Φάκελος «Βοτανικός»: Η… πρώτη Διπλή Ανάπλαση και το πάρκινγκ που «μπλόκαρε» το γήπεδο

Το «Όλα Πράσινα» παρουσιάζει το πλήρες χρονικό του γηπεδικού ζητήματος του Παναθηναϊκού από το 1989 και μετά. Στο δεύτερο μέρος, η αρχή της Διπλής Ανάπλασης, ο πρώτος νόμος, οι προσφυγές στο ΣτΕ και το εμπόδιο για την δημιουργία του γηπέδου. Γράφει ο Στέφανος Αλαφάκης.

Το 2006 λοιπόν επινοείται η Διπλή Ανάπλαση. Ένα σχέδιο αναβάθμισης δύο περιοχών, των Αμπελοκήπων και του Βοτανικού. «Χοντρικά», η ιδέα ήταν πως ο Παναθηναϊκός παραχωρεί το γήπεδο της Λεωφόρου, ώστε να δημιουργηθεί χώρος πράσινου, και σε αντάλλαγμα παίρνει γήπεδα (ποδοσφαίρου και μπάσκετ) και εγκαταστάσεις για τον Ερασιτέχνη στην περιοχή του Βοτανικού.

Ο χώρος στον οποίον προβλεπόταν να χτιστεί το γήπεδο ήταν μέρος ενός οικοπέδου της ΕΤΜΑ, έκτασης 100 στρεμμάτων. Οικόπεδο το οποίο δεν απαλλοτρίωσε ο Δήμος αλλά αγόρασε σε σχεδόν ίδια τιμή ο Βωβός. Μέσω της εταιρίας του μάλιστα, μεταβίβασε στον Δήμο Αθηναίων τα 56.8 στρέμματα από αυτά, ενώ στα υπόλοιπα 43.2 σκόπευε να χτίσει εμπορικό κέντρο.

Ως αντάλλαγμα για την δωρεά αυτή, ο Βωβός θα μπορούσε να χτίσει -στην έκταση που κράτησε- το εμπορικό με διπλάσιο συντελεστή δόμησης. Το πρώτο πρόβλημα λοιπόν είναι πως με βάση το Άρθρο 8 του Νόμου 1337/83 (του Τρίτση), «Οι ιδιοκτησίες: α) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο για πρώτη φορά ή β) στις οποίες επεκτείνεται το πολεοδομικό σχέδιο ή γ) που εντάσσονται στο πολεοδομικό σχέδιο και βρίσκονται εκτός των ορίων των οικισμών προ του 1923 ή των οικισμών με πληθυσμό μέχρι δύο χιλιάδες (2.000) κατοίκους υποχρεούνται να συμμετάσχουν με εισφορά γης στη δημιουργία των απαραίτητων κοινόχρηστων χώρων και γενικά στην ικανοποίηση κοινωφελών χρήσεων και σκοπών κατά τις επόμενες διατάξεις».

Στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου προσδιορίζεται και το ποσοστό της υποχρεωτικής εισφοράς, το οποίο ανέρχεται σε 50% για τμήμα ιδιοκτησίας πάνω από 10.000 τετραγωνικά μέτρα. Το διάταγμα του κ. Μάνου το 1991 χαρακτήρισε τον Ελαιώνα ως ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ υπό εξυγίανση, με τους συντελεστές εισφοράς να μειώνονται, όμως το 1995 ο κ. Λαλιώτης το αναθεώρησε πλήρως, με αποτέλεσμα να επανέλθουν οι προηγούμενοι συντελεστές.

Υπήρξε λοιπόν αύξηση του συντελεστή δόμησης, προς όφελος του Βωβού και του εμπορικού, παρ’ότι ο ίδιος ήταν υποχρεωμένος βάσει νόμου να παραχωρήσει την έκταση που έδωσε στον Δήμο.

Στο μεταξύ στις 30 Αυγούστου του 2005 είχε υπογραφεί μνημόνιο συνεργασίας (αντίστοιχο με το «σημερινό»), ανάμεσα σε Δήμο Αθηναίων, ΠΑΕ, Ερασιτέχνη και την Εταιρία Ειδικού Σκοπού, η οποία είχε μοναδικούς εταίρους τον Δήμο Αθηναίων και την Εθνική Τράπεζα, που θα χρηματοδοτούσε το έργο.

Το αρχικό σχέδιο Δήμου προέβλεπε δημιουργία ποδοσφαιρικού γηπέδου έως 40.000, το οποίο ο Παναθηναϊκός θα μίσθωνε για 49 χρόνια, καταβάλλοντας το ποσό των 3.3 εκ. ευρώ ετησίως για τα πρώτα 20 χρόνια, καθώς επίσης και ετήσιο μίσθωμα που θα πληρώνει η ΠΑΕ για όλο το διάστημα των 49 ετών, βάσει των χρήσεων που παραχωρούνται.

Το 2006 εκδίδεται και ο Νόμος 3481/2006, ο οποίος στο Άρθρο 12 ορίζει τα της Διπλής Ανάπλασης. Την ίδια χρονιά, στις 9 Οκτωβρίου, υπογράφεται η πρώτη σύμβαση ανάμεσα σε Δήμο Αθηναίων και ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Στις 15 Ιουνίου του 2007 υπέγραψε με τον Δήμο και ο Ερασιτέχνης (μετά την σύμβαση ΠΑΕ – Δήμου, παρ’ότι ο Ερασιτέχνης είναι αυτός που έχει την χρήση της Λεωφόρου και άρα είναι ο βασικός εμπλεκόμενος). Η σύμβαση αυτή προέβλεπε τα εξής:

-Το γήπεδο θα χτιστεί σε γη που ανήκει στον Δήμο Αθηναίων και συγκεκριμένα: τα 75 στρέμματα θα τα αγοράσει από την Εθνική Τράπεζα έναντι 20.3 εκ. ευρώ, με το τίμημα της αγοράς να αποπληρώνεται από τον Δήμο μέσω δανείου, ενώ τα υπόλοιπα στρέμματα είναι αυτά που έδωσε ο Βωβός.

-Με την τελευταία χρονικά σύμβαση (15/6/2007) καταργείται ο διεθνής διαγωνισμός για τον κατασκευαστή και τον χρηματοδότη του γηπέδου και η ΠΑΕ καλείται να επιλέξει μόνη της.

-Με την τελευταία χρονικά σύμβαση (15/6/2007) υπεύθυνοι για τις όποιες καθυστερήσεις του όλου έργου καθίστανται ο Δήμος Αθηναίων και η ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Ο νόμος προέβλεπε δημιουργία ποδοσφαιρικού γηπέδου έως 40.000 θέσεις, κλειστό γήπεδο μπάσκετ και βόλεϊ (σε 2η φάση), πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, αθλητικές εγκαταστάσεις για όλα τα τμήματα του Ερασιτέχνη, πολυλειτουργικό δημοτικό κτήριο, χώρους στάθμευσης και χώρους κοινόχρηστου πράσινου.

Όπως ήταν… μάλλον αναμενόμενο, κατατέθηκαν προσφυγές στο ΣτΕ, λόγω της τσιμεντοποίησης μιας περιοχής όπου κανονικά δεν επιτρεπόταν το χτίσιμο αλλά και του διπλασιασμού του συντελεστή δόμησης για το εμπορικό κέντρο. Η απόφαση του ΣτΕ, το 2009, έκρινε ως συνταγματικές τις νέες αθλητικές εγκαταστάσεις, με το προβλεπόμενο ποσοστό των εμπορικών τους και τους χώρους στάθμευσης.

Ωστόσο, όλα όσα ΔΕΝ είναι συμπληρωματικά των αθλητικών εγκαταστάσεων, δηλαδή το εμπορικό κέντρο και το πολυλειτουργικό κτήριο του Δήμου, κρίθηκαν ως αντίθετα στο Άρθρο 24 του Συντάγματος.

Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν, το γήπεδο και οι εγκαταστάσεις του Παναθηναϊκού είχαν το «πράσινο φως» για να προχωρήσουν, όχι όμως και το εμπορικό κέντρο και το κτήριο του Δήμου. Παράλληλα, οικοδομική άδεια για το γήπεδο είχε εκδοθεί από το καλοκαίρι, η κατασκευή του όμως δεν ξεκίνησε ποτέ.

Ποιο ήταν λοιπόν το πρόβλημα; Το… πάρκινγκ! Για να χτιστεί το γήπεδο, απαιτούνται 1.500 θέσεις στάθμευσης. Από αυτές, οι 500 θα βρίσκονταν υπογείως του γηπέδου. Όσον αφορά τις υπόλοιπες, είχε προβλεφθεί να συμπεριλαμβάνονται οι 500 στο εμπορικό κέντρο των 70.000 τετραγωνικών και οι 500 στον πολυχώρο των 45.000 τετραγωνικών του Δήμου!

Εν ολίγοις, το γήπεδο δεν αντέκρουε μεν στο Σύνταγμα, παρά τις προσφυγές, όμως για να χτιστεί έπρεπε να προχωρήσουν το εμπορικό και το κτήριο του Δήμου (λόγω των απαραίτητων θέσεων στάθμευσης), τα οποία όμως είχαν κριθεί από το ΣτΕ αντισυνταγματικά!

Δείτε ΕΔΩ το πρώτο μέρος του αφιερώματος.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Το χρονοδιάγραμμα για την άφιξη του Σάντσες στην Ελλάδα!
• Σπουδαία διάκριση για Χουάντσο στην Ισπανία! (pic)
• Παναθηναϊκός: «Λιώνει» στη δουλειά ο Χολμς! (vid)
• Παναθηναϊκός: «Μποναμάς» εκατομμυρίων στα ταμεία! – Τι διεκδικεί ακόμα
• Παναθηναϊκός: Η αντίδραση του κόσμου στη νέα προσπάθεια για επιστροφή!