Μπάσκετ
Ντούσκο, πού πάμε;
Αυτά που συμβαίνουν στον Εξάστερο το τελευταίο διάστημα, σίγουρα έχουν προκαλέσει έντονους προβληματισμούς σε όλους τους φίλους της ομάδας. Το σχέδιο ελληνοποίησης του ρόστερ μπορεί να ακούγεται γλαφυρό και αισιόδοξο ως προς το μέλλον του συλλόγου, αλλά προς το παρόν, τι συμβαίνει;
Ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας των πρασίνων πραγματοποιήθηκε απόντος του Ντούσκο Ιβάνοβιτς, καθώς εκείνος είχε διεθνείς υποχρεώσεις με την Εθνική Βοσνίας. Με την άφιξη του Μαυροβούνιου τεχνικού, ο Παναθηναϊκός μετατράπηκε σε ορθοπεδική πτέρυγα νοσοκομείου, καθώς οι Σλότερ, Νέλσον, Μαυροκεφαλίδης, Λούντζης, Φώτσης και Γιάνκοβιτς υπέστησαν τραυματισμούς. Το γεγονός αυτό, μόνο τυχαίο δεν μπορεί να είναι, εφόσον συνέβη σε τέτοια κλίμακα, με 6 παίκτες να τίθενται εκτός δράσης σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο. Άλλωστε, ο Ιβάνοβιτς δεν φέρει τυχαία το προσωνύμιο ”Στρατηγός” στη μπασκετική πιάτσα.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οκτώ ημέρες πριν από το πρώτο επίσημο παιχνίδι των πρασίνων, το οποίο πιθανότατα θα κρίνει τον πρώτο τίτλο της χρονιάς, το ρόστερ της ομάδας κρίνεται αναμφίβολα ελλιπές. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες λύσεις κλάσης στις θέσεις 5 και 3. Και κάπου εδώ τίθενται τα εξής εύλογα ερωτήματα: Είναι αγωνιστικά και ποιοτικά αρκετοί οι Μαυροκεφαλίδης και Μπατίστα για να βγάλουν μια ολόκληρη μπασκετική σεζόν μόνοι κάτω από το καλάθι; Θα κατορθώσει ο Παναθηναϊκός να εκπληρώσει τους στόχους του έχοντας μόλις 10 παίκτες που μπορούν κατά κάποιο τρόπο να αντεπεξέλθουν σε αυτό το επίπεδο; Σε τι κατάσταση θα επιστρέψουν οι τραυματίες και σε πόσο καιρό θα θεωρηθούν ετοιμοπόλεμοι;
Δυστυχώς, οποιοσδήποτε έχει παρακολουθήσει τα φιλικά που έδωσε η ομάδα κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, μπορεί να διαπιστώσει εύκολα ότι τα νεαρά παιδιά του Τριφυλλιού αποτελούν παρακαταθήκη για το μέλλον, όμως αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να αγωνιστούν σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Θετικό θα είναι να πάρουν ευκαιρίες στις αναμετρήσεις του ελληνικού πρωταθλήματος, ώστε να αποκτήσουν περισσότερη εμπειρία, να ”ψηθούν” και να καλλιεργήσουν το ταλέντο τους. Όμως, εάν ο Παναθηναϊκός αγωνιστεί στην Ευρωλίγκα με αυτή τη νοοτροπία, δυστυχώς η πορεία του προβλέπεται δυσοίωνη και κυρίως επώδυνη.
Σε διοικητικό και οργανωτικό επίπεδο, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια παρατηρείται μια σύγχυση, η οποία μάλλον είναι άνευ προηγουμένου για τα δεδομένα του συλλόγου. Η παρατήρηση αυτή γίνεται αντιληπτή, εάν αναλογιστεί κανείς τον μεταγραφικό σχεδιασμό που υλοποιεί το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού. Έρχονται παίκτες για να βοηθήσουν σε δύο φιλικά και έπειτα να εξαφανιστούν (βλέπε Θριτ), άλλοι έρχονται στην Αθήνα να δοκιμαστούν και δεν περνούν ούτε τις ιατρικές εξετάσεις (περίπτωση Ράιτ), ενώ συγχρόνως ως εναλλακτικές λύσεις εξετάζονται παίκτες έτοιμοι να συνταξιοδοτηθούν, όπως για παράδειγμα ο Λετονός Βάλτερς.
Κι όλα αυτά που περιγράφουμε, συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό οκτώ μέρες πριν από το κρίσιμο παιχνίδι απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο, Ολυμπιακό. Γι’ αυτό απευθύνουμε ερώτηση στον τεχνικό του Τριφυλλιού: ”Ντούσκο, πού πάμε;”