μέρος μου γιατί το να μιλούν όλοι άσχημα για εμένα, προστάτευε εκείνους. Εγώ ήμουν έτοιμος για αυτό, δεν είχα πρόβλημα να υπάρξει πίεση προς εμένα. Ήμουν 31 ετών και είχα την εμπειρία να το διαχειριστώ. Σίγουρα όμως δεν ήταν ωραίο να μιλάει όλος ο κόσμος άσχημα για μένα μόνο. Στην εξέλιξη της σεζόν μπήκα σε κάποια παιχνίδια αλλά για λίγο. Από τον Φλεβάρη και ως το τέλος της σεζόν, δεν ήμουν έτοιμος να αγωνιστώ σε ένα μόνο ματς, αυτό απέναντι στην ΑΕΚ. Αυτό γιατί μπήκα αλλαγή κόντρα στον Πανιώνιο και αισθανόμουν πολύ μεγάλη πίεση επειδή λίγες μόνο πριν, είχαν προσπαθήσει να μπουν κλέφτες στο σπίτι μου και ενώ ήταν μέσα η οικογένειά μου. Αυτή τη συγκυρία την πλήρωσα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Μετά ήμουν συνεχώς εκτός αποστολής. Πήγα στον προπονητή και τον ρώτησα τι συμβαίνει. Μου εξήγησε ότι δεν είναι κάτι προσωπικό με μένα. Του απάντησα ότι με βάση τον τρόπο που έκανα προπόνηση άξιζα να είμαι στην ενδεκάδα και όχι εκτός αποστολής. Μου απάντησε ότι συμφωνεί μαζί μου αλλά υπάρχει ένα πλάνο του κλαμπ να πουλήσει τους νέους παίκτες και έτσι έπρεπε να παίζουν. Αυτό το πλάνο όμως αφορούσε εκείνον, όχι εμένα. Του είπα ότι έβλεπα πως όλοι στο κλαμπ προσπαθούσαν να βγάλουν προς τα έξω πως ο Μουνιέ είναι μονίμως τραυματίας και πως δεν μπορεί να βοηθήσει έτσι ώστε το καλοκαίρι να μου ζητήσουν να φύγω. Μου είπε πως δεν είναι έτσι τα πράγματα και πως επειδή τα οικονομικά του συλλόγου δεν ήταν καλά, έπρεπε να πουληθούν κάποιοι νέοι παίκτες. Από την πλευρά μου εξήγησα ότι αν με βάζει να παίζω θα ήταν εύκολο να βρεθεί μία ομάδα για να φύγω το καλοκαίρι. Όταν δεν παίζεις για μεγάλο διάστημα και είσαι 30 χρονών πολλοί αρχίζουν να πιστεύουν πως έχεις καεί και πως δεν μπορείς να βοηθήσεις άλλο. Η σεζόν ολοκληρώθηκε στις 6 Μαΐου και μας κράτησαν ως τις 22 του μήνα για να κάνουν μία ξεχωριστή αξιολόγηση για τον καθέναν.

Εγώ πήγαινα κάθε μέρα και προπονούμουν όσο καλύτερα μπορούσα, θέλοντας να δώσω το καλό παράδειγμα στα νέα παιδιά. Πέρναγαν οι μέρες και κανείς δεν ερχόταν να μου πει τίποτα. Διάβαζα μόνο στον Τύπο ότι θα φύγω. Όλοι έγραφαν ότι δεν είμαι σε καλή κατάσταση παρά το ότι εγώ είχα χάσει μόνο μία εβδομάδα προπονήσεων τους τελευταίους έξι μήνες. Με πήρε τηλέφωνο ο Νταμπίζας στις 22 Μαΐου, μία μέρα πριν φύγω για διακοπές. Τον συνάντησα, λοιπόν, στη Γλυφάδα για καφέ και μου είπε πως η κατάσταση είναι δύσκολη. Πως μίλησε με τον πρόεδρο και πως δεν μπορεί να με κρατήσει εξαιτίας όχι της ποιότητάς μου αλλά του συμβολαίου μου. Μου είπε πως πρέπει να βρω μία ομάδα και να φύγω. Του απάντησα πως δεν θα ήταν εύκολο και πως είχαν την ευκαιρία να με βάλουν να παίξω στα έξι τελευταία ματς που πρακτικά μετά τα επεισόδια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και την αφαίρεση βαθμών, δεν είχε στόχο η ομάδα όμως δεν το έκαναν. Μάλιστα, ο προπονητής τότε μου έλεγε πως με αφήνει εκτός αποστολής από σεβασμό επειδή λέει δεν θα ήταν σωστό από πλευράς του να με αφήνει μονίμως στον πάγκο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα ματς με τον Ατρόμητο που με άφησε εκτός αποστολής και επέλεξε για τη βασική ενδεκάδα έναν νεαρό, τον Αθανασακόπουλο, στον οποίο από εκείνο το σημείο και μετά δεν έδωσε ξανά καμία ευκαιρία. Είπα, μάλιστα, στον Νταμπίζα πως το πλάνο του συλλόγου ήταν ενάντια μόνο σε μένα. Είχαν ένα πλάνο για να δίνουν ευκαιρίες στους νέους παίκτες αλλά έβαζαν κανονικά τον Κάτσε και τον Κουλιμπαλί που θα έφευγαν στο τέλος της σεζόν. Θα προτιμούσα να μου έλεγαν την αλήθεια παρά να έβρισκαν τόσες δικαιολογίες. Εξήγησα λοιπόν, στον Νταμπίζα πως έχω ένα συμβόλαιο που ήταν δύσκολο να αφήσω από τη στιγμή μάλιστα που η οικογένειά μου ήταν καλά στην Ελλάδα.

