Αγραβάνης: «Δεν πήρα την ευκαιρία που άξιζα – Ήθελε να με κρατήσει ο Γιαννακόπουλος!»

Ο Δημήτρης Αγραβάνης μίλησε για την παρουσία του στον Παναθηναϊκό, τόνισε ότι δεν πήρε την ευκαιρία που άξιζε και εξήγησε ότι δεν πούλησε ποτέ στην καριέρα του οπαδιλίκι.

---

Stoiximan… Το παιχνίδι ξεκινά από εσένα

Αποσπάσματα από τα όσα ανέφερε στο «Gazzetta»:

Ας το πιάσουμε από την αρχή: Μετά το πέρασμά του από την Ιταλία για λογαριασμό της Νάπολι, βρέθηκες στο Περιστέρι και ξαφνικά στα τέλη Ιανουαρίου έσκασε η είδηση για το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού. Τι ακριβώς έγινε τότε;

«Εκείνη την περίοδο ήταν περίεργα για εμένα. Τόσο για την καριέρα μου όσο και ψυχολογικά. Με το Περιστέρι είχαμε χάσει ένα παιχνίδι με την ΑΕΚ και εγώ είχα χτυπήσει στο χέρι μου. Θυμάμαι καθόμουν στον καναπέ του σπιτιού μου και ήμουν νευριασμένος, τόσο από την ήττα, όσο και από τον τραυματισμό μου. Εκείνη τη στιγμή ήρθε το μήνυμα του προέδρου του Παναθηναϊκού, του κυρίου Γιαννακόπουλου το οποίο ήταν πολύ ειλικρινές και με έκανε να καταλάβω ότι είχε ένα πλάνο στο μυαλό του, τόσο για τον Παναθηναϊκό όσο και για εμένα. Οπότε ένιωσα αμέσως πολύ οικεία μαζί του. Ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα μου που δεν κοίταξα καν το συμβόλαιο, δεν ήξεραν καν με τι χρήματα θα κλείσω. Απλά είπα αμέσως ότι θέλω να έρθω στον Παναθηναϊκό. Και αυτό έκανα».

Δεν το σκέφτηκες καθόλου; Με την έννοια ότι δεν θα ήσουν και ο πλέον ευπρόσδεκτος παίκτης στην ομάδα από τους φιλάθλους.

«Η ιδέα του να πάω στον Παναθηναϊκό μου είχε μπει αρκετό καιρό πριν. Τουλάχιστον αρκετούς μήνες πιο πριν. Και το σκεφτόμουν μέσα μου ότι θα μπορούσε να γίνει αυτή η κατάσταση και να βρεθώ στον Παναθηναϊκό. Τα σκέφτεσαι αυτά, ναι. Ότι αν και εφόσον το έκανα θα υπήρχαν αντιδράσεις από τον κόσμο. Τόσο του Ολυμπιακού όσο και του Παναθηναϊκού που σου είχαν πει διάφορα όλα αυτά τα χρόνια. Όμως ένιωθα ότι κολλούσα πολύ στην ομάδα, δεν είχαν παίκτη στη θέση μου οπότε εκεί μπαίνουν και τα κίνητρα. Το πόσο θέλει να νικήσεις, πόσο θέλεις να επιστρέψεις στην Euroleague, η προσέγγιση που έγινε από τον κύριο Γιαννακόπουλο, όλα μέτρησαν. Επειδή γνωρίζω ότι είμαι παιδί με μπέσα και ειλικρίνεια, ακόμα και ο κόσμος του Παναθηναϊκού που δεν με συμπαθούσε θα αναγνώρισε εάν έδινε το 100% του εαυτού μου. Και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε, ανεξάρτητα αν το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θέλαμε».

Υπήρχε κάποιος από τον Παναθηναϊκό ο οποίος σε πλησίασε περισσότερο και σου έδωσε κάποιες κατευθύνσεις στις πρώτες προπονήσεις και πριν από τα πρώτα σου ματς ;

«Αυτός που χάρηκε πάρα πολύ ήταν ο Πάρης Δερμάνης με τον οποίο έχω και μια συνεργασία όσον αφορά το πρόγραμμα της εκγύμνασής μου. Ήταν δίπλα μου, αμέσως να με κατευθύνει, να μου δώσει σημαντικές συμβουλές αν και είμαι 28 χρονών και γνωρίζω το πώς να συμπεριφερθώ σε δύσκολες καταστάσεις. Μετά όλα τα άτομα με πλησίασαν και με αγκάλιασαν. Όπως ο κόουτς Ράντονιτς με τον οποίο είχαμε μιλήσει για τον ρόλο μου στην ομάδα. Εντάξει ήταν λίγο περίεργα τα πράγματα αλλά ο άνθρωπος προσπάθησε να με εντάξει απευθείας στο σύνολο της ομάδας και να με εμπιστευτεί. Να με βάλει να παίξω και αν έχω κάποιον ρόλο. Όμως όπως είπα ήταν δύσκολη περίοδος γιατί είχα τραυματιστεί και έπαιζα με δεμένο χέρι στην αρχή. Μετά ήρθε και ένας πιο σοβαρός τραυματισμός…».

Στο μεταξύ είχες τραυματιστεί στο χέρι και καθυστέρησε 10 μέρες το ντεμπούτο σου. Ήταν καλύτερο για σένα να προσαρμοστείς περισσότερο ή όχι ; Ή ένιωθες ότι ήθελες να μπεις στο παρκέ και να δείξεις πράγματα;

«Όχι δεν με βοήθησε καθόλου. Το να πηγαίνεις σ’ έναν τόσο μεγάλο σύλλογο και έχοντας τα τόσα μεγάλα κίνητρα που προανέφερα, είναι ό,τι χειρότερο για έναν αθλητή να είναι τραυματίας. Υπάρχει πίεση να επανέλθεις. Εγώ έπαιξα και με πόνο στα πρώτα ματς αλλά όταν σου αρέσει και αγαπάς το παιχνίδι, τον ξεπερνάς. Ήταν όλα δύσκολα στην αρχή. Γενικά δεν μου είχαν πάει τόσο στραβά τα πράγματα σε θέμα υγείας σ’ ένα ξεκίνημα αλλά αυτή ήταν η κατάσταση και έπρεπε να την διαχειριστώ. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι…».

Και έρχεται το ματς με την Βαλένθια στο ΟΑΚΑ όπου πραγματοποιείς την πρώτη σου εμφάνιση με τον Παναθηναϊκό. Τι περνούσε από το μυαλό σου ;

«Ήταν λίγο αμήχανη η στιγμή γιατί ήξερα τι να περιμένω. Κάποιες αποδοκιμασίες δηλαδή από τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Απλά όταν μπήκα να κάνω το ζέσταμα και άκουσα τις αποδοκιμασίες, εμένα δεν με ένοιαξε εκείνη τη στιγμή. Εμένα με νοιάζει το μπάσκετ και να κερδίζω. Με ένοιαζε να δώσω το 100%, πράγμα που έκανα, οπότε το ξεπέρασα σχετικά πολύ γρήγορα. Ήμουν σίγουρος ότι θα το ξεπεράσω και έτσι και έγινε».

Ας πάμε σ’ εκείνη τη στιγμή λοιπόν. Στην παρουσίασή σου αποδοκιμάστηκες από μερίδα των οργανωμένων, όπως επίσης και κατά την είσοδό σου στο παρκέ. Πώς το αντιμετώπισες μέσα σου;

«Εκεί μπαίνει το κίνητρο. Δεν μπορώ να σου πω ότι στεναχωρήθηκα για εμένα. Για εμένα δεν με πολυνοιάζει. Με ένοιαξε μόνο ότι στεναχωρήθηκαν τα δικά μου άτομα όταν το άκουσαν. Οπότε μετά το παιχνίδι πιο πολύ αυτό ήταν που με στεναχώρησε. Όμως είναι μεγάλο κίνητρο να γυρίσεις όλη την κατάσταση που είναι εναντίον σου και ο μπασκετικός κόσμος, σε οποιαδήποτε ομάδα, ειδικά του Παναθηναϊκού που είναι πολύ μπασκετικός να αναγνωρίζει και να βλέπει όταν ο άλλος προσπαθεί».

