Δεν χωρά άλλη ισοπέδωση!

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια, η πραγματικότητα στον Παναθηναϊκό, όπως και σε όλη την Ελλάδα έχει αλλάξει. Η κρίση έχει αλλάξει την καθημερινότητα των ανθρώπων, μην αφήνοντας απ’ έξω και τις ελληνικές ομάδες, στα δημοφιλέστερα αθλήματα. Το θέμα είναι πόσο έχει αλλάξει η καθημερινότητα στον Παναθηναϊκό. Γράφει ο Γιώργος Γάκης.

Δεν έχουν περάσει παρά 8 χρόνια από το τελευταίο πρωτάθλημα του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο. Απέναντι στον Ηρακλή, για την 29η αγωνιστική του πρωταθλήματος της σεζόν 2009-2010, βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ περισσότεροι από 60.000 φίλοι του Παναθηναϊκού, να πανηγυρίσουν έναν τίτλο που τόσο είχαν ανάγκη, έχοντας γκρεμίσει την “παράγκα” του Κόκκαλη και με την πολυμετοχικότητα να προδιαθέτει ότι οι καλύτερες μέρες ήταν μπροστά. Όμως δεν ήταν.

Όταν χτίζεις ένα σαθρό οικοδόμημα, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΛΕΟΝ ΠΟΙΟΣ ΕΦΤΑΙΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ, είναι δεδομένο ότι η πτώση του θα κάνει κρότο. Όταν τα θεμέλια δεν είναι γερά, το να ορθώσεις ανάστημα σταθερά και για πολλά χρόνια, απαιτεί σύμπνοια, ομόνοια και ενωμένο τον κόσμο γύρω από την διοίκηση και την ομάδα, ώστε να προχωρήσεις από τα κακώς κείμενα των προηγούμενων χρόνων στη δική σου κυριαρχία. Καλά καταλάβατε, μιλάω ακριβώς για όσα δεν έγιναν στον Παναθηναϊκό.

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Ξέρετε, ο Κωνσταντίνου πριν από λίγες μέρες είχε το θράσος να πει ότι εάν δεν υπήρχε ο Αλαφούζος, ο οποίος ανέλαβε να ΔΙΑΛΥΣΕΙ ότι έμεινε όρθιο από εκείνη την πολυμετοχικότητα, δεν θα υπήρχε και ο Παναθηναϊκός. Και παρά την αντίδραση που υπήρξε στο διοικητικό συμβούλιο, δεν υπήρξε καμία αντίδραση από τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Πέρα από τα social media, που εξελίσσονται στην μάστιγα της εποχής μας. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού στήριξε τον Αλαφούζο γιατί τον πίστεψε στην αρχή. Η συνέχεια τον διέψευσε πανηγυρικά και από το “εμείς θα σε κρατήσουμε Παναθηναϊκέ”, πλέον όλοι κοιτούν “παγωμένοι” κάποιον Ταϊλανδό να θέλει να πάρει την ομάδα, με τον Αλαφούζο να λέει ότι θα καλύψει την ΑΜΚ των 20.000.000 ευρώ, όταν δεν έδινε 20.000 ευρώ για να μην αφαιρεθούν βαθμοί πέρσι.

Η κοροϊδία που έχει βιώσει ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν έχει προηγούμενο. Όμως, κριτική στον Αλαφούζο δεν υπήρξε ποτέ. Παρά μόνο διχόνοια. Το σχέδιο “αυτοκαταστροφής” του Παναθηναϊκού φαίνεται να έχει πετύχει πανηγυρικά. Όμως, η κριτική υπάρχει, απ’ όλους μόνο στο μπάσκετ. Το ποδόσφαιρο δεν το άγγιζε κανείς, γιατί “δεν πέσαμε στη Γ’ ελέω Αλαφούζου”. Αλήθεια, ποια είναι μεγαλύτερη “κηλίδα” στην ιστορία μιας ομάδας; Η Γ’ Εθνική και η συνεχόμενα ανοδική πορεία ή η συνεχιζόμενη “γαυροκρατεία” στην μεγαλύτερη ομάδα που γέννησε αυτός ο τόπος, που “φυτοζωεί” χωρίς να ξέρεις ποια θα είναι σε λίγο καιρό η κατάσταση;

Περνώντας αυτό το ερώτημα, συνεχίζουμε με τον Ερασιτέχνη. Οι ίδιοι που διέλυσαν τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό, “στραγγάλισαν” οικονομικά την “Μάνα του Λόχου”. Αν δεν υπήρχε η Θύρα 13, ο Ερασιτέχνης θα είχε διαλυθεί, προτού αναλάβει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Λίγες ώρες μετά, ο ΠΑΥΛΟΣ άφησε την κληρονομιά του στη γη και έφυγε για την “γειτονιά των αγγέλων”. Η αποστολή του είχε πετύχει. Το μπάσκετ και ο Ερασιτέχνης ήταν πλέον στην οικογένεια Γιαννακόπουλου. Μακάρι να μπορούσε να ήταν εδώ, να συμβουλεύει και να καθοδηγεί τον Δημήτρη, γύρω από τα πάντα στο μπάσκετ και τον Ερασιτέχνη. Δεν είναι όμως. Είναι εδώ ο Δημήτρης, που πλέον έχει και το μπάσκετ και τον Ερασιτέχνη στα χέρια του. Με την ευχή και το ποδόσφαιρο να έρθει σε “Παναθηναϊκά χέρια”.

Και ας συνεχίσει να δέχεται κριτική. Την οποία ΠΟΤΕ δεν δέχθηκαν κάποιοι στο ποδόσφαιρο. Και ας είναι πολλές φορές κατευθυνόμενη και άδικη. Άμα αρχίσει και ο τελευταίος Παναθηναϊκός παράγοντας να κουράζεται από την κριτική, τα πράγματα δεν θα είναι ίδια για τον Παναθηναϊκό. Προς τι η λυσσαλέα κριτική, κύριοι, για το μπάσκετ τις τελευταίες μέρες; Επειδή είναι το μόνο τμήμα που κρατάει την “σημαία” του Παναθηναϊκού ψηλά; Έχει ξεχαστεί ότι το 2012 άρχισε ο νέος Παναθηναϊκός, με πολύ χαμηλότερο μπάτζετ και αποχωρήσεις, αλλά παρ’ ολ’ αυτά έχει 9/12 εγχώριους τίτλους και 6/6 προκρίσεις στους “8” της Euroleague. Σίγουρα λείπει το Final Four. Το να “ξεσκίζεις” στην κριτική το μοναδικό επιτυχημένο τμήμα τα τελευταία χρόνια και να αφήνεις τον Αλαφούζο να ΔΙΑΛΥΕΙ τα πάντα, πώς λέγεται;

Προφανώς, όλοι κάνουν λάθη. Και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει κάνει λάθη. Κανένας δεν είναι αλάνθαστος. Όπως και ο Παύλος και ο Θανάσης δεν κατέκτησαν ευρωπαϊκό τίτλο στα πρώτα χρόνια με πολύ παραπάνω χρήματα. Μόνο που δεν είχαν κατακτήσει και εγχώριο τίτλο για χρόνια. Οι εποχές έχουν αλλάξει, αλλά ένας μόνο πλέον “ματώνει” οικονομικά για τον Παναθηναϊκό. Πλέον, τα περιθώρια έχουν στενέψει.

Πρέπει πλέον ο κόσμος του Παναθηναϊκού να ενωθεί. Να υπάρχει κριτική προς όλους και όχι ισοπέδωση. Να υπάρχει στήριξη στα τμήματα και όχι γκρίνια. Να αλλάξει η νοοτροπία του οπαδού απέναντι στην ομάδα. Όπως ακριβώς γίνεται στο μπάσκετ, όταν είσαι πίσω με 10 πόντους στο ΟΑΚΑ και το χειροκρότημα της κερκίδας σου δίνει την αίσθηση ότι όλα θα αλλάξουν και θα επικρατήσει ο “νόμος του ΟΑΚΑ”. Δεν υπάρχει πολυμετοχικότητα, δεν υπάρχει πακτωλός χρημάτων όπως το 2009 και την υπερομάδα που σάρωσε τα πάντα. Πλέον, μένει η στήριξη. Παντού.

Ήρθε η ώρα ο Παναθηναϊκός να αρχίσει να γίνεται ένας, ενιαίος και αδιαίρετος. Οι εξελίξεις στο ποδόσφαιρο θα κρίνουν πολλά για το μέλλον του Συλλόγου. Ίσως, το Athens Alive να αλλάξει το επίπεδο του Παναθηναϊκού. Όπως και να έχει, το μόνο που έχει ο κόσμος του Παναθηναϊκού να κάνει είναι να στηρίξει την ομάδα. Να κριτικάρει και όχι να ισοπεδώνει. Τα υπόλοιπα τα ξαναλέμε σύντομα..