Μαντζούκας: Ο μεγάλος… αδικημένος στον Παναθηναϊκό του Δημήτρη Πρίφτη!

Με τη σεζόν για τον Παναθηναϊκό στην Euroleague να μοιάζει -μοιραία- από τώρα χαμένη και το όνειρο της 8αδας να θεωρείται πλέον απλά… όνειρο, ο Δημήτρης Πρίφτης και οι συνεργάτες του θα μπορούσαν να ρισκάρουν ανοίγοντας ακόμα περισσότερο το ομολογουμένως κλειστό τους ροτέισον. Ο Παναγιώτης Αναστόπουλος, λοιπόν, γράφει για το πόσο σημαντική είναι η χρησιμοποίηση του Λευτέρη Μαντζούκα σε αυτά τα απαιτητικά παιχνίδια, τόσο για τις εμπειρίες που θα αποκομίσει όσο και για την αγωνιστική εξέλιξη του ίδιου.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Η άδικη -βάσει της εικόνας του- ήττα του Παναθηναϊκού στο «Audi Dome» κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου με σκορ 81-78 για την 11η αγωνιστική της Euroleague επεσήμανε για ακόμα μια φορά πως ούτε φέτος το «Τριφύλλι» μπορεί να έχει ουσιαστικούς στόχους στη διοργάνωση.

Και αυτό γιατί, πέραν του γεγονότος πως υπάρχουν πολύ ποιοτικότερες ομάδες με μεγαλύτερα μπάτζετ και αστέρες στο δυναμικό τους, ήδη το τραγικό ρεκόρ του 2-9 επιτρέπει μόνο την αποφυγή της τελευταίας θέσης και, στην καλύτερη, τον τερματισμό της ομάδας λίγο πάνω από εκεί που τελείωσε πέρσι. Οπότε, ποιος ο λόγος να μη δοθούν ευκαιρίες και στα νέα παιδιά που βρίσκονται στο ρόστερ; Γιατί να μην έχουν τη δυνατότητα να μπουν στο παρκέ κόντρα σε αντιπάλους από το κορυφαίο επίπεδο και να προσπαθήσουν να δείξουν την αξία τους;

Προφανώς, ο λόγος γίνεται για τον Λευτέρη Μαντζούκα, που από αρκετούς έχει χαρακτηριστεί ως το next big thing του ελληνικού μπάσκετ. Ένα παιδί που έφυγε στα 17 από την Πάτρα και το τοπικό Προμηθέα (έχοντας τις καλύτερες συστάσεις) για να έρθει στον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης και να διεκδικήσει το όνειρο του.

Ο Μαντζούκας είναι ένας παίκτης που μπορεί να αποδώσει με την ίδια ευκολία τόσο στο «4», που είναι η φυσική του θέση όσο και ενίοτε στο «3». Διαθέτει ένα επαρκές άνοιγμα χεριών για την ηλικία του, βλέπει τον κόσμο από το ύψος των 207 εκατοστών, ενώ είναι περιττό να αναφέρουμε πως πριν καν ενταχθεί στους «πράσινους» είχε ζήσει σπουδαίες βραδιές με τον Προμηθέα στη διοργάνωση του Eurocup. Και δε μιλάμε για απλές συμμετοχές των 2 και των 3 λεπτών, αλλά για βασικές παρουσίες και ενεργό ρόλο απέναντι σε πολύ πιο… μπαρουτοκαπνισμένους αντιπάλους στο δεύτερο τη τάξει ευρωπαϊκό θεσμό (7 πόντους σε 28 λεπτά κόντρα στην Ανδόρα όντας μόλις 16.5 ετών, 24 πόντους σε 33 λεπτά απέναντι στη Γκραν
Κανάρια, 9 πόντους σε 21 λεπτά με την Τρέντο και 10 πόντους σε 29 λεπτά εναντίον της Τσεντεβίτα του Κέντρικ Πέρι). Και επαναλαμβάνω, όλα αυτά πριν καν ενηλικιωθεί.

Όσον αφορά τα αγωνιστικά του γνωρίσματα, από πέρσι θα έχει παρατηρήσει κάνεις ότι, παρά το ύψος του, εκτελεί με συνέπεια έξω από τα 6.75, καταφέρνοντας να αποτελεί μια σταθερά στον τομέα του σουτ. Βέβαια, ακόμα φαίνεται να φοβάται να πατήσει σταθερά για ένα δυνατό κάρφωμα ή ένα μπάσιμο, ωστόσο με τον καιρό, και εφόσον «χτίσει» το σώμα του, είναι δεδομένο πως θα μας προσφέρει απλόχερα τέτοιου είδους highlights.

Στο ανασταλτικό σκέλος, μοιάζει να έχει μια ιδιαίτερη έφεση στα ριμπάουντ, ευρισκόμενος πολλές φορές την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση για να μαζέψει το «σκουπίδι». Το θέμα της ενδυνάμωσης του κορμιού του εμφανίζεται, αντίστοιχα, και όταν προσπαθεί να μαρκάρει τους αντίπαλους ψηλούς, οι οποίοι τον στοχεύουν για να παίξουν με πλάτη. Αυτή τη
στιγμή, λοιπόν, μπορεί να θεωρείται ο εύκολος στόχος για τους πιο έμπειρους, δυνατούς και εκρηκτικούς φόργουορντ των ομάδων της Euroleague, όμως, με τη σωστή δουλειά στο γυμναστήριο, αυτή τους η προσέγγιση θα καταρριφθεί.

Περνάμε, τώρα, στη φετινή -λανθασμένη- κατ’ εμέ- αντιμετώπιση που λαμβάνει ως προς το χρόνο που τον βλέπουμε στο παρκέ. Δε νοείται μια ομάδα η οποία βασίζεται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στη λογική των «εσόδων-εξόδων» να μην επενδύει στα δικά της παιδιά, στο φρέσκο «αίμα» του εγχώριου μπάσκετ. Είναι ανεπίτρεπτο να έχεις στο ρόστερ έναν 18χρονο αθλητή με τεράστιες προοπτικές και potential, ο οποίος το μόνο που έχει να υπερηφανεύεται είναι μια 14λεπτη συμμετοχή στο «WiZink Center» κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, όταν βέβαια όλα είχαν κριθεί και η συνέχεια του αγώνα ήταν απλά διαδικαστική.

Για να μπορέσει ένας νεαρός μπασκετμπολίστας (και όχι μόνο) να βελτιώσει τις αδυναμίες του, να ανέβει level, να εξελιχθεί και να ωριμάσει πρέπει να παίζει. Όχι μόνο να προπονείται και να
ακούει υπομονετικά τις εντολές του προπονητή. Γιατί, επαναλαμβάνω, έτσι όπως κυλάει η σεζόν, θα είναι «έγκλημα» να μην αυξηθούν κατακόρυφα τα λεπτά που θα βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο.

Και, στην τελική, ας αφήσουμε στην άκρη το κομμάτι της εξέλιξης του παιδιού και ας επικεντρωθούμε στο «ψυχρό» τομέα των οικονομικών. Όταν δεν υπάρχει επενδυτής, συνεπής εισροή χρημάτων και μεγάλα μπάτζετ (που συνεπάγονται υψηλούς στόχους), η μοναδική αξιόλογη πηγή εσόδων είναι μια ενδεχόμενη πώληση των… βενιαμίν της ομάδας. Με τα χρόνια, δηλαδή, και με την καθιέρωση τους στον Παναθηναϊκό, η διοίκηση θα μπορούσε να βάλει μια ρήτρα στο συμβόλαιο τους αν ήθελαν να αποχωρήσουν είτε για κάποια άλλη ομάδα της Ευρώπης είτε για το NBA.

Και εν προκειμένω, για τον Μαντζούκα απαιτείται να γίνει κάτι παρόμοιο. Αυτό επειδή έχει όλα τα φόντα να μεταμορφωθεί στο μελλοντικό ηγέτη του «Τριφυλλιού» και γιατί όχι στον επόμενο αρχηγό. Συνεπώς, αν θελήσει κάποια στιγμή να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό, καλό θα ήταν οι «μνηστήρες» που θα τον επιθυμήσουν να είναι αναγκασμένοι να πληρώσουν αδρά για να τον αποκτήσουν. Με αυτόν τον τρόπο θα βγουν ωφελημένοι και οι μεν οικονομικά και οι δε αγωνιστικά. Μια τακτική που ακολουθεί για χρόνια η Ρεάλ Μαδρίτης και που ακατανόητα, στην κατάσταση που είναι η ομάδα, δεν πράττει κάτι παρόμοιο και εκείνη. Βέβαια, αν θελήσει να παραμείνει εδώ για πολλά έτη είναι μια διαφορετική ιστορία, η οποία θα μας άφηνε επίσης χαρούμενους.

Κλείνοντας, λοιπόν, αξίζει να πούμε πως όλα αυτά πρέπει να γίνουν σιγά-σιγά. Δηλαδή, δε ήταν δυνατόν, για παράδειγμα, κόντρα στο σύνολο του Αντρέα Τρινκιέρι να μπει ξαφνικά και να παίξει ένα 25λεπτο (αφήστε που έτσι και αλλιώς αυτό ήταν αδύνατον, μιας και ακόμα ταλαιπωρείται από την ίωση που τον άφησε εκτός και απέναντι στις ΑΕΚ και Ζαλγκίρις). Με τη Ζενίτ και έπειτα, όμως, με αφορμή κιόλας την απουσία του Κασελάκη λόγω εθνικών υποχρεώσεων, ο Πρίφτης θα μπορούσε να τον ενεργοποιήσει εκ νέου, να του δώσει ρόλο στη 12αδα και να δείξει πως τον εμπιστεύεται.

Κρίμα είναι να χαθεί και αυτός με τον τρόπο που καταστράφηκαν ταλέντα παρόμοιας ποιότητας (βλ. Χαραλαμπόπουλος). Δώστε του ευκαιρίες και ας μη φανεί ακόμα αντάξιος των προσδοκιών. Δεν πειράζει. Σε λίγα χρόνια, όμως, θα είναι «ετοιμοπόλεμος» να μας ανταμείψει όλους απλόχερα. Υπομονή και επιμονή, συνεπώς, και η ώρα του Μαντζούκα θα έρθει!

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

Διαβάστε ακόμη…

• Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
• Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
• Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
• Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
• «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός