«Αναγκασμένος» να παίξει μαζί τους, επιβεβλημένο να τους εξελίξει!

Ο Παναθηναϊκός έχει εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα Play-Offs σε μία περίοδο που δεν έχει κανένα στόχο και αξιοποιεί τους παίκτες από την ακαδημία. Ποιες είναι οι επόμενες κινήσεις που πρέπει να γίνουν προκειμένου αυτοί οι παίκτες να αποτελέσουν τη ραχοκοκαλιά του τα επόμενα χρόνια; Το olaprasina1908.gr αναλύει.

Οι «πράσινοι», πριν το ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, είχαν δεχθεί μόλις 4 γκολ στη διάρκεια των Play-Offs. Μάλιστα, είναι εντυπωσιακό το νούμερο, αν αναλογιστεί κανείς πως από την ομάδα έχουν αποχωρήσει όλα τα δεξιά μπακ (Γιόχανσον, Αποστολάκης, Βαγιανίδης), ο βασικός αριστερός μπακ (Ινσούα), ο ένας εκ των δύο κεντρικών χαφ (Δώνης) και είναι τραυματίας ο ένας εκ των δύο κεντρικών αμυντικών (Πούγγουρας).

Το πλέον θετικό, βέβαια, δεν είναι το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός δεν δέχεται γκολ, εξαιρούμενου του αθηναϊκού ντέρμπι. Θα ήταν θετικό αν υπήρχε κάποιος στόχος, οπότε στο «Τριφύλλι» θα είχαν το δικαίωμα να νιώθουν ανακούφιση για την εξαιρετική δουλειά που γίνεται στην αμυντική λειτουργία. Με δεδομένο, όμως, πως ο αγωνιστικός στόχος εκλείπει, ελέω της ευρωπαϊκής τιμωρίας, ο στόχος για τον Παναθηναϊκό είναι εσωτερικός και δεν είναι άλλος από την ανάδειξη των παιδιών από την ακαδημία του συλλόγου.

Υπάρχει η πρώτη ύλη

Την τελευταία διετία ο Παναθηναϊκός έχει δει έντεκα παίκτες από την ακαδημία του να κάνουν το ντεμπούτο τους. Παράλληλα, υπήρχαν άλλοι παίκτες που είχαν δοκιμαστεί στο παρελθόν και στην εποχή του Γιώργου Δώνη στον πάγκο της ομάδας έγιναν βασικοί και εν πολλοίς αναντικατάστατοι.

Ο Χατζηγιοβάνης, για παράδειγμα, έχει την ικανότητα να παίξει στο ένας εναντίον ενός, να μπει στην περιοχή, να ντριμπλάρει. Ο Μπουζούκης μπορεί με την κάθετή του μπαλιά να κόψει την αντίπαλη άμυνα στα δύο. Ο Χριστογέωργος δεν έδειξε κάτι ιδιαίτερο στο ντεμπούτο του κόντρα στον Άρη, αποτελεί όμως ένα παιδί με ικανότητες. Ο Αλεξανδρόπουλος έχει εντυπωσιακή επιτάχυνση με τη μπάλα για παιδί που παίζει στα χαφ, ενώ οι πάσες του, μακρινές και κοντινές, σου δίνουν την αίσθηση ότι προέρχονται από παίκτη που αγωνίζεται χρόνια σε υψηλό επίπεδο. Οι σέντρες του Ζαγαρίτη θυμίζουν παλιές καλές Παναθηναϊκές εποχές, ενώ η σιγουριά του Θεοχάρη όταν παίζει στη φυσική του θέση είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.

Όλα αυτά καταδεικνύουν κάτι πολύ βασικό: ο Παναθηναϊκός έχει ήδη στα χέρια του την πρώτη ύλη. Έχει τη δυνατότητα να βάλει τα θεμέλια προκειμένου να χτίσει την ομάδα του μέλλοντος, τόσο για τον ίδιο, όσο και για την Εθνική Ελλάδος.

Μόνο ο ίδιος μπορεί να τους αξιοποιήσει

Η νέα σεζόν που έρχεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο έχει τις ιδιαιτερότητές της. Σε χρονιά που έρχονται οι εκλογές της ΕΠΟ, είναι δεδομένο πως έχουν δημιουργηθεί ήδη «πόλοι», με φόντο το… κουμάντο στα κοινά. Ήδη ο Ολυμπιακός ψάχνει «συμπαίκτες», γι’ αυτό και προχωράει σε μεταγραφές που δεν έχει ανάγκη, όπως ο Νικολιάς από τον ΠΑΣ Γιάννινα που ανέβηκε στην Superleague 1, ο Κρίστινσον από τη Λάρισα (την ίδια μέρα που έγινε η μεταγραφή, ο Μαρτίνς έκανε δηλώσεις υπέρ του νεαρού Τζολάκη), ενώ απέκτησε και τον Ματέο Γκαρσία προκειμένου να τον παραχωρήσει δανεικό στον Άρη. Ο ΠΑΟΚ είχε δημιουργήσει ήδη τις προϋποθέσεις από τα προηγούμενα χρόνια και θέλει να ακολουθήσει στα ίδια μονοπάτια που περπατά τη δεδομένη χρονική στιγμή ο Ολυμπιακός.

Με αυτά τα δεδομένα, σε ποια ομάδα θα μπορούσε να δώσει ο Παναθηναϊκός κάποιους νεαρούς παίκτες, προκειμένου να έχουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής; Σχεδόν σε καμία. Μόνο ο ΟΦΗ θα μπορούσε να είναι μία τέτοια ομάδα. Δεδομένου του παρελθόντος, όμως, που υπάρχει με την κρητική ομάδα, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός, είναι να δημιουργήσει νέες «σκιές» γύρω από τον ίδιο.

Ο Παναθηναϊκός πρακτικά είναι «καταδικασμένος» να παίξει με αυτούς τους παίκτες. Πού θα αξιοποιηθεί, δηλαδή, καλύτερα ο Αλεξανδρόπουλος για παράδειγμα, αν δεν είναι σε ένα οικείο περιβάλλον, με ανταγωνισμό και μεγάλο βάρος φανέλας;

Επιβεβλημένη η εξέλιξη τους

Την τελευταία διετία, όταν και η «κάνουλα» με τα χρήματα έκλεισε οριστικά από τον Γιάννη Αλαφούζο, ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να παίξει με τους παίκτες από τις ακαδημίες. Ο Γιώργος Δώνης προσπάθησε να αξιοποιήσει το ταλέντο των νεαρών παικτών και παράλληλα να επαναφέρει το «Τριφύλλι» σε μία θέση φυσιολογική, αναλογικά με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, μα κυρίως να επαναφέρει το σεβασμό που αρμόζει στην ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός θα τερματίσει στην 4^η θέση, όμως η αξιοποίηση των νεαρών παικτών δεν ολοκληρώθηκε. Οι νέοι παίκτες δεν εξελίχθηκαν. Οι δύο παίκτες που χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο την τελευταία διετία δεν εξέλιξαν επί της ουσίας το παιχνίδι τους. Ο Χατζηγιοβάνης ναι μεν είναι ένα αυθεντικό ταλέντο, ικανό να κάνει τη διαφορά στα εξτρέμ, όμως δεν εξέλιξε το παιχνίδι. Δεν έβαλε περισσότερες «πινελιές». Ο Μπουζούκης βρέθηκε σε ανάλογη, ίσως και χειρότερη μοίρα, μιας και ελέω της παρουσίας του Γκίας Ζαχίντ στην ενδεκάδα, μετατοπίστηκε στο δεξί «φτερό», σε ένα χώρο που δεν μπορούσε να στηρίξει ο νεαρός, δεδομένου πως είναι ένα γνήσιο «10αρι».

Ο πρακτικός στόχος, λοιπόν, για τον Παναθηναϊκό δεν είναι άλλος από την εξέλιξη των παικτών. Αυτό δεν συνεπάγεται πως θα πάρουν παιχνίδια και μετά θα εξελιχθούν. Πρώτα θα δουλέψουν ο καθένας ατομικά και όλοι μαζί συλλογικά και έπειτα θα αγωνιστούν. Σκεφτείτε το παράδειγμα του Αχιλλέα Πούγγουρα. Πέρυσι αγωνίστηκε ελάχιστα έως καθόλου. Το καλοκαίρι δούλεψε στην αρχή μόνος του, μπήκε στη συνέχεια στην προετοιμασία της ομάδας και αφού απέδειξε στις προπονήσεις πως βρίσκεται σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα και έγινε βασικός και αναντικατάστατος.

