Opponent Analysis: Μπάμπεργκ

Ο Κωνσταντίνος Πάνας αναλύει τους δεκαπέντε αντιπάλους του Παναθηναϊκού στην Euroleague μέσα από μια εκτενή παρουσίαση, περνώντας από την Ολίμπια Μιλάνο του Σιμόνε Πιανιτζάνι, στην Μπάμπεργκ του Αντρέα Τρινκιέρι.

Σίγουρα είναι από τις ομάδες που παρουσιάζουν εξαιρετικό θέαμα τα τελευταία χρόνια και κυρίως στην έδρα της, όπου είναι πολύ δύσκολο να την κερδίσει κανείς. Η αρμάδα του Τρινκέρι έχει παρουσιάσει εξαιρετικό μπάσκετ και έχει φτάσει το spacing σε άλλο επίπεδο, κυρίως με τους main ball handlers που επιλέγει να σπρώξουν το παιχνίδι του.

Προγνωστικά στοιχήματος από το Νο.1 site προβλέψεων στην Ελλάδα!

Είναι δεδομένο ότι και φέτος από αυτούς περιμένει τα μέγιστα, κάνοντας δύο ηχηρές μεταγραφές. Θεωρώ ότι ο Χάκετ είναι υπερβολικά καλός για την Μπάμπεργκ, αλλά και ιδανικός για το παιχνίδι Τρινκέρι. Ένα ψηλό γκαρντ που βλέπει εξαιρετικά την πάσα στην weak side, έχοντας παράλληλα δυναμικό drive και εκτέλεση από μέση απόσταση.

Έχασε τον Στρέλνιεκς, που ήταν η ήρεμη δύναμή του, και τον Κοζέρ, που αναζήτησε το βήμα παραπάνω στην Ρεάλ, αλλά φρονώ ότι ο Χάκετ είναι steal για την φετινή διοργάνωση και αρκετά πιο πάνω στο παραγωγικό/αμυντικό κομμάτι, ανεβάζοντας επίσης και το αθλητικό πακέτο της περιφέρειας.

Με τον Νίκο Ζήση να φέρνει αυτό το veteran leadership από τον πάγκο και τον δαιμόνιο, Μαόντο Λο, νομίζω ότι και πάλι θα δούμε ωραία πράγματα στην Βαμβέργη. Για τον Χίκμαν δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Νομίζω ότι αναζητάει από πέρυσι αυτό το «ζεστό» χέρι που θα μετουσιώνει σε τρίποντα την extra πάσα που δουλεύει τόσο καλά στο playbook του Τρινκιέρι. Ωστόσο, τόσο αυτός, όσο και ο Μπράις Τέιλορ, δεν είναι σε κατάσταση να το κάνουν αυτό σταθερά.

Βλέπετε, ο Τέιλορ είναι ένας πολύ αθλητικός πλάγιος, ο οποίος το 2014 είχε περίπου 60% από την γραμμή, με λίγες προσπάθειες βέβαια, αλλά αν ανατρέξουμε μια χρονιά πίσω, είχε πάλι πάνω από 50%…

Το θέμα είναι ότι spacer με όλη την σημασία της λέξης δεν διαθέτει στα γκαρντ και αυτό ίσως γίνει πρόβλημα τα βράδια που δεν θα… «στάζει» από μακριά, κάτι που φυσικά θα μειώσει τους χώρους για την ομάδα του Ιταλού.

Για τον Νίκολιτς δεν υπάρχουν πολλά να πω… Πολύ νωρίς να πούμε οτιδήποτε για τον συγκεκριμένο. Δεν τα πήγε καλά ως backup του Ντόνσιτς-Ντράγκιτς στα γκαρντ. Αλλά παραμένει μια μεγάλη ελπίδα για την χώρα του.

Νομίζω πως μεγάλο στοίχημα αποτελούν οι θέσεις από το «3» και μετά, όπου δεν υπάρχουν πολλές λύσεις. Δεν νομίζω ότι ο Τρινκιέρι περιμένει να βγάλει λαγό από το καπέλο με τον Χεκμαν. Ο μικρός, που δεν είναι μικρός πλέον, έφτασε αισίως τα 25 και δεν είναι αξιόπιστος γι’ αυτό το επίπεδο. Νομίζω ότι αφού έχει και το μέγεθος θα μπορέσει να παίξει πολύ περισσότερο με τρία γκαρντ ή να κατεβάσει τον Μίλλερ στο «3». Ο παίκτης ο οποίος αναζητάει μια χρονιά σαν αυτή στη Σερβία μετά την αμφισβήτηση που δέχτηκε στο Ισραήλ. Σίγουρα ξέρουμε πόσο καλός μπορεί να γίνει με την μπάλα στα χέρια. Αλλά ο τραυματισμό του είναι ύπουλος…

Μου αρέσει η επιλογή Μίτροβιτς. Άλλο ένα παιδί που θέλει να αποδείξει πράγματα και δεν υπάρχει καλύτερος οργανισμός για να το πράξει. Ένα πολύ σκληρό παιδί που τα τελευταία χρόνια εξαφανίστηκε. Προσωπικά, περίμενα να φύγει το 2015 μετά τους… “παπάδες” που έκανε. Τότε, πραγματικά πίστεψα ότι είχαν βγάλει τον επόμενο μεγάλο ψηλό που γλυκοκοίταζε ο Ολυμπιακός, αλλά ο χρόνος του μειώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια και εξαφανίστηκε. Από την μια θα βρει για μια ακόμη χρονιά μπροστά του τον παίκτη που τον ανάγκασε να γίνει από starter ,«παγκίτης» (βλ. Μίλλερ), αλλά από την άλλη έχει όλο το χρόνο να ηρεμήσει το μυαλό του και να δουλέψει.

Με τόση αδυναμία στη θέση «3» το Μίλλερ-Μίτροβιτς στην ίδια πεντάδα είναι ορατό σε μια αρκετά big lineup, που σε συνδυασμό με το αθλητικό πακέτο τον Τέιλορ και Χάκετ θα μπορούσε να δώσει ωραία πράγματα.

Από εκεί και έπειτα, ο Ρούμπιτ δίπλα στον Ραντόσεβιτς δεν είναι καθόλου άσχημη σκέψη, αλλά το δίδυμο παραμένει λειψό. Ο Κροάτης, που στην Τσιμπόνα πίστευαν ότι βρήκαν τον επόμενο starter της Εθνικής, πριν και από τον Τόμιτς – έτσι νόμιζαν και στο Μιλάνο και την πάτησαν – παραμένει μια αξιόπιστη λύση, αλλά ως εκεί. Είναι ένας πολύ έξυπνος παίκτης που λειτουργεί εξαιρετικά σε short roll και μπορεί να διαβάσει απίστευτα την δημιουργία του κοντού. Ξέρει πώς να γεμίσει την ρακέτα μετά από drive περιφερειακού. Μπορεί να πασάρει, αλλά και να επιτεθεί σε μικρό χώρο, κάτι που αρέσει στον Ιταλό.

Από την άλλη, ο Ρούμπιτ τον συμπληρώνει ιδανικά. Ένα παιδί που μπορεί να παίξει στο post και είναι πολύ καλύτερος finisher κοντά στο ζωγραφιστό. Πολύ δυναμικός, αλλά αυτό που τράβηξε τον Τρινκιέρι είναι ότι μπορεί να πασάρει από το high post και συγκεκριμένα να έχει ωραίες συνεργασίες hi-low. Τον τσέκαρε όλη τη χρονιά με την Ουλμ…

Απόκτησε το διαχρονικό t-shirt του Δημήτρη Διαμαντίδη αποκλειστικά από το PAO SHOP!