Θα τα καταφέρει ο «φίλος του ο Λευτεράκης»; (vid)

Με αφορμή την επιστροφή του Λευτέρη Μποχωρίδη στον Παναθηναϊκό, ο Κωνσταντίνος Πανάς γράφει για τον αγαπημένο του Έλληνα γκαρντ, την προσωπική ιστορία που τον συνδέει με το όνομά του, αλλά και τον Διαμαντίδη που πιστεύει όσο κανείς… στον φίλο του τον Λευτεράκη.

Πέρασαν χρόνια, αλλά μπορώ ακόμη να μυρίσω τα αρώματα της Θεσσαλονίκης, όπου σαν φοιτητής γευόμουν κάθε πρωινό. Να σηκωθείς από νωρίς και να ακούς τους φιλάθλους να φωνασκούν, να πανηγυρίζουν για το μεγάλο ντέρμπυ. Κάπως έτσι είχε κυλήσει εκείνη η ευχάριστη μέρα και η μεγάλη παρέα θα μαζευόταν για ένα ακόμη βράδυ στο Παλέ, για να παρακολουθήσουμε το κλασσικό ντέρμπυ Άρης – ΠΑΟΚ…

Πρέπει να ήταν Οκτώβρης του 2013… Στον πάγκο των «κιτρινόμαυρων» ήταν ο Μίνιτς αν θυμάμαι καλά, μετέπειτα βοηθός του Τζόρτζεβιτς. Ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλύτερη ομάδα τότε, αλλά το Παλέ θύμιζε κολαστήριο, όπως πάντα. Πάντα με γέμιζε αυτή η αίσθηση, όταν έμπαινα σε αυτό το γήπεδο. Ήταν ιδιαίτερη…. Εγώ όμως δεν έκανα παρέα σαν μπασκετικός στα φιλαράκια μου που ήταν «Αρειανοί», είχα κόλλημα να παρακολουθήσω έναν νέο που ακούει στο όνομα… Λευτέρης Μποχωρίδης.

Και πάμε πίσω…. Δεν πρέπει να είχα κλείσει τα 17 και είδα ένα ματς Άρη – Ολυμπιακού. Τρία χρόνια πριν, Οκτώβρης 2010… οι «κιτρινόμαυροι» με απίστευτα προβλήματα έβαλαν μπροστά τους πιτσιρικάδες Μποχωρίδη και Χρυσικόπουλο, ενώ από τις κερκίδες ακούγονταν εμφατικά συνθήματα κατά των «ερυθρολεύκων». Ο αγώνας φυσικά έληξε με 65-78 υπέρ του Ολυμπιακού, αλλά το ευτύχημα για την ομάδα του Μπούκερ, ήταν ένας 16άρης τότε με πρότυπό του τον… Δημήτρη Διαμαντίδη. Κάπως έτσι, λοιπόν, άκουσα για πρώτη φορά το όνομά του.

Τρία χρόνια αργότερα βρέθηκα στο ίδιο γήπεδο βλέποντας ένα άλλο ματς, αλλά τον Μποχωρίδη τρία χρόνια μεγαλύτερο, πιο δεμένο σωματικά, αρκετά ψηλότερο, αλλά με τον ίδιο τσαμπουκά, να ξεκινάει το ματς και να σκοράρει ένα τρίποντο στη… μούρη του Ντι Τζέι Κούπερ. Στη συνέχεια καπάρωσε και ένα ριμπάουντ δυναμικά και είπα «εδώ είμαστε». Πάντα έλεγα ότι θα γίνει ο νέος Διαμαντίδης… όσο βαρύ και αν ακούγεται, έκανα όλες εκείνες τις «αριθμητικές» πράξεις για να μπορέσω να τον παρομοιάσω με τον κορυφαίο αθλητή εκείνης της εποχής. Τελειώνει σε –ίδης, είναι αριστερόχειρας, μεγάλο κορμί, ιδιαίτερο σουτ, «μπλα, μπλα».