Επιστρέφουμε λοιπόν από τις διακοπές για τα εργομετρικά. Εγώ δεν έλαβα κανένα μήνυμα, κανείς δεν μου είπε κάτι. Μαθαίνω από τον Τύπο πως εγώ, ο Τζανδάρης, ο Αρμενάκας, ο Οικονόμου και ο Άλτμαν θα προπονούμαστε μόνοι μας. Κανείς δεν σήκωσε το τηλέφωνο να με πάρει να μου το πει. Έκανα την πρώτη προπόνηση έτσι και πήγα στον Νταμπίζα και του εξήγησα πως είμαι έτοιμος να βοηθήσω το κλαμπ αν με βοηθήσει και αυτό. Πως χρειάζεται να προπονούμαι με την υπόλοιπη ομάδα, να πάω στην προετοιμασία και να δείξω στον κόσμο πως είμαι ακόμα ζωντανός. Τότε μου απάντησε πως ο προπονητής δεν θέλει μαζί παίκτες στους οποίους δεν υπολογίζει ενόψει της νέας χρονιάς. Η ομάδα πήγε στην Ολλανδία και εμείς μείναμε πίσω μόνοι μας να προπονούμαστε με τον τεχνικό της Κ19 για δύο μήνες. Τον Σεπτέμβρη μας είπαν ότι θα επιστρέψουμε στις προπονήσεις με την υπόλοιπη ομάδα. Μας είπε μάλιστα, μπροστά σε όλους, ο προπονητής ότι θα είμαστε μέλη του γκρουπ και πως αν δείξουμε πως αξίζουμε να παίξουμε, θα παίξουμε. Ήξερα όμως από την αρχή ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια και το έκανε απλά για να βάλει πίεση τους υπολοίπους για να προσπαθήσουν περισσότερο. Έκανα όλες τις προπονήσεις ως τον Δεκέμβρη και για μένα ήταν καλό τουλάχιστον αυτό. Περίμενα κάτι να γίνει και προσπαθούσα να διατηρούμαι σε καλή κατάσταση. Μιλούσα με άλλους παίκτες στα αποδυτήρια και κανείς δεν καταλάβαινε πως από τη στιγμή που δεν είχε βρεθεί λύση για να φύγω και προπονούμουν καλά, δεν με έβαζαν να παίξω. Άλλωστε, όλοι θυμούνται πως στα πρώτα ματς τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά και ο προπονητής ήταν κοντά στην αποχώρηση. Εγώ πιστεύω ότι ήθελαν να μου δώσουν μία δεύτερη ευκαιρία αλλά δεν το έκαναν από εγωισμό. Πήγα στον προπονητή και του εξήγησα πως είχε την ευκαιρία να με βάλει να παίξω για λίγο, να δείξω τι μπορώ να κάνω. Δεν το έκανε παρά το ότι άλλους που δεν έπαιζαν καλά, δεν τους έβγαζε λεπτό από την ενδεκάδα. Τότε, λοιπόν, αποφάσισα να τον πάρω τηλέφωνο και όχι να του μιλήσω στο γραφείο του. Αυτό διότι στον Παναθηναϊκό όταν κάτι λέγεται στα αποδυτήρια μετά από μία ώρα είναι όλος ο διάλογος γραμμένος στον Τύπο κατά λέξη. Δεν μπορώ πραγματικά να καταλάβω πως γίνεται να συμβαίνει αυτό το πράγμα. 