Επειδή είσαι και πολύ ενεργός στα social, τι μηνύματα λάμβανες από τους φίλους του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού όταν υπέγραψες;

«Έχω λάβει πολύ άσχημα μηνύματα και από τους οπαδούς και των δύο ομάδων. Δεν δίνω βάση. Κάποιοι μπορεί να τα ανεβάσουν στα social και να κλαίγονται. Νομίζω ότι ο οπαδός που σε βρίζει εκείνη τη στιγμή στα social media, αν σε δει στον δρόμο πάλι θα θέλει να βγάλει φωτογραφία μαζί σου και να σε γνωρίσει. Οπότε δεν τα παίρνω καν τοις μετρητοίς. Είναι πάρα πολλά τα μηνύματα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν δίνω βάση και προχωράω…».

Τι είναι χειρότερο όμως; Να σε αποδοκιμάζουν οι αντίπαλοι φίλαθλοι ή οι φίλαθλοι της ίδιας της ομάδας σου;

«Δεν ξέρω. Είναι και τα δύο άσχημα. Συμβαίνουν αυτά στον αθλητισμό και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για όλα. Οπότε μπορεί να συναντήσεις και τα δύο…».

Κάτι άλλο. Επειδή πολλά είχαν γραφτεί και πολλά είχαν ειπωθεί για τον Ράντονιτς. Εσύ έζησες εκ των έσω την καθημερινότητα στις προπονήσεις, οπότε θα ήθελα να μου μεταφέρεις την δική σου οπτική γωνία…

«Εγώ δεν ήμουν από την αρχή της σεζόν για να ξέρω τι έχει συμβεί με τον προπονητή και τους παίκτες αλλά όσον αφορά απέναντι μου ήταν απόλυτα επαγγελματίας, άψογος. Προσπάθησε να με βοηθήσει, να με κατευθύνει, να μου δείξει τι ήθελε ακριβώς από εμένα. Και αυτό είναι πολύ ωραίο. Να σου δείχνει τον ρόλο σου. Προσωπικά είχα διάφορους ρόλους στις ομάδες μου, έχω υπάρξει ο σκόρερ, εκείνος που έπρεπε να κάνει την βρώμικη δουλειά, οπότε έχω την εμπειρία για κάνω ό,τι μου ζητηθεί. Ο Ράντονιτς που είχε ζητήσει να παίζω σκληρά στην άμυνα, να παίρνω τα ελεύθερα σουτ και να δημιουργώ από το low post είτε για εμένα, είτε για τους συμπαίκτες μου. Και με έκανε να νιώσω πολύ άνετα. Είχαμε πολύ καλή σχέση…».

Είχατε την ευκαιρία για έναν τίτλο στο Final 8 της Κρήτης. Τι κλίμα επικρατούσε τότε στην ομάδα; Το πιστεύατε ή είχατε στο μυαλό σας ότι ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί και λίγο-πολύ γύριζε στο μυαλό σας το σερί που είχε χτίσει εναντίον του Παναθηναϊκού;

«Σ’ ένα ματς όπως ήταν τότε για το Κύπελλο, το βάρος πέφτει στο φαβορί. Οπότε εμείς είχαμε αρχίσει να το πιστεύουμε, είχε έρθει και ο Ματ Τόμας στην ομάδα ωστόσο ο τραυματισμός του στο ματς Πρωταθλήματος δεν του έδωσε τη δυνατότητα να μας βοηθήσει στο Final 8. Και μπέρδεψε πολύ την ομάδα. Οπότε όταν στήνεται ένα σύνολο με βάση και τις νέες προσθήκες και ο ένας δεν παίζει, τότε τα πράγματα γίνονται περίεργα. Πάντως ήμασταν πολύ καλοί στο ημίχρονο ωστόσο δεν υπήρχε η κατάλληλη χημεία για να συνεχιστεί και στο δεύτερο ημίχρονο. Έτσι χάσαμε έναν τίτλο τον οποίο είχα σημαδέψει».

Από τη στιγμή που χάθηκε το Κύπελλο, πώς ήταν το κλίμα στην ομάδα μετά και την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία;

«Σίγουρα ήταν βαρύ το κλίμα από τη στιγμή που είχε χαθεί ένας τίτλος. Δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Όλα αυτά γίνονται πολύ γρήγορα και όπως σου είπα δεν ήξερα τι είχε συμβεί στο προηγούμενο χρονικό διάστημα».

Εσύ πήρες περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην Basket League και από εκεί που άκουγες γιουχα, ήρθαν τα χειροκροτήματα. Ήταν κατά κάποιον τρόπο μια μικρή νίκη σου;

«Ήμουν σίγουρος ότι θα το πετύχαινα γιατί ξέρω τον εαυτό μου και το πώς παίζω. Όταν τα δίνεις όλα ο κόσμος το αναγνωρίζει. Με κάνει χαρούμενο αυτό το γεγονός. Από εκεί και πέρα δεν πιστεύω ότι πήρα την ευκαιρία που άξιζα στον Παναθηναϊκό. Και αυτό το ξέρουν και άτομα τα οποία με νοιάζουν. Δεν κρατάω καμία κακία όμως και προχωράμε».

Πάντως «κατηγορήθηκες» σε γενικές γραμμές ότι πούλαγες οπαδιλίκι στον Παναθηναϊκό. Αντιδρούσες έτσι για να κερδίσεις τη συμπάθεια κ.ο.κ. Και αυτό έχοντας αγωνιστεί για αρκετά χρόνια στον Ολυμπιακό. Ποιο είναι το δικό σου σχόλιο πάνω σε αυτό; Πουλούσες;

«Αυτό το λένε άτομα τα οποία δεν με ξέρουν καθόλου. Ποτέ στην καριέρα μου δεν έχω πουλήσει οπαδιλίκι. Το οπαδιλίκι το πουλάς με απότερο σκοπό να κερδίσεις κάτι περισσότερο από την ομάδα που αγωνίζεσαι. Απλά εγώ όταν είμαι στο παρκέ παίζω όχι μόνο με πάθος, αλλά θα έλεγα με περίσσιο πάθος. Και θέλω να κερδίζω. Αυτό παρεξηγείται. Οι αντιδράσεις μου δεν ελέγχονται εκείνη τη στιγμή. Τις αρνητικές τις έχω περιορίσει και τώρα υπάρχουν αντιδράσεις έντονου ενθουσιασμού τις οποίες δεν τις έχω περιορίσει ακόμα. Και αυτό παρεξηγείται από τον άλλον. Αν πουλούσα οπαδιλίκι θα κέρδιζα κάτι από αυτό. Προσωπικά δεν είχα να κερδίσω κάτι εκτός από τη χαρά του παιχνιδιού. Τη χαρά της νίκης ή μιας μεγάλης άμυνας. Αυτό όσοι μπορούν να το καταλάβουν, το καταλαβαίνουν. Όσοι δεν το καταλαβαίνουν δεν με ενδιαφέρει. Με ενδιαφέρουν τα άτομα που με γνωρίζουν και με καταλαβαίνουν, ξέρουν ότι δεν έχω πουλήσει ποτέ οπαδιλίκι στη ζωή μου».

Ωραία ασίστ μου έδωσες για να εστιάσω στο γεγονός ότι παθιάζεσαι γενικά στο γήπεδο. Πανηγυρίζεις έντονα, ακόμα και σε όχι και τόσο μεγάλα παιχνίδια. Κάτι που δεν αντιμετωπίστηκε με τον καλύτερο τρόπο λόγω των αντιδράσεών σου. Μετά που πέφτουν οι τόνοι, λες ότι ίσως θα έπρεπε να ήσουν πιο χαμηλών τόνων;

«Σίγουρα το λες αυτό! Όταν είσαι ήρεμος στο σπίτι σου και βλέπεις ξανά το παιχνίδι για να δεις τα σωστά και τα λάθη που έκανες, σίγουρα κάνεις την αυτοκριτική σου. Όμως όταν παίζεις δεν σε ενδιαφέρει αυτό. Είτε όταν κερδίζεις 20 πόντους, είτε όταν χάνεις 10 πόντους και πρέπει να το γυρίσεις δίνοντας κουράγιο στους συμπαίκτες σου. Αυτά βγαίνουν αυθόρμητα. Κάποιοι το βλέπουν σωστό, κάποιοι λάθος. Κάποιοι μπορεί να έχουν συνηθίσει να παίζουν σαν ρομπότ και μπράβο τους, έτσι είναι ο χαρακτήρας τους. Εμένα ο χαρακτήρας μου δεν είναι έτσι. Όταν παθιάζομαι με κάτι θέλω να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ».

Όπως είπες μπορεί να αδικήθηκες κατά τη διάρκεια της παρουσίας σου στον Παναθηναϊκό. Σε στεναχωρεί κάπως το γεγονός ότι δεν συμπεριλήφθηκες στο πλάνο της νέας προσπάθειας που γίνεται στην ομάδα και με τους στόχους να είναι πολύ μεγαλύτεροι;

«Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Ο κόουτς Αταμάν είναι κορυφαίος στην Ευρώπη, όλοι το γνωρίζουν αυτό μόνο και μόνο από τα τρόπαια της Euroleague που έχει κατακτήσει. Και σίγουρα θα μπορούσε να είχε ένα ακόμα αν δεν υπήρχε ο covid. Μου αρέσει το παιχνίδι του και πιστεύω ότι ταίριαζα στο στυλ παιχνιδιού του ωστόσο όταν δεν σε υπολογίζουν και δεν σε θέλουν κάπου είναι απόλυτα κατανοητό. Ακόμα και αν ο πρόεδρος θέλει να σε κρατήσει να πρέπει να φύγεις από την ομάδα. Σε κάθε κατάσταση της ζωής σου πρέπει να κρατάς τα θετικά και τα αρνητικά. ΟΚ, δεν θα μείνω σε μια μεγάλη ομάδα που φτιάχνει ένα δυνατό ρόστερ αλλά από την άλλη θα έχω την ευκαιρία να πάω κάπου αλλού με μεγαλύτερο ρόλο και να αποδείξω πολύ περισσότερα πράγματα».

Μιας και ανέφερες τον κύριο Γιαννακόπουλο. Πριν από μερικές εβδομάδες σε είχε εκθειάσει μέσα από τα social media. Αυτό πώς ακούγεται στα αυτιά σου;

«Είναι αρκετά κολακευτικό. Μάλιστα είχα την τύχη να τον γνωρίσω και πιο προσωπικά. Με εμένα ήταν πάντα ευθύς και ειλικρινής απέναντί μου. Ήθελε να μείνω στον Παναθηναϊκό αλλά όπως είπα και προηγουμένως ο άνθρωπος κάνει την επένδυσή του και δεν μπορεί να παρέμβει στο ρόστερ. Νομίζω κάτι αντίστοιχο είπε και για τον Πάρις Λι. Οπότε από εκεί και πέρα είναι αποφάσεις του προπονητικού team».

Και κάτι ακόμα γυρίζοντας λίγο τον χρόνο πίσω θα σταθώ σ΄ένα περιστατικό μετά από την ήττα από το Περιστέρι και την επίσκεψη του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ και το ξέσπασμα που είχε απέναντι στους παίκτες. Εκεί συνειδητοποίησες καλά, ότι ασχέτως της δυναμικότητας της ομάδας, οφείλετε να αλλάξετε τσιπάκι ώστε να διεκδικήσετε το πρωτάθλημα;

«Αυτό πρέπει να το γνωρίζεις από τη πρώτη στιγμή που φοράς αυτήν την φανέλα. Πας για να διεκδικήσεις κάποιον τίτλο. Εκείνη την περίοδο είχαμε χάσει αρκετά εκτός έδρας ματς στην Ελλάδα. Δεν ήταν η ήττα από το Περιστέρι αλλά το γεγονός ότι είχαμε χάσει ένα ακόμα εκτός έδρας παιχνίδι. Κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει δράση για υπάρξει και αντίδραση. Καλό προσπάθησε να μας κάνει ο πρόεδρος. Να μας δείξει ότι δεν πρέπει να χάνουμε παιχνίδια και να γνωρίζουμε καλά σε ποιον σύλλογο βρισκόμαστε».

