Μήπως τελικά… όντως έχει μαγικό ραβδί;

Ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος αναλύει τους τρόπους με τους οποίους ο Παναθηναϊκός έβγαλε από την εξίσωση του παιχνιδιού τον Μάικ Τζέιμς, απαντάει στο ερώτημα αν τελικά ο Πιτίνο έχει στη διάθεση του… μαγικό ραβδί, παραθέτει κάποια σημαντικά ερωτήματα που καλείται κάποτε να απαντήσει η Ευρωλίγκα, ενώ καταλήγοντας αποδεικνύει την αγωνιστική διαφορά των «αιωνίων».

Στο τέλος του πρώτου γύρου ο Παναθηναϊκός είχε σκορ 7-8 και στην αρχή του δευτέρου έφτασε ως το 9-13 και όλοι πιστεύαμε ότι η πρόκριση στην επόμενη φάση είναι «όνειρο θερινής νυκτός»… Όλοι, εκτός από έναν άνθρωπο. Τον Ρικ Πιτίνο. Περίπου ένα μήνα μετά λοιπόν, οι 6 συνεχόμενες νίκες τα έφεραν όλα τούμπα και πλέον ο «Εξάστερος» είναι το φαβορί ακόμα και για την κατάκτηση της έκτης θέσης. Αυτό που έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος είναι πραγματικά μυθικό. Λέμε και ξαναλέμε ότι δεν υπάρχει μαγικό ραβδάκι που αλλάζει τις καταστάσεις και τις ισορροπίες, αλλά μερικά πράγματα δεν γίνεται να εξηγηθούν αλλιώς και θα σας πω σε λίγο τι εννοώ.

Ας μιλήσουμε λίγο για τα δύο βασικά που ζήτησε ο Πιτίνο από τους παίκτες του. Το αμυντικό πλάνο είχε σαφή σκοπό να βγάλει τον Τζέιμς από την εξίσωση του αγώνα. Ο αγαπημένος μας Αμερικανός σκόραρε 35 πόντους κόντρα στη Ρεάλ και από εκείνη την ώρα ήμουν σίγουρος ότι δεν θα μπορέσει σε λιγότερο από 48 ώρες να είναι τόσο αποδοτικός. Ευτυχώς επιβεβαιώθηκα. Ο Πιτίνο προσπάθησε να παίξει με το μυαλό του και τα κατάφερε με δύο τρόπους. Έστειλε τον μυθικό Νικ να τον ποστάρει σε κάθε φάση με αποτέλεσμα να τον φθείρει και να τον κουράσει. Πραγματοποίησε και τα δύο άψογα, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που στο φόβο μην αποβληθεί, ο Μάικ δεν έκανε καν άμυνα, οπότε επιθετικά από αυτό το ματσάρισμα πήρε τα πάντα. Αλλά αυτό είναι ίσως το εύκολο της υπόθεσης.

Το δύσκολο αφορούσε να τον βγάλει εκτός επιθετικής εξίσωσης. Ο τεχνικός των «πρασίνων» έστειλε στο μαρκάρισμά του σχεδόν όλους τους παίκτες που μπορούσαν να το φέρουν εις πέρας. Κιλπάτρικ. Λάνγκφορντ, Παπαπέτρου, Τόμας και στο τέλος τον αμυντικό καταστροφέα, Θανάση. Ο σκοπός όλου αυτού ήταν πολύ προφανής. Ο Τζέιμς έπρεπε σε διαδοχικές φάσεις να αντιμετωπίζει διαφορετικούς αμυντικούς, άρα και να αποκωδικοποιεί διαφορετικές αμυντικές στάσεις παικτών. Αυτό τον εκνεύρισε, τον μπέρδεψε και σε συνδυασμό με την τρομακτική άμυνα του Αντετοκούνμπο που ήταν στα όρια του εκφοβισμού, τον έβγαλε τελείως εκτός παιχνιδιού.

