Οι απέναντι
Μια συμμοριούλα, τόσο δα μικρή
Η Πυράγρα γράφει για τις δικαστικές εξελίξεις των ημερών και για τη μισή αλήθεια των δικαστηρίων… που θα κρίνουν την υπόθεση.
Η Πυράγρα γράφει για τις δικαστικές εξελίξεις των ημερών και για τη μισή αλήθεια των δικαστηρίων… που θα κρίνουν την υπόθεση.
Σύμφωνα με το διαδικτυακό λεξικό της wikipedia, η ετοιμολογία της λέξης “συμμορία” είναι η εξής: ομάδα κακοποιών που οργανωμένα και συνήθως βίαια και ανήθικα προσπαθούν για την επίτευξη των κακοποιών στόχων τους. Δεν χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση για να κατανοήσει και ο πλέον αδαής ότι δεν είναι καλό για έναν άνθρωπο, να θεωρείται μέλος μιας συμμορίας. Πόσο μάλλον, να υποδεικνύεται ως ο επικεφαλής της…
Η προαναφερόμενη διευκρίνιση αφορά τους οπαδούς του Ολυμπιακού που πανηγυρίζουν για το κατηγορητήριο που αποδόθηκε στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Επειδή προτάσσουν ότι ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ δεν κατηγορείται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, αλλά για σύσταση συμμορίας και για αλλοίωση αποτελεσμάτων. Εκτός και αν αποδέχονται τη διαβάθμιση της παράνομης δραστηριότητας και αντιδρούν μόνο μετά από ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, ας μας ενημερώσουν να το ξέρουμε και να μην έχουμε απαιτήσεις.
Επίσης, αναμασιέται διαρκώς η καραμέλα… “η Δικαιοσύνη θα κρίνει και κανένας άλλος”. Πρόκειται για τη μισή αλήθεια. Εξυπακούεται πως τα Δικαστήρια θα εκδικάσουν την υπόθεση και θα αποφασίσουν εάν θα επιβάλλουν ποινές και ποιες θα είναι αυτές. Στη Δημοκρατία, αυτά έχουν την αρμοδιότητα και την ευθύνη να καταδικάσουν και κανένας άλλος.
Όμως, δεν αναιρεί την καθημερινότητα που βιώνουμε όλοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο, από το καλοκαίρι του 1996 και έπειτα. Εκτός απ’ όσους υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό και ζουν σε μία εικονική πραγματικότητα αξιοκρατίας και ισονομίας, οι φίλοι των άλλων ομάδων (άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο) έχουν νιώσει την αδικία στο πετσί τους. Προκειμένου… ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε, για να μαθαίνουνε και οι νεότεροι σε ηλικία.
Όχι, στη συνείδηση όλων οι συγκεκριμένες πρακτικές και συμπεριφορές έχουν καταδικαστεί. Η ηθική και ποδοσφαιρική καταδίκη δεν αλλάζει ούτε με χίλιες αθωωτικές αποφάσεις δικαστηρίων. Άλλωστε, η ελληνική Δικαιοσύνη αγνοεί επιδεικτικά τα όσα συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο εδώ και δύο δεκαετίες και έχει χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία, ώστε να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα τις αποφάσεις της.
Όχι, κύριοι. Δεν είμαστε Λωτοφάγοι. Δεν προσγειωθήκαμε… σήμερα στην Ελλάδα. Η αντίληψη που υπάρχει στους περισσότερους φιλάθλους δεν διαμορφώθηκε από τα μέσα ενημέρωσης, όπως θέλουν να πιστεύουν ορισμένοι, αλλά από τα… πράματα και τα θάματα που είδαμε στα γήπεδα. Καμία προπαγάνδα δεν πρόκειται να αλλοιώσει αυτά που παρατηρήσαμε με τα μάτια μας.
Δυστυχώς, το πιο θλιβερό απ’ όλα είναι η στάση που τηρούν τα ΜΜΕ του Γιάννη Αλαφούζου. Αυτά που ασχολήθηκαν όσα κανένα άλλο μέσο με τα συγκεκριμένα ζητήματα, ενώ θα έπρεπε να βλέπουν τους κόπους τους να δικαιώνονται – έστω και με μεγάλη καθυστέρηση -, πλέον τηρούν μία υπερασπιστική και απολογητική στάση για τον άνθρωπο που κατηγορούσαν. Σημεία των καιρών…