Τον πήρα, λοιπόν, τηλέφωνο και του είπα ότι σέβομαι την απόφασή του αλλά δεν την αποδέχομαι. Ήταν πριν τον επαναληπτικό με την Παναχαϊκή στο Κύπελλο. Του ζήτησα να με βάλει να παίξω μόνο σε αυτό το ματς, να δείξω ότι είμαι ακόμα ζωντανός. Έτσι θα ήταν πιο εύκολο να βρω μία ομάδα τον Δεκέμβρη και να φύγω. Τότε γελώντας μου απάντησε ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Όλα αυτά γίνονταν γιατί κάποιος στον Παναθηναϊκό έλεγε άσχημα πράγματα για μένα προς τα έξω. Είχε πει πως υπήρχε καλή πρόταση για μένα από την Κύπρο αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Εγώ σε όλη μου την καριέρα έκανα γεμάτες σεζόν εκτός από την περσινή. Μετά αρχίσαμε με την ομάδα να δουλεύουμε πάνω στο να βρούμε μία λύση για να φύγω, βρέθηκε ο Παναιτωλικός και έτσι υπέγραψα το νέο μου συμβόλαιο. Σίγουρα έχασα χρήματα παρά τα όσα έλεγε ο κόσμος. Έχασα χρήματα για να νιώσω και πάλι ποδοσφαιριστής, να προσπαθώ κάθε μέρα και να δίνω τον  καλύτερό μου εαυτό έτσι ώστε να παίξω στο τέλος της εβδομάδας. Να ταξιδεύω με την ομάδα, να μένω με τους συμπαίκτες μου στο ξενοδοχείο. Για έξι μήνες στον Παναθηναϊκό μου στέρησαν το δικαίωμα αυτό. Έχω τεράστιο σεβασμό για τον Παναθηναϊκό, για τον κόσμο. Μέσα όμως στο κλαμπ υπήρξαν άνθρωποι που δεν με σεβάστηκαν».

Αισθάνεσαι πως δεν σε σεβάστηκε ο Νταμπίζας ή ο Δώνης;

«Όλοι μου έδειχναν σεβασμό μπροστά μου, όταν μου μιλούσαν ή όταν συναντιόμασταν. Αλλά από την άλλη το ότι με άφηναν για πολλά παιχνίδια στη σειρά εκτός αποστολής ήταν δείγμα έλλειψης σεβασμού. Δεν είμαι μικρό παιδί, περίμενα καλύτερη επικοινωνία. Όταν υπάρχει ένα πρόβλημα πρέπει να μιλήσεις και να προσπαθήσεις να το λύσεις. Είμαστε άνθρωποι. Δεν τους άρεσα; Δεν έχω πρόβλημα με αυτό, πρέπει όμως να σέβεσαι τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Αυτό είναι το πιο σημαντικό και αυτό χάθηκε. Δεν σεβάστηκαν τον Άντονι ως άνθρωπο. Το να με αφήνει εκτός ομάδας είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Έζησα μία αντίστοιχη κατάσταση και στην Μπολόνια αλλά εκεί ο προπονητής μου είπε από την αρχή όλη την αλήθεια. Στον Παναθηναϊκό δεν ήρθε ποτέ κανείς να μου πει πως δεν με θέλει στην ομάδα, τα διάβαζα όλα στον Τύπο. Εγώ από την πλευρά μου ήμουν πάντα επαγγελματίας. Μπορείτε να ρωτήσετε όποιον θέλετε στην ομάδα, από τους πιο νέους παίκτες μέχρι τους μεγαλύτερους σε ηλικία. Τώρα πλέον όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Ακολουθώ πάντα τον Παναθηναϊκό, έχω πολύ μεγάλο σεβασμό για τον σύλλογο. Όπου συναντώ οπαδούς της ομάδας μου δείχνουν την αγάπη τους. Με ρωτούν γιατί δεν με έβαζε ο προπονητής να παίξω παρά το ότι με χρειαζόταν η ομάδα. Μέσα στον σύλλογο κάποιοι έπαιξαν άσχημα εναντίον μου».

Πολλοί που τον έχουν ζήσει λένε πως ο Νταμπίζας ήταν πολύ αυστηρός και αυτό κάποιες φορές δημιουργούσε προβλήματα. Συμφωνείς;

«Ο Νταμπίζας είναι πολύ αυστηρός και έχει καλές ιδέες. Χρειαζόμασταν την πειθαρχία του μέσα στα αποδυτήρια γιατί είχαμε αρκετούς νέους παίκτες. Παρ’ όλα αυτά, κάποιες στιγμές θα έπρεπε να είναι πιο ευέλικτος. Η θέση του τεχνικού διευθυντή απαιτεί μία ισορροπία ανάμεσα στην αυστηρότητα και στις καλές σχέσεις. Ο Νταμπίζας ήταν πολύ αυστηρός και αυτό απέτρεπε πολλούς από το να πηγαίνουν να μιλούν μαζί του. Είναι νέος σε αυτή τη δουλειά και πιστεύω πως σταδιακά θα μάθει. Σίγουρα πάντως είχε κάποιες καλές στιγμές».

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

Διαβάστε ακόμη…

• Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
• Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
• Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
• Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
• «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός