Το διαχρονικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού στο «2»

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να έχει ρίξει το βάρος στην απόκτηση point guard και center, όμως σε άλλη θέση έχει πρόβλημα την τελευταία 8ετία. Ποιοι ήταν οι πολλά υποσχόμενοι, ποιοι πέρασαν και δεν… ακούμπησαν; Το olaprasina1908.gr αναλύει.

Ο Παναθηναϊκός έχει ολοκληρώσει άτυπα την πρώτη του μεταγραφή για τη φετινή σεζόν, με τον Μάρκους Φόστερ να ντύνεται στα πράσινα και να ψάχνει το μεγάλο άλμα στην καριέρα του προκειμένου να μονιμοποιηθεί σε επίπεδο Euroleague.

Μέχρι την Παρασκευή ο Παναθηναϊκός φάνταζε πλήρης στο «2», όμως η μη ανανέωση του συμβολαίου του Νίκου Παππά, οδηγεί τους πρωταθλητές Ελλάδος σε αναζήτηση νέου γκαρντ. Οι ανακατατάξεις αυτές στη συγκεκριμένη θέση, φέρνουν στο φως και ένα διαχρονικό ζήτημα που αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός στο «2», μιας και δεν έχει καταφέρει εδώ και πολύ καιρό να βρει μία αξιόπιστη λύση.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Η εκ του αποτελέσματος χειρότερη επιλογή

Αποκορύφωμα του συγκεκριμένου προβλήματος ήταν η περσινή μεταγραφή του Τζίμερ Φριντέτ. Ο Αμερικανός ήρθε στο «Τριφύλλι» με πολλές περγαμηνές, ως η λύση που θα βοηθούσε τον Νικ Καλάθη και θα κάλυπτε παράλληλα το «πρόβλημα» του μέχρι πρότινος ηγέτη του Παναθηναϊκού στο τρίποντο. Ο Φριντέτ όχι μόνο δεν κατάφερε να βοηθήσει τους «πράσινους», αλλά μετετράπη και σε διπλό πρόβλημα. Αφενός αγωνιστικά, μιας και στα τελευταία παιχνίδια ο Ρικ Πιτίνο δεν τον εμπιστευόταν λόγω της αμυντικής του αδυναμίας και των χαμηλών ποσοστών ευστοχίας, αφετέρου ως προς τον προγραμματισμό για τη νέα σεζόν, μιας και έχει διετές συμβόλαιο, το οποίο ακόμα δεν έχει «σπάσει».

Η κακή αρχή

Οι δύο πρώτες περιπτώσεις shooting guard που ήρθαν την τελευταία 8ετία στο «Τριφύλλι» και δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στα «θέλω» της ομάδας, ήταν αυτές των Ντέργουιν Κίτσεν και Μάρκους Μπανκς. Ο πρώτος έμεινε περισσότερο γνωστός για το όνομά του και παρά το γεγονός πως είχε έρθει ως πρώτος σκόρερ από το πρωτάθλημα του Ισραήλ, ήταν κατώτερος των προσδοκιών, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να τον παραχωρήσει με τη μορφή δανεισμού στην Τσεντεβίτα. Ο Μπανκς από την άλλη ήρθε στα μέσα της σεζόν κι έμεινε γνωστός για τον ιδιαίτερο πανηγυρισμό του, παρά για τις ικανότητες του εντός παρκέ, ενώ στο τέλος της σεζόν αποτέλεσε παρελθόν. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Μπανκς είχε 5,7 πόντους ανά αγώνα με 43,2% στο τρίποντο, όμως το γεγονός ότι δυσκολευόταν ακόμα και στην ντρίπλα, τον έθεσε εκτός ομάδας.

