Editorial
Παναθηναϊκός: Μα γιατί τόσο κακός φέτος; – Τα αίτια της τραγικής πορείας
Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός φέτος παρουσιάζεται ανεξήγητα κακός στο μεγαλύτερο διάστημα ως τώρα στη σεζόν. Καμία βελτίωση από το καλοκαίρι, κανένας αυτοματισμός σε άμυνα και επίθεση (κυρίως), καθώς επίσης και η έλλειψη ποιότητας (γνωστή βέβαια) είναι στοιχεία που, ορθώς, έχουν επιφέρει την οργή του κόσμου, με τα δύο πρώτα πάντως να επιβαρύνουν τόσο το τεχνικό τιμ όσο και τους παίκτες. Ποιοι είναι οι λόγοι της εικόνας αυτής όμως; Τι έχει φταίξει τόσο πολύ; Γράφει ο Παναγιώτης Αναστόπουλος.
Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα
Η τραγική ήττα με σκορ 74-98 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο ΟΑΚΑ ήταν ίσως η σταγόνα που… ξεχείλισε το ποτήρι για την έκρηξη του παναθηναϊκού φίλαθλου κοινού, την αγανάκτηση του και την απόγνωση του για τη συνέχεια της χρονιάς. Όχι πως δε γνωρίζαμε ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν αρκετά δύσκολο, τόσο λόγω του ατομικού ταλέντου των Ρώσων όσο και εξαιτίας της εκτεταμένης προέλασης του κορονοϊού στον «πράσινο» σύλλογο το πρόσφατο διάστημα, ωστόσο θεωρώ πως κανείς δεν περίμενε να δει ένα σύνολο άνευρων, αδιάφορων και «ψυχρών» παικτών.
Αυτό το «μαύρο» σερί των φιλοξενούμενων με 0-23 σε πρώτη και δεύτερη περίοδο (το σκορ από 20-17 έφθασε στο 20-40) αποδεικνύει πόσο απροετοίμαστη ήταν η ομάδα, κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι. Πάντως, η εμφάνιση της Τετάρτης είναι ένα μικρό μόνο δείγμα της γενικότερης «αοσμίας» και μιζέριας που ταλαιπωρεί το φετινό «συνονθύλευμα» του Δημήτρη Πρίφτη.
Γιατί μόνο έτσι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το φετινό ρόστερ, τουλάχιστον όσον αφορά τον τομέα της Euroleague. Γιατί, όμως, τέτοια κακομοιριά, τέτοιο πρόσωπο και τέτοια απογοήτευση; Υποτίθεται πως πέρσι ήταν η πρώτη αναγνωριστική σεζόν της ομάδας χωρίς το ρευστό και άμεσο χρήμα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, αναμένοντας πως ο Πρίφτης θα είχε τη δυνατότητα να δομήσει μια πιο ορθολογική ομάδα, η οποία είχε ήδη στην «πλάτη» της μία μεταβατική χρόνια. Παρά ταύτα, προς μεγάλη μας λύπη, όλοι βλέπουμε ότι ακόμα και ποιοτικά, φέτος τα πράγματα είναι πιο δυσχερή. Πάμε, λοιπόν, να αναλύσουμε τους λόγους αυτής της «κατηφόρας» που δεν έχει τελειωμό.
Αργοπορία στην καλοκαιρινή ενίσχυση
Σε πολλούς τώρα, ίσως το μυαλό πάει μόνο στο θέμα του άσσου, και δικαίως μπορώ να πω. Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Παναθηναϊκός καθυστέρησε χαρακτηριστικά στην «κατασκευή» ολόκληρου του ρόστερ. Μέχρι τον Αύγουστο δε ξέραμε αν θα παραμείνει στην ομάδα ο Μάριο Χεζόνια, με αποτέλεσμα η άφιξη του βασικού «4αριού» να πάει για τέλος καλοκαιριού, μετά τη δεδομένη αποχώρηση του Όγκαστ, η ομάδα δε βρήκε άμεσα τον αντικαταστάτη του, καταλήγοντας εν τέλει στην -αποτυχημένη από όσο φάνηκε- λύση του Τζεχάιβ Φλόιντ, ενώ το opt-out για το NBA στο συμβόλαιο του αρχηγού Ιωάννη Παπαπέτρου είχε σε «αναμμένα κάρβουνα» τον Δημήτρη Πρίφτη και το επιτελείο του ως τον Δεκαπενταύγουστο για την ολοκλήρωση της θέσης του small forward.
Για το θέμα του οργανωτή δε θα αναλωθούμε εδώ, καθώς θα υπάρχει μεμονωμένη ανάλυση παρακάτω (ωστόσο αποτελεί μείζον λάθος του καλοκαιρινού σχεδιασμού), ενώ μάλιστα παράταση είχε πάρει ακόμα και το θέμα του προπονητή. Μετά τη λύση της συνεργασίας της διοίκησης με τον Όντεντ Κάτας στα μέσα του Ιουνίου, οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού κλήθηκαν να περιμένουν περίπου 1 μήνα για την πρόσληψη του νέου κόουτς, γεγονός το οποίο πήγε πολύ πίσω το όλο οργανόγραμμα των μεταγραφών.
Δυστυχώς, για δεύτερη συνεχή χρονιά, υπήρξε ερασιτεχνική αντιμετώπιση σε πολλούς τομείς των διαπραγματεύσεων με τους διάφορους μεταγραφικούς στόχους, οι οποίοι σε συνδυασμό με την έλλειψη ικανοποιητικών χρηματικών πόρων ανάγκασαν την ομάδα να παρατείνει διαρκώς την οριστική ολοκλήρωση του ρόστερ της, τη στιγμή που οι υπόλοιποι της Euroleague είχαν ήδη ξεκινήσει να αποκτούν χημεία μέσω της προετοιμασίας και των φιλικών.
Άσσος: «Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού»
Το έκανε και πέρσι, το διέπραξε και φέτος, με τις συνέπειες να είναι οι ίδιες και χειρότερες. Τουλάχιστον, τη σεζόν που μας πέρασε, ο Παναθηναϊκός στηρίχθηκε, όσο γινόταν, στον Μακ, ο οποίος κουτσά-στραβά αποτέλεσε το βασικό point guard της ομάδας από τον περσινό Νοέμβριο ως και το τέλος της χρονιάς.
Τη φετινή σεζόν, όμως, το «Τριφύλλι» κινήθηκε πολύ πιο λανθασμένα στη μεταγραφική αγορά όσον αφορά τη στελέχωση της συγκεκριμένης θέσης, αναγκάζοντας παίκτες που προορίζονταν για άλλους ρόλους (βλ. Νέντοβιτς, Μέικον) να αναλαμβάνουν πολλές φορές το ρόλο του οργανωτή. Ο Κέντρικ Πέρι, που υποτίθεται αποκτήθηκε με την προϋπόθεση πως θα είναι αναπληρωματικός, ξαφνικά μετατράπηκε σε βασικός λόγω της λειψανδρίας στη θέση, απογοητεύοντας πάντως με τις εμφανίσεις του.
Ακόμα και στη Basket League, εκεί που το επίπεδο είναι πιο βατό συγκριτικά με την Ευρώπη, δε μπορεί να κάνει τη διαφορά, όντας αρκετά στάσιμος. Επίσης, όσον αφορά την αγορά του… πρωτοκλασάτου γκαρντ, αυτή δεν έγινε ποτέ το καλοκαίρι, με τον κόσμο της ομάδας να αναπολεί μέχρι και τον… παλαίμαχο πλέον Τι Τζέι Μπρέι, ο οποίος τουλάχιστον μπορούσε να φέρει σε πέρας κάποιες μικρές «αποστολές» στο κορυφαίο επίπεδο.
Παράλληλα, η άφιξη του Φέρελ στην Αθήνα μερικούς μήνες μετά αποδείχθηκε… ανέκδοτο, με τον Δημήτρη Πρίφτη να μη του δίνει καμία ευκαιρία στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη περιορίστηκε σε ολιγολέπτες συμμετοχές, καθώς φαινόταν να μην ταιριάζει στη φιλοσοφία του. Εν τέλει, το ρόστερ «έκλεισε» μήνα Γενάρη με την αγορά του Γιόβιτς, ο οποίος όμως λόγω της πολύμηνης αγωνιστικής απραξίας του, καθώς και της νόσησης του από τον κορονοϊό, θα μπει σε σοβαρούς ρυθμούς από τον Φλεβάρη. Άρα, τυπικά ο «Εξάστερος» θα παίξει με ένα ορθολογικά δομημένο ρόστερ για 5 μήνες!
Αποτυχία στη θέση «4»
Μετά τη φυγή των Ντίνου Μήτογλου, Μπεν Μπέντιλ και Άαρον Ουάιτ, ο Παναθηναϊκός έμεινε εντελώς «γυμνός» στη θέση του power forward. Ειδικά η φυγή του Έλληνα ταλαντούχου και ιδιαίτερα βελτιωμένου ψηλού, αποτέλεσε ένα τεράστιο «πλήγμα» για την ομάδα, μιας και πλέον έπρεπε να βρει τυπικά δύο παίκτες για να αναπληρώσουν το τεράστιο αυτό κενό.
Πρώτη μεταγραφή του Δημήτρη Πρίφτη ήταν ο Οκάρο Ουάιτ, τον οποίο γνώριζε από την κοινή τους θητεία σε Άρη και Ούνικς Καζάν, ενώ, προς το τέλος του καλοκαιριού, ήρθε και ο Τζέρεμι Έβανς, ο οποίος αν και 34, διέθετε αρκετές εμπειρίες από την Euroleague φορώντας τη φανέλα της Χίμκι και εσχάτως της Ολίμπια Μιλάνο. Τέλος, αποφασίστηκε να δοθεί περισσότερος χρόνος στον Λευτέρη Μαντζούκα ως 3ος στην ιεραρχία, βοηθώντας το σύλλογο κυρίως στις εγχώριες διοργανώσεις.
Ωστόσο, τα πράγματα σταδιακά άρχισαν να παίρνουν τραγική τροπή. Ο πρώην NBAer Ουάιτ, όσο περνούσε ο καιρός, έδειχνε ολοένα και περισσότερο την αδυναμία του να σταθεί στο συγκεκριμένο επίπεδο, στο οποίο για πρώτη φορά στην καριέρα του αγωνιζόταν φέτος. Πολλά χαμένα ελεύθερα τρίποντα, ατσούμπαλος με τη μπάλα στα χέρια και στην άμυνα, ενώ πολλές φορές έχει αποδειχθεί μοιραίος με τις κρίσιμες χαμένες του βολές κόντρα σε Μπάγερν Μονάχου στη Βαυαρία και Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ (αυτό οφείλεται κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι, στο mentality που δεν έχει «χτίσει» σαν παίκτης, έτσι ώστε να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις όταν η μπάλα «καίει»).
Ο Έβανς είναι επίσης μία από τα ίδια, παρουσιάζοντας τουλάχιστον τώρα τελευταία ένα πιο σοβαρό πρόσωπο. Πάντως, πέρα από τη γνωστή εκρηκτικότητα που διαθέτει στον τομέα του καρφώματος και την αλτικότητα του στα μπλοκς, φαίνεται η ηλικία του να τον προδίδει, μη μπορώντας να ακολουθήσει τα γρηγορότερα πόδια των αντιπάλων του. Αν και έχει εξελίξει και το σουτ του, δεν έχει καταφέρει να δώσει πολλά μέσα στη σεζόν, «πληρώνοντας» ουσιαστικά το άθλιο του ξεκίνημα με την πράσινη φανέλα.
Δυστυχώς, στο «4» η ομάδα είναι πολύ υποβαθμισμένη, έχοντας πραγματικά παίκτες επιπέδου Eurocup.
Πίσω από τον Παπαγιάννη, ποιος;
Πέρσι λέγαμε για τον ανύπαρκτο Όγκαστ, που δε μπορούσε σε καμία περίπτωση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ως μπακ-απ σέντερ του Παπαγιάννη. Με την αποχώρηση του το καλοκαίρι για λογαριασμό της Τσεντεβίτα, όλοι ανέμεναν πως ο επόμενος ψηλός που θα πλαισιώσει τον Γιώργο Παπαγιάννη θα είναι τουλάχιστον πιο αποδοτικός από τον Ελληνοαμερικανό.
Ωστόσο, βάσει των εμφανίσεων του και της διαχείρισης που έτυχε από τον Δημήτρη Πρίφτη, ο Τζεχάιβ Φλόιντ, που πλέον αγωνίζεται με τα χρώματα της Φενέρμπαχτσε, έμοιαζε ανήμπορος να σταθεί στις υπάρχουσες συνθήκες. Παρά τα σημαντικά του σωματικά προσόντα και το τεράστιο εκτόπισμα του λόγω δύναμης, ίσως το ύψος του, ίσως η απειρία του ή το γεγονός πως είναι ακόμα «ακατέργαστος», δεν κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, ούτε στην Euroleague ούτε και στο ελληνικό Πρωτάθλημα. Άλλωστε, αυτός ήταν και ο λόγος που πριν φύγει είχε μείνει εκτός λίστας για τη Basket League, με τον Έβανς να τον αναπληρώνει.
Γενικότερα, ο Παναθηναϊκός δεν πήρε σχεδόν τίποτα από τον Φλόιντ αυτό το τετράμηνο που ήταν κάτοικος ΟΑΚΑ, με αποτέλεσμα να τραβήξει (και πάλι) όλο το «κουπί» ο «Big Papa». Όμως, δε γίνεται έτσι να βγει η χρονιά, μιας και ο Μεγαρίτης ψηλός κάποια στιγμή θα «σκάσει», και με το δίκιο του δηλαδή.
Τώρα, με τον Έβανς να μετατοπίζεται στο «5», ελπίζουμε να δούμε μια πιο ίση κατανομή του χρόνου μεταξύ τους, κάτι που βέβαια θα εξαρτηθεί από την απόδοση αυτού του small size σέντερ.
Έλλειψη κινήτρου
Και τέλος, ας περάσουμε και στο προπονητικό σταφ, το οποίο, με τις επιλογές που έκανε, αλλά και με τον τρόπο που διαχειρίζεται τα ματς, έχει οδηγήσει ως ένα σημείο τον Παναθηναϊκό σε αυτό το τέλμα. Μπορεί οι γνώσεις του Δημήτρη Πρίφτη πάνω στο άθλημα να είναι πολλές και ενδεδειγμένες (η πρωτοφανής ζώνη που έπαιξε σε πολλά παιχνίδια είναι στοιχείο της μπασκετικής ευφυΐας του), ωστόσο μοιάζει ανήμπορος να εμπνεύσει τους παίκτες του ψυχικά.
Άνευρος στον πάγκο, χαμένες στις δικές του σκέψεις, φαίνεται να αποπροσανατολίζεται όταν κάποια αναμέτρηση δεν πάει σύμφωνα με τα δικά του «θέλω», αποπροσανατολίζοντας έτσι και τους παίκτες. Δύσκολα ο Παναθηναϊκός φέτος γυρνάει παιχνίδια στην Euroleague, γεγονός στο οποίο και ο ίδιος φέρει ευθύνη, μη βρίσκοντας τις καλύτερες επιλογές τη στιγμή που πρέπει και μη εμπνέοντας τους παίκτες του από τον πάγκο.
Φυσικά, δε μπορεί να τεθεί θέμα προπονητή αυτή την εποχή και με τις συνθήκες που επικρατούν, ωστόσο μια ορθολογικότερη και πιο «νευρική» παρουσία από τον πάγκο δε θα ενοχλούσε κανέναν, ίσα ίσα που θα κινητοποιούσε τους μπασκετμπολίστες του «Εξάστερου» να δώσουν το 100%, μιας και πλέον οι δικαιολογίες έχουν στερέψει και τα λόγια δεν έχουν τόσο σημασία…
Διαβάστε ακόμη…
- Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: Σφυρίγματα-ντροπή κατά του Ναν με το «καλησπέρα»
- Ζαλγκίρις Κάουνας – Παναθηναϊκός LIVE
- Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός: H «πράσινη»… 11άδα στη «μάχη» του Κάουνας (pic)
- Στο Κάουνας ο Παναθηναϊκός με την ηγεσία του Ναν και τα ριμπάουντ του Λεσόρ
- Βόβορας: «Πληρέστερος στην Ευρώπη ο Παναθηναϊκός, έτσι θα κερδίσει τη Ζαλγκίρις!»