Green Legend: Χουάν Ραμόν Ρότσα

Τέσσερα πρωταθλήματα, επτά κύπελλα και δύο ημιτελικοί ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων ως παίκτης και προπονητής, καθιστούν τον Χουάν Ραμόν Ρότσα ως μια από τις μεγαλύτερες μορφές του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού.

Καριέρα ως ποδοσφαιριστής

Το Δεκέμβριο του 1979 μεταγράφηκε στον Παναθηναϊκό, όπου έπαιξε μέχρι το τέλος της καριέρας του το 1989. Αρχικά παρουσιάστηκε ως ομογενής με το όνομα Μπουμπλής, όμως υπήρξαν ενστάσεις από τον Ολυμπιακό για πλαστογραφία και για το λόγο αυτό ο Ρότσα αγωνίστηκε ως ξένος έως τη συμπλήρωση των απαιτούμενων ετών στην Ελλάδα, οπότε και απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα. Ιδίως την περίοδο 1981-82 οι «αιώνιοι» βρέθηκαν σε μια συνεχόμενη διαμάχη για τον παίκτη. Στην υπόθεση, που κατέληξε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενεπλάκησαν μάλιστα ο γενικός γραμματέας Αθλητισμού Κίμων Κουλούρης (υπέρ της θέσης του Παναθηναϊκού για την ελληνικότητα του Μπουμπλή) και ο σύμβουλος Επικρατείας και μετέπειτα υπουργός Δικαιοσύνης Γεώργιος Κουβελάκης (που αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχε Μπουμπλής, αλλά μόνο Ρότσα).^[2][3]

Το πρώτο γκολ του με τον Παναθηναϊκό σημειώθηκε στο στάδιο της Τούμπας στις 9 Μαρτίου 1980 στο νικηφόρο 0-2 του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ. Την 1η Οκτωβρίου του 1980 ο Ρότσα σημείωσε την πρώτη συμμετοχή του σε ευρωπαϊκό αγώνα στην επικράτηση του Παναθηναϊκού επί της Γιουβέντους με 4-2. Το 4ο γκολ του Παναθηναϊκού προήρθε μετά από ένα περίτεχνο συνδυασμό του με το Δεληκάρη.

Την επόμενη περίοδο ο Ρότσα άνοιξε το σκορ στο ντέρμπι με το Ολυμπιακό, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος ξεκινώντας με τον καλύτερο τρόπο τη χρονιά. Μεταξύ των 2 ομάδων υπήρξε όμως τεταμένο κλίμα λόγω της μεταγραφής των Γαλάκου, Κυράστα στον Παναθηναϊκό. Στις 13 Ιανουαρίου 1982, μετά την ήττα του με 3-2, από τον Παναθηναϊκό για το κύπελλο, ο Ολυμπιακός έκανε ένσταση για τη συμμετοχή του Ρότσα με συνέπεια το ΑΣΕΑΔ να ακυρώσει το δελτίο του ποδοσφαιριστή.^[4] Η απώλεια του Ρότσα και το όλο κλίμα που δημιουργήθηκε επηρέασαν αρνητικά τον Παναθηναϊκό καθώς από πρωτοπόρος του πρωταθλήματος αναδείχθηκε 2ος στο πρωτάθλημα. Επίσης στερήθηκε τις υπηρεσίες του Ρότσα από τον αγώνα μπαράζ με τον Ολυμπιακό στο Βόλο που έκρινε τον πρωταθλητή αλλά και από το νικηφόρο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.

Το Δεκέμβριο του 1982 η ΕΠΟ αποφάσισε να επιτρέψει τη συμμετοχή του Ρότσα στο πρωτάθλημα και ο αθλητής επανεμφανίστηκε με τον Παναθηναϊκό στις 19 Δεκεμβρίου λίγο πριν συμπληρώσει ένα έτος εκτός γηπέδων. Την επόμενη χρονιά ο Ρότσα κατέκτησε το νταμπλ με τον Παναθηναϊκό. Ήταν 3ος σε συμμετοχές (28) με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα και σημείωσε το πρώτο του γκολ στο Κύπελλο Ελλάδας στις 23 Μαΐου 1984 στον ημιτελικό εναντίον του Εθνικού, ενώ αγωνίστηκε ως βασικός στον τελικό.

