Χαμένες ευκαιρίες, τραυματισμοί και μια στιγμή αδράνειας…

Πριν ξεκινήσω να γράφω για τον σημερινό αγώνα του Παναθηναϊκού θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δε θα ασχοληθώ καθόλου με τη διαιτησία του Τριτσώνη. Κατά τη γνώμη μου, ο Ταυλαρίδης έπρεπε να είχε πάρει… 4 κίτρινες κάρτες, ωστόσο το «τριφύλλι» θα μπορούσε να φύγει με το «διπλό» ούτως ή άλλως, αν ήταν λίγο πιο τυχερό.

Η γκαντεμιά που κυνηγούσε τον Παναθηναϊκό φάνηκε από νωρίς. Ο σκόρερ Αμπέιντ, λίγο μετά την επίτευξη του γκολ, αναγκάστηκε να αποχωρήσει από τον αγώνα με πόνους στα πλευρά. Στη συνέχεια ο Ατζαγκούν τέθηκε κι αυτός εκτός αγώνα έπειτα από τραυματισμό στο πόδι. Το… «κερασάκι» στην τούρτα των τραυματισμών ήρθε από τον Λαγό όπου σε μία δυνατή σύγκρουση κεφάλι με κεφάλι με τον Ταυλαρίδη αρχικά του τοποθετήθηκαν ράματα, στη συνέχεια όμως και έπειτα από εντολή του γιατρού της ομάδας βγήκε, καθώς υπήρχαν φόβοι για διάσειση. Ο Γιάννης Αναστασίου είχε ολοκληρώσει και τις τρεις αλλαγές κι έτσι οι «πράσινοι», μην έχοντας άλλη επιλογή, συνέχισαν για περίπου ένα τέταρτο με 10 παίκτες.

Εκτός, βέβαια, από τους τραυματισμούς ατυχία υπήρχε και στην τελική προσπάθεια. Δύο χαμένα τετ α τετ από τον Πέτριτς, που δείχνει να μην του κάνει το κέφι η μπάλα, και απίστευτες χαμένες ευκαιρίες από Ζέκα και Καρέλη, οι οποίοι σε κενό τέρμα (ο Ζέκα μάλιστα σχεδόν πάνω στην γραμμή) δεν κατάφεραν να δώσουν στον Παναθηναϊκό το τρίποντο. Η ευκαιρία του Καρέλη μάλιστα στο 90ό λεπτό.

Αυτές ήταν οι δύο βασικές αιτίες που μοιραία οδήγησαν το παιχνίδι στην ισοπαλία, μαζί με μια στιγμή αδράνειας από την οποία προήλθε η ισοφάριση των γηπεδούχων με τον Ταυλαρίδη να σηκώνεται… μόνος του και σε ανυπεράσπιτη -ουσιαστικά- εστία να ισοφαρίζει.

Οι παίκτες του Γιάννη Αναστασίου ήταν καλύτεροι στο γήπεδο και -αν και ο Ατρόμητος είχε μια-δυο μεγάλες φάσεις- αν ήταν πιο προσεκτικοί θα μπορούσαν να κάνουν ένα τεράστιο βήμα για την κατάληψη της 1ης θέσης. Πέραν των χαμένων ευκαιριών, θεωρώ επίσης ότι δύσκολα θα έχανε βαθμούς απόψε ο Παναθηναϊκός αν ολοκλήρωνε τον αγώνα με 11 παίκτες και χωρίς αναγκαστικές αλλαγές. Βέβαια, αυτή είναι μια υποθετική άποψη, οπότε δε χρειάζεται να επιμείνουμε στο «αν».

Η ουσία, λοιπόν, είναι πως οι 2 βαθμοί έγιναν 3 και την Κυριακή μπορούν να γίνουν 6 κόντρα στον ΠΑΟΚ. Με 3/3 στη Λεωφόρο και σοβαρές εμφανίσεις σε Τούμπα και Τρίπολη η 1η θέση και η έξοδος στ’ αστέρια θα έρθει χωρίς άγχος. Η εικόνα άλλωστε που παρουσιάζουν Αστέρας και ΠΑΟΚ το τελευταία διάστημα με κάνει να πιστεύω πως ο βασικός αντίπαλος του «τριφυλλιού» στη μάχη αυτή είναι μόνο ο Ατρόμητος, ο οποίος όμως εκτός έδρας αντιμετωπίζει προβλήματα και θα είναι τεράστια έκπληξη για ‘μένα αν κερδίσει περισσότερα από ένα εκτός έδρας παιχνίδι.

Αυτά θα τα δούμε στην πορεία. Μπορεί όσα γράφω να αποδειχθούν μπούρδες και οι προβλέψεις μου να διαψευσθούν πανηγυρικά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει στα δικά του πόδια το παιχνίδι για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και από τον ίδιο εξαρτάται η μοίρα του. Ο σοβαρός Παναθηναϊκός των τελευταίων μηνών μπορεί εύκολα (όσο «εύκολα» μπορεί να είναι παιχνίδια ανά τρεις μέρες, κόντρα σε πολύ καλές ομάδες) να πετύχει και τον δεύτερο φετινό στόχο του.