Κουτσοί είναι ή στραβοί;

Χαιρετώ. Μία λέξη χαρακτηρίζει αυτό που έγινε χτες: πανωλεθρία. Το μεγαλύτερο μέρος του στοιχηματικού κόσμου πήγε για …τσάι. Όχι όλοι, όμως. Χτες, ήταν η μέρα των τοκογλύφων. Παραδόξως, τα φαβορί του τύπου 1.10 βγήκαν όλα. Ρεάλ, Γιουβέντους και τελευταία στιγμή το έσωσε και η Λίβερπουλ. Κατά τ’ άλλα είδαμε πράγματα που πιστεύω κανείς δεν τα περίμενε. Πάρτυ του Ολυμπιακού κόντρα στην Ατλέτικο (αν και ποτέ δεν πίστεψα στο διπλό της, εξ’ ου και δεν το τίμησα) που τελικά αποδείχτηκε ότι το 2.00 του διπλού ήταν τυράκι και μοιραία έπεσαν όλοι στη φάκα, η Άρσεναλ απογοητευτική, η Γαλατά δεν ήταν αυτή που περιμέναμε, κουφό διπλό της μέχρι τώρα κακής Ζενίτ μέσα στη Μπενφίκα και δυο μεταμορφωμένες ομάδες. Η Μονακό, ως δια μαγείας, μέσα σε τρεις μέρες έδεσε την άμυνά της και μια Λεβερκούζεν που μπούκωσε επιθετικά και δεν το έβαζε με τίποτα.

Μοιραία, δεν βγήκε τίποτα απ’ αυτά που αναμέναμε, ωστόσο δεν με ενοχλεί και τόσο το χθεσινό βατερλό. Είπαμε πρεμιέρα Τσάμπιονς Λιγκ είναι, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και γι’ αυτό δεν ανοίχτηκα κιόλας. 31 μονάδες πόνταρα. Ψίχουλα. Τα πίστεψα τα ματς. Δεν βγήκαν χτες, θα βγουν σήμερα. Δεν διασύρθηκα. Μια μικρή ήττα ήταν ουσιαστικά, απ’ αυτές που ξεχνιούνται μέχρι την επόμενη μέρα.