Αυτός είναι λαός, εμείς “προπονητές” του κώλου…

Βλέπω και παρακολουθώ εδώ και ώρες τις αντιδράσεις του κόσμου και των δημοσιογράφων μετά την γκέλα του Παναθηναϊκού στα Γιάννενα και πραγματικά το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι η Μπορούσια Ντόρντμουντ και οι φίλαθλοί της.

Οι λόγοι αυτονόητοι… Βλέπω μια ομάδα που από τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε τα προηγούμενα χρόνια στη Γερμανία, βρίσκεται στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας και κινδυνεύει ακόμα και με υποβιβασμό! Κι όμως ένα γήπεδο 80.000 θέσεων και πλέον, είναι γεμάτο κάθε εβδομάδα, χειροκροτεί τις προσπάθειες των παιχτών και κανείς δεν είχε σκεφτεί να αποδοκιμάσει και να αμφισβητήσει τον Γιούργκεν Κλοπ, τουλάχιστον μέχρι πριν λίγες εβδομάδες. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για μια ομάδα με πολύ πλούσιο ρόστερ που βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις και όχι για μια ομάδα που με μια μεγάλη προσπάθεια και ένα μικρό μπάτζετ βρίσκεται στις πρώτες θέσεις του εγχώριου πρωταθλήματος… Σε αυτή τη θέση ήταν πριν μερικά χρόνια η ομάδα της Βεστφαλίας και με τη στήριξη του συγκλονιστικού της κόσμου, κατάφερε να φτάσει στην ελίτ του γερμανικού και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, καθώς και ένα βήμα πριν την κατάκτηση του Champions League. Και θα ξαναφτάσει αργά ή γρήγορα εκεί, διότι η ομάδα απαρτίζεται από μια υγιή φιλοσοφία, έναν κόσμο που την αγαπάει πραγματικά και ξέρει να σέβεται τα πρόσωπα που πραγματικά έχουν προσφέρει.

Πάμε τώρα στην αντιδιαμετρική δική μας κατάσταση… “Αναστασίου δρόμο” , φωνάζουν κάποιοι ανεγκέφαλοι, “Μικραίνει τον Παναθηναϊκό”, λένε οι επιστήμονες της δημοσιογραφίας. Είναι οι ίδιοι που τον έκραζαν όταν πρωτοανέλαβε τον Παναθηναϊκό, οι ίδιοι που τον αποθέωναν μετά το τρίμπαλο στο Καραϊσκάκη και την κατάκτηση του Κυπέλλου και οι ίδιοι που αύριο-μεθαύριο θα τον αποθεώσουν και πάλι.

Θέλω πολύ να έρθει ένας απ’ αυτούς να μας πει ένα όνομα προπονητή που μπορεί αυτή τη στιγμή να έρθει αντί του Αναστασίου και να οδηγήσει την ομάδα εκ του ασφαλούς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ασχέτως αν θα έχει υποτετραπλάσιο και υποτριπλάσιο μπάτζετ από τους αντιπάλους του… Αν το έχει αυτό το όνομα και δεν είναι του Μουρίνιο ή του Φαν Χάαλ, τότε έχει το δικαίωμα να ασκήσει την κριτική του και να απαιτεί απομάκρυνση του “Ολλανδού”… Αν όχι, τότε αναρωτιέμαι ποιον εξυπηρετεί και αν πράγματι η φασαρία που δημιουργεί είναι καλοπροαίρετη… Ή μήπως ο Παναθηναϊκός προ Αναστασίου ήταν καλύτερος; Ο Παναθηναϊκός του Φάμπρι, του Καζιγιάμα και του Κάιπερ…

Αφήστε λοιπόν την ομάδα ήσυχη, να παλέψει μέχρι τέλους και να κατακτήσει ότι μπορεί. Όλοι θέλουμε να δούμε τον Παναθηναϊκό και πάλι πρωταθλητή… Και ο Αναστασίου και οι παίχτες του και ο Αλαφούζος και όλοι. Το καλύτερο που έχει να κάνει ο κόσμος του “Τριφυλλιού” είναι να στηρίξει την ομάδα μέχρι τέλους. Αυτό πράττει η συγκλονιστική “Θύρα 13” κάθε εβδομάδα, τόσο στη Λεωφόρο, όσο και σε κάθε άλλη γωνία της Ελλάδας, καθώς και καμιά 10αριά ακόμα χιλιάδες πιστοί που βρίσκονται σε κάθε ευκαιρία στην ιστορική έδρα του “Τριφυλλιού”. Αυτοί είναι άξιοι συγχαρητηρίων.

Οι υπόλοιποι, που είναι εκατοντάδες χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια, είναι μόνο για κανέναν τελικό, είναι οι λεγόμενοι πανηγυρτζίδες. Είναι αυτοί που τρέχουν στα ντέρμπι και τις επιτυχίες πρώτοι στο γήπεδο και περιμένουν μπας και πάρει ο Εξάστερος το έβδομο για να αλλάξουν cover photo στο facebook. Το μόνο που κάνουν για τον Παναθηναϊκό είναι να κράζουν από τα social media…

Σε αυτούς αναφέρομαι όταν γράφω “προπονητές του κώλου”. Και όπως είπε ο Γιούργκεν Κλοπ για τους επικριτές του: “Αν κάποιος θέλει να έχει μόνο επιτυχίες, τότε να γίνει οπαδός της Μπάγερν“. Έτσι σας λέω κι εγώ λοιπόν: “Να πάτε να γίνεται Ολυμπιακοί”… Να είστε σίγουροι ότι δεν θα λείψετε σε κανέναν…