Η περίοδος 1984-85 υπήρξε μια από τις πιο αποδοτικές στην καριέρα του στην Ελλάδα. Με την απόκτηση του Βέλιμιρ Ζάετς από τον Παναθηναϊκό ο Ρότσα συνάντησε τον ιδανικό παρτενέρ στο χώρο της μεσαίας γραμμής και οι δυο τους αποτέλεσαν ένα δίδυμο που ανέβαζε σε υψηλό επίπεδο τον αγωνιστικό ρυθμό της ομάδας. Ο Ρότσα ήταν πρώτος σε συμμετοχές στο πρωτάθλημα (30) δίχως να απουσιάσει σε κανένα αγώνα. Το γκολ του στον πρώτο ημιτελικό κυπέλλου στο 2-0 επί του ΠΑΟΚ δεν στάθηκε αρκετό για την πρόκριση. Στο Κύπελλο Πρωταθλητριών το γκολ που σημείωσε επί της Φέγενορντ στη νίκη του Παναθηναϊκού με 2-1 έδωσε την πρόκριση στις 3 Οκτωβρίου του 1984. Το ίδιο συνέβη στις 7 Νοεμβρίου του 1984 στην Βόρειο Ιρλανδία όταν με γκολ του Ρότσα ο Παναθηναϊκός μείωσε σε 3-2 και απέκτησε σκορ πρόκρισης στο αγώνα με αντίπαλο τη Λίνφιλντ που ολοκληρώθηκε με 3-3. Στον πρώτο ημιτελικό του Κυπελλου Πρωταθλητριών ενώ ο αγώνας απέναντι στη Λίβερπουλ, στο Άνφιλντ, ήταν ισόπαλος χωρίς γκολ ο διαιτητής Γιαν Κάιζερ αρνήθηκε να μετρήσει το γκολ το γκολ που σημείωσε ο Ρότσα στο 11ο λεπτό του αγώνα.

Κατά την περίοδο 1985-86 ο Ρότσα πανηγύρισε το 2ο του νταμπλ στην Ελλάδα. Στο πρωτάθλημα σημείωσε ένα από τα γκολ του στην πιο ευρεία νίκη του Παναθηναϊκού με 5-0 επί του ΠΑΟΚ. Στο Κύπελλο αγωνίστηκε στην επικράτηση με 4-0 επί του Ολυμπιακού στον τελικό. Την επόμενη περίοδο οι τραυματισμοί των Ρότσα, Ζάετς, Σαργκάνη δεν επέτρεψαν στον Παναθηναϊκό να διακριθεί.

Την αγωνιστική σεζόν 1987-88 ο Παναθηναϊκός είχε επικρατήσει στον α΄ γύρο με σκορ 1-4 επί του Ολυμπιακού και ενώ στο παιχνίδι του β΄ γύρου στις 6 Μαρτίου 1988 ο Ολυμπιακός έδειχνε ικανός να επικρατήσει προηγούμενος με 1-0, ο Ρότσα ισοφάρησε σκοράροντας για δεύτερη φορά στην καριέρα του σε ντέρμπι αιωνίων. Αγωνίστηκε επίσης ως βασικός σε όλο τον αγώνα του τελικού κυπέλλου Ελλάδας απέναντι στον Ολυμπιακό τον οποίο κέρδισε ο Παναθηαίκός στα πέναλτι με 4-3 (2-2). Στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ εκτέλεσε το φάουλ από το οποίο προήρθε το γκολ του Δημήτρη Σαραβάκου στο 1-0 επί της Γιουβέντους, τραυματίστηκε όμως σοβαρά στην εξέλιξη του αγώνα από αντιαθλητικό χτύπημα του Μάουρο. Αγωνίστηκε επίσης στη μεγάλη ανατροπή και πρόκριση με 5-1 επί της Χόνβεντ Βουδαπέστης.

Η περίοδος 1988-89 ήταν η τελευταία της αθλητικής καριέρας του Χουαν Ραμόν Ρότσα. Στις 26 Οκτωβρίου 1988 αγωνίστηκε για τελευταία φορά στην Ευρώπη ενάντια στη Στρέντετς στη Σόφια. Στο πρωτάθλημα Ελλάδας αγωνίστηκε σε 20 αγώνες και σημείωσε 1 γκολ εναντίον της Δόξας Δράμας στις 15 Ιανουαρίου του 1989 το οποίο ήταν και το τελευταίο της καριέρας του. Στις 11 Μαΐου 1989 κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας εναντίον του Πανιωνίου.

Καριέρα ως προπονητής

Μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα ασχολήθηκε με την προπονητική αναλαμβάνοντας τον Α.Ο. Πανηλειακός (1989-90), τον Ηλυσιακό, την Καλαμάτα και την Ξάνθη. Στις 12 Μαρτίου του 1994 ο Ίβιτσα Όσιμ απομακρύνθηκε από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού 6 αγωνιστικές πριν το τέλος της περιόδου 1993-94 και ο Ρότσα κλήθηκε να αντικαταστήσει.

