Ποδόσφαιρο
Διούδης: «Ο κόσμος… ψοφάει για κουτσομπολιό – Θα μείνω μέχρι να πάρω τίτλο!»
Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης, ο Σωκράτης Διούδης αναφέρθηκε σε πληθώρα ζητημάτων που αφορούν τον Παναθηναϊκό και απάντησε ξεκάθαρα σε όσους τον κατηγορούν.
Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα
Αναλυτικά τα όσα είπε στο sport24.gr:
-Ας ξεκινήσουμε από τα πιο “σκληρά”. Πόσο και πως επηρέασε όλη την ομάδα η περσινή χρονιά; Ήταν η πιο περίεργη και η πιο δύσκολη σεζόν;
“Όχι, η πιο περίεργη ήταν η πρώτη σεζόν μου στην ομάδα (σ.σ. 2017/18) που αντιμετωπίζαμε οικονομικά προβλήματα. Και ήταν μία γενικότερη κατάσταση λίγο πρωτόγνωρη, ειδικά για Παναθηναϊκό. Για μένα βέβαια δεν ήταν, γιατί το είχα ξαναζήσει, αλλά για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο ήταν πολύ δύσκολη κατάσταση. Πέρσι δεν είχαμε βεβαίως οικονομικά προβλήματα, ήταν όμως πολύ περίεργη χρονιά αγωνιστικά. Δεν πετύχαμε κανέναν απολύτως στόχο μας, δεν πιάσαμε καθόλου καλή απόδοση… Γενικώς ήταν μία χρονιά η οποία θα θέλαμε να την ξεχάσουμε και να μην εμφανιστούμε ποτέ ξανά έτσι”.
-Τι έφταιξε όμως για όλο αυτό το περσινό; Ξεκίνησε στραβά από το καλοκαίρι, με λάθος “θεμέλια”;
“Η αλήθεια είναι πως μετά από μία περίοδο, όπου είχαμε έναν σταθερό κορμό και μία πολύ σταθερή ομάδα, άλλαξαν πολλά πράγματα το περασμένο καλοκαίρι. Κι όσον αφορά τους παίκτες κι όσον αφορά τον προπονητή, τον κ. Πογιάτος, ο οποίος είχε μία εντελώς διαφορετική φιλοσοφία και προερχόταν από μία χώρα πολύ διαφορετική σε σχέση με την Ελλάδα. Θεωρώ πως κι εκείνος δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί γρήγορα και δεν μπόρεσε να περάσει και να βγάλει τις ιδέες του στην ομάδα.
Δεν είχε και τον χρόνο, αν θέλετε, διότι ξεκινήσαμε πολύ άσχημα. Κι όταν έρχεται από τόσο νωρίς μία αλλαγή προπονητή κι απ’ την αρχή κυνηγάς τους αντιπάλους σου, είναι πολύ δύσκολο να επανέλθεις. Για μία περίοδο βάλαμε μπροστά μόνο το αποτέλεσμα με οποιοδήποτε κόστος, όμως αυτό το βρήκαμε μπροστά μας στην πορεία γιατί όντως, δεν είχαμε βάλει σωστά ‘θεμέλια’ για να έχουμε ένα ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο”.
Έπρεπε να έχουν μείνει όλα αυτά στα αποδυτήρια
-Πάμε λίγο και στους επτά μήνες που περάσατε ως ομάδα με τον Λάζλο Μπόλονι. Έχουν γραφτεί, ειπωθεί, καταγραφεί πάρα πολλά. Με πιο “καθαρό” μυαλό πλέον πως θα την χαρακτήριζες αυτή την περίοδο;
“Αρχικά θα προτιμούσα, όλα αυτά που είχαν γραφτεί και βγει προς τα έξω στον κόσμο, να μην έχουν βγει ποτέ. Έγιναν όντως πολλά πράγματα μέσα στην ομάδα, τα οποία όμως θα έπρεπε να έχουν μείνει στα αποδυτήρια και να μην βγουν προς τα έξω. Γιατί αυτό έκανε μόνο κακό στη συνέχεια και στον σύλλογο και σε εμάς τους ποδοσφαιριστές.