Είδαμε πριν από τους τελικούς να φεύγει ο Μπέικον από την ομάδα ύστερα από ένα περιστατικό στην προπόνηση.

«Εγώ τα πήγαινα πολύ καλά με τον Μπέικον. Ήμουν από τους λίγους που μπορούσα να τον καταλάβω. Είχε καλή ψυχή. Σίγουρα κουβαλάει μια ταμπέλα η οποία δεν πιστεύω ότι τον αντιπροσωπεύει πλήρως. Θέλει να κερδίσει κάθε ματς, μπορεί να γίνει λίγο σκληρός με τους συμπαίκτες του αλλά αυτό γίνεται επειδή θέλει να κερδίσει τα παιχνίδια. Μπασκετικά είναι από τους κορυφαίους σε επίπεδο Euroleague. Με έναν καλό προπονητή που θα μπορεί να τον καταλάβει και να τον μεταχειριστεί σωστά, σίγουρα μπορεί να φτάσει στο top επίπεδο. Είναι άσχημο, γιατί και εγώ είχα την ταμπέλα του κακού παιδιού όπως την είχε και ο Ντουέιν, να προδικάζεις και να φέρεσαι με βάση το παρελθόν. Οι άνθρωποι αλλάζουν, βελτιώνονται, εξελίσσονται, οπότε και εγώ αλλά και ο Πάρις που ήμασταν πιο κοντά με τον Μπέικον τον καταλαβαίναμε πιο εύκολα. Στην κακή του στιγμή δεν ρίχναμε λάδι στη φωτιά. Προσπαθούσαμε να του δώσουμε χρόνο να ηρεμήσει. Πιστεύω ότι αξίζει μια ευκαιρία σε ομάδα της Euroleague για να δείξει τι αξίζει».

Σας ενοχλούσε εσάς ως παίκτες και ως ομάδα στο σύνολο ότι σας είχαν 99% ξεγραμμένους στους τελικούς; Ότι ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει τον τίτλο πριν ξεκινήσουν καν το ματς; Σας πείσμωνε;

«Μας πλήγωνε τον εγωισμό μας. Σου δίνει το τέλειο κίνητρο. Γι’ αυτό και η αρχή ήταν αρκετά καλή. Τόσο στο πρώτο ματς του ΣΕΦ όσο και στο δεύτερο του ΟΑΚΑ. Όμως δεν μπορούμε να πούμε τι θα είχε γίνει αν είχαμε κάνει το 1-0 εκτός έδρας γιατί ενδεχομένως ένας τελείως διαφορετικός Ολυμπιακός να εμφανιζόταν στο ΟΑΚΑ. Η σειρά δεν χάθηκε στο πρώτο ματς. Τελικά η επίθεσή μας δεν ήταν αυτή που έπρεπε και θα μπορούσαμε να είχαμε ζορίσει αρκετά παραπάνω τον Ολυμπιακό αλλά δυστυχώς δίκαια πήρε το Πρωτάθλημα».

Και πάμε στο τελευταίο ματς όπου είδαμε τα όσα έγιναν στο ΟΑΚΑ. Τι συνέβη εκείνο το βράδυ; Γιατί τέτοια καθίζηση; Και μάλιστα ανέφερες ότι ήταν η χειρότερη βραδιά της καριέρας σου…

«Έβλεπες ότι ο καθένας προσπαθούσε μόνος του και με το δικό του πλάνο στο μυαλό. Σαν να υπήρχε το αίσθημα της ήττας πριν από το ματς. Οπότε αυτό με πείραξε, δεν το έχω βιώσει ξανά στην καριέρα μου, ειδικά να χάνεις με τόσο μεγάλη διαφορά. Δεν κοιμήθηκα το επόμενο βράδυ. Και δεν είναι το τυπικό που λένε όλοι. Δεν μπορείς από την ντροπή σου, να χάνεις με τόσο μεγάλη διαφορά από τον μεγάλο σου αντίπαλο και να κοιμάσαι το βράδυ. Δεν γίνεται… Και είναι άσχημο που έκλεισε έτσι η θητεία μου στον Παναθηναϊκό αλλά φυσικά και συνολικά για την ομάδα που έχασε τον τίτλο».

