Η Πόλη εάλω!

Πολύ φτωχός ο επιθετικός απολογισμός
των πρασίνων (μόλις 65 πόντοι) ,αλλά ήταν αρκετός για τη νίκη στην Πόλη. Ενδεικτικό
ότι οι πράσινοι τελείωσαν το πρώτο δεκάλεπτο με 11 πόντους (όσους πέτυχαν και
στην παράταση) και έκλεισαν το ημίχρονο με 28!

Λίγα πράγματα μπορεί να κρατήσει
κανείς από το βράδυ της Παρασκευής:

Ο Φώτσης έκανε μια πολύ καλή εμφάνιση
και στις δύο άκρες του παρκέ. Σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια της Ευρωλίγκας η
συνεισφορά του στην άμυνα ήταν μείζονος σημασίας, αλλά η απουσία του Γκιστ
καθιστούσε την συμμετοχή του και στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας επιτακτική. Ο Μπατίστ ήταν θετικός μετά από πολύ
καιρό. Ο Ράιτ έδωσε κάποιους πόντους όταν η
ομάδα έδειχνε να “κολλάει” επιθετικά, όμως το γεγονός ότι δεν είναι διατεθειμένος
σε καμία περίπτωση να δοκιμάσει την τύχη του πίσω από τα 6,75 στοιχίζει στην
ομάδα. Κάθε ομάδα αντιμετωπίζει τον Ράιτ αφήνοντάς του μέτρα προκειμένου να
δυσκολεύεται όταν επιχειρεί διεισδύσεις (όπως συνέβαινε και με τον Καλάθη). Εκείνος, είτε
σαστίζει δίνοντας την μπάλα αμέσως, είτε δοκιμάζει κάποιο ντράιβ
καταλήγοντας να έχει δύο παίκτες πάνω όταν τελειώνει την προσπάθεια
του. Αντίθετα, όταν βρει ανοιχτό γήπεδο είναι αδύνατον να τον σταματήσεις, καθώς η
εκρηκτικότητά του σε συνδυασμό με την ταχύτητα και την εξαιρετική τεχνική που
διαθέτει, καθιστά αδύνατο να μείνει πάνω του αμυντικός.

 

Ο Διαμαντίδης δυστυχώς για ένα ακόμα
παιχνίδι ήταν αρνητικός, υποπίπτοντας σε αρκετά λάθη και όντας πάρα πολύ με
άστοχος 3/12 σουτ. Παππάς Γιάνκοβιτς και Μαυροκεφαλίδης
βοήθησαν ελάχιστα. Ο Μασιούλις, σε όλο σχεδόν το παιχνίδι ήταν
άστοχος, δίνοντας θετικά πράγματα μόνο στην άμυνα, όμως στο πιο κρίσιμο σημείο
του αγώνα ευστόχησε στο τρίποντο που έστειλε το παιχνίδι στην παράταση. Επίσης
έδωσε μια καθοριστική πάσα στον Φώτση, που οδήγησε σε καλάθι και φάουλ στην
παράταση.

 

Σε ένα παιχνίδι που ο αρχηγός της
ομάδας ήταν τόσο άστοχος, έπρεπε πάλι να γίνουν απίστευτα πράγματα για να γίνει
το αυτονόητο, δηλαδή κάποιος άλλος να πάρει την τελευταία προσπάθεια. Το σουτ
έγινε υπό τις χειρότερες συνθήκες με τον Λιθουανό να μην μπορεί να δει ούτε το
καλάθι,  έχοντας μπροστά του τον Γκιονλούμ με ύψος 2,08. “Κοιμήθηκε” λίγο και ο Αγγέλου,
αφήνοντας τον Παναθηναϊκό να εκδηλώσει επίθεση χωρίς να κάνει φάουλ, “κοιμήθηκε” λίγο και ο… Θεός και το παιχνίδι πήγε στην παράταση .Εκεί Φώτσης, Μασιούλις και Πλάνινιτς ήταν καθοριστικοί, ο καθένας με τον τρόπο του και κάπως
έτσι επετεύχθη η νίκη.

Ελάχιστα πράγματα κατόρθωσαν (ή επιδίωξαν
) να αλλάξουν ο Μανωλόπουλος, ο Πρίφτης και ο Αλβέρτης. Ο Μπατίστ πήρε
περισσότερο χρόνο επειδή έδειξε ότι μπορούσε σε κάποιο βαθμό να ανταπεξέλθει. Ο
Μαυροκεφαλίδης και ο Παππάς δεν έδειξαν κάτι τέτοιο και έμειναν στον πάγκο. Η
ομάδα προσπάθησε να πάρει περισσότερους πόντους πατώντας στην ρακέτα με
ποσταρίσματα από τον Λάσμε και τον Μπατίστ. Ο πρώτος δεν μπορεί να αποδώσει σε
αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού αφού πολύ απλά δεν του ταιριάζει, ενώ ο δεύτερος έχει την τεχνική, αλλά ενδεχομένως πλέον να
μην έχει την δύναμη.

Η ομάδα που έπαιξε και κέρδισε στην
Κωνσταντινούπολη είχε την σφραγίδα του Πεδουλάκη, αλλά πλέον την
διαχειρίζονται άλλοι. Μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει ως το τέλος
του της φάσης του Τοp-16 δεν μπορούν να αλλάξουν πολλά στην φιλοσοφία  και τον τρόπο παιχνιδιού της ομάδας. 

Αν το τωρινό προπονητικό τιμ το
αποδεχτεί αυτό, τότε μπορεί να υπάρχει ελπίδα, διαφορετικά ο πρόεδρος θα έχει
καταδικάσει την ομάδα σε αποκλεισμό. Κανένας δεν μπορεί να διαχειριστεί την
ομάδα καλύτερα από αυτόν που την έκτισε!

Μετά την ήττα της Μάλαγα από την Φενέρ
η ομάδα είναι πιο κοντά στην δεύτερη θέση αλλά και στον αποκλεισμό, καθώς Μάλαγα
και Φενερ διασταυρώνουν τα ξίφη τους τόσο με τους “πράσινους”,  όσο και με την
Αρμάνι. Εφόσον η Μπατσελόνα κάνει την δουλειά της, ο Παναθηναίκος κερδίζοντας τα
δυο εντός έδρας παιχνίδια με τους Τούρκους και την Μάλαγα χρειάζεται ένα διπλό
για να αγκαλιάσει την δεύτερη θέση. Είτε στην Βαρκελώνη με την αδιάφορη πλέον
Μπαρτσελόνα, είτε στον Πειραιά με τον Ολυμπιακό.