Μετά την άφιξη του Ρότσα ο Παναθηναϊκός σημείωσε 8 νίκες επικρατώντας όλα τα εναπομείνοντα ματς, μεταξύ των οποίων ήταν και ο τελικός κυπέλλου εναντίον της ΑΕΚ. Στους 3 πρώτους αγώνες με το Ρότσα ο Παναθηναϊκός σημείωσε ευρείες νίκες με τους Ηρακλή (3-0), Λάρισα (5-0) και Δόξα (8-0) κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του Παναθηναϊκού που αποφάσισε να τον διατηρήσει στη θέση του. Ο Ρότσα προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές στο αγωνιστικό πλάνο του Όσιμ, βάζοντας τη δική του σφραγίδα στην ανάμορφωσή της. Καθιέρωσε το Μπορέλι που βρισκόταν υπό αμφισβήτηση και πιθανή παραχώρηση όπως επίσης και τους Γ.Σ. Γεωργιάδη, Γ.Χ. Γεωργιάδη, Δώνη, Καπουράνη στους οποίους έδωσε διαφορετικούς ρόλους όπως συνέβη και με την τοποθέτηση του Αποστολάκη ως αμυντικό χαφ.^[5]

Πριν από την έναρξη της επόμενης περιόδου ο Παναθηναϊκός κατακτά το Σούπερ καπ τον Αύγουστο του 1994 επικρατώντας επί της ΑΕΚ με 3-0. Στο τέλος της περιόδου 1994-95 κατέκτησε και νταμπλ. Στο πρωτάθλημα τερμάτισε πρώτος με 16 βαθμούς διαφορά από το 2ο Ολυμπιακό, σημειώνοντας 83 γκολ ενώ σε επικράτησε σε 5 αγώνες σημειώνοντας 5 τέρματα και σε 2 σημειώνοντας 6. Για να φτάσει στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας χρειάστηκε να επικρατήσει με σκορ 2-3 επί του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη. Στον τελικό κυπέλλου επικρατώντας επί της ΑΕΚ με 1-0 κατάκτησε το τρόπαιο. Έχοντας νικήσει με 3-0 κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος συμπλήρωσε τις 4 νίκες απέναντι στην ΑΕΚ σε ένα έτος (20/4/1994 – 19/4/1995).

Την περίοδο 1995-96 επανέλαβε ως προπονητής την επιτυχία της εισόδου στην τετράδα του Τσάμπιονς Λιγκ καθοδηγώντας τον Παναθηναϊκό στον ημιτελικό απέναντι στον ΑΦΚ Άγιαξ. Έχοντας ξεπεράσει τα εμπόδια των Χάιντουκ, Ναντ, Πόρτο, Άαλμποργκ ΜΚ και Λέγκια ο Παναθηναϊκός στις 3 Απριλίου του 1996 επικράτησε με 1-0 στο Άμστερνταμ απέναντι στον ΑΦΚ Άγιαξ ο οποίος είχε να ηττηθεί σε ευρωπαϊκό αγώνα από τις 16 Μαρτίου του 1994. Δεν κατάφερε όμως να προκριθεί στον τελικό στον επαναληπτικό αγώνα. Κατέκτησε επίσης και το πρωτάθλημα Ελλάδας. Επικρατώντας επί του Ολυμπιακού εντός και εκτός έδρας έγινε ο τρίτος προπονητής του Παναθηναϊκού που το κατάφερε μετά τους Κίνσλερ και Γκόρσκι ενώ τα επόμενα χρόνια μόνο ο Βίκτορ Μουνιόθ το 2007 αναδείχθηκε νικητής και στα 2 ντέρμπι του πρωταθλήματος.

Ο Ρότσα απομακρύνθηκε από τον Παναθηναϊκό στις 13 Οκτωβρίου του 1996, έχοντας νωρίτερα αποκλειστεί από τους προκριματικούς του Τσάμπιονς Λιγκ και του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ από τις Ρόσενμποργκ ΜΚ και Λέγκια αντίστοιχα. Στη συνέχεια διετέλεσε προπονητής του Άρη, της Ξάνθης, του Ηλυσιακού και του Ολυμπιακού Λευκωσίας.

Από το 2008 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των τμημάτων υποδομής του Παναθηναϊκού, κατακτώντας ένα πρωτάθλημα παίδων το 2009 και ένα πρωτάθλημα νέων το 2012. Στις 14-11-2012 ανέλαβε και πάλι την ομάδα ανδρών, μετά την παραίτηση του Ζεσουάλδο Φερέιρα.

Διακρίσεις-Τίτλοι ως ποδοσφαιριστής

• 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1984, 1986
• 5 Κύπελλα Ελλάδας: 1982, 1984, 1986, 1988, 1989
• 1 Σούπερ Καπ Ελλάδος: 1988

Διακρίσεις-Τίτλοι ως προπονητής

• 2 Πρωταθλήματα Ελλάδας: 1995, 1996
• 2 Κύπελλα Ελλάδας: 1994, 1995
• 1 Σούπερ Καπ Ελλάδος: 1994