Μπατίστ: «Ανοιχτή η πόρτα του ΠΑΟ – Θα είμαι στις κερκίδες όταν διεκδικήσει Final-4»!

Ο Μάικ Μπατίστ μίλησε για τον Παναθηναϊκού του Πρίφτη, την παρουσία των Διαμαντίδη κι Αλβέρτη στην διοίκηση αλλά και το παρασκήνιο γύρω από το ελληνικό διαβατήριο που δεν πήρε ποτέ.

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αποσπάσματα από τα όσα δήλωσε στο «Gazzetta»:

Αν και έχεις φύγει εδώ και επτά χρόνια (2014), τα ελληνικά σου παραμένουν πολύ καλά… Απορώ γιατί δεν πήρες ποτέ την ελληνική υπηκοότητα…

«Αν έχω μετανιώσει για κάτι, αυτό έχει να κάνει με το ότι δεν πήρα ελληνικό διαβατήριο. Θα ήταν εκπληκτικό να είχα παίξει με την Εθνική Ελλάδας».

Συγνώμη αλλά αυτό ήταν ένα θέμα που μας είχε απασχολήσει αρκετά εκείνο τον καιρό. Γιατί δεν προχώρησε;

«Γιατί κανείς δεν το επεδίωξε. Πότε δεν ήρθε κάποιος σε μένα ή στον ατζέντη μου για να κινήσουμε τις διαδικασίες. Και αυτός είναι και ο λόγος που δεν το έσπρωξα κι εγώ… Από την στιγμή που δεν μου χτύπησε ποτέ κάποιος την πόρτα, που δεν ενδιαφέρθηκε για να το προχωρήσει, δεν θα μπορούσα να χτυπήσω εγώ την πόρτα της Πολιτείας και να υποβάλλω ένα τέτοιο αίτημα».

Αν σου το ζητούσε ο Παναθηναϊκός;

«Εννοείται ότι θα δεχόμουν μετά χαράς! Οι μισοί συμπαίκτες στην ομάδα μου ήταν τότε μέλη της Εθνικής, σχεδόν οι άλλοι μισοί διεθνείς ήταν του Ολυμπιακού με τους οποίους είμαστε πολύ εξοικειωμένοι, οπότε θα ήταν κάτι πολύ όμορφο. Και φυσικά εκείνη την εποχή, η Ελλάδα ήταν στο top επίπεδο του κόσμου, οπότε θα ήταν πολύ καλό και για μένα. Αλλά δεν συνέβη… Μια και ήρθε η κουβέντα, όμως, στις αρχές του καλοκαιριού μου έγινε πρόταση να ενταχθώ στο προπονητικό επιτελείο της Εθνικής Νιγηρίας. Αλλά με την αβεβαιότητα που υπήρχε σχετικά με την θέση του προπονητή στο Ορλάντο, προτίμησα να μην την αποδεχθώ και να περάσω περισσότερο χρόνο με την οικογένεια».

Απίστευτο να θέλεις να πάρεις ελληνικό διαβατήριο, να πληροίς τις προϋποθέσεις και να μην σου ζητηθεί…

«Να σου πω κάτι; Τότε τελειώναμε προς μέσα Ιουνίου, οπότε επιθυμούσα διακαώς να επιστρέψω στην Αμερική για να ξεκουραστώ, να γεμίσω τις μπαταρίες μου, να πηγαίνω στο μπακάλικο χωρίς να με αναγνωρίζουν και φυσικά να αναγεννηθώ πνευματικά, ώστε στα μέσα Αυγούστου να νιώθω την έλλειψη του μπάσκετ και να μπορώ πιο εύκολα να μπω σε ρυθμούς προετοιμασίας για μία ακόμη σκληρή χρονιά. Ίσως και γι’ αυτό να μην το επεδίωξα και από μόνος μου…».

Πως αισθάνθηκες επιστρέφοντας στην δεύτερη πατρίδα σου και στο δεύτερο σπίτι σου, το ΟΑΚΑ;

«Πολύ όμορφο συναίσθημα. Είχα την ευκαιρία να μιλήσω και στα παιδιά της ομάδας για 3-5 λεπτά γύρω από την σημασία των καλών συνηθειών, της πειθαρχίας, της ρουτίνας και της εργατικότητας και χάρηκα πολύ για την ευκαιρία».

Πόσο διαφορετικός σου φαίνεται ο σημερινός Παναθηναϊκός σε σχέση με την ομάδα της δικής σου εποχής;

«Εντελώς! Δεν είναι πια η πιο κυριαρχική ομάδα στην Ευρώπη, αλλά στο τέλος της ημέρας, το μπάσκετ είναι μπάσκετ και παρά τις δύσκολες εποχές που βιώνει ο σύλλογος, πρέπει να δείχνουμε την υποστήριξή μας. Η συμπαράσταση αξίζει πολύ περισσότερο στα δύσκολα απ’ ότι όταν σηκώνουμε τα τρόπαια. Και με τους φιλάθλους που έχει ο Παναθηναϊκός, θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει στον δρόμο των επιτυχιών. Αυτό είπα στους παίκτες… Ότι αν δώσουν το 110% των δυνατοτήτων τους, ο κόσμος του συλλόγου είναι πολύ πιστός και θα εκτιμήσει την προσπάθειά τους».

Εννέα χρόνια χωρίς Final 4 είναι πολλά κατά την άποψή σου για την παράδοση που έχει δημιουργήσει ένας τέτοιος σύλλογος στην Ευρώπη;

«Ισχύει αυτό! Το 2012, που ήταν η τελευταία φορά, έμοιαζε πολύ μακρινό ακόμη και πριν από τέσσερα χρόνια, όταν είχα έρθει για τα playoffs της Euroleague! Τότε πίστευα πολύ στο ρόστερ που είχε η ομάδα με Καλάθη, Τζέιμς, Γκιστ, Σίνγκλετον και τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά πέσαμε πάνω σε μία πολύ φορμαρισμένη Φενερμπαχτσέ, που στη συνέχεια κατέκτησε το τρόπαιο. Θεωρώ, όμως, ότι είναι θέμα χρόνου για τον Παναθηναϊκό να δυναμώσει και να ξαναχτυπήσει με αξιώσεις την πόρτα του Final 4. Και όταν έρθει η στιγμή, να ‘στε σίγουροι ότι θα είμαι στην κερκίδα για να στηρίξω την προσπάθεια».

Πως βλέπεις τον Διαμαντίδη και τον Αλβέρτη σε διοικητικό πόστο;

«Ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί για τον σύλλογο. Πολλοί παίκτες που κρεμούν την φανέλα τους, επιλέγουν να παραμείνουν στον χώρο για να μεταδώσουν τις γνώσεις τους στις νεότερες γενιές. Η εμπλοκή τους αποτελεί μία εξαιρετική εξέλιξη για την ομάδα γιατί και οι δύο έκαναν τεράστια καριέρα, έχουν σπουδαία μπασκετικά μυαλά και αξιοπρόσεκτη ικανότητα στο να ξεχωρίσουν τα νέα ταλέντα. Η παρουσία τους εγγυάται την σταθερότητα στην λειτουργία του οργανισμού και αυτό είναι πολύ σημαντικό στην εποχή μας…».

Αν δεν κάνω λάθος συνεργάστηκες για λίγο καιρό και με τον σημερινό coach της ομάδας, τον Δημήτρη Πρίφτη, στην τελευταία χρονιά της καριέρας σου…

«Τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον Δημήτρη και πριν μπω στο αεροπλάνο του τηλεφώνησα, τον ενημέρωσα για την επίσκεψή μου και του εξέφρασα την επιθυμία μου να δώσω το παρών στην προπόνηση της ομάδας. Με υποδέχθηκε με ανοιχτές αγκάλες και είμαι πραγματικά πολύ χαρούμενος για τον μπασκετικό σεβασμό που εκπέμπει αυτός ο σύλλογος…».

Ο Μάικ Μπατίστ θα γίνει head coach στο ΝΒΑ ή σε κάποια χρόνια θα αναλάβει τον Παναθηναϊκό;

«Ο στόχος μου, αυτή τη στιγμή, είναι να καταφέρω στο ΝΒΑ. Εργάζομαι πολύ σκληρά για να φτάσω σε αυτό το επίπεδο, αλλά πραγματικά δεν ξέρω πότε θα μου παρουσιαστεί η κατάλληλη ευκαιρία. Θα είναι σε 2 χρόνια, θα είναι σε 5 χρόνια; Δεν έχω την παραμικρή ιδέα. Ωστόσο, η προοπτική της επιστροφής στην Ευρώπη βρίσκεται πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Εδώ, άλλωστε, πέρασα το μεγαλύτερο διάστημα της καριέρας μου, έζησα απίστευτες στιγμές, έκανα πολλούς φίλους και γνώρισα διαφορετικές κουλτούρες και όλο αυτό το κομμάτι, θα έχει πάντα μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Ακόμη παρακολουθώ πολλά παιχνίδια της Euroleague, λόγω της διαφοράς της ώρας και πιστέψτε με, μαθαίνω ακόμη και γίνομαι καλύτερος».

Επομένως, το ΟΑΚΑ θα είναι η πρώτη σου επιλογή αν κι εφόσον αποφασίσει να επιστρέψεις στην Ευρώπη;

«Θα δούμε (γέλια…)! Δεν μπορώ ποτέ να κλείσω πίσω μου αυτή την πόρτα. Πάντα αυτή η επιλογή θα είναι ανοιχτή και θα δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον…».

Τον Διαμαντίδη και τον Αλβέρτη πρόλαβες να τους δεις από κοντά;

«Τον Μήτσο θα τον δω τις επόμενες μέρες, μόλις επιστρέψει από τις διακοπές. Ανυπομονώ όμως… Παίξαμε τόσα χρόνια μαζί, πετύχαμε και βιώσαμε τόσα πολλά, που πλέον έχουμε οικοδομήσει μία αδελφική σχέση που θα διαρκέσει όσο ζούμε! Δεν διαγράφονται αυτές οι αναμνήσεις με τίποτε… Τον Αλβέρτη τον είδα προχθες και παρ’ ότι πέρασαν τέσσερα χρόνια από την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε, ήταν σαν να μην πέρασε μία μέρα. Σφιχταγκαλιαστήκαμε για 20 δευτερόλεπτα και δεν άφηνε ο ένας τον άλλον! Η στοργή που νιώθεις όταν αγκαλιάζεις ανθρώπους που αγαπάς, πραγματικά δεν περιγράφεται! Χάρηκα πολύ που τον είδα να χαμογελάει! Ήταν μία πολύ όμορφη μέρα…».

Τον Σπανούλη;

«Πέρασα ένα ολόκληρο βράδυ στο σπίτι του και είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τα παιδιά του και να θυμηθούμε τις στιγμές που περάσαμε όταν παίζαμε μαζί αλλά και αντίπαλοι…».

Είχαμε μιλήσει πριν λίγο καιρό, για την ακρίβεια την ημέρα της απόσυρσης του “Kill Bill” και μου είχες πει σπουδαία λόγια για την επίδραση του στο μπάσκετ γενικότερα, έστω κι αν από ένα σημείο και μετά είσαστε αντίπαλοι…

«Δεν θα ξεχάσω την στιγμή που στον Παναθηναϊκό, μάθαμε ότι ο Σπανούλης θα πάει στον Ολυμπιακό. Προς στιγμήν αισθανθήκαμε όλοι πολύ άβολα, αλλά έπρεπε να σεβαστούμε την απόφασή του. Για μένα προσωπικά ήταν πολύ δύσκολο, γιατί είναι αδελφός μου. Δεν εκνευρίστηκα, απλά ένιωσα περίεργα γιατί την ίδια στιγμή που η ομάδα έχανε έναν σπουδαίο παίκτη, εγώ έχανα έναν πολύ στενό φίλο με τον οποίο είχαμε ιδιαίτερο δέσιμο και πολλά κοινά. Βλεπόμαστε κάθε μέρα στην προπόνηση και πολύ συχνά και εκτός και μοιραία η μετεγγραφή του, μας απομάκρυνε, χωρίς όμως να χαλάσει την φιλία μας».

Στην ελληνική μπασκετική κοινή γνώμη κυριαρχεί η άποψη ότι μόνο ο Σπανούλης μπορούσε να φύγει από τον Παναθηναϊκό και να αλλάξει την ιστορία του Ολυμπιακού. Συμφωνείς;

«Απόλυτα! Και αυτό γιατί ο Billy ήταν πολύ δυνατός πνευματικά, είχε πολύ ισχυρή προσωπικότητα σαν παίκτης. Του άρεσε να μπαίνει μπροστά στις πιο δύσκολες αποστολές και στις πιο μεγάλες προκλήσεις. Δεν τον ενδιέφερε αν θα έπρεπε να σκοράρει, να δημιουργήσει, να πάρει ριμπάουντ, να παίξει άμυνα ή ακόμη και να καθοδηγήσει τους συμπαίκτες του για να πάρουν πρωτοβουλίες και να παίξουν καλύτερα. Η μεταπήδησή του στον Ολυμπιακό μεταλαμπάδευσε ένα “φονικό ένστικτο” που μόνο ο Σπανούλης διέθετε και αυτό ήταν το βασικό συστατικό για τα δύο συνεχόμενα ευρωπαϊκά τρόπαια που κατέληξαν στον Πειραιά. Γι’ αυτό και μόνο του αξίζει μία τεράστια αποθέωση! Δεν είναι καθόλου εύκολο για μία ομάδα να κάνει το back to back! Το παλέψαμε το 2012 στην Πόλη κόντρα στην ΤΣΣΚΑ, αλλά ο “αιώνιος” ευρωπαϊκός τελικός δεν ήταν γραφτό να γίνει…».

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
• Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
• Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
• Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
• «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός