Ο Παναθηναϊκός που αρνείται να λυγίσει και αρχίζει να «δένει»

Η ανατροπή στο Κάουνας, η επιστροφή του Όσμαν και το timing που δείχνει γιατί το «τριφύλλι» είναι φτιαγμένο για πολύ μεγάλα πράγματα.

Υπάρχουν ομάδες που όταν στριμώχνονται, διαλύονται. Και υπάρχουν κι εκείνες που, όταν νιώσουν την πλάτη στον τοίχο, βγάζουν χαρακτήρα, εγωισμό και μνήμη. Ο Παναθηναϊκός ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία.

Το βράδυ στο Κάουνας ήταν ακόμα μία απόδειξη. Όχι απλώς για τη νίκη απέναντι στη Ζαλγκίρις, αλλά για τον τρόπο. Γιατί όταν το σκορ πήγε στο -14 και το μομέντουμ έμοιαζε χαμένο, υπήρχε αυτή η αίσθηση πως τίποτα δεν έχει τελειώσει. Όχι γιατί «θα μπει κάποιο σουτ», αλλά γιατί αυτή η ομάδα έχει μάθει να αντιδρά όταν όλα δείχνουν στραβά.

Από τα μέσα της τρίτης περιόδου και μετά, ο Παναθηναϊκός άλλαξε πρόσωπο. Η άμυνα σκλήρυνε, η πίεση ανέβηκε, οι ρόλοι ξεκαθάρισαν. Εκεί εμφανίστηκε ο Τι Τζέι Σορτς ως ο απόλυτος ρυθμιστής. Όχι με συγκρίσεις, αλλά με ουσία. Οργάνωσε, έτρεξε, διάβασε σωστά το παιχνίδι και έδωσε στην ομάδα τον έλεγχο που έλειπε μέχρι εκείνο το σημείο.

Ταυτόχρονα, ο Κέντρικ Ναν έπαιξε με καθαρό μυαλό, χτύπησε τις αδυναμίες της Ζαλγκίρις και θύμισε γιατί αποτελεί παίκτη υψηλότατου επιπέδου. Και μέσα σε όλα αυτά, η επιστροφή του Κένεθ Φαρίντ έφερε ενέργεια, ένταση και άμυνα εκεί που πραγματικά πονούσε το ματς: στο pick and roll.

Μέχρι να γυρίσει το παιχνίδι, υπήρχε ένας άνθρωπος που κρατούσε τον Παναθηναϊκό «ζωντανό». Ο Ομέρ Γιούρτσεβεν. Επιθετικά ήταν ο μοναδικός σταθερός πυλώνας, ο ψηλός που έδωσε λύσεις όταν η μπάλα «έκαιγε» και οι επιλογές ήταν περιορισμένες.

Και μετά… ήρθε ο Τσέντι Όσμαν.

Η παρουσία του στο παρκέ άλλαξε τη δυναμική. Όχι μόνο με πόντους, αλλά με ένταση, ορμή, άμυνα και σωστές αποφάσεις. Η θέση «4» απέκτησε ξανά ισορροπία, τα mismatch αξιοποιήθηκαν, το παιχνίδι άνοιξε. Και κυρίως, επέστρεψε αυτό που έλειπε καιρό: η ενέργεια ενός παίκτη που παίζει κάθε φάση σαν να είναι η τελευταία.

Δεν θα μάθουμε ποτέ πώς θα είχε εξελιχθεί η σεζόν χωρίς τον τραυματισμό του. Αυτό που ξέρουμε, είναι πόσο φάνηκε η απουσία του — και πόσο πιο «γεμάτος» μοιάζει ο Παναθηναϊκός τώρα που είναι ξανά εδώ.

Κι όμως, όλα αυτά συμβαίνουν χωρίς Σλούκα και Λεσόρ. Τον αρχηγό και τον κορυφαίο ψηλό της Ευρώπης. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα δείχνει πλήρης. Γιατί για πρώτη φορά μετά από μήνες, σταμάτησε η κακοτυχία. Δεν εμφανίζεται μια επιστροφή για να έρθει ταυτόχρονα μια νέα απουσία. Οι ρόλοι αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους.

Ο Παναθηναϊκός μοιάζει επιτέλους να «δένει». Σαν ομάδα που τώρα μπαίνει σε περίοδο προετοιμασίας, ενώ στην πραγματικότητα έχει ήδη διανύσει έναν δύσκολο πρώτο γύρο, με σπουδαία διπλά σε Βιτόρια, Κωνσταντινούπολη, Παρίσι, Μαδρίτη και πλέον Κάουνας.

Με ρεκόρ που τον κρατά κοντά στην κορυφή, με απόσταση ασφαλείας από την εξάδα και με το πρόγραμμα να στρώνει, το «τριφύλλι» δείχνει έτοιμο να ανεβάσει κι άλλη ταχύτητα.

Πέρα από τα συστήματα και τα στατιστικά, ο Παναθηναϊκός έχει κάτι ακόμη: συσπείρωση. Με τον κόσμο, με τον εαυτό του, με την πίστη ότι αυτό το ρόστερ μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά αν πιάσει το πραγματικό του ταβάνι.

Και το πιο ενθαρρυντικό; Ακόμη δεν το έχει πιάσει.

Το παιχνίδι με τη Ζάλγκιρις ήταν το τελευταίο για το 2025 για το θεσμό της Euroleague και το «τριφύλλι» έκλεισε ιδανικά το έτος. Το ίδιο όμως θέλει να κάνει και στο πρωτάθλημα, εκεί που έχει ένα ακόμη παιχνίδι αυτό κόντρα στο Μαρούσι (27/12, 18:30).

Με οδηγό την εμφάνιση του δεύτερου ημιχρόνου στο ματς με τη Ζάλγκιρις η ομάδα του Εργκίν Αταμάν θέλει να πάρει τη νίκη με συνοπτικές διαδικασίες, να το «τελειώσει» από νωρίς και να κάνει χαρούμενος γιορτές.

Για λίγο όμως γιατί το 2026 ξεκινάει με… ντέρμπι «αιωνίων».

📌 Διαβάστε ακόμη…

• Παναθηναϊκός: Τα συμβόλαια που λήγουν σε 6 μήνες – Τα φαβορί προς αποχώρηση!
• Στα 35 του, κόντρα στη λογική: Ο καλύτερος Σλούκας της ιστορίας, παίζει πάνω από τα όριά του!
• Παναθηναϊκός: «Σπάει» τα κοντέρ ο Όσμαν – Αδιανόητη εκτόξευση στα τρίποντα!
• Παναθηναϊκός: «Κλείδωσαν» 5 αποχωρήσεις παικτών εντός εξαμήνου!
• Παναθηναϊκός: Ο μέσος όρος προσέλευσης στη Λεωφόρο – Αποκαλυπτικοί οι αριθμοί