Παναθηναϊκός: Πού είναι το μάτι των πρωταθλητών Ευρώπης που γυαλίζει, οεο;

Όλο αναμένουμε τον πραγματικό Παναθηναϊκό κι όλο δεν τον βλέπουμε, με αποκορύφωμα το «φάντασμα» του Βελιγραδίου. Η κλάση υπάρχει, η ποιότητα περισσεύει, αλλά η πετυχημένη συνταγή του περσινού ιστορικού θριάμβου προς το παρόν αγνοείται. Γράφει ο Κώστας Γιαταγάνας.

Κύριοι, υπάρχει πρόβλημα. Σαν πολλές κακές εμφανίσεις δε μαζεύτηκαν; Δεν στεκόμαστε στα αποτελέσματα. Το 8-6 ως ρεκόρ δεν είναι κακό, ίσα-ίσα και με δεδομένο το γεγονός πως η ομάδα του Αταμάν έχει 8/14 αγώνες της εκτός έδρας, οι 8 νίκες δεν είναι αμελητέα ποσότητα.

Εξάλλου μην ξεχνάμε πως στο περσινό αντίστοιχο σημείο της σεζόν το «πράσινο» ρεκόρ ήταν 7-7 και με καλύτερο πρόγραμμα. Πέρυσι το μουδιασμένο (φυσιολογικά ως έναν βαθμό λόγω της ολικής αναδόμησης και της πολύ φρέσκιας στελέχωσης) ξεκίνημα διαδέχθηκε η ολοένα και μεγαλύτερη αγωνιστική «έκρηξη» που οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης.

Επιστρέφοντας στο «φέτος», η αγωνιστική ταυτότητα με την οποία μας συστήθηκε στην θριαμβευτική τελική ευθεία της σεζόν η ομάδα που άρχισε τον «μαραθώνιο» από το μηδέν ως η… προτελευταία της προπέρσινης σεζόν και κατέληξε να «καταπιεί» τους πάντες στο διάβα της, ακόμα αναζητείται για τη σεζόν που διανύουμε όπου φιλοδοξεί να κάνει το back to back, στηριζόμενη στα ίδια και ακόμα πιο πλούσια υλικά.

Παρότι η «μαγιά» και η βάση είναι ίδια με πέρυσι, καθότι δεν αποχώρησε ουδείς από το βασικό rotation, παρά μόνο οι με περιορισμένο ρόλο Βιλντόζα και Μπαλτσεσόφσκι, οι οποίοι ενδεικτικά εναλλάσσονταν από τελικό σε τελικό ως ο 7^ος και εκτός 12άδας ξένος στη θριαμβευτική (από το 0-2 στο 3-2) σειρά με τον Ολυμπιακό, οι προσθήκες φαίνεται ότι έχουν διαταράξει τις ισορροπίες τόσο όσο ώστε ο Επτάστερος να ψάχνεται…

Βέβαια μακάρι να ήταν τόσο απλοϊκή η εξήγηση για την ασταθή εικόνα με αποκορύφωμα την εμφάνιση… ναδίρ στην «Belgrade Arena» απέναντι σε μια άκρως πεινασμένη, με μάτι που γυάλιζε, προετοιμασμένη και φορμαρισμένη Παρτιζάν του Ζέλικο Ομπράντοβιτς.

Αυτά τα τρία ενδεικτικά συστατικά που διέθεταν οι υπό πλήρη αναδόμηση το περασμένο καλοκαίρι «γκρομπάρι» και οι οποίοι τρέχουν σερί 4/4 νικών δεν τα είχε σε καμία περίπτωση ο Παναθηναϊκός.

Δεν είχε την πείνα, δεν ήταν αρκούντως προετοιμασμένος και σε καμία περίπτωση δεν είναι φορμαρισμένος αυτή την περίοδο. Κι αν για το τελευταίο είναι εύλογο να υπάρχει αιτιολόγηση, καθώς βρισκόμαστε μόλις στις αρχές Δεκεμβρίου σε μία μακρά σεζόν που φτάνει ως τον Μάιο στην Euroleague και τον Ιούνιο όσον αφορά το πρωτάθλημα, η απουσία πάθους, αποφασιστικότητας και αθλητικού εγωισμού, πέραν των όποιων αγωνιστικών και τακτικών ζητημάτων είναι αυτό που ενόχλησε από το 18’ κι έπειτα, όταν το «πράσινο» +4 που θα μπορούσε να γίνει και +7 αν ο Λορέντζο Μπράουν ευστοχούσε σε ένα παντελώς ελεύθερο τρίποντο έγινε φτερό στον άνεμο και στο ημίχρονο είχε μετατραπεί σε -7!

Ακόμα κι έτσι όμως, το σερί 11-0 το οποίο δέχθηκε η ομάδα του Αταμάν υπό άλλες συνθήκες δε θα ήταν ανασταλτικός παράγοντας για το δεύτερο μισό, με την ανάπαυλα να συντελεί ώστε η ομάδα να ηρεμήσει, να συγκεντρωθεί και να επιστρέψει δριμύτερη στο παρκέ, όπως έχει πράξει με επιτυχία σε άλλα παιχνίδια.

Το πιο ενοχλητικό ήταν πως ο Παναθηναϊκός του δεύτερου 20λεπτου όχι μόνο δεν πάλεψε για την επιστροφή στα προ του 18’ δεδομένα, αλλά παραδόθηκε με κάτω τα χέρια, χωρίς μάχη και χωρίς το «μάτι να γυαλίζει» ώστε ο αντίπαλος (η Παρτιζάν εν προκειμένω) να καταλάβει ότι δε μπορεί να τα βάλει με τον πρωταθλητή Ευρώπης όταν εκείνος ανεβάσει την απόδοσή του και κυρίως την έντασή του.

Αλλά πώς να γίνει αυτό όταν σε άλλο ένα παιχνίδι η άμυνα ήταν αχίλλειος πτέρνα; Οι 91 πόντοι της Παρτιζάν δεν έτυχαν σε καμία περίπτωση, καθώς σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, με τον εκάστοτε αντίπαλο να μη… νιώθει την «πράσινη» άμυνα και να σκοράρει με χαρακτηριστική άνεση. Απόδειξη είναι και τα προ Βελιγραδίου παιχνίδια όπου το παθητικό ήταν σε αυτά τα απαράδεκτα επίπεδα…

• 90 από τη Ρεάλ στη Μαδρίτη (ήττα)       
• 94 από τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ (ήττα)
• 91 από τη Μονακό στο ΟΑΚΑ (ήττα)
• 89 από την Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ (ήττα)

Δεν είναι τυχαίο πως ειδικά εκτός έδρας το όριο για να μπορεί ο Παναθηναϊκός να επικρατήσει είναι πολύ πιο κάτω και μόνο σύμπτωση δεν είναι πως σε 4 «διπλά» οι «πράσινοι» έχουν δεχθεί μάξιμουμ 77 πόντους (77 από Άλμπα, Ερυθρό Αστέρα, Βίρτους, 76 από Φενέρ).

Σε κανέναν εξ αυτών των αγώνων δεν ήρθε η νίκη από την επίθεση, αλλά από την άμυνα. Πρώτα έκλεισε κάθε λογής δρόμος προς το καλάθι με αφόρητη πίεση στην μπάλα και μετά ανέλαβαν στην άλλη άκρη οι «πράσινοι» με την επιθετική ικανότητα.

Στο Βελιγράδι δεν έγινε ούτε το ένα, ούτε το άλλο, με τους «πράσινους» να παραδίδονται απαθείς και παραιτημένοι, καταγράφοντας λόγω αυτής της ηττοπαθούς νοοτροπίας τη χειρότερη εμφάνιση της ομάδας από την ημέρα που ανέλαβε τα ηνία ο Αταμάν σε αγώνα της Euroleague.

Όπως προείπαμε, η «παράδοση» ενόχλησε, όχι τόσο οι κάθε λογής τακτικές, ατομικές, ομαδικές αδυναμίες και αυτό το «μάτι που γυαλίζει» είναι αυτό που αναζητείται και όταν βρεθεί πάλι, τότε ο Παναθηναϊκός θα είναι σε θέση να θυμίσει σε όλους, φίλους και εχθρούς πώς έφτασε να γίνει πρωταθλητής Ευρώπης απέναντι σε όλους και σε όλα.

Σε αυτό στεκόμαστε καθώς δεν υπάρχει αμφιβολία κι έχει φανεί στην πράξη πως τα επιμέρους τακτικά κομμάτια θα βρεθούν από τον Αταμάν και τους παίκτες, αφού οι ίδιοι, χωρίς την έξτρα φετινή μεταγραφική ενίσχυση έχουν αποδώσει… απείρως καλύτερα από την κακή εικόνα που υπάρχει τώρα.

Το υλικό υπάρχει όπως και το πολύ υψηλό «ταβάνι» που μπορεί να φτάσει αυτή η ομάδα, αλλά είναι 100% αναγκαίο να βρεθεί ξανά το ασίγαστο πάθος και κίνητρο για την επιτυχία, νοοτροπία που έδωσε το κάτι παραπάνω και δρομολόγησε τον περσινό ιστορικό θρίαμβο.

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Η σκληρή γραμμή Αταμάν και το μήνυμα προς τους παίκτες!
• Η αλήθεια πίσω από το… απότομο φρένο – Τι δείχνουν οι δύο ήττες για τον Παναθηναϊκό
• Παναθηναϊκός: «Καμπανάκι» ή απλή… κάμψη; – Η αλήθεια για το τι συμβαίνει στο «Τριφύλλι»
• Χωρίς ανάσα ο Παναθηναϊκός από το Μιλάνο – Απευθείας στο ΟΑΚΑ για meeting και προπόνηση!
• Στο… κόλπο κι ο ΠΑΟΚ για Μπερνάρ!