Άμα θέλει… βουλώνει στόματα!

Καλημέρα Παναθηναικάρες μου!

 Άλλη μια αγωνιστική εβδομάδα πέρασε στην ιστορία και μας έχουν μείνει μόνο χαμόγελα! Στην προηγούμενη ανάρτηση έκανα λόγο για γλυκόπικρη γεύση. Τώρα μόνο γλυκιά μπορεί να είναι έπειτα από δύο νίκες-εμφανισάρες κόντρα σε Εργοτέλη και Αστέρα για Κύπελλο και Πρωτάθλημα αντίστοιχα.

 Τη γκρίνια των προηγούμενων εβδομάδων ελπίζω να μην την ξαναέχουμε. Ο Παναθηναικός, έδειξε το 90% των δυνατοτήτων του και σκόρπισε χαρές και χαμόγελα, κάνοντας 10.000 Παναθηναικούς στη Λεωφόρο να ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΟΥΝΤΑΙ μπαλίτσα από μια ομάδα – τέρας που ξύπνησε και απειλεί θυελλωδώς την αντίπαλη εστία. Ο ένας Παναθηναικός καλύτερος από τον άλλο. Μια ατμόσφαιρα στη Λεωφόρο εκρηκτική, ανατριχίλα και πάθος σε κάθε γκολ. Το πιο σημαντικό: παίκτες και κόσμος πανηγύριζαν σαν ΕΝΑ. Πολύ σημαντικό να βρει ο Παναθηναικός την χαμένη του εσωτερική ενότητα και συσπείρωση που θα είναι ένα από τα βασικά κλειδιά που θα τον φέρουν ξανά στο θρόνο του.

 Θα σταθώ πιο πολύ στη νίκη επί του Αστέρα. Το λέγαμε και στην προηγούμενη ανάρτηση ότι τα ματς με Αστέρα και ΠΑΟΚ είναι ύψιστης σημασίας. Σε αυτά μπορούσαμε να χάσουμε πολύτιμο έδαφος, αλλά και να κάνουμε το μπαμ. Με τη νίκη επί του Αστέρα, ο ”πεθαμένος”, ”ο οδεύων στη Β’ εθνική Παναθηναικός”, μπήκε στην πρώτη τριάδα -εκεί που αξίζει να είναι- και είναι έτοιμος να βουλώσει στόματα, εφόσον συνεχιστούν οι ανάλογες εμφανίσεις. Γκεμπελίσκοι εντός και εκτός των τοιχών μπείτε στα κλουβιά σας τώρα και κελαηδήστε, αν σας έχει μείνει κακάρισμα στο λαρύγγι. Ο Παναθηναικός είναι εδώ, δυνατός, με ταλέντα και προσωπικότητες. Μπεργκ, Φιγκερόα, Ντίνας, Κλωναρίδης, 4 παίκτες που μπορούν να κάνουν άνω κάτω τις αντίπαλες άμυνες. Μην ξεχνάμε ποιον κερδίσαμε. Την ομάδα που κατά πολλούς έπαιξε πέρσυ την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα και που πήρε το Κύπελλο -άσχετα αν το δώσανε τα κοράκια στον Γαύρο- και που παρουσιάζει τελευταία μια ανοδική πορεία – με τις ευλογίες και του Βαγγέλη βέβαια. Οπότε το βουλώνουμε με τις γκρίνιες και προχωράμε μπας και βουλώσουμε εμείς τα χιλιάδες στόματα και τις πένες που μίλησαν και έγραψαν απαξιωτικά για τον Παναθηναικό.

 Όταν χτίζεις μια ομάδα εκ του μηδενός, στην αρχή όλα είναι δύσκολα και θέλει υπομονή και προσπάθεια. Τα κραξίματα έπεφταν βροχή και έπρεπε για να μη μπαίνουν μέσα σαν τις κότες οι παίκτες. Βάλανε μπρος τις μηχανές και είδατε. Πάντως μιλάμε για δύο εξαιρετικούς επιθετικούς, Μπεργκ και Φιγκερόα, που κάνουνε τη διαφορά και έχουν τα προσόντα να σκίζουν τα αντίπαλα δίχτυα, ενώ γενικά σαν σύνολο, όταν η απόδοση είναι καλή και υπάρχει διάθεση, φαίνεται ότι γίνεται δουλειά στην προπόνηση και υπάρχει φρεσκάδα και μοντερνισμός στο ποδόσφαιρο. Άμεσες διορθώσεις θέλει η άμυνα, εξακολουθούμε να έχουμε σοβαρά προβλήματα πίσω, απαγορευτικό να σε ισοφαρίζουν 1 λεπτό μετά και πρέπει ο Αναστασίου να το λάβει πολύ σοβαρά υπόψιν του. Κρατάμε πάντως την άμεση και καταιγιστική αντίδραση του Παναθηναικού, που όχι μόνο δε μούδιασε, αλλά σφυροκόπησε ανελέητα την αντίπαλη άμυνα. Μακάρι να συνεχιστεί έτσι η πορεία των καλών εμφανίσεων και να γίνουμε διεκδικητές του τίτλου. Στο ποδόσφαιρο όλα είναι δυνατά, όλα είναι και αδύνατα. Δεν το παίρνει μόνο αυτός που έχει το υλικό, αλλά και την καρδιά και τα πολλά κιλά… καρύδια. Όπως είπε ο Αναστασίου, δε φοβόμαστε κανένα, γινόμαστε όλο και καλύτεροι και προχωράμε. Πανάθα μου γερά και όλοι οι πιστοί σου είμαστε εδώ να φωνάζουμε. Διπλό και στην Τούμπα και θα κάνουμε τον Σαββίδη να χορέψει το ”Λινκα καλίνκα καλίνκα καγιά” συρτάκι.

Υ.Γ Τρομερή η ατμόσφαιρα της Λεωφόρου, είναι να ανατριχιάζεις με τους πανηγυρισμούς και το οικογενειακό κλίμα στο κλουβί. Ας έρθει ο Ολυμπιακός να παίξει εκεί μέσα. Μην τολμήσετε να κλείσετε το κλουβί επειδή τρέμει ο πισινός σας. Στη Λεωφόρο κανείς δε θα γλιτώνει.