Το επόμενο πολύ σημαντικό ήταν ο Παναθηναϊκός να μην παρασυρθεί στον άναρχο ρυθμό της Αρμάνι. Πόσες φορές λέγαμε αυτά τα χρόνια ότι η ομάδα γίνεται έρμαιο στις ορέξεις των αντιπάλων της στα εκτός έδρας παιχνίδια; Πόσες φορές το «Τριφύλλι» δεν έπαιζε το δικό του μπάσκετ για να νικήσει, αλλά των άλλων, με αποτέλεσμα να χάνει; Όλα αυτά, φίλοι και φίλες, τελείωσαν με την έλευση του Πιτίνο. Και πώς να μην τελείωναν, όταν άλλαξε σχεδόν τα πάντα; Οι ίδιοι παίκτες σουτάρουν καλύτερα, οι ίδιοι παίκτες παίζουν ολοκληρωτικό μπάσκετ όταν πριν δύο μήνες πόναγε η καρδιά σου να τους βλέπεις. Τώρα έχεις ένα πλατύ χαμόγελο την ώρα του αγώνα και την πίστη της νίκης. Μήπως τελικά ο Πιτίνο έχει όντως το μαγικό ραβδί; Αν κρίνω από την άμυνα που έβγαλε ο Λάνγκφορντ πάνω στον Τζέρελς, από την αλλαγή του Παπαγιάννη, από την μεταμόρφωση των Παπαπέτρου και Τόμας, ίσως και να το έχει τελικά.

Και τώρα πάμε σε κάτι πολύ περίεργο. Η Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να ξεκουράσει τους Ταβάρες, Καμπάτσο και Ρέγιες και να μην τους έχει στην αποστολή για την Μπασκόνια. Γιατί τους άφησε εκτός αποστολής; Και αφού το έκανε, θα το κάνει και στο ΟΑΚΑ την επόμενη Πέμπτη; Θα αφήσει εκτός ας πούμε τους Γιούλ, Αγιόν, Τέιλορ; Αυτοί δεν χρειάζονται ξεκούραση, κύριε Λάσο; Αυτή η συμπεριφορά της Ρεάλ δεν θίγει την αξιοπιστία της διοργάνωσης, αξιότιμε κύριε Μπερτομέου; Μόνο το αίτημα του Παναθηναϊκού, δηλαδή του μεγαλύτερου brand name της διοργάνωσης, για ισονομία την έθιγε; Η “Βασίλισσα” επειδή είναι “Βασίλισσα” είναι στο απυρόβλητο λόγω ονόματος;

Ξέρετε, κύριε Μπερτομέου, τι έκανε το NBA για να προστατεύσει το προϊόν του; Επέβαλλε στις ομάδες να χρησιμοποιούν τους παίκτες τους στα αδιάφορα εκτός έδρας παιχνίδια με την προϋπόθεση ότι είναι καλά στην υγεία τους. Και δεν κάθομαι καν να ασχοληθώ με τις αποφάσεις των διαιτητών στα κρίσιμα σημεία πολλών παιχνιδιών του Παναθηναϊκού, αλλά θα ήθελα να μάθω γιατί οι αγώνες των ομάδων τις τελευταίες αγωνιστικές δεν ορίζονται ίδια μέρα και ώρα; Θα βγείτε να απαντήσετε ποτέ σε αυτά τα ερωτήματα και σε πολύ πιο σημαντικά που θα προκύψουν την νέα χρονιά;

Τέλος, αυτή τη στιγμή το χειρότερο μπάσκετ στην Ευρώπη το παίζουν ο Ολυμπιακός και η Χίμκι. Πολλοί μπορεί να σκεφτείτε την Νταρουσάφακα, αλλά όχι. Αν αναλογιστούμε τα μπάτζετ αυτών των ομάδων σε σύγκριση με τους Τούρκους, η διαφορά είναι χαοτική. Οι παίκτες της ουραγού ομάδας προσπαθούν να φανούν ανταγωνιστικοί, οι Έλληνες και οι Ρώσοι παίζουν μπάσκετ ιδανικό για επίσκεψη σε οφθαλμίατρο. Στην αντίπερα όχθη δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι ο Παναθηναϊκός παίζει το καλύτερο μπάσκετ της διοργάνωσης αυτή τη στιγμή και πάμε να δούμε κάποια νούμερα που το δείχνουν.

Δεν θα πάω πολύ πίσω. Ας εξετάσουμε τα παιχνίδια των «αιωνίων» σε Κανάρια Νησιά και Μιλάνο. Ο ένας νίκησε στην Ισπανία με 80-99 με 76.6% δίποντο, κάνοντας fair play στην τελευταία φάση, και ο άλλος ηττήθηκε με 90-67 με 15/21 βολές. Στη δε Ιταλία οι «ερυθρόλευκοι» σημείωσαν όλους και όλους 57 πόντους… 57 πόντους ο Παναθηναϊκός είχε στο 26′.