Διαμαντίδης: “Θέλω να θυμούνται ότι τα έδινα όλα”

Παρά τις προσπάθειες προέδρου, προπονητή και παικτών να τον μεταπείσουν, ο Δημήτρης Διαμαντίδης ετοιμάζεται για την τελευταία σεζόν της τεράστιας καριέρας του και όπως ο ίδιος δηλώνει, όταν πέσει η “αυλαία” αυτό που θέλει είναι ο κόσμος του Παναθηναϊκού να θυμάται ότι τα έδινε όλα.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Δημήτρη Διαμαντίδη στο Eurohoops.net:

“Όποιο παιχνίδι και να ήταν πρώτο, από τη στιγμή που ξεκινά η σεζόν πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι. Έτυχε να παίζουμε με τον Ολυμπιακό, είναι ένα ματς νοκ-άουτ. Θα παίξουμε και θα δούμε. Δεν υπάρχει θέμα συγκέντρωσης, από τη στιγμή που ξεκινάνε οι υποχρεώσεις το θεωρώ δεδομένο ότι πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένοι”.

Το γεγονός ότι και πάλι σε ένα ντέρμπι αιωνίων οι εξέδρες θα είναι κενές, δεν είναι πια κάτι ασυνήθιστο ούτε για τον Διαμαντίδη, ούτε δυστυχώς και για κανέναν άλλον: “Τι να με στεναχωρεί; Ολα αυτά τα χρόνια η κατάσταση είναι έτσι. Δεν το σκέφτομαι. Ολα αυτά τα χρόνια δεν μπορούμε να είμαστε όπως θα πρέπει να είμαστε και έτσι θα πρέπει να δεχθούμε τις συνέπειες από τους νόμους και τις τιμωρίες που υπάρχουν. Παίζουμε με αυτά τα δεδομένα. Δεν σκέφτομαι ότι θα παίξουμε χωρίς κόσμο, αλλά μόνο ότι πως θα παίξουμε και θα κερδίσουμε”.

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έζησε για οκτώ ολόκληρα χρόνια τον Ζελικο Ομπράντοβιτς και εδώ και λίγες μέρες τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, αλλά δεν θέλησε να κάνει μια σύγκριση μεταξύ τους: “Ο κάθενας έχει τη δική του προσωπικότητα και δουλεύει πάνω σε αυτό που θέλει να κάνει. Δεν θα ήθελα τους αξιολογήσω”, σχολίασε.

Μοιραία η κουβέντα πέρασε στον απολογισμό όσων έχει ζήσει και ο Διαμαντίδης που πήγε στον Παναθηναϊκό βρίσκοντας παλιούς γνώριμους όπως τον Νίκο Χατζηβρέττα και στη συνέχεια τον καλό του φίλο Λάζαρο Παπαδόπουλο συγκρίνει το τότε με το σήμερα: “Οταν ήρθα στον Παναθηναϊκό, ο Νίκος ήταν ένα επίπεδο πάνω από εμένα, είχε παίξει ήδη στην Ευρωλίγκα. Και ο Λάζαρος το ίδιο, διότι έφυγαν νωρίς και μπήκαν στη διαδικασία να παίξουν στο υψηλότερο επίπεδο. Ο στόχος κάθε παίκτη είναι να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο με τους καλύτερους και εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα σε αυτή την ομάδα. Με τα χρόνια έζησα απίστευτες στιγμές. Εχω ένα ακόμα χρόνο και επειδή θα είναι ο τελευταίος μου θα προσπαθήσω να τον χαρώ όσο το δυνατόν περισσότερο. Αλλα σίγουρα δεν θεωρούσα ότι η καριέρα μου θα είχε αυτή την εξέλιξη”.

Πως ήταν όμως, η μετάβαση για τον Δημήτρη Διαμαντίδη στο Παναθηναϊκό και πόσο εύκολη είναι η σύγκριση των εποχών του τότε και του τώρα; “Είναι λογικό όταν έρχεσαι από μια ομάδα όπως ο Ηρακλής να βλέπεις ότι το επίπεδο είναι πιο υψηλό. Τα πάντα είναι διαφορετικά. Οσο είσαι εδώ προσαρμόζεσαι και συνηθίζεις. Αν τα καταφέρεις και έχεις την ικανότητα να παίζεις σε αυτό το επίπεδο, είναι άλλο θέμα. Οσο είσαι πάντως, σε αυτή την ομάδα, παίζεις, δουλεύεις και προπονείσαι, μπαίνεις στο νόημα και καταλαβαίνεις που βρίσκεσαι”.

Και το πιο δύσκολο πράγμα που μπορείς να ζητήσεις ειδικά από τον Διαμαντίδη είναι να σου μιλήσει για τον εαυτό του: “Προσέφερα και εγώ κάτι σε αυτή την ομάδα. Οπως και πολλοί άλλοι παίκτες. Εκτός από παίκτες, έχουν προσφέρει και προπονητές και άνθρωποι στη διοίκηση που προσφέρουν εδώ και πολλά χρόνια. Είμαι ευτυχισμένος που μου το έδειξαν με τη γιορτή που έγινε πριν λίγες μέρες”.

Κι όταν επιμείναμε για το πως θα ήθελε να τον θυμούνται προσέθεσε: “Το θέμα δεν είναι τι θέλω εγώ. Το θέμα είναι ποια είναι η πραγματικότητα. Εγώ θέλω να με θυμούνται σαν έναν παίκτη που έμπαινε μέσα, τα έδινε όλα και από εκεί και πέρα αν ήταν καλύτερος θα κέρδιζε, αν ήταν κακός και δεν έπαιζε καλά, θα χάσει”.