Ο Παναθηναϊκός του «αύριο» – Το προτεινόμενο ρόστερ!

Με τη σεζόν να φτάνει στο τέλος της, ο coach Κωνσταντίνος Πανάς μέσω της στήλης General Manager, προχωράει στην μεγαλύτερη ανάλυση για το χτίσιμο της επόμενης σεζόν, γράφοντας με ακρίβεια… μοιρογνωμονίου για κάθε λεπτομέρεια που πρέπει να γνωρίζετε!

Είμαστε όλοι εδώ, είμαστε όλοι Stoiximan

Έφτασε η στιγμή που κάθε φίλαθλος αγαπάει περισσότερο ακόμη και από ένα κερδισμένο Πρωτάθλημα: η off-season. Εκεί που ξεκινάει ο προγραμματισμός για το χτίσιμο της επόμενης σεζόν και όλοι μας βγάζουμε μπλοκάκια και δημιουργούμε τα δικά μας ιδανικά ρόστερ.

Ακριβώς αυτό θα διαβάσετε και εδώ. Το ρόστερ του Παναθηναϊκού, όπως τα οραματιστήκαμε με κάθε λεπτομέρεια, εδώ στο «Όλα Πράσινα».

Φυσικά, χωρίς να γνωρίζουμε ακόμη την οικονομική κατάσταση που θα βρίσκεται η ομάδα των «πρασίνων» το επόμενο διάστημα, προσπαθήσαμε να είμαστε όσο πιο ορθολογικοί γίνεται με βάση τα δεδομένα του σήμερα.

Το πιο βασικό κομμάτι αφορά τον προπονητή των «πρασίνων», καθώς ανάλογα με τη φιλοσοφία και το τρόπο παιχνιδιού του, θα κινηθεί ανάλογα και στη στρατολόγηση των παικτών. Ωστόσο, επειδή το θέμα είναι αρκετά λεπτό, δεν θα ήταν σωστό να επεκταθούμε σε «προπονητολογία» εδώ.

Στο scouting υπάρχουν δύο βασικοί παράμετροι που διαφοροποιούνται μεταξύ τους, ανάλογα με τους στόχους που θέτει η κάθε ομάδα ξεχωριστά. Μιλάμε φυσικά για το concurrent & predictive validity. Το πρώτο είναι το scouting με βάση τη τωρινή ικανότητα του παίκτη που έχει βραχυπρόθεσμους στόχους και μικρότερο ρίσκο αξιολόγησης και το δεύτερο είναι το scouting με βάση την μελλοντική ικανότητα του αθλητή.

Εδώ λοιπόν μπαίνει ο Παναθηναϊκός του «αύριο», που θα πρέπει να επιλέξει τι στόχους έχει για την επόμενη μέρα. Θέλει να γίνει ομάδα οχτάδας Euroleague, που σημαίνει θα πρέπει να φέρει αθλητές εγνωσμένης αξίας, ή έχοντας αρκετούς αθλητές με potential, να δουλέψει πάνω στις δυνατότητές τους, ώστε να πρωταγωνιστήσει τα επόμενα χρόνια;

Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που πρέπει να θέσει η διοίκηση και να παρθεί μια οριστική απόφαση, ώστε να μην βλέπουμε παρόμοιες καταστάσεις με τις φετινές, όπου αφενός έπρεπε να παίξουν παιδιά σαν το Μαντζούκα, αφετέρου έπρεπε να γίνει και μια καλή πορεία και να είναι ο Παναθηναϊκός ανταγωνιστικός.

Δυστυχώς αυτό που κάνει η Ρεάλ Μαδρίτης με τεράστια επιτυχία δε δύναται να το κάνει και ο Παναθηναϊκός, οπότε ο ένας δρόμος απαιτεί υπομονή, ενώ ο δεύτερος μεγάλο πορτοφόλι.

Πάμε να δούμε πως έχουμε οραματιστεί εμείς ως «Όλα Πράσινα» το χτίσιμο της επόμενης σεζόν, ξεκινώντας από τη δομή του ρόστερ και θα αναλύσουμε κάθε τεχνικό όρο.

Όπως βλέπετε παραπάνω, το ρόστερ αποτελείται από 12 αθλητές με ενεργό ρόλο από 5 έως 25+ λεπτά. Ο καθένας από αυτούς έχει ξεχωριστή εξειδίκευση, αλλά παραμένει εξίσου σημαντικός σε μια ομάδα που χρειάζεται βάθος και ένταση στη προπόνηση για να βγάλει αποτέλεσμα.

Ωστόσο, όπως θα είδατε, υπάρχουν 6 αθλητές οι οποίοι έχουν ένα κόκκινο χρώμα πάνω τους. Αυτές είναι και οι έξι βασικές θέσεις που θεωρούμε ότι κάνουν τη διαφορά, γι’ αυτό και οι παίκτες που θα αποκτηθούν θα πρέπει να γνωρίζουν καλά το ρόλο τους και να είναι υψηλής ποιότητας.

POINT GUARDS

Όπως θα παρατηρήσατε, έχουμε ήδη συμπληρώσει τις δύο από τις τρεις θέσεις, καθώς ο Πάρις Λι έχει συμφωνήσει σε όλα με το Παναθηναϊκό και αναμένεται να αποτελέσει το βασικό χειριστή/δημιουργό του για τα επόμενα δύο χρόνια τουλάχιστον.

ΚΕΦΑΛΑΙO ΠΑΡΙΣ ΛΙ

Ο Αμερικανός από το Μέιγουντ του Ιλινόι θα είναι ο «εγκέφαλος» του Παναθηναϊκού και αναμένεται να έχει το ρόλο του Facilitator-PG που συνεπάγεται πως θα έχει αρκετά τη μπάλα στα χέρια του και θα πρέπει να παίρνει πολλές αποφάσεις για τον εαυτό του, αλλά κυρίως για τους συμπαίκτες του. Με τον όρο facilitator εννοούμε έναν αθλητή ο οποίος έχει υψηλή διορατικότητα και μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις για σκορ τόσο για τον εαυτό του, αλλά και για την ομάδα διεμβολίζοντας την άμυνα. Παίζει πολύ με τη μπάλα στα χέρια και κάνει περισσότερα λάθη προσπαθώντας να δημιουργήσει. Ο Παναθηναϊκός με τον Λι παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο, καθώς ο ίδιος έχει τρομερό συντελεστή assist/λαθών έχοντας συνηθίσει όμως να παίρνει περιορισμένο αριθμό αποφάσεων. Θα φανεί λοιπόν κατά πόσο μπορεί να κάνει αυτό το step up ο παίκτης, αλλά και οι «πράσινοι». Ο Πάρις Λι αποτελεί το βασικό πυλώνα της επιτυχία του Παναθηναϊκού, αλλά όχι τον απαραίτητο πυλώνα.

COMBO GUARD

Ίσως ακόμη πιο κομβικό ρόλο στην επιτυχία του Πάρις Λι μπορεί να παίξει ο παίκτης που θα είναι παρτενέρ του στη θέση «1», αλλά θα μπορεί να παίζει και μαζί του. Το ιδανικότερο θα ήταν ο Παναθηναϊκός να πάει σε δοκιμασμένη λύση, ωστόσο ο General Manager έχει άλλη γνώμη.

Ο λόγος για τον Κάιλ Άλμαν της Παρί, πρώην αθλητή του Χρήστου Σερέλη στο Λαύριο που πραγματοποίησε μια ακόμη σπουδαία σεζόν.

Ο γεννημένος στο Μπρούκλυν Αμερικανός, έχει συγκεντρώσει και φέτος αρκετά βλέμματα πάνω του και περιμένει να κεφαλαιοποιήσει τη χρονιά που έκανε με ένα καλό συμβόλαιο στη καλύτερη ευρωπαϊκή διοργάνωση. Γιατί πιστεύουμε ότι ο συγκεκριμένος αθλητής μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα στο Παναθηναϊκό; Ναι μεν δεν έχει καθόλου εμπειρία από αυτό το επίπεδο, αλλά πιστέψτε με, έχει τρομερό potential και χρόνο με το χρόνο προσθέτει και από κάτι. Αποτελεί ένα εξαιρετικό transition guard, που έχει βελτιώσει σε τεράστιο βαθμό τα playmaking skills από πέρυσι που ήταν στη Ρίγα και η ικανότητα του να εκτελεί στατικά θα μπορούσε να τον κάνει ιδανικό συμπαίκτη για το Πάρις Λι. Παράλληλα είναι πολύ καλός αμυντικός και το αθλητικό του πακέτο και το μέγεθος του υπερκαλύπτουν αδυναμίες των συμπαικτών του στη περιφέρεια. Κίνηση ρίσκου; Πιστεύω πως ο Κάιλ Αλμαν εφόσον μπει στη Euroleague τα επόμενα χρόνια θα διεκδικεί πολύ μεγάλα συμβόλαια. Όποιος και να αποκτηθεί σε αυτή τη θέση θα πρέπει καλύπτει το μέγεθος και τις αμυντικές αδυναμίες των υπολοίπων.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΛΙΩΝΗΣ

Όπως θα θυμάστε ο General Manager έχει προτείνει τον Δημήτρη Φλιώνη για τη θέση του Initiator PG στο Παναθηναϊκό. Τον 5^ο κατά σειρά αθλητή της backcourt που έχει πολύ σημαντικό ρόλο για δύο λόγους. Είναι εξαιρετικός αμυντικός και μπορεί να δημιουργήσει, αλλά κυρίως ξέρει τη θέση του playmaker και είναι εξελίξιμος Έλληνας με όρεξη για δουλειά. Enough said.

SHOOTING GUARDS

Το ρόλο του βασικού shooting guard πρέπει να τον έχει ένας αθλητής που είναι σκόρερ και έχει πολύ υψηλή ποιότητα παίζοντας με τη μπάλα στα χέρια. Και εδώ φυσικά τίθεται το ερώτημα, Νεμάνια Νέντοβιτς ή Ντάριλ Μέικον;

Η αλήθεια είναι πως σε αυτή τη θέση οι «πράσινοι» έχουν ανάγκη από ένα δυναμικό χειριστή που να λειτουργεί αρκετά περισσότερο ως «2» και φυσικά το δίλημμά ήταν μεγάλο, καθώς ο Αμερικανός έχει τρομερά περιθώρια εξέλιξης, αλλά ανήκει κυρίως στη κατηγορία του Combo guard, εκεί δηλαδή που έχουμε τοποθετήσει τον Κάιλ Αλμαν. Ο Νέντοβιτς ναι μεν είναι πιο τρωτός στο αμυντικό κομμάτι, αλλά έχει σπουδαία ποιότητα και ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από μεγάλες προσωπικότητες. Στο ρόλο του Dominant Ball Handler ο Νεμάνια Νέντοβιτς, ένα δυάρι δηλαδή που μπορεί να παίξει με τη μπάλα στα χέρια και να δημιουργήσει προϋποθέσεις για σκορ πρώτα για τον εαυτό του και έπειτα για τους συμπαίκτες του.

FLOOR SPACER

Ο ρόλος του spacer είναι πολύ συγκεκριμένος. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ένα δυάρι με καλό μέγεθος που να μπορεί να σκοράρει με κάθε τρόπο χρησιμοποιώντας το σουτ, αλλά να μην έχει ανάγκη να παίζει με τη μπάλα στα χέρια, ώστε να μην δημιουργείται συνωστισμός. Αθλητές ρόλων δηλαδή, που μπορούν να βοηθήσουν να διευρυνθεί το spacing με τη περιφερειακή τους εκτέλεση, διευκολύνοντας τους συμπαίκτες τους που παίζουν με τη μπάλα στα χέρια. Παράλληλα θα πρέπει να είναι decent έως πολύ καλοί αμυντικοί. Παίκτες όπως ο Σάσου Σάλιν της Τενερίφης ή ακόμη και ο Φλέτσερ Μαγκί της Ντέρμπι – Ναι σωστά θυμάστε, τον σουτέρ που ήθελε ο Πιτίνο στο Παναθηναϊκό κάποτε. Θα μου πείτε ποιος Μαγκί και ποιος Σάλιν σε ένα καλό Παναθηναϊκό; Μα ο σκοπός δεν είναι να έχεις τον Ντόρσεϊ ως αλλαγή του Νέντοβιτς, αλλά έναν ρολίστα που με τις αμυντικές και εκτελεστικές του ικανότητες θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε ένα σημαντικό διάστημα.

Ωστόσο ο παίκτης που θα μπορούσε να κουμπώσει καλύτερα από κάθε άλλον είναι ο Φαμπιέν Κοζέρ. Ο Γάλλος προσφέρει τη σκληράδα και την απαιτούμενη εκτελεστική δεινότητα που αναζητάει πλάι στο Νέντοβιτς ο Παναθηναϊκός. Έχει μάθει να λειτουργεί σε ένα κορυφαίο πρόγραμμα ως ρολίστας πολυτελείας και φυσικά είναι μια σπουδαία λύση, αλλά και κίνηση που προϋποθέτει πως θα αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα σε μια backcourt με πολύ δυνατά χαρακτηριστικά.