Εκεί «κολλάει» ο Πογιάτος

Ο Παναθηναϊκός γνωρίζει πως μπορεί φέτος να τελείωσε το «βάσανο» του ευρωπαϊκού αποκλεισμού, γνωρίζει όμως ότι δεν πατά ακόμα γερά στα πόδια του για να θέσει ως στόχο να φτάσει σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Καλώς ή κακώς, θα μπορέσει και του χρόνου να έχει μία θέση στην πρώτη εξάδα της βαθμολογίας, κοινώς θα μπορεί να διεκδικήσει ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Αποδείχθηκε άλλωστε και φέτος πως η απόσταση του από την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ δεν είναι δα και τόσο μεγάλη.

Ο Τσάβι Ρόκα μετά τις συζητήσεις που είχε με τον Γιάννη Αλαφούζο κατέληξε πως στόχος του «Τριφυλλιού» είναι η εξαγωγή παικτών. Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός «παράγει» παίκτες, πρέπει και να τους πουλάει, αλλά κυρίως να τους πουλάει στην καλύτερη δυνατή τιμή. Σε αυτό θα πρέπει να τονιστεί πως συμβάλλουν και τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει πλέον το χρέος των προηγούμενων ετών, άρα δεν πηγαίνει στις διαπραγματεύσεις ως επαίτης. Παράλληλα, πλέον θα έχει τη δυνατότητα να βγει στην Ευρώπη, οπότε θα μπορεί να «δείξει» τους παίκτες του, μα κυρίως να τονίσει στις διαπραγματεύσεις με τους παίκτες πως θα έχουν το ευρωπαϊκό κίνητρο.

Επίσης, σημαντικό ρόλο σε αυτό το στόχο παίζει και ο… αντίπαλος. Όταν ο αγοραστής βλέπει πως από μία χώρα βγαίνει παραγωγή από ένα συγκεκριμένο… μαγαζί, θα σκεφτεί να πάει να δει και το διπλανό μαγαζί. Κοινώς, όταν η «Χ» μεγάλη ομάδα της Ευρώπης έρχεται να δει έναν παίκτη του Ολυμπιακού, θα έρθει να δει και έναν παίκτη του Παναθηναϊκού και εφόσον πουλάει ακριβά ο Ολυμπιακός, θα μπορεί να πουλήσει (όχι τόσο ακριβά) και ο Παναθηναϊκός,. Είναι ο νόμος της αγοράς.

Για να φτάσει, όμως, σε αυτό το επίπεδο ο Παναθηναϊκός, θα πρέπει να κάνει αυτό που αναφέρθηκε και παραπάνω, να εξελίξει δηλαδή τους παίκτες του.

Ο Ντάνι Πογιάτος ήταν άγνωστος στο ευρύ κοινό, μέχρι να γνωστοποιηθεί η συμφωνία του με τους «πράσινους». Είναι ένας προπονητής που δεν έχει βρεθεί ποτέ ως πρώτος προπονητής σε ομάδα σε επαγγελματικό επίπεδο και είναι γνωστός, κυρίως, για τις ικανότητες του σε επίπεδο ακαδημιών. Πρακτικά, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός έφερε έναν άνθρωπο που ειδικεύεται σε εξέλιξη παικτών. Η λογική, δηλαδή, του Τσάβι Ρόκα και της διοίκησης ήταν σωστή, «κουμπώνουν» όλα τα στοιχεία μεταξύ τους.

Σαφώς, από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει χαώδης απόσταση, αν όμως το ρίσκο Πογιάτος βγει, τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει δημιουργήσει την επόμενη φουρνιά παικτών, που είτε θα τους έχει διατηρήσει στο ρόστερ του και θα έχει φτιάξει μία ικανότατη ομάδα, είτε θα τους έχει… μοσχοπουλήσει και θα έχει μετατραπεί σε selling team.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Όλη η Green Monday έρχεται με μεταγραφικό ρεπορτάζ για Ταμπόρδα, Ουναΐ και την έξτρα κίνηση! (vid)
• Παναθηναϊκός: Νταβίντε Καλάμπρι, η απόλυτη υπέρβαση επί ημερών Αλαφούζου!
• Παναθηναϊκός: Ο ΚΥΡΙΟΣ Ίνγκασον η ευκαιρία που περιμένει!
• Μπράουν – Τουμπά: Το ασταμάτητο δίδυμο που «σαρώνει» στην «πράσινη» άμυνα!
• Παναθηναϊκός: Το πείσμα του Καλαϊτζάκη και το καλοκαίρι της δουλειάς!