Ο κ. Μπόλονι ήρθε σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για την ομάδα, όπου προερχόμασταν από πολύ άσχημα αποτελέσματα και γκρίνια. Βρισκόμασταν πολύ κάτω στη βαθμολογία και θέλαμε αποτελέσματα. Τα καταφέραμε για ένα μεγάλο διάστημα, όμως δεν είχαμε σωστές βάσεις στο ποδοσφαιρικό κομμάτι.
Δεν είχαμε αγωνιστικό στυλ και ταυτότητα και στη συνέχεια που έπρεπε να δημιουργήσουμε περισσότερο και να συνεχίσουμε τα θετικά αποτελέσματα, δεν το καταφέραμε. Γιατί δεν παίζαμε ποτέ με έναν τρόπο που θα μας επέτρεπε να αναδείξουμε τις ικανότητές μας και με ένα στυλ ποδοσφαίρου που πρέπει κι αξίζει να παίζει ο Παναθηναϊκός σαν μεγάλη ομάδα”.
-Μετά την περσινή αποκαρδιωτική εικόνα και πορεία, ξεκινάει με μεγαλύτερο “βάρος” στους ώμους η εφετινή χρονιά;
“Προσωπικά δεν το σκέφτομαι ποτέ έτσι. Η περσινή χρονιά ανήκει πλέον στο παρελθόν. Δεν καταφέραμε να πετύχουμε κανέναν απ’ τους στόχους μας και είμαστε πολύ στεναχωρημένοι γι’ αυτό. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι δεν προσφέρουμε χαρά στον κόσμο μας, ο οποίος έχει πολλά χρόνια να χαρεί με κάποια ευρωπαϊκή πορεία ή έναν τίτλο, αλλά και για εμάς τους ίδιους δεν είναι ωραίο να αγωνιζόμαστε σε έναν Παναθηναϊκό που είναι πέμπτος και παλεύει για να βγει στην Ευρώπη.
Θέλουμε διεκδικούμε τίτλους, οπότε όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο και για εμάς όλο αυτό. Κάθε νέα σεζόν για μένα ξεκινάει από νέες βάσεις και δεδομένα και στοχεύουμε πολύ ψηλότερα φέτος. Θέλουμε να κάνουμε κάτι πολύ, πολύ καλύτερο”.
Το νέο τεχνικό τιμ θέλει να αποβάλλει τα περσινά προβλήματα
-Με βάση τη δουλειά που έχει γίνει από τις 28 Ιουνίου και μετά πως αφουγκράζεσαι τη νέα κατάσταση στον Παναθηναϊκό; Και με το νέο τεχνικό τιμ και με κάποια νέα παιδιά που μπήκαν στο ρόστερ; Σου βγάζει καλύτερη προδιάθεση όλο αυτό;
“Προσπαθώ πάντα ως άνθρωπος, να είμαι συγκρατημένος και στα θετικά και στα αρνητικά. Βλέπω ότι το νέο τεχνικό τιμ έχει έρθει πολύ “διαβασμένο”, γνωρίζει καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε την περσινή σεζόν και θέλει να τα αποβάλλει από την ομάδα. Ο προπονητής προσπαθεί να δουλέψει με τη δική του φιλοσοφία και να μας περάσει κάποια πράγματα που θέλει να τα βγάλουμε στον αγωνιστικό χώρο.
Όμως ακόμη είναι πολύ νωρίς για να μπορούμε να βγάλουμε συμπεράσματα και να αφομοιώσουμε απόλυτα τις ιδέες του. Το είδαμε αυτό και στα δύο πρώτα φιλικά που δώσαμε, όπου δεν μπορέσαμε να επιβάλλουμε το ρυθμό μας και δεν μπορέσαμε ακόμα να βγάλουμε στο γήπεδο τα πράγματα που ζητάει ο προπονητής. Όμως η δουλειά που γίνεται είναι στο σωστό δρόμο και θα καταφέρουμε να βελτιωθούμε πάρα πολύ στη συνέχεια…”.
-Ο Παναθηναϊκός η μοναδική απ’ τις μεγάλες ομάδες που έχει τέσσερις Έλληνες τερματοφύλακες στο ρόστερ του. Εσύ ως μεγαλύτερος πως δουλεύεις με αυτά τα παιδιά, τι τα συμβουλεύεις;
“Είναι όντως πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι είμαστε όλοι οι γκολκίπερς Έλληνες. Τα υπόλοιπα παιδιά μάλιστα είναι κι απ’ την Ακαδημία του Παναθηναϊκού κι αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό. Πάντα στις μεγάλες πορείες που έκαναν οι ελληνικές ομάδες, είχαν ως βάση τους Έλληνες. Για μένα είναι καθοριστικό όλο αυτό. Και ειδικά για το κομμάτι των τερματοφυλάκων, όλοι μας έχουμε αποδείξει ότι αξίζουμε να είμαστε στον Παναθηναϊκό.
Προσωπικά θεωρώ ότι έχω κάνει καλές χρονιές κι έχω καταφέρει να σταθεροποιήσω την απόδοσή μου και να καθιερωθώ στην ομάδα. Όμως και τα νέα παιδιά που έρχονται από πίσω, βλέπω ότι βελτιώνονται πάρα πολύ χρόνο με το χρόνο. Είναι όλοι τους πολύ εργατικοί κι εγώ αυτό που προσπαθώ να κάνω απ’ τη μεριά μου, είναι να δίνω το παράδειγμα. Όσες συμβουλές και να δώσεις, οι νεότεροι ακολουθούν αυτό που βλέπουν. Γι’ αυτό όσο περισσότερο δουλεύω εγώ και δείχνω ζήλο στην προπόνηση, εκείνοι ακολουθούν…”.
Μας έλειψε πάρα πολύ ο Κουρμπέλης
-Από τον Δεκέμβριο και μετά, κουβάλησες κι ένα επιπλέον “βάρος”: Το περιβραχιόνιο του αρχηγού του Παναθηναϊκού. Σας έλλειψε πολύ ο Κουρμπέλης πέρσι;
“Πάρα πολύ. Πάρα πολύ! Σε πολλά κομμάτια. Αγωνιστικά είναι βαρόμετρο για την ομάδα μας και το είχε αποδείξει τα προηγούμενα χρόνια. Είναι ο συνδετικός κρίκος της άμυνας με τη μεσαία γραμμή και προσφέρει ισορροπία στην ομάδα. Κι έχει αποδείξει ότι η παρουσία του είναι καταλυτική. Όμως μας έλειψε πολύ κι εκτός αγώνων, στα αποδυτήρια. Ειδικά την περσινή χρονιά, όπου είχαμε πολλά ξένα παιδιά, είναι πολύ πιο δύσκολο το κομμάτι των αποδυτηρίων και το να δώσεις σε όλους τους παίκτες να καταλάβουν σε πόσο μεγάλη ομάδα παίζουν. Να τους κρατάς ενωμένους…
Όλο αυτό όντως το ένιωσα να πέφτει πολύ πάνω μου και προσπάθησα να το διαχειριστώ αρκετά καλά. Όμως ο Δημήτρης είναι χρόνια αρχηγός της ομάδας, είναι ένα παιδί που το σέβονται και το αγαπούν όλοι και σ’ αυτό το κομμάτι θα έδινε μεγάλη βοήθεια. Προσπάθησε να είναι όσο πιο κοντά μας γίνεται, όμως με το πρόβλημα που είχε και τον κρατούσε μακριά απ’ τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας είναι πάντα πιο δύσκολο όλο αυτό…”.
-Πως είναι τώρα; Πως τον βλέπεις; Μετράει αντίστροφα πλέον;
“Ναι! Τον βλέπω ότι πηγαίνει αρκετά καλά. Σίγουρα είναι ευαίσθητο το θέμα που είχε και πρέπει να επανέλθει με προσοχή. Θέλει υπομονή και ηρεμία. Κι αφού έχει μείνει τόσο καιρό εκτός, θα πρέπει να πάει όσο πιο προσεκτικά γίνεται γιατί τον χρειαζόμαστε και τον περιμένουμε!”.