Έκτοτε παρατηρώ και κρίνω το άθλημα λίγο διαφορετικά, όντας και στη σκοπιά του προπονητή, αρκετά πιο συγκρατημένα και πολύ πιο σφαιρικά.

Πέρασαν χρόνια πάντως μέχρι ο Λευτέρης να αγαπήσει το μπάσκετ… Ίσως έφταιγε και εκείνος ο ψηλός τύπος με το «13» γι’ αυτό…. Με τον οποίο έμελλε να γίνουν συμπαίκτες και να πανηγυρίσουν τρόπαια μαζί. Ήταν το 2014, όταν ο Παναθηναϊκός επικράτησε του Άρη στον τελικό Κυπέλλου και ο Διαμαντίδης χαϊδεύει φιλικά στο κεφάλι τον Μποχωρίδη, λέγοντάς του να μην τα παρατήσει ποτέ…

Σε εκείνο τον τελικό, ο Μποχωρίδης είχε 12 πόντους, 3 ριμπάουντ και 2 ασίστ…. Αυτό με έκανε να τον θέλω ακόμη περισσότερο. Κάπως έτσι, λοιπόν, ήρθε και ο «γάμος» εκείνο το καλοκαίρι και το χαμόγελο μου έφτανε μέχρι τα αυτιά. Εξάλλου, τα δείγματα γραφής του τα έδειξε και στον αγώνα με την ΑΕΚ, όπου μέτρησε 13 ασσίστ, κάνοντας με να γράψω άρθρο με τίτλο «Ιβάνοβιτς – παραγωγή πόιντ γκαρντ». Ήμουν πανευτυχής με την άνοδο του μικρού, παρόλο που η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη.

Τρακαρισμένος, συννεφιασμένος… και όμως ήρθε και το τρόπαιο με τον Δημήτρη Διαμαντίδη αγκαλιά. Τον άνθρωπο που τον πήρε από κοντά του από την πρώτη μέρα. Τον άνθρωπο που τον ενέπνευσε να παίξει μπάσκετ… Το είδωλο του… Και ακόμη και όταν τραυματίστηκε με κάταγμα περόνης, είχε δίπλα του… τον φίλο του τον Δημητράκη, που τον πιστεύει περισσότερο απ’ όλους!

Κάποτε έλεγα με σιγουριά ότι αυτός θα είναι ο νέος Διαμαντίδης, πλέον επιζητώ να δω τον καλύτερο Μποχωρίδη που μπορώ. Αυτό θα γίνει μόνο αν σταματήσουμε να τον συγκρίνουμε με τον Διαμαντίδη ή τον Παπαλουκά και τον αφήσουμε να γίνει ο καλύτερος παίκτης που μπορεί. Γιατί και ο Μήτσος κάποτε ήθελε να γίνει σαν τον Φάνη…

Ο Λευτέρης πρέπει να πάρει όσα μπορεί από την επερχόμενη σεζόν, να δυναμώσει σαν χαρακτήρας και να νιώσει την ασφάλεια που ένιωθε κάποτε στη Θεσσαλονίκη. Αυτή η ασφάλεια που του μετέδιδε και την σπιρτάδα και τον τσαμπουκά που έχασε, μόλις πάτησε στην Αθήνα… Και αν κανείς μας δεν είναι σίγουρος για το ότι θα τα καταφέρει… ο Δημήτρης Διαμαντίδης ΕΙΝΑΙ σίγουρος… για τον «φίλο του τον Λευτεράκη»!

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Μεγαλειώδης πρόκριση: Η Ελλάδα στους «4» του EuroBasket!
• «Ναι» από Παναθηναϊκό στον ΟΦΗ για ΟΑΚΑ και… Λεωφόρο!
• Οριστικό: Ανατροπή με την έδρα του Κηφισιά – Παναθηναϊκός!
• Απόπειρα να τιναχτούν τα πάντα στον αέρα από Σέρβους και… Έλληνες για το Final Four στην Αθήνα!
• Το «παίξτε μόνοι σας» του Παναθηναϊκού στα… ρεζιλίκια του ΕΣΑΚΕ!