Κάνοντας τον απολογισμό της σύντομης θητείας σου στον Παναθηναϊκό, τι έχεις να πεις; Τι σου αφήνουν αυτοί οι πέντε μήνες ;

«Είναι γλυκόπικρη η γεύση. Όπως είπα δεν είχα την ευκαιρία που μου άξιζε αλλά στην ζωή όλα για κάποιον λόγο γίνονται. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι 4-5 μήνες δεν θα μου δινόταν η ευκαιρία να κάνω αλλαγές και να βελτιώσω πράγματα στο παιχνίδι μου. Οπότε όλα έγιναν για καλό».

Ο Κώστας Σλούκας αποφάσισε φέτος να αφήσει τον Ολυμπιακό και να πάει απευθείας στον Παναθηναϊκό. Έχοντας και εσύ ανάλογη εμπειρία με τη διαφορά ότι είχες κάποιους ενδιάμεσους σταθμούς, πώς σχολιάζεις αυτήν την κίνηση;

«Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι για τους αθλητές δεν υπάρχει κανένας θεός, δεν υπάρχει τίποτα. Παίζουμε για την υπερηφάνεια μας, την ανάγκη μας να κερδίσουμε και να δίνουμε το 100% του εαυτού μας για όποια φανέλα φοράμε. Ο Κώστας θεωρώ ότι είχε μεγάλα εσωτερικά κίνητρα τα οποία προκύπτουν από τις αντιπαραθέσεις που είχε με τον προπονητή του αλλά φυσικά έχοντας το μεγάλο δέλεαρ να κατακτήσεις Euroleague και με τους δύο “αιώνιους” και να το καταφέρει με τρεις διαφορετικές ομάδες. Αυτά τα κίνητρα είναι τεράστιο. Όπως φυσικά και το οικονομικό έτσι; Όταν έχεις προσφορές πέντε εκατομμύρια για τρία χρόνια και μια ομάδα σου δίνει 9-10, εκεί το σκέφτεσαι. Είναι η οικογένειά σου και σίγουρα ήταν μια απόφαση που την πήρε έχοντας βάλει στο μυαλό του όλες τις παραμέτρους. Εγώ τον καταλαβαίνω. Πιστεύω ότι νίκησαν τα εσωτερικά κίνητρα και έτσι πήρε αυτήν την απόφαση».

Γενικά πώς βλέπεις τις κινήσεις του Παναθηναϊκού μέχρι τώρα;

«Σίγουρα είναι εντυπωσιακές. Έχει αποκτήσει παίκτες που ξέρουν να κερδίζουν, έχουν κατακτήσει τίτλους στην καριέρα τους οπότε το ρόστερ είναι πολύ δυνατόν. Μένει να το δούμε στο παρκέ. Χρειάζεται υπομονή γιατί η Euroleague είναι ένας ολόκληρος μαραθώνιος. Δεν κερδίζεις το τρόπαιο από τον πρώτο μήνα».

---

---

Το «Όλα Πράσινα» … σαρώνει στο YouTube! Πάτα ΕΔΩ, κάνε subscribe στο κανάλι μας και μάθε πρώτος τις μεταγραφές του «Τριφυλλιού» από το site όλων των Παναθηναϊκών.

---

Διαβάστε ακόμη…

• Περίπατος Τουρκίας και Αταμάν – Τι έκανε ο Τσεντί Οσμάν
• Σερέλης: «Αυτό ήταν το λάθος μας, ήμασταν τραγικοί»
• Παναθηναϊκός: Μόνο αυτός τόσα εκτός έδρας!
• Γιουρτσεβέν: «Αμυντικό το πρόβλημα, αφήσαμε πολλά σουτ»
• «Έπεσε μαχόμενος» στο Κάουνας, με… κόντρα διαιτησία – Τα highlights του Ζαλγκίρις – Παναθηναϊκός