Στην Ελλάδα είμαστε… πρωταθλητές στα “παρασκήνια”
-Η περσινή σεζόν σε ορισμένα σημεία της, είχε κι έξτρα πίεση για σένα. Διότι υπήρξαν κατά καιρούς διάφορες ανοησίες που λέγονταν ή γράφονταν δεξιά κι αριστερά δίκην “κουτσομπολιού” γύρω από το πρόβλημα που είχες με τη μέση σου, ενώ την ίδια ώρα εσύ τραβούσες το βάσανό σου και τον πόνο σου. Ειλικρινά, πόσο κουραστικό είναι αυτό το πράγμα;
“Δεν τα διαβάζω και δεν ασχολούμαι… Τι να κάνω, να κάτσω να ασχοληθώ με τον καθένα που λέει τα δικά του; Δεν τα διαβάζω, γιατί ξέρω ότι στην Ελλάδα είμαστε… πρωταθλητές στα ‘παρασκήνια’, όλοι τα… γνωρίζουν όλα κι ο κόσμος ‘ψοφάει’ για κουτσομπολιό περισσότερο απ’ την ουσία του πράγματος…”.
-Θες να μιλήσουμε λίγο γι’ αυτό το πρόβλημα στη μέση;
“Πέρσι όντως ταλαιπωρήθηκα για ένα μεγάλο διάστημα. Προσωπικά μέχρι τότε δεν είχα –δόξα τω Θεώ- κανένα θέμα τραυματισμού στην καριέρα μου, ούτε κάποιο ζήτημα με τη μέση. Ήμουν στην Εθνική ομάδα και με έπιασε όλο αυτό πριν από έναν αγώνα στο Καραϊσκάκη. Εκεί με έπιασε ένα ξαφνικό “επεισόδιο” με τη μέση μου, το οποίο προσπάθησα να το διαχειριστώ. Έκανα αγώνα δρόμου για να προλάβω το παιχνίδι. Εντέλει τα κατάφερα, αλλά με πάρα πολύ μεγάλους πόνους. Δεν θα το ξεχάσω αυτό το παιχνίδι, διότι στο τέλος βγήκα κλαίγοντας από τον αγωνιστικό χώρο, απ’ τον πόνο που είχα.
Κάναμε όλες τις εξετάσεις που έπρεπε, πήρα πολλές συμβουλές και δεν έχω κάτι πολύ σοβαρό. Έχω μία κήλη στη μέση μου, όπως και το… 90% των ανθρώπων, απλώς εμένα με επιβαρύνει περισσότερο λόγω της δουλειάς μου και της θέσης μου. Όλο αυτό απαιτεί συγκεκριμένο ασκησεολόγιο, ενώ το ιδανικό θα ήταν για ένα διάστημα να μείνω έξω για να ξεκουραστώ, όσο θα ακολουθώ αυτό το πρόγραμμα. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει τότε, γιατί η ομάδα με χρειαζόταν εκείνο το διάστημα. Ήταν η περίοδος που κάναμε το σερί νικών, χωρίς να δεχθούμε γκολ, που μας ανέβασαν στη βαθμολογία και δεν θα μπορούσα να λείψω. Θα ήταν ότι χειρότερο για μένα, να μην είμαι εκεί…”.
-Σ’ αυτό το διάλειμμα των 45 ημερών μέχρι να ξεκινήσετε πάλι προπονήσεις, ηρέμησε αυτό το πράγμα στη μέση;
“Ναι, όπως με βλέπεις είμαι φουλ, με διπλές προπονήσεις σε πολύ μεγάλη ένταση. Ήθελα λίγες μέρες ξεκούραση, όμως έριξα και πολύ δουλειά, με συγκεκριμένο ασκησεολόγιο για να δυναμώσω την περιοχή. Δεν είναι κάτι που δεν θα με… ξαναπιάσει ποτέ. Είναι κάτι που μπορεί να με πιάσει ξανά, όπως θα έπιανε τον οποιονδήποτε. Απλά ήταν μεγάλη η επιβάρυνση που δέχθηκα εκείνο το διάστημα, που η ομάδα με χρειαζόταν και δεν μπορούσα να μείνω έξω για να το διαχειριστώ διαφορετικά και παίζαμε παιχνίδια Τετάρτη-Κυριακή.
Θυμάμαι τον προπονητή να με ρωτάει συνεχώς “πως είσαι; Θα είσαι καλά; Θα προλάβεις; Σε χρειάζομαι στο ματς”. Δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο εγώ εκείνη τη στιγμή. Κι όμως όλο αυτό ξεκίνησε μία διαδικασία να σκέφτονται πολλοί ότι έχω σοβαρό πρόβλημα. Όμως δόξα τω Θεώ, νιώθω πολύ δυνατός και πολύ καλά τώρα. Κι ελπίζω με το πρόγραμμα που ακολουθώ να μην έχω κάποιο θέμα μέσα στη χρονιά και να είμαι απόλυτα υγιής για να βοηθάω την ομάδα”.
Απωθημένο, ένας τίτλος με τον Παναθηναϊκό
-Αν σου έλεγα να βάλεις έναν-δύο στόχους για φέτος, τι θα μου απαντούσες; Τι θα ήθελες να πετύχεις φέτος με την ομάδα;
“Πάντα σαν ποδοσφαιριστής έβαζα σε πρώτη μοίρα την ομάδα μου. Γιατί μέσα απ’ την ομάδα μπορώ να διακριθώ κι εγώ. Όσο καλή χρονιά κι αν έκανα πέρσι, ο Παναθηναϊκός δεν κέρδισε τίποτα, δεν κατάφερε κάτι. Οπότε και για μένα είναι μία σεζόν που δεν άφησε καθόλου θετικό πρόσημο. Αυτό που θέλω πρώτα απ’ όλα είναι να είμαι υγιής, να είμαστε όλοι στην ομάδα υγιείς. Και από εκεί και πέρα, ο στόχος μου είναι να κατακτήσω κάποιον τίτλο.
Δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό βραχυπρόθεσμα, γιατί σίγουρα μετά την περσινή σεζόν έχουμε πάρα πολλά πράγματα να φτιάξουμε και επιβάλλεται να πάμε βήμα-βήμα. Οι αντίπαλοί μας έχουν δυναμώσει και θα είναι ακόμη πιο ανταγωνιστικό το νέο πρωτάθλημα. Όμως προσωπικά αυτός είναι ο στόχος μου. Να κατακτήσω έναν τίτλο με τον Παναθηναϊκό. Είμαι πολλά χρόνια στην ομάδα και μπορώ να σου πω ότι το έχω σαν… απωθημένο. Θέλω να μείνω εδώ όσον καιρό χρειαστεί για να κατακτήσω κάποιον τίτλο”.
-Είναι πάντα ένα “θέμα” στον Παναθηναϊκό κι αυτά τα “μπρος-πίσω”. Δεν έχει σταθερότητα σαν ομάδα, ένα κεντρικό πλάνο το οποίο να ακολουθήσει σταθερά για χρόνια…
“Το χειρότερο σ’ αυτό το κομμάτι, είναι ότι υπάρχει μία… μιζέρια στην ατμόσφαιρα. Και αυτό σε μία μεγάλη ομάδα διογκώνεται και δεν κάνει καλό σε κανέναν. Γιατί οι παίκτες αγωνίζονται με μεγαλύτερη πίεση, γιατί ο κόσμος κουράζεται πολύ πιο γρήγορα και μετά την πρώτη αποτυχία απομακρύνεται. Είναι απόλυτα λογικό αυτό…
Όμως νομίζω ότι η έλλειψη σταθερότητας, σε πλάνο και σε ανταγωνιστικότητα -γιατί κακά τα ψέματα, είμαστε αν όχι η μεγαλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, σίγουρα η μία απ’ τις δύο και δεν βρισκόμαστε στο επίπεδο που πρέπει να βρισκόμαστε- μας πηγαίνει πίσω. Τα βήματα πρέπει να είναι σταθερά προς μία σωστή κατεύθυνση. Αυτή την κατεύθυνση δεν θα τη δώσω βεβαίως εγώ, όμως αυτή είναι η γνώμη μου. ότι το κλαμπ πρέπει να ακολουθεί μία σταθερή κατεύθυνση ανεξάρτητα με το τι γίνεται τριγύρω”.
Διαβάστε ακόμη…
- Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
- Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
- Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
- Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
- «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός