Είναι νωρίς για… “μόνο εσύ”!

Η προσγείωση στην σκληρή πραγματικότητα, η ειδοποιός διαφορά των αγώνων κόντρα σε Καμπάλα και ΑΪΚ και δύο ευχές για τη σημερινή κλήρωση των play-offs του Europa League.

Γράφει ο Μάρκος Στεφάνου

Ζητείται… ρεαλισμός!

Επ’ ουδενί δεν θα ήθελα να χαλάσω το κλίμα εφορίας που επικρατεί στις τάξεις των φίλων του “Τριφυλλιού” και γενικότερα του οργανισμό που ονομάζεται Παναθηναϊκός. Όμως, όταν ζεις καθημερινά στη χώρα της υπερβολής, είναι φρόνιμο ορισμένες φορές να υπενθυμίζεις τα αυτονόητα, ώστε να ξέρει και ο κόσμος που πατάει και που βρίσκεται.

Κάνοντας λοιπόν την καθιερωμένη πρωινή μου βόλτα στα πρωτοσέλιδα των αθλητικών εφημερίδων, τα “μόνο εσύ” και τα “πρέσβης” είχαν περίοπτη θέση στα κεντρικά θέματα του γραπτού τύπου. Βέβαια, αυτά είναι που πουλάνε και συνεπώς αυτά θα γράψουνε, αλλά ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές.

Ο Παναθηναϊκός απλά πέρασε τον τρίτο προκριματικό γύρο του Europa League. Βρίσκεται εκεί που βρέθηκε και πέρσι και αποκλείστηκε ή αν προτιμάτε εκεί που βρέθηκε και πρόπερσι και προκρίθηκε άνετα επί της Μίντιλαντ. Δυστυχώς, το “Τριφύλλι” έφτασε στο σημείο να παίζει την ευρωπαϊκή του επιβίωση στη Στοκχόλμη και σε καμία περίπτωση την ευρωπαϊκή του καταξίωση. Αν έμενε εκτός, τότε αυτομάτως θα εξαφανιζόταν ακόμα περισσότερο από τον ευρωπαϊκό χάρτη. Τώρα που προκρίθηκε, έκανε απλά ένα πρώτο βήμα για την… επιστροφή.

Η συγκεκριμένη πρόκριση επί της ΑΪΚ δεν θα σημαίνει τίποτα αν οι “πράσινοι” δεν μπουν στους ομίλους, θα σημαίνει πάρα πολλά όμως αν καταφέρουν και βρεθούν σε αυτούς. Και θα σημαίνει πάρα πολλά όσον αφορά στην οικονομική επιβίωση της ομάδας και όχι όσον αφορά στο ευρωπαϊκό της πρεστίζ. Διότι αλήθεια, υπάρχει κάποιος που να μνημονεύει την παρουσία του Παναθηναϊκού σε όμιλο του Europa League; Θυμάται κανένας με περηφάνια την παταγώδη αποτυχία των “πρασίνων” στον όμιλο κόντρα σε Τότεναμ, Λάτσιο και Μάριμπορ ή σε αυτόν απέναντι σε Αϊτχόφεν, Ντιναμό Μόσχας και Εστορίλ; Όχι βέβαια…

Σκοπός μου δεν είναι να πουλήσω μιζέρια, αλλά να φανερώσω το γεγονός πως το “Τριφύλλι” έχει πολλά χιλιόμετρα να διανύσει ακόμα για να φτάσει εκεί που ανήκει. Και φυσικά δεν ανήκει ούτε στα play-offs του Europa League, ούτε καν στους ομίλους του. Ο Παναθηναϊκός ανέκαθεν ήταν για πολύ παρά πέρα. Σίγουρα είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα το γεγονός πως κατάφερε να πάρει την πρόκριση απέναντι σε μια έτοιμη και καλοδουλεμένη ομάδα. Αλλά ως εκεί…

Διακοπές στη Μύκονο με το Trivago, στις καλύτερες τιμές της αγοράς!

Είχε την… ρέντα που του έλειψε πέρσι!

Δύο λόγια τώρα πιστεύω πως αξίζουν να ειπωθούν και για την αγαπημένη μας… Καμπάλα. Η οποία Καμπάλα παρεμπιπτόντως άφησε εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων χθες την γαλλική Λιλ. Όπως και να το κάνουμε λοιπόν, η συγκεκριμένη ομάδα, παρά το γεγονός πως πρόσφατα άρχισε να συστήνεται στον ευρωπαϊκό κόσμο, μόνο του πεταματού δεν είναι.

Θα ήθελα όμως να σταθώ στην ειδοποιό διαφορά των περσινών αναμετρήσεων κόντρα στους Αζέρους και των αντίστοιχων φετινών κόντρα στην ΑΪΚ Στοκχόλμης. Όσο… πρόχειρο και αν ακούγεται για μένα αυτό που είχε φέτος ο Παναθηναϊκός (και καλό θα ήταν να συνεχίσει να το έχει) και δεν είχε πέρσι, είναι η ρέντα. Πόσο σημαντικό είναι τελικά, την κατάλληλη στιγμή η μπάλα να καταλήξει στα… πάνω δίχτυα κι όχι στο δοκάρι ή το αντίθετο.

Πέρσι, η Καμπάλα έκανε δύο φάσεις στη Λεωφόρο κι έβαλε δύο γκολ. Φέτος, από τις τρεις κλασικές των Σουηδών στη Λεωφόρο, η μια πήγε ελάχιστα άουτ, κάνοντας τον πορτιέρο της ΑΪΚ να πανηγυρίσει ένα γκολ που δεν μπήκε ποτέ, ενώ οι άλλες δύο σταμάτησαν στον πολύ καλό Στιλ. Ο οποίος Στιλ πέρσι τέτοια εποχή ήταν στα πιτς και ανάγκαζε τον Γιάννη Αναστασίου να κάνει… προσευχές με τον Κοτσόλη κάτω από τα δοκάρια. Μήπως αν τραυματιζόταν και φέτος ο Βρετανός, ο Στραματσόνι δεν θα έκανε με τη σειρά του τον σταυρό του; Και αυτό δεν είναι λίγο-πολύ ρέντα;

Και για να κλείσουμε με αυτό το θέμα, κόντρα στην Γκαμπάλα πέρσι οι “πράσινοι” είχαν συνολικά τρία δοκάρια σε Λεωφόρο και Αζερμπαϊτζάν. Φέτος, τις καλές τους ευκαιρίες τις έκαναν γκολ, κόβοντας τα πόδια των αντιπάλων τους. Νομίζω πως είναι εύκολο για τον καθένα να διαπιστώσει το πόσο μικρή είναι η απόσταση-μόλις μερικά χιλιοστά-της επιτυχίας από την αποτυχία. Της καταξίωσης από την απαξίωση. Των διθυραμβικών πρωτοσέλιδων από τον χλευασμό.

Ψηφίζουμε… Σοντερίσκε!

Πριν κλείσουμε, θα ήθελα να κάνω δύο… ευχές ενόψει της σημερινής κλήρωσης που θα γίνει σε λίγες ώρες. Πρώτον, αν υπάρχει μια ομάδα που δεν θα ήθελα να βρει στον δρόμο του ο Παναθηναϊκός, τότε αυτή είναι η ΑΕΚ Λάρνακας. Και το λέω αυτό εκ πείρας, διότι πρόκειται για μια ομάδα που έχω παρακολουθήσει αρκετό καιρό και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως είναι επιπέδου ΑΠΟΕΛ. Πολύ καλοδουλεμένο σύνολο, απέκλεισε χθες την Σπάρτακ Μόσχας και θεωρώ πως με όποια ομάδα κι αν κληρωθεί στα play-offs θα διεκδικήσει την πρόκριση της με αξιώσεις.

Μια ομάδα που θα ήθελα να δω πολύ απέναντι στο “Τριφύλλι” είναι η άγνωστη σε όλους Σοντερίσκε. Ομάδα της Δανίας, δίχως ευρωπαϊκό παρελθόν, δίχως έδρα και συνθήκες που να τρομάζουν και φυσικά με ρόστερ που δεν εντυπωσιάζει κανέναν. Αν προσθέσουμε και την πολύ ικανοποιητική παράδοση που έχουν χτίσει οι “πράσινοι” κόντρα σε ομάδες της Βόρειας Ευρώπης, τότε θεωρώ πως η συγκεκριμένη ομάδα διαθέτει το ιδανικό πακέτο για τον Παναθηναϊκό!

(Σημείωση: Το κείμενο γράφτηκε πριν γίνουν γνωστά τα υπογκρούπ της κλήρωσης)

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!