Προκλητικός Γιαννακόπουλος, που… «ξέχασε» τη Ριζούπολη! (vid)

Μαθήματα ευγενούς άμιλλας και φίλαθλης συμπεριφοράς θέλησε να κάνει στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους ο Στέλιος Γιαννακόπουλος, «ξεχνώντας» εδώ και 15 χρόνια τι συνέβη στη Ριζούπολη σε βάρος του Παναθηναϊκού.

Καλό είναι να προχωρά κανείς μπροστά και να αφήνει πίσω το παρελθόν, ωστόσο υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία δεν πρέπει και επιβάλλεται να μην τα ξεχάσεις ποτέ, ώστε να μπορέσεις να φτιάξεις ένα καλύτερο μέλλον.

Κάτι που μάλλον δεν συμβαίνει στην περίπτωση του Στέλιου Γιαννακόπουλου, ο οποίος ως καλεσμένος του Ντέμη Νικολαΐδη στην εκπομπή του τελευταίου στο «Open» θέλησε να κάνει τα δικά του… μαθήματα καλής γηπεδικής συμπεριφοράς. Τα όσα είπε είναι πολύ σωστά. Είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι βέβαιο πως κάθε υγιής φίλαθλος αυτής της χώρας δεν μπορεί παρά να ταχθεί υπέρ των λεγομένων του.

Παρόλα αυτά, το τι λέγεται έχει σημασία κι από ποιον λέγεται. Κι όταν όλα όσα θα διαβάσετε παρακάτω έχουν ειπωθεί δια στόματος ενός ανθρώπου που βρέθηκε στη μεγαλύτερη ζούγκλα και τρομοκρατία που έλαβε ποτέ χώρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο (ναι, για τη Ριζούπολη λέμε) και εδώ και 15 χρόνια κάνει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, καταλαβαίνει εύκολα κανείς πως αυτά κινούνται στη σφαίρα της προκλητικότητας.

“Είχε πει ένα ωραίο ο τότε συμπαίκτης μου, Παρ Ζέτερμπεργκ. Είπε… έχει καταλάβει κανένας ότι είμαστε επαγγελματίες ποδοσφαιριστές; Ότι όταν μπαίνουμε μέσα στο γήπεδο, εκτός από το ότι κάνουμε το χόμπι μας επάγγελμα, είμαστε επαγγελματίες. Μπαίνουμε και εργαζόμαστε εκεί, είναι ο χώρος εργασίας μας. Είναι σαν να έρχομαι εγώ, Αλέξη Σπυρόπουλε, την ώρα που είσαι στο γραφείο σου, στην εφημερίδα, στο ραδιόφωνο, στο σάιτ, κι εκεί που κάθεσαι, γράφεις, μεταδίδεις και τα λοιπά, να σου έρχεται μία πέτρα κι ένα μπουκάλι”, διερωτώμενος μάλιστα με ύφος… “Είναι δυνατόν να συμβεί αυτό;!”.

Ακριβώς την ίδια απορία είχε όλος ο κόσμος, οι παίκτες του Παναθηναϊκού, που ήταν και συνάδελφοί του και συμπαίκτες του στην Εθνική Ελλάδος. Αν όλα όσα έγιναν στη ζούγκλα της Ριζούπολης “είναι δυνατόν να συμβαίνουν”. Κι όμως συνέβησαν και κανένας παίκτης του Ολυμπιακού της εποχής δεν έχει βγει να πει την αλήθεια που όλοι είδαμε και γνωρίζουμε, κάνοντας σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Για τις πέτρες, τη ρίψη φωτοβολίδων, τη στόχευση με αεροβόλα και τους “φουσκωτούς” στα αποδυτήρια. Δικαίωμά τους να κάνουν τους “Κινέζους”, αλλά δεν έχουν κανένα δικαίωμα να βγαίνουν στον “αέρα” και να κάνουν μαθήματα και να διερωτώνται με στόμφο, λες και γεννήθηκαν… χθες στην Ελλάδα.

Την Άνοιξη του 2003 πού ήταν ο κύριος Στέλιος Γιαννακόπουλος, να βγει να πει τα ίδια; Ήταν στην πλευρά της “ερυθρόλευκης” τρομοκρατίας, από την οποία ευνοήθηκε στο 100%, καθώς έβαλε γκολ που το πανηγύρισε έξαλλα, πήρε πρωτάθλημα και μετά μεταγραφή στο εξωτερικό. Τότε, η σιωπή άξιζε πολλά εκατομμύρια…

Δείτε το βίντεο: