Παναθηναϊκός AKTOR: Αιώνια ευγνωμοσύνη για τον ΕΠΤΑΣΤΕΡΟ ΒΑΣΙΛΙΑ!

Ο Παναθηναϊκός AKTOR είναι ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ και το έκανε με έναν απόλυτα επιβλητικό και κινηματογραφικό τρόπο, θυμίζοντας σε όλους πως είναι ο παντοτινός «Βασιλιάς» της Euroleague, χαρίζοντας μοναδικές στιγμές χαράς στον κόσμο που… τρελάθηκε και τρέλανε όλη την Ευρώπη για χάρη του ΕΠΤΑΣΤΕΡΟΥ! Γράφει ο Κώστας Γιαταγάνας.

Το γράφουμε και δεν το πιστεύουμε: O Παναθηναϊκός AKTOR είναι ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!

Ο Εργκίν Αταμάν το πίστευε, το έλεγε, το ξανάλεγε και το έκανε πράξη! Το είπε και την παραμονή του ημιτελικού του Final-4 με τη Φενέρ, απαντώντας ξεκάθαρα πως υπόσχεται το έβδομο αστέρι στον κόσμο, όπερ και εγένετο!

Ένα έβδομο αστέρι που ήρθε με άκρως επιβλητικό, εντυπωσιακό, ιστορικό τρόπο. Πριν τον τελικό υπογραμμίσαμε πως το συναπάντημα του Παναθηναϊκού, της κορυφαίας ομάδας την εποχή των Final-4, με τη Ρεάλ, της κορυφαίας ομάδας συνολικά στην ιστορία της διοργάνωσης, αλλά με 7/11 τρόπαιά της προ της θέσπισης των Final-4 ήταν ό,τι πιο ιδανικό μπορούσε να υπάρξει σε τελικό.

Ο απόλυτος τελικός που είχε την απόλυτη επικράτηση των «πράσινων», που μπήκαν στο παρκέ «Εξάστεροι» και βγήκαν… ΕΠΤΑΣΤΕΡΟΙ!

Η δυναμική της Ρεάλ… φόβιζε τους πάντες και τα πάντα, τα οποία είχε σαρώσει στο πέρασμά της η ομάδα του Τσους Ματέο, που βγήκε άνετα πρώτη στην κανονική περίοδο, που προκρίθηκε νωρίτερα από κάθε άλλη φιναλίστ στο Βερολίνο, με «σκούπα» επί της Μπασκόνια και στον ημιτελικό είχε σαρώσει τον Ολυμπιακό.

Αναφέραμε τη λέξη «φόβο»; Αυτή αφορούσε οποιονδήποτε άλλον πλην Παναθηναϊκού! Εξάλλου το «Τριφύλλι» την τελευταία φορά που συναντήθηκαν της είχε δώσει ένα καλό μάθημα απόλυτου μπάσκετ και μάλιστα μέσα στη Μαδρίτη, σε μία από τις νίκες που καθόρισαν την πορεία της ομάδας στην Euroleague, βαθμολογικά και πνευματικά.

Φόβος για πολλούς υπήρχε και μετά το πρώτο δεκάλεπτο, όπου η ομάδα του Αταμάν δέχθηκε 36 πόντους, ακόμα περισσότερους από όσους είχαν δεχθεί οι Πειραιώτες στον ημιτελικό σε ένα αντίστοιχα… εκρηκτικό δεκάλεπτο επιθετικά (28). Ωστόσο η ειδοποιός διαφορά που… καθησύχασε κάπως τα πράγματα ήταν οι 25 πόντοι του Παναθηναϊκού που έδειξε ότι θα μπορούσε να ακολουθήσει την πανίσχυρη αντίπαλό του, αλλά ταυτόχρονα κατάλαβε ότι για να αλλάξει τα δεδομένα στη συνέχεια έπρεπε να ανεβάσει κατακόρυφα την ένταση και την αποτελεσματικότητα της άμυνάς του.

Αυτό όταν συνέβη, όλα άλλαξαν και εκείνη που φοβόταν πλέον ήταν η Ρεάλ, με την αρμάδα του Αταμάν να την αναγκάζει σε… φρένο και να κλείνει την ψαλίδα. Το καλάθι του Σλούκα πριν την ανάπαυλα για το -5 (54-49) ήταν το προμήνυμα πως η αντεπίθεση μόλις είχε αρχίσει και στο τρίτο δεκάλεπτο όλοι αντιλήφθηκαν πως το εκρηκτικό ξεκίνημα των Μαδριλένων ήταν μακρινή ανάμνηση…

Μόλις 7 πόντους δέχθηκαν οι «πράσινοι» σε ένα απαράμιλλο ρεσιτάλ αμυντικής λειτουργίας και από τη στιγμή που πέρασαν μπροστά, αρχής γενομένης από το τρίποντο του Ναν από τις 45 μοίρες για το 56-58 και η καταπράσινη Uber Arena… τρελάθηκε, το ποτάμι δε θα γυρνούσε πίσω!

Το καταπράσινο «ηφαίστειο» έκαψε τα πάντα στο πέρασμά του, με τον Παναθηναϊκό στην τελική ευθεία να παίζει μπάσκετ… Ρεάλ και να την κατασπαράζει για να ράψει το ΕΒΔΟΜΟ αστέρι μέσα σε παραλήρημα!

Μια μπασκετική ραψωδία υπό τις οδηγίες του Αταμάν που πήρε την ταυτότητα (και) του Ματέο, δείχνοντας ποιος ήταν ο πραγματικός και αδιαμφισβήτητος προπονητής της χρονιάς, με τον Κώστα Σλούκα να κάνει τον τελικό και την εμφάνιση της ζωής του, μοιράζοντας αδιάκριτα απαντήσεις ως ο απόλυτος MVP και ηγέτης, δικαιώνοντας απόλυτα τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο που έκανε τα πάντα για να τον φέρει στο ΟΑΚΑ, δίνοντάς του τα κλειδιά της ηγεσίας στο παρκέ.

Έναν Γιαννακόπουλο συγκινημένο που καμάρωνε τη δικαίωση των κόπων όχι μόνο μιας χρονιάς, αλλά… μιας ντουζίνας ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων λοιδορήθηκε όσο κανείς άλλος, με την κούπα να αποτελεί τη δική του προσωπική λύτρωση και συνέχεια της κληρονομιάς που πήρε από τους ΚΟΛΟΣΣΟΥΣ Παύλο και Θανάση.

Ιδιοκτήτης, προπονητής και αρχηγός ήταν το τρίπτυχο της επιτυχίας, αλλά η μυθική επιστροφή της ομάδας που χτίστηκε από το μηδέν μέσα σε λίγους μήνες από το… #17 της κατάταξης στο #2 και από εκεί στην κούπα, υπήρχαν πολλοί «ήρωες».

Ο «βομβιστής» Κέντρικ Ναν που αποτελείωσε τη Ρεάλ, ο πανταχού παρών Τζέριαν Γκραντ, ο αλύγιστος «πύργος» Ματίας Λεσόρ που έπαιζε απέναντι σε όλα τα θηρία και τα κατασπάραξε, η αφανής αμυντική… κόλλα Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, ο υπαρχηγός με το απόλυτο step up σε Play-Offs και Final-4, Ιωάννης Παπαπέτρου, ο ορισμός του «καμικάζι» Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, το «κλειδί» στη ζώνη Ντίνος Μήτογλου, ο πάντα πολύτιμος Μάριους Γκριγκόνις και ο Κώστας Αντετοκούνμπο.

Αυτή η παρέα ανέβασε τον Παναθηναϊκό AKTOR στον… έβδομο ουρανό και μαζί τον κόσμο που πήρε τη δική του ΚΟΥΠΑ στο Βερολίνο, βάφοντας πράσινη την Uber Arena τόσο στον ημιτελικό, όσο και στον τελικό ακόμα περισσότερο και φυσικά το αποκορύφωμα ήταν τα πανηγύρια σε όλη τη χώρα και η ΜΥΘΙΚΗ υποδοχή!

Η φράση κλισέ «έπεσαν τα Τείχη» για τους πρωταθλητές Ευρώπης είναι φτωχή για να περιγράψει τι συνέβη κατά την άφιξη της αποστολής, από τη στιγμή που πάτησε ξανά ελληνικό έδαφος, στο «Ελ. Βενιζέλος», ως τη διαδρομή από την Αττική Οδό ως το ΟΑΚΑ, με ατελείωτες χιλιάδες κόσμου να αποθεώνουν τους ΜΑΓΚΕΣ του Αταμάν που τους έδωσαν χαρά έπειτα από τόσα χρόνια αναμονής!

Ο κόσμος του Παναθηναϊκού είχε γαλουχηθεί στα ευρωπαϊκά της ομάδας-καμάρι όλης της Ευρώπης, αλλά το ΕΒΔΟΜΟ έχει μοναδική θέση στην καρδιά όλων, καθώς σηματοδότησε την ολική και σαρωτική επιστροφή της ΚΟΡΥΦΑΙΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ!

Για όλα αυτά τα μοναδικά συναισθήματα που χάρισε ο ΕΠΤΑΣΤΕΡΟΣ με όσα πέτυχε στο Βερολίνο και δεν… περιγράφονται με λόγια αξίζει αιώνια ευγνωμοσύνη!

ΒΟΥΝΤΟΥ, ΒΟΥΝΤΟΥ… ΒΟΥΝΤΟΥ, ΒΟΥΝΤΟΥ… ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΗ ΜΑΓΕΙΑ… ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΟ ΕΦΕΡΑΝ ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ!!!

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Γιαννακόπουλος: «Απασφάλισε» για Παναθηναϊκό και Βαλαντσιούνας!
• Αποκάλυψη Σαμς: «Το Ντένβερ ενημέρωσε Βαλαντσιούνας πως θα τον κρατήσει – Πίεσε ο Παναθηναϊκός» (pic)
• Παναθηναϊκός: Στα μαύρα με ροζ πινελιές το νέο τρίτο kit!
• Στην… εξορία ο Ουναΐ – Με τη Β’ ομάδα της Μαρσέιγ προπονείται ο Μαροκινός!
• Αδιανόητο δημοσίευμα: «Οι Νάγκετς θα κρατήσουν τον Βαλαντσιούνας, έστω και με το ζόρι!»