Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ 2012: Η κορυφαία επίδειξη ικανοτήτων στο μπάσκετ της «σφυρίχτρας»!

Με αφορμή την… “σφάγη” των Βραζιλιάνων στο Ρίο, ο Στέφανος Σίσκος γράφει για τον “μαύρο” ημιτελικό του Παναθηναϊκού απέναντι στην ΤΣΣΚΑ στην Κωνσταντινούπολη και το σοου των Γιούνγκεμπραντ και Μάρτιν.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Πραγματικά, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να διαιωνίζουμε μια κακή εις βάρος μας διαιτησία, σε ένα από τα πολλά Φάιναλ Φορ που έχει συμμετάσχει ο Παναθηναϊκός. Διαβάζοντας όμως το θέμα για την τελευταία συμμετοχή του “τριφυλλιού” σε τελική φάση της Ευρωλίγκα, επέστρεφαν σιγά-σιγά οι εικόνες της «σφαγής» και μπήκα ξανά στη διαδικασία να δω τι πήγε στραβά εκείνο το βράδυ και δεν πέρασε η ομάδα στον τελικό. Μάλιστα το πρώτο ερέθισμα για το συγκεκριμένο κείμενο το απέκτησα, παρακολουθώντας τον αγώνα Βραζιλία-Ισπανία για τη φάση των ομίλων, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Οι Βραζιλιάνοι ήταν καλύτεροι σε όλο το διάστημα του αγώνα, με τους κακούς, μέχρι στιγμής στη διοργάνωση Ισπανούς, να καταφέρνουν να παραμένουν στο παιχνίδι λόγω κάποιων αναλαμπών μερικών εκ των κορυφαίων παιχτών της εποχής μας και να διεκδικούν τη νίκη μέχρι τέλους.  Για να παραμείνουν όμως στη διεκδίκηση της νίκης, χρειάστηκε και το απαραίτητο σπρώξιμο από το διαιτητικό τρίο, το οποίο επέτρεψε στα τελευταία τρία λεπτά την επιθετική άμυνα των Ισπανών, που είναι πάντα στο όριο του φάουλ και στο άλλο μισό του γηπέδου σφύριζαν και την «ανάσα» των νικητών, εν τέλει, Βραζιλιάνων.

Ο διαιτητής που πήρε τις περισσότερες φάσεις επάνω του όταν η μπάλα «έκαιγε», ήταν ο Σέρβος Ίλια Μπελόσεβιτς. Οι περισσότεροι τον θυμόμαστε από τον πρώτο αγώνα με την Ισπανία που δώσαμε για το Ευρωμπάσκετ του 2007 στη φάση των ομίλων, όπου αν και χάσαμε κατά κράτος σε εκείνο τον αγώνα (76-58) κανένας δε μπορεί να ξεχάσει τις 2 τεχνικές ποινές στο πρώτο δεκάλεπτο και τα σφυρίγματα υπέρ των Ισπανών την ίδια περίοδο, που «έχτισαν» διαφορά ασφαλείας για τους Ίβηρες και οδήγησαν στην ψυχολογική κατάπτωση των διεθνών. Βέβαια ακολούθησε η μεγάλη «σφαγή» της Εθνικής μας απέναντι, πάλι στους οικοδεσπότες τότε Ισπανούς στα ημιτελικά εκείνης της διοργάνωσης, αλλά αυτή είναι άλλη μεγάλη συζήτηση.

Αυγουστιάτικη διαμονή στη Σαντορίνη, στις πιο αχτύπητες τιμές!

Τον Μπελόσεβιτς επίσης τον θυμόμαστε από την κακή διαιτησία στο δεύτερο παιχνίδι του Παναθηναϊκού για τα πλέι οφ της Ευρωλίγκα το 2006, απέναντι στην Ταού Κεράμικα.  Το παιχνίδι πήγαινε πόντο-πόντο σε όλη τη διάρκεια, με αποτέλεσμα οι Ισπανοί να αναγκαστούν να «επιστρατεύσουν» το τελευταίο πεντάλεπτο το κύριο χάρισμά τους, το υποκριτικό ταλέντο που τους διέκρινε και τους χάριζε «όσκαρ» εκείνη την εποχή. Το διαιτητικό τρίο σφύριζε «έδρα» και κάπως έτσι φτάσαμε στη φάση που έκρινε σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι. Με το σκορ στο 77-74 και τους Ισπανούς να έχουν την επίθεση, το χρονόμετρο άλλαξε «μαγικά» και από 13’’ που απέμεναν για την επίθεση της Ταού, έγραψε 24’’. Οι διαιτητές δεν σταμάτησαν, όπως όφειλαν, το παιχνίδι και στη συνέχεια της επίθεσης  η Ταού με τρίποντο έκανε το 80-74 και έθεσε τις βάσεις της νίκης και της ισοφάρισης της σειράς σε 1-1, αφού ο χρόνος που απέμενε δεν έφτανε στον Παναθηναϊκό για την ανατροπή.

