Ποδόσφαιρο
Ζίλμπέρτο: “Μπορούμε την πρόκριση”
Ο διευθυντής ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού, Ζιλμπέρτο Σίλβα, μίλησε στο match programme της αναμέτρησης μεταξύ Παναηναϊκού και Σταντάρ Λιέγης και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο παρελθόν του ως παίκτης του “Τριφυλλιού”, αλλά και στις βλέψεις της σημερινής ομάδας.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Τι θυμάσαι από εκείνη την πορεία της ομάδας στον όμιλο του Champions League;
«Θυμάμαι πως η κατάσταση ήταν σε μεγάλο βαθμό παρόμοια καθώς είχαμε τελειώσει και τότε τα πρώτα τρία παιχνίδια με έναν βαθμό. Σίγουρα δεν είναι κάτι εύκολο να το πετύχεις. Και τότε όπως και τώρα δεν είχαμε πάρει αυτό που θέλαμε στον πρώτο γύρο και πιστεύαμε όπως και τώρα ότι αξίζαμε περισσότερα. Είναι πάνω απ’ όλα θέμα πίστης και τότε πιστεύαμε. Αλλάξαμε στάση σε κάποια πράγματα, διορθώσαμε τα λάθη μας και είχαμε αυτοπεποίθηση».
Πεινάς; Deliveras! Παράγγειλε τώρα ότι τραβάει η… όρεξή σου!
Πιστεύεις ότι μπορεί να το κάνει και ο φετινός Παναθηναϊκός;
«Ασφαλώς και μπορεί, αρκεί να το πιστεύει η ομάδα. Είναι πολύ σημαντικό να το πιστεύουν. Τους μίλησα πρόσφατα και τους είπα πως αν τα αποτελέσματα ήταν αλλιώς, αν είχαμε πάρει τρεις ισοπαλίες για παράδειγμα, τώρα η κατάσταση στον όμιλο θα ήταν τελείως διαφορετική και η θέση μας πολύ καλύτερη. Αυτό όμως είναι παρελθόν. Τώρα πρέπει να κοιτάζουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Το παν είναι η αυτοπεποίθηση και η σκληρή δουλειά. Πιστεύω πως μπορούμε να διεκδικήσουμε την πρόκριση. Θα σου έλεγα πως θα παίξουν ρόλο και τα αποτελέσματα των άλλων, αλλά δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει αυτή τη στιγμή είναι να κερδίσει ο Παναθηναϊκός τα δικά του παιχνίδια».
Αναφέρεσαι συχνά στη νοοτροπία. Πώς αναπτύσσει όμως ένας ποδοσφαιριστής την πνευματική προσέγγιση που θεωρείς σωστή και σημαντική;
«Με την καθημερινή δουλειά και την προπόνηση και με το να δίνεις πάντα το 100%. Όχι το 90%, ούτε καν το 99% γιατί το παιχνίδι είναι καθρέπτης της προπόνησης. Πιστεύω στο ρητό που λέει “προπονήσου σαν να είναι κανονικός αγώνας και παίξε τον αγώνα σαν να προπονείσαι”. Το έχω πει και στους παίκτες της ομάδας. Οι winners τρελαίνονται με την ήττα, θέλουν να παίξουν το επόμενο δευτερόλεπτο ξανά για να κερδίσουν εκείνοι. Δεν ψάχνουν δικαιολογίες και δεν χαλαρώνουν ποτέ. Δουλεύουν συνεχώς για να βελτιώσουν ακόμα και τα πιο δυνατά τους σημεία. Μόνο έτσι χτίζεις νοοτροπία νικητή και όχι με τα λόγια».
Ποια είναι η γνώμη σου για τον αποψινό αγώνα;
«Στο μεταξύ μας παιχνίδι το αποτέλεσμα και ο τρόπος που ήρθε ήταν απογοητευτικό. Το 1-2 έγινε σε μια κρίσιμη στιγμή και μας κόστισε πνευματικά με αποτέλεσμα να χαθεί μια μεγάλη ευκαιρία. Απέναντι στο συγκεκριμένο αντίπαλο έχουμε την ποιότητα για να τα καταφέρουμε και ξέρουμε πως μπορούμε Πρέπει να εφαρμόσουμε τον κατάλληλο τρόπο παιχνιδιού για να φτάσουμε στη νίκη».
Τι κάνει διαφορετικά τα παιχνίδια των ευρωπαϊκών διοργανώσεων;
«Είναι η αίγλη. Αυτή κάνει τη διαφορά. Όλος ο κόσμος παρακολουθεί και το ξέρεις. Ανεξάρτητα από το αν συμμετέχεις σε ένα πρωτάθλημα ισχυρό που μπορεί από μόνο του να τραβάει τα φώτα, οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι πάντα κάτι μεγαλύτερο. Θα έλεγα μάλιστα ότι για εμάς – σαν Παναθηναϊκός και σαν ελληνικό ποδόσφαιρο – η ευρωπαϊκή συμμετοχή είναι μια πρώτης τάξης ευκαιρία να δείξουμε καλά πράγματα προς τα έξω, τόσο σαν club όσο και σαν μεμονωμένοι ποδοσφαιριστές. Γι’ αυτό πιστεύω πως στρατηγικά ο Παναθηναϊκός πρέπει να επιδιώκει να είναι κάθε χρόνο συνεπής στο ευρωπαϊκό ραντεβού. Πρέπει όλοι στην ομάδα να το έχουμε αυτό σαν απόλυτη προτεραιότητα».
Μέρες σαν τη σημερινή σου λείπει καθόλου να είσαι ποδοσφαιριστής;
«Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά μετά από σχεδόν τρία χρόνια μπορώ να πω ότι είμαι εντάξει πλέον πριν από δύο χρόνια ίσως η απάντησή μου να ήταν διαφορετική. Παρότι ήθελα να συνεχίσω, ο τελευταίος τραυματισμός μου άλλαξε γνώμη. Με τον καιρό η νοσταλγία υποχώρησε. Ένοιωσα ότι είχε έρθει η ώρα. Είπα στον εαυτό μου: έκανες αυτό που μπορούσες για κοντά 20 χρόνια και προσπάθησες διαρκώς να γίνεσαι καλύτερος σαν επαγγελματίας και σαν άνθρωπος βάζοντας το εγώ κάτω από την ομάδα. Είμαι ικανοποιημένος κοιτάζοντας πίσω και έχω διάθεση και κίνητρο γι’ αυτά που έχω μπροστά μου».