3&D SMALL FORWARD ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΛΑΪΤΖΑΚΗΣ

Αν υποθέσουμε πως -πολύ σωστά- ο ρόλος του βασικού SF θα πάει στον Ιωάννη Παπαπέτρου με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ο ρόλος του back up SF θα πρέπει να πάει σε ένα πολλά υποσχόμενο ρολίστα που θα προσφέρει σουτ και αμυντικές ιδιότητες. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάποιον πιο ιδανικό από το Παναγιώτη Καλαϊτζάκη για το συγκεκριμένο ρόλο, έναν αθλητή που μπορεί να καλύψει και το κενό του 6^ου guard στη περιφέρεια αν χρειαστεί. Όντας ευρωπαϊκά έτοιμος, μοιάζει ως ιδανικός παρτενέρ του Παπαπέτρου στο «3», έχοντας φυσικά βοήθειες από τον μπαλαντέρ Λευτέρη Μαντζούκα. Η άλλη εναλλακτική θα ήταν – χωρίς Παναγιώτη Καλαϊτζάκη – αλλά με Μαντζούκα αυστηρά στο «3» και ξένο stretch-4 το οποίο θα συζητήσουμε σε λίγο.

POST-4

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να δαπανήσει αρκετά λεφτά στη θέση «4», καθώς είναι ιδιαίτερα κομβική, αλλά πρέπει επίσης να έχει συγκεκριμένο χαρακτηριστικό και δεν είναι άλλο από το post up παιχνίδι. Από τη στιγμή που στη θέση «5» έχουμε επιλέξει να πάμε με Παπαγιάννη και motor big, τότε είναι παραπάνω από απαραίτητο ο starter PF να έχει παιχνίδι με πλάτη τόσο να εκτελεί για τον εαυτό του, όσο και να δημιουργεί για τους υπόλοιπους. Έμπειρες περιπτώσεις όπως ο Ντεσόν Τόμας της Μπάγερν ή ο Ουίλ Τόμας της Μονακό, ακόμη και πιο άγνωστες περιπτώσεις όπως ο Κέρι Μπλάκσιρ της Γαλατά ή ο Νικ Πέρκινς της Μπριντίσι. Αν μπορούσαμε να επιλέξουμε έναν από όλους νομίζω πως θα καταλήγαμε ανάμεσα στον ελπιδοφόρο Κέρι Μπλάκσιρ ή τον Ντεσόν Τόμας. Ο Πέρκινς είναι πολύ δυνατό prospect και από τους πολύ δυνατούς post men της λίστας, αλλά υστερεί σε σύγκριση με τους άλλους στο μακρινό σουτ. Ο δε Ουίλ Τόμας αποδέχθηκε το ρόλο του ρολίστα στη φετινή Μονακό, οπότε δύσκολα σε αυτή την ηλικία να κάνει το step up. Από εκεί και έπειτα ανάμεσα σε Ντεσόν και Μπλάκσιρ η διαφορά είναι εμπειρία ενάντια σε μέγεθος. Και οι δύο είναι ικανοί post men και σουτέρ, decent αμυντικά, ωστόσο ο Τόμας είναι αφενός πιο έτοιμος, αλλά αρκετά soft για τη θέση «4», ενώ ο δεύτερος άγουρος, εκκολαπτόμενος, αλλά με πολύ καλύτερο μέγεθος. Αν συνυπολογίσουμε ότι υπάρχει η σιγουριά του Παπαγιάννη θα πάμε στο Ντεσόν Τόμας.

STRETCH-FORWARD

Όπως γράψαμε παραπάνω υπάρχουν δύο σενάρια που εμπλέκουν το Λευτέρη Μαντζούκα. Είτε να λάβει το ρόλο του 3&D SF, είτε αυτόν του Stretch forward. Και στις δύο περιπτώσεις ο ρόλος του θα περιέχει αμυντικές ιδιότητες, αλλά κυρίως να ανοίγει το γήπεδο με το περιφερειακό του σουτ. Ο παίκτης βέβαια που θα αγωνίζεται στο «4» θα μπορεί να ανεβαίνει και στο «3» οδηγώντας παράλληλα το 3&D SF στη θέση «2» (βλ. Καλαϊτζάκης). Άλλες καλές περιπτώσεις για αυτό το ρόλο είναι ο Nτέρεκ Ουίλις της Μπανταλόνα ο οποίος δεν είναι κλασσικό stretch, αλλά έχει την απαραίτητη ύλη για να μπει στη Euroleague, αλλά και ο Κάιλ Ουίλτζερ της Τενερίφης που πρεσβεύει άριστα αυτό το ρόλο. Όπως και να ‘χει ο back up PF πρέπει να μπορεί να δουλεύει για τους υπόλοιπους όπως ακριβώς και ο spacer στη backcourt. Και φυσικά είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ο Λευτέρης Μαντζούκας να είναι ενεργός μέλος του rotation στο ρόστερ της επόμενης χρονιάς!

MOTOR BIG

Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ο starter C θα είναι ο Παπαγιάννης υπάρχουν δύο λύσεις για τον back up ψηλό. Να είναι bruiser, δηλαδή ένας post man τύπου Εστέμπαν Μπατίστα αν θυμάστε ή να είναι ένας αθλητικός γρήγορος ψηλός. Έχοντας λοιπόν επιλέξει να πάμε σε post-4, ο back up C πρέπει να έχει transition και αμυντικές δυνατότητες. Φυσικά πρέπει να αποδεχτεί ένα ρόλο χαμηλότερο του Παπαγιάννη αλλά να είναι και above average στις συγκεκριμένες κατηγορίες.

• Motor – Transition
• Rebounding
• Pick-n-Roll Offense/Defense.

Περιπτώσεις όπως του Κάιλ Χάινς, Οθέλο Χάντερ, Κεμ Μπιρτς ή του Μπράιαν Ντάνστον. Βέβαια, ο General Manager είχε προτείνει τον Άλφα Καμπά και εκεί θα επιμείνει. Ο Γάλλος έχει το μέγεθος και όλες τις παραπάνω ικανότητες για να γίνει ο κύριος παρτενέρ του Παπαγιάννη και φυσικά δεν θα απαιτήσει όπως οι παραπάνω περιπτώσεις να πάρει το ρόλο του Έλληνα ψηλού.

BLUE COLLAR F/C

Πάμε όμως και στο τελευταίο συνδετικό κρίκο, τον παίκτη που θα προσφέρει αρμονία και ασφάλεια στις θέσεις «4» και «5». Όπως έχουμε δομήσει το ρόστερ υπάρχει μια κενή θέση Έλληνα που αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να βρω κάτι πιο ιδανικό, ανάμεσα στους Δημήτρη Αγραβάνη και Νίκο Χουγκάζ. Ο μεν πρώτος «φωνάζει» πως είναι έτοιμος για να επιστρέψει στη Euroleague. Έχει την απαραίτητη σκληράδα, έχει την εμπειρία και βελτιώθηκε σε μεγάλο βαθμό αυτά τα χρόνια στο Προμηθέα. Ωστόσο επειδή μιλάμε για ένα πολύ συγκεκριμένο ρόλο που προφανώς θα έχει περιορισμένο χρόνο, πιστεύω πως παρότι ο Αγραβάνης είναι πολύ πιο έτοιμος αυτή τη στιγμή, ο Νίκος Χουγκάζ με το νεαρό της ηλικίας του κερδίζει αυτή τη θέση. Ο υποσχόμενος Power Forward θα μπορέσει τα επόμενα χρόνια να παίξει και στο «5» όντας ένας ιδιαίτερος stretch-5, έχει καλά στοιχεία και για την ώρα δεν απαιτεί πολύ χρόνο στο rotation. Ο Αγραβάνης όπου και να πάει θα πρέπει να πρωταγωνιστήσει και να διεκδικήσει πολύ καλύτερο ρόλο από αυτόν του Blue Collar ψηλού.

Ολοκληρώνοντας την ανάλυση, κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι ένα ιδιαίτερο, αλλά και υποσχόμενο ρόστερ για τον Παναθηναϊκό του 2022/2023. Μια ομάδα που θα είχε ενεργούς δώδεκα αθλητές με συγκεκριμένους ρόλους, δυνατότητα εξέλιξής σε αρκετούς εξ’ αυτών, αλλά και την απαραίτητη εμπειρία στις θέσεις της περιφέρειας και των forward.

Το «Όλα Πράσινα» απέκτησε Viber Channel! Πάτα ΕΔΩ, μπες στην κοινότητα και λάβε πρώτος στο κινητό σου τα νέα του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Στο ίδιο έργο θεατές με φινάλε… ΤΡΑΓΩΔΙΑ
• Όπως το… ’99! (vid)
• Παναθηναϊκός: Οι πιθανοί του αντίπαλοι αν πάρει το εισιτήριο για Europa League!
• Απόφαση για τη συμμετοχή Μπερνάρ, Χουάνκαρ και Τσέριν στον τελικό Κυπέλλου!
• Παναθηναϊκός: Οι αλλαγές τον καταδίκασαν!