Όλος ο πάγκος του Παναθηναϊκού με μπροστάρηδες φυσικά τον Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη, διαμαρτυρήθηκε έντονα, αλλά τίποτα δεν άλλαξε στην απόφαση των διαιτητών. Η συνέχεια εκείνη της χρονιάς είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους, με τον πικρό αποκλεισμό στην Αθήνα από την Ταού του Περάσοβιτς, που κράτησε μακριά το όνειρο της κατάκτησης του 4^ου ευρωπαϊκού μακριά για ένα χρόνο.  Εκείνη τη φάση δεν την είχε πάρει επάνω του ο Μπελόσεβιτς, για να μην είμαστε και άδικοι, αλλά ένας άλλος διαιτητής εκείνης της αναμέτρησης που μας ξυπνά άσχημες αναμνήσεις, ο Καρλ Γιούνγκεμπραντ (Σφύριζε και στην ήττα από την Ταού στην Αθήνα). Μιλάω φυσικά για άσχημες αναμνήσεις καθώς υπήρξε αρνητικός πρωταγωνιστής μαζί με τον Χοσέ Μάρτιν στον ημιτελικό της Κωνσταντινούπολης το 2012.

Οι δυό τους έδωσαν μια, μοναδική, στα χρονικά, «παράσταση» στον αγώνα και κατάφεραν να αφήσουν «έξω» τον Παναθηναϊκό από τη διεκδίκηση του δεύτερου συνεχόμενου και έβδομου συνολικά τίτλου της Ευρωλίγκα. Το τελευταίο τρίλεπτο της αναμέτρησης, αποτελεί «μαύρη» σελίδα στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ και τη χειρότερη στιγμή όσο αφορά τη διαιτησία στη διοργάνωση. Οι «εφευρέσεις» των δύο διαιτητών κατά του Παναθηναϊκού εκείνη την βραδιά, ξεπέρασαν ακόμα και αυτές του Λαμόνικα στον τελικό του 2009 και δεν είναι τυχαίο πως και στις δύο περιπτώσεις αντίπαλος ήταν η πιο ισχυρή, οικονομικά, ομάδα της διοργάνωσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, πως λίγο καιρό αργότερα ο Γιούνγκεμπραντ τέθηκε  «Head of Referees in FIBA», θέση που είναι άγνωστο αν θα καταφέρει να κρατήσει και φέτος με τη νέα διοργάνωση της FIBA.

Η έμπειρη στοιχηματική ομάδα της Hellasbet.com σε στέλνει κατευθείαν… ταμείο!

Συνολικά, η αντιμετώπιση των διαιτητών απέναντι στο “τριφύλλι” δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κακή, αν λάβουμε ως δεδομένο πως οι παραπάνω περιπτώσεις αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα. Ο Παναθηναϊκός δεν χρειάζεται κανένα σπρώξιμο, από κανένα διαιτητή, αλλά κρίνεται αναγκαία η προστασία της ομάδας από τέτοια φαινόμενα, που στερούν τίτλους και διακρίσεις, από την κορυφαία ομάδα της τελευταίας 20ετίας στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το γεγονός μάλιστα ότι οι προαναφερθέντες διαιτητές δεν έχουν σφυρίξει καλά και την Εθνική ομάδα στο παρελθόν, μόνο τυχαίο δε μπορεί να είναι αφού αυτές οι δύο ομάδες κρατούσαν ψηλά, στην Ευρώπη, τη σημαία του ελληνικού μπάσκετ. Άλλωστε ο Παναθηναϊκός αποτελούσε και θα αποτελεί ξανά με σιγουριά, τον κύριο «τροφοδότη» παικτών της Εθνικής των επιτυχιών και των διακρίσεων.