Λίγο πριν της σεζόν 2012/13 ήρθε ένας ακόμα Αμερικανός προκειμένου να καλύψει το κενό στο «2». Ο λόγος για τον Ραμέλ Κάρι, ο οποίος μπορεί κέρδισε τις εντυπώσεις στη «σκούπα» του 2013, όταν ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το πρωτάθλημα έναντι του Ολυμπιακού, η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Ο Αμερικανός παρέμεινε στην ομάδα και μπορεί να μέτρησε 25 συμμετοχές στην Euroleague με 15:29 λεπτά ανά αγώνα, όμως δεν κατάφερε ποτέ να αποτελέσει τον βασικό shooting guard της ομάδας. Μπορεί να ήταν 33 χρονών, όμως φαινόταν πιο αργός από τους υπόλοιπους παίκτες στο παρκέ, κάτι το οποίο επηρέαζε και τη συνολική λειτουργία της ομάδας σε άμυνα και επίθεση.

Καλό ξεκίνημα, κακή συνέχεια

Η σεζόν 2014/15 αποτελεί μία από τις αποτυχημένες για τον Παναθηναϊκό τα τελευταία χρόνια, τόσο για την απώλεια του πρωταθλήματος με 3-0, όσο και για τη συνολική εικόνα της ομάδας εντός παρκέ. Το μπάτζετ είχε μειωθεί το καλοκαίρι του 2014, ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς που ανέλαβε την ομάδα είχε σαν στόχο την ελληνοποίηση του κορμού, όμως δεν γινόταν να εκλείπει το στοιχείο του απρόβλεπτου και της εκτέλεσης. Ο Μαυροβούνιος τεχνικός εμπιστεύτηκε για το «2» τον Έι Τζέι Σλότερ. Η πορεία του Αμερικανού ήταν σχετικά… περίεργη. Το τότε σύστημα διεξαγωγής της Euroleague προέβλεπε αρχικά ομίλους και οι πρώτοι θα προχωρούσαν στο Top-16, όπου θα συνέθεταν δύο ομίλους. Στο πρώτο μισό της σεζόν, λοιπόν, ο Σλότερ ήταν εξαιρετικός. Παίκτης που είχε σταθερά διψήφιο αριθμό πόντων, χωρίς να εκβιάσει προσπάθειες και με καλά ποσοστά ευστοχίας. Όταν ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στο Top-16, ο Σλότερ κατέβασε απότομα ταχύτητες, κάτι το οποίο επηρέασε και την απόδοση της ομάδας, η οποία πέρασε με δυσκολία στα προημιτελικά. Η συνέχεια τον βρήκε και αυτόν εκτός Παναθηναϊκού, «πληρώνοντας» το πολύ κακό τελείωμα της χρονιάς.

Το ξεκίνημα εκείνης της χρονιάς ήταν αρκετά δύσκολο για τον Παναθηναϊκό, ο οποίος είχε ταλαιπωρηθεί από ουκ ολίγους τραυματισμούς. Ο Ιβάνοβιτς αποφάσισε να φέρει με συμβόλαιο δυο εβδομάδων τον Γιάνις Μπλουμς, ο οποίος αποτέλεσε μία λύση ανάγκης, Τελικά, έμεινε μέχρι το φινάλε της σεζόν. Ο Μπλουμς ήξερε να κάνει κάτι πολύ συγκεκριμένο, να σουτάρει από απόσταση. Σε αυτό ήταν σχεδόν εξαιρετικός. Δεν μπορούσε όμως να προσφέρει σε καμία άλλη πτυχή του παιχνιδιού, όντας παίκτης χαμηλότερου επιπέδου, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει την καριέρα του στο «Τριφύλλι».

Τα «λαβράκια» που χάθηκαν

Η σεζόν 2015/16 μπορεί να μην εξελίχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο Παναθηναϊκός βρήκε όμως εκείνη τη χρονιά ένα «λαβράκι» για τη θέση του shooting guard. Ο λόγος για τον Τζέιμς Φελντέιν, ο οποίος μπορεί να μην ήταν ο παίκτης που θα κουβαλούσε τη μπάλα ή θα ανταποκρινόταν επαρκώς στο «ένας εναντίον ενός» στην επίθεση, όμως ήταν εκτελεστής από απόσταση, έδινε βοήθειες στην άμυνα και το σημαντικότερο: έδεσε εξαιρετικά με τον Καλάθη. Ακόμα και σήμερα ο Καλάθης μπορεί να λέει ότι ο Φελντέιν ήταν ο καλύτερος του συμπαίκτης στα γκαρντ, με τους δυο τους να συνθέτουν ένα αρκετά καλό δίδυμο.

Η έλευση του Τσάβι Πασκουάλ και η παραμονή του στην ομάδα το καλοκαίρι του 2017, έφερε και ανακατατάξεις στην ομάδα, με τον Φελντέιν να αποχωρεί, προκειμένου να έρθει μία καλύτερη περίπτωση. Οι «πράσινοι» απέκτησαν τον Μάρκους Ντένμον και μπορεί στην έναρξη της σεζόν να φάνταζε ως ένας πολύ μέτριος παίκτης (ελέω και των συγκρίσεων που γίνονταν με παίκτες που είχαν ακουστεί εκείνο το καλοκαίρι για την ίδια θέση), όμως η συνέχεια δικαίωσε τον Τσάβι Πασκουάλ, με τον Αμερικανό να δείχνει σαφή σημάδια βελτίωσης τόσο εκτελεστικά, όσο και δημιουργικά. Το… χρυσάφι από την Κίνα και η θέληση του Παναθηναϊκού να φέρει εμπειρία στην ομάδα το επόμενο καλοκαίρι, τον έθεσαν εκτός ρόστερ.

Τροχοπέδη ο χρόνος

Ένας διαχρονικός πόθος του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ήταν ο Κιθ Λάνγκφορντ. Με καθυστέρηση λίγων ετών, ο ισχυρός άνδρας του «Τριφυλλιού» απέσπασε τη θετική απάντηση του Αμερικανού και το καλοκαίρι του 2018 ντύθηκε στα πράσινα. Τα χρόνια είχαν περάσει για τον άλλοτε δεινό σκόρερ της Ούνικς Καζάν, της Μακάμπι Τελ Αβίβ και της Μιλάνο και συνδυαστικά με την αποχή του από την Euroleague και το top επίπεδο, χρειάστηκε αρκετός χρόνος προκειμένου να φτάσει σε αυτό. Η έλευση του Ρικ Πιτίνο στον πάγκο δυσχέρανε την αγωνιστική δράση του Λάνγκφορντ, με δεδομένο μάλιστα πως ήρθε στο «Τριφύλλι» ο Σον Κιλπάτρικ.

Ο Κιλπάτρικ «πλήρωσε» επί της ουσίας την καθυστερημένη προσαρμογή του στο ευρωπαϊκό μπασκετικό γίγεσθαι. Ο Αμερικανός γκαρντ είχε πλούσιο βιογραφικό, έχοντας αγωνιστεί σε ουκ ολίγες ομάδες στο ΝΒΑ, όμως στον Παναθηναϊκό ήρθε στα μέσα της σεζόν. Παρόλα αυτά, έδωσε βοήθειες και αν δεν έφευγε ο Πιτίνο από την ομάδα, θα μπορούσε να είχε παραμείνει στο «πράσινο» ρόστερ και τη φετινή σεζόν.

Οι παραπάνω περιπτώσεις αναδεικνύουν με τον πλέον εμφατικό τρόπο το διαχρονικό ζήτημα του Παναθηναϊκού στη θέση του shooting guard. Ο Φόστερ, χωρίς να το έχει υπολογίσει ούτε ο ίδιος, έχει ένα μεγάλο βάρος να κουβαλήσει, μιας και αν δείξει όσα τον περιτριγυρίζουν σχετικά με το ταλέντο του, θα μπορέσει να κερδίσει το χειροκρότημα.

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

Διαβάστε ακόμη…

• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: ΚΑΚΙΣΤΟ αμυντικό ημίχρονο απέναντι στη χειρότερη επίθεση!
• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: Σφυρίγματα-ντροπή κατά του Ναν με το «καλησπέρα»
• Ζαλγκίρις Κάουνας – Παναθηναϊκός LIVE
• Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: H «πράσινη»… 11άδα στη «μάχη» του Κάουνας (pic)
• Στο Κάουνας ο Παναθηναϊκός με την ηγεσία του Ναν και τα ριμπάουντ του Λεσόρ