Editorial
Η «πράσινη»… σκακιέρα!
Ο Στέλιος Μπιτσώρης ενώνει τα κομμάτια του «πράσινου» παζλ των τελευταίων εξελίξεων και θέτει επί τάπητος ορισμένους προβληματισμούς σχετικά με το ενδιαφέρον της Pan Asia για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Ο Στέλιος Μπιτσώρης ενώνει τα κομμάτια του «πράσινου» παζλ των τελευταίων εξελίξεων και θέτει επί τάπητος ορισμένους προβληματισμούς σχετικά με το ενδιαφέρον της Pan Asia για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Οι κρίσιμες μέρες για τον Παναθηναϊκό δεν έχουν περάσει ακόμη. Τουναντίον θα έλεγα. Είμαστε ακόμη στην ακμή της… παρακμής και της φαγωμάρας. Διανύουμε την περίοδο που όλες οι πλευρές προσπαθούν να βγάλουν τους τελευταίους… “άσσους” που κρύβουν στα μανίκια τους και να κάνουν τις τελευταίες τους κινήσεις στη σκακιέρα που έχει στηθεί στις πλάτες του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου.
Εμπλεκόμενες είναι πολλές πλευρές και όχι μονάχα οι δυο γνωστές, δηλαδή ο νυν μεγαλομέτοχος, Γιάννης Αλαφούζος, κι ο Δημήτρης Γιαννακοπουλος, ο οποίος ήταν από τους πρώτους ενδιαφερόμενους (υπήρξαν κι άλλοι που έκαναν κρούση και κατέθεσαν προτάσεις) για να εμπλακεί στην χρεωμένη μέχρι το λαιμό, ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται κι αυτή κάπου στην μέση, με τις προθέσεις της να μην είναι ακόμη ξεκάθαρες. Ακόμη κι αν φαίνεται να άναψαν «πράσινο φως» στην πραγματοποίηση του πρότζεκτ «Athens Alive». Οι πιέσεις είναι πολλές και σε μεγάλη κλίμακα απ’ όλες τις πλευρές. Μοναδικός κερδισμένος είναι ο Γιάννης Αλαφούζος από την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, οποίος με τη βοήθεια της Πολιτείας, που με τόσο μένος αντιπολιτεύεται, έχει καταφέρει να γλιτώσει τη ρετσινιά του υποβιβασμού του “Τριφυλλιού”, ενώ παράλληλα με το μετρό των ρυθμίσεων των οφειλών μπορεί να πραγματοποιήσει το μεγάλο του… όνειρο, το οποίο δεν είναι άλλο από την «Πλατανοποιηση» του Παναθηναϊκού, σε περίπτωση που μείνει… αμανάτι στο σύλλογο.
Αίσθηση προκαλεί, σε όλους όσους μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά τα γεγονότα, η κινητοποίηση που υπάρχει στο στρατόπεδο της Pan Asia, μόνο όταν υπάρχει κινητικότητα από τον Δημήτρη Γιαννακοπουλο. Και μοιάζει περίεργο που το ασιατικό fund δεν κατέβασε ψηφοδέλτιο για τον Ερασιτέχνη, αφού από πολλά Μέσα «έπαιξε» το ενδιαφέρον του Παϊρόζ Πεϊνγκμπονσάνγκ για τον ΑΟ, αφότου έγιναν εκ νέου γνωστές οι προθέσεις του πρώτου για την «Μάνα του Λόχου».
Να τονίσω σε αυτό το σημείο πως κάνεις δεν είναι ενάντια στο επενδυτικό σχήμα με μπροστάρη τον Ταϊλανδό πασίγνωστο επιχειρηματία. Κάνεις που θέλει το καλό του Παναθηναϊκού. Ακόμη κι ο ίδιος ο Δημήτρης Γιαννακοπουλος είχε χαιρετήσει την προσπάθεια για την εξαγορά της ΠΑΕ, οποίος πέρα από την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό, έχει και άλλα οφέλη, όπως το να πετύχει να γίνει ο πρώτος παν-Παναθηναϊκός παράγοντας μετά τον Απόστολο Νικολαΐδη. Ό,τι δηλαδή δεν κατάφερε ο πατέρας του, Παύλος, το 1979.
Οι αμφιβολίες δημιουργούνται από τις κινήσεις του fund, από το… μπερδεμένο σχήμα του με τους Ισραηλινούς, τον Παϊρόζ και τον Ρέστη, ο οποίος “μπαίνει – δεν μπαίνει” (υπάρχει θέληση πάντως να συμμετάσχει στην ΠΑΕ), άσχετα με το τι βγαίνει προς τα έξω.
Κι όλα αυτά είναι γεγονότα που μπαίνουν σε σειρά (έτσι άλλωστε έχουν τα πράγματα) κι αποτελούν κομμάτια του παζλ ή καλύτερα πιόνια της σκακιέρας που ανέφερα πιο πάνω. Στα θετικά για το μέλλον του συλλόγου είναι οι αργές μεν, αλλά καλές εξελίξεις για το πρότζεκτ του ΟΑΚΑ. Καθώς ακόμη κι αν η Pan Asia κερδίσει τον «πόλεμο» κι όχι την «μάχη», δεν θα μπορούσε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρξουν συζητήσεις για την σύμπνοια των δυο fund, εκτός αν το δεύτερο επιμένει στο… Βοτανικό